วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 28 แฟน
ตอนที่ 28 แฟน
“ธัชชัย! เรวัต! พวกเธอ พวกเธออย่าตีกัน !ทั้งที่เป็นเพื่อนที่ฉันรู้จักกัน!”
วัจสานึกถึงบาดแผลของเขา เลยไม่อยากให้พวกเขาตีกัน ไม่งั้นบาดแผลธัชชัยก็จะแตกอีก งั้นก็แย่สิ
ใช้เพื่อนมาอธิบายความสัมพันธ์ของพวกเขา เพียงแค่ไม่อยากให้พวกเขารู้ว่าตัวเองแต่งงานแล้ว คนตรงหน้านี้ก็คือ’น้องชายของสามี’ตัวเอง
แต่แวววัยไม่เคยคิดเลยว่า 'เพื่อนคนนี้' เลยเข้าใจผิดว่าเป็นแฟน เธอตกใจว่า “วัจสา อย่าบอกนะว่าเป็นแฟนคนใหม่ที่กำลังคบอยู่?ปรมะล่ะ?พวกเธอเลิกกันแล้วเหรอ?”
เพราะคำพูดของแวววัย ทำให้เรื่องมันหนักกว่าเดิม คำพูดของเธอมีข้อความสำคัญอยู่ในนั้นด้วย เดิมทีวัจสามีแฟนแล้ว และชื่อปรมะ
วัจสารู้ว่าแย่แล้วสิ แวววัยช่างปากจัดจริงๆ แล้วด่าเบาๆว่า “แวววัย เธอพูดเรื่องบ้าๆอะไรออกมา?! ”
แรงที่ธัชชัยจับมือวัจสาไว้ได้เพิ่มขึ้น ความโกรธทั้งหมดได้รวบรวมไปอยู่ในดวงตาสีดำ ทั่วกายปลดปล่อยกลิ่นไอที่เย็นเหยือกออกมา วัจสารู้สึกว่ามือของตัวเองจะแตกแล้ว
สูดหายให้ลึกๆ“ฮึบ” และทนไม่ไหว “ธัชชัย มือนาย ฉันเจ็บนะ!”
เสียงอ่อนเบาและเจ็บปวดของผู้หญิงได้ถึงแก้วหู สีตาของธัชชัยลึงขึ้น มองเธออย่างมีความหมายลึกซึ้ง แรงบนมือค่อยๆเบาลง แต่ไม่ได้ปล่อยมือเธอทั้งหมด
“อา แฟนวัจสา เนื่องจากความสัมพันธ์ชัดเจนแล้ว ฉันว่าพวกเราไปกินข้าวกับนายด้วยกันไหม ถือว่าไม่รู้ไม่ผิด” แวววัยจู่ๆให้ข้อเสนออย่างเสียงดัง
วัจสาฟังแล้วเหงื่อแตก ข้อเสนอนี้ก็มีแต่ผู้หญิงที่คิดเรื่องไร้สาระออกมาอย่างแวววัย
ธัชชัยเงียบไปสักครู่ แล้วตกลง
สุดท้ายสถานที่กินข้าวจากโรงแรมห้าดาวที่ธัชชัยบอก เปลี่ยนเป็นร้านอาหารแถวริบถนน เพราะว่า ถ้าไปสถานที่ที่หรูเกินไปจะทำชื่อเสียงอาสาสมัครของสถานสงเคราะห์เสียหาย และพวกเขาก็ไม่ชอบสถานที่หรูหร่าเกินไป รู้สึกเสียดายเงิน ถ้าเอาเงินพวกนี้ไปแลกเป็นเงินบริจาดก็คงดี
ร้านอาหารแถวริบถนนเสียงดัง บรรยากาศที่เสียงดังนี้ สามารถระงับการกดขี่และความเกลียดชังของธัชชัยได้ชั่วคราว ราวกับว่าถูกให้โลกมนุษย์กลืนไปทุกอย่าง!
เขาดื่มเบียร์อย่างปากกว้าง แต่รอยยิ้มของเขาอยู่บนใบหน้าหล่อ
วัจสาเห็นธัชชัยอย่างนี้ ในใจไม่รู้ว่านี่คือความรู้สึกอะไร เธอนึกไม่ถึงว่าคนที่อยู่ชนชั้นสูงอย่างธัชชัยจะสามารถอยู่สถานที่นี้และคบกับผู้คนเหล่านี้ได้ เขามัดจะดูถูกตัวเขาเองและเพื่อนๆของเขาไม่ใช่เหรอ?ทันใดนั้นวัจสานึกได้ว่า ถ้าธัชชัยเมาแล้ว เธอจะเอาเขากลับบ้านยังไง? ก็ไม่รู้ว่าวิธีขับรถเฟอรารี่ของเขาจะเหมือนกับรถของตระกูลเดิมขุนทดไหม?เมื่อดื่มเบียร์ไปสามรอบ ก็เริ่มมีคนเมาแล้ว วัจสานึกไม่ถึงว่าคนที่เมาคนแรกคือเรวัต เขาถือแก้วแล้วม้วนลิ้นอยากจะชนแก้วกับธัชชัย“ธัชชัย นายอย่าเข้าใจผิด เข้าใจผิดฉันกับวัจสาคือความสัมพันธ์แบบนั้น…..ฉันมีภรรยาและลูกแล้ว……ในสายตาฉัน วัจสาเป็นน้องสาวของฉัน น้องสาวแท้!” เรวัตม้วนลิ้นพูดวัจสาได้ยินถึงตรงนี้แล้วรู้สึกประทับใจ เธอรู้อยู่เสมอว่าเรวัตดูแลเธอมาอย่างดี แต่นึกไม่ถึงว่าจะมีน้ำหนักมากชะขนาดนั้น“ตั้งแต่มาถึงสถานสงเคราะห์ เธอเป็นเด็กคนแรกที่ฉันรู้จัก เป็น……เด็กที่ดีและเชื่อฟัง…..เพราะนั้นฉันคิดไม่ออก ผู้หญิงที่ดีอย่างนี้ทำไม คนในตระกูลเดิมขุนทดถึงลงมือทำอย่างนี้กับเธอได้?บอกว่าฝากเลี้ยงดูในตระกูลเดิมขุนทด แต่ลูกสาวทั้งสามของตระกูลเดิมขุนทดไม่มีคนใดคนหนึ่งเห็นเธอเป็นญาติ ถึงจะพึ่งพออาศัยผู้อื่น แต่ใช้ชีวิตแย่กว่าคนรับใช้!ถ้านาย……ถ้าชอบวัจสาจริงๆ จำได้ จำได้ว่า……แต่งเธอกลับไป…… ”เรวัตรู้จักวัจสามาหลายปี ตั้งแต่เธอยังเป็นเด็กก็เริ่มเห็นทุกการกระทำของเธอ เขาสงสารกับประสบการณ์ของเด็กผู้หญิงคนนี้มาก นึกไม่ถึงว่าบนโลกใบนี้ยังมีคนใจแข็งอย่างวราลีวัจสาไม่คุ้นเคยกับการเอาเรื่องของตัวเองมาเล่าต่อหน้าธัชชัย มันเป็นจุดอ่อนเพื่อที่ทำให้เขาสนุก เธอห้ามคำเมาของเรวัตอย่างทื่อๆ “เวรัต อย่าพูดเลย ไม่มีอะไรน่าพูดหรอก……”วัจสาอาศัยอยู่ตระกูลเดิมขุนทดอย่างไม่มีสุข ถ้าไมมีตระกูลเดิมขุนทด เธออาจจะไม่มีชีวิตอยู่จนถึงปัจจุบันนี้ เพราะฉะนั้นเธอไม่เคยบ่นว่าตระกูลเดิมขุนทด ถึงพวกเขาจะไม่เห็นเธอเป็นญาติ พูดตามตรงจริงๆตัวเองเป็นคนส่วนเกิน ทันใดนั้นสอดแทรกเข้าไปในครอบครัวของตระกูลเดิมขุนทดวัจสาก็ไม่อยากจะพูดเรื่องตัวเอง เรื่องตระกูลศรีทองและความสัมพันธ์กับผู้ชายข้างหน้านี้ พูดแล้วก็เพียงให้พวกเพื่อนอาสาสมัครที่สถานสงเคราะห์ โกรธมากขึ้นกว่านี้เท่านั้นส่วนเรื่อง’แฟน’ กลับไปถึงตระกูลศรีทองแล้วค่อยๆอธิบายให้ธัชชัยดีกว่า ไม่งั้นเขาต้องเอาเรื่องนี้มาเอะอะแน่ๆธุรกิจของแผงขายอาหารแห่งนี้ดีมาก แต่มันเล็กไปหน่อย ดังนั้นที่นี่จึงแออัด วัจสาจึงนั้งอยู่ทางช้ายมือของธัชชัยตอนที่เด็กเสริฟขึ้นอาหาร อยู่ทางขวามือของธัชชัย แต่ไม่รู้ว่าโดนของสะดุดล้มหรือเปล่า ซุปบนหม้อในมือก็ตกลงไปที่ไหล่ซ้ายของธัชชัยนึกว่าจะช้าไป แต่กลับรวดเร็วกว่าที่คิด วัจสาก็ไม่ได้คิดอะไรมาก รีบลุงขึ้นแล้วไปที่ข้างหลังของธัชชัย “ธัชชัยระวัง!”เธอเอาร่างกายตัวเองไปขวางซุปหม้อนั้นหม้อดินและวัตถุดิบข้างในติดอยู่ที่ด้านหลังของวัจสา ธัชชัยหันตัว เอาหมัดชกหม้อดินอย่างรวดเร็ว คว้าเอววัจสา แล้วพาเธอไปที่แขนของตัวเองแต่วัตถุดิบที่เดือดยังอยู่บนหลังของวัจสา เธอถูกลวก นึกไม่ถึงว่าจะเจ็บขนาดนี้ รู้สึกจะพองไปหมด ไม่รู้ว่าเธอคิดยังไงในตอนนั้น?ถึงได้กล้าที่ไปช่วยขวางซุปที่เดือดให้ผู้ชาย……เมื่อกำลังคิดอยู่ ธัชชัยก็ชีกเสื้อเชิ้ตที่มีวัตถุดิบติดอยู่ข้างบน เห็นรอยแผลบวมทั่วหลัง ในเวลาเดียวกัน เสื้อสีเดียวกันเสื้อเชิ้ตคลุมหลังวัจสาคลุมร่างเรียวของเธออย่างมิดชิดรู้สึกถึงร่างกายที่รุ่มร้อนของผู้ชายตรงข้างได้ วัจสาถึงสังเกดได้ว่าเขาถอดเสื้อเชิ้ตของตัวเองให้เธอ ดังนั้นตอนนี้เขาอยู่ในสภาพร่างกายส่วนบนเปลือยอย่างแข็งแรง “ธัชชัยนาย……”“ให้ตายสิ อย่าพูด ยัยโง่!”เขาพูดเสียงดัง แล้วกอดวัจสาอย่างแน่น ข้ามไหล่ของเธอเพื่อดูรอยแผลที่ข้างหลัง บนผิวขาวละเอียดอ่อน มีแดงเข้มบางที่ช่างขวางตาเป็นพิเศษ ถ้าเกิดรอยแผลเป็น ก็จะ……ธัชชัยตอนนี้จู่ๆรู้สึกไม่ค่อยสบายใจขึ้นมา ผู้หญิงคนนี้ก็เหลือเกินจริง ๆ!กล้าที่จะปิดกั้นแทนเขา ถ้าเขาปิดกั้นหม้อซุปนั้นไม่ทัน ผลที่ตามมาอาจจะรุนแรงมากขึ้น!เขาติดกระดุมเสื้อเชิ้ตให้วัจสา ลุกขึ้น แบกวัจสาไว้บนบ่าอย่างไม่เปลืองเรี่ยวแรง แล้วหันตัวเดินไป“อา!ธัชชัย นาย นายคิดจะทำอะไร?! ฉันเดินเองได้” วัจสาหน้าแดงด้วยความอับอาย เขา เขาแบกเธอต่อหน้าผู้คนมากมาย!ธัชชัยไม่สนใจ แล้วเดินไปข้างนอกต่อ วัจสาจึงสบสายตาไปที่กลุ่มอาสาสมัคร แต่พวกเขาตอนนี้ทำหน้าตกตะลึงกันหมดแล้ววัจสาก็ถูกธัชชัยแบกออกร้านโดยต่อหน้าผู้คนเหลือเพียงแค่ผู้ชมที่ทำหน้าตกตะลึงกันจำนวนมากโอ คุณพระช่วย!ช่างแมนจริงๆ! เห็นโชว์สวีทอย่างนี้ หน้าอิจฉาสุดๆ“ถ้าให้ฉันเจอเจ้านายเอาแต่ใจอย่างนี้สักคนก็ดี!ไม่สนใจว่าเขามีเงินหรือไม่!ฉันก็ชอบแนวนี้!”“ฮ้าฮ้าฮ้า เธอกลับไปฝันเถอะ” มีคนแขวะแล้วผู้คนพูดด้วยความหัวเราะคึกคักเรวัตถอนหายใจ “ในที่สุดวัจสาก็ค้นพบคนที่สามารถดูแลเธอได้แล้ว ถึงนิสัยดูโหดไปหน่อย ” แต่ความห่วงใยในสายตาคนนั้นไม่ได้เสแสร้งออกมาทันใดนั้นก็เงียบ และมีคนนึกเรื่องได้อยู่เรื่องหนึ่ง คนเลี้ยงข้าว(ธัชชัย)ยังไม่ได้จ่ายเงินก็หนีไปนี่หมายความว่ายังไงกัน!ตอนที่วัจสาถูกโยนทิ้งอยู่บนรถ คือหน้าลงก่อน เธอนวดหน้าอกเพื่อคลายความเจ็บผู้ชายคนนี้ ถ้าไม่ถูกลวกตายก็ถูกเขาฆ่าตาย!มองร่างเปลื่อยด้านบนของเขา หน้าของวัจสาร้อนขึ้นจนทนไม่ได้ ทำเรื่องแบบนั้นในธารกำนัลจะดีเหรอ?ไม่รู้ว่าพวกเพื่อนอาสาสมัครจะคิดอย่างไร!และตอนออกมา ไม่ได้บอกพวกเขาและยังไม่ได้จ่ายเงิน……วัจสาร้องไม่ออกเลยธัชชัยทำหน้ามืด ขับรถไปด้วยแล้วด่าไปด้วยว่า “ทำไมต้องมากั้นแทนฉัน?ตัวเล็กอย่างเธอ ไม่รู้ว่าจะลวกหนักถึงขนาดไหน?” น้ำเสียงพูดราวกับว่าวัจสาไปฆ่าคนวางเพลิงอย่างงั้นวัจสาถูกเขาพูดจนอึ่ง ไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไง แล้วตอบอย่างฉับพลันว่า “ฉัน ฉันแค่ไม่อยากให้ไหล่ซ้ายของนายบาดเจ็บอีก นายช่วยฉันครั้งหนึ่งฉันช่วยครั้งหนึ่ง พวกเราเสมอกัน”วัจสาเกือบเชื่อเหตุผลที่ตัวเองอ้างออกมา แต่เธอตอนนั้นไม่ได้คิดอะไร เพียงแค่ไม่อยากให้ธัชชัยได้รับบาดเจ็บอีกก็แค่นั้นแต่โชคดีที่ธัชชัยช่วยได้ทันเวลา หม้อดินก็เลยไม่ได้โดนที่ด้านหลังวัจสา แล้ววัตถุดิบที่ติดอยู่บนตัวก็ถูกธัชชัยดึงออก“งั้นเหรอ?แบบนั้นดีที่สุด ฉันจะบอกเธอ วัจสา อย่าหลงรักฉันดีที่สุด!เรื่องแมลงเม่าบินเข้ากองไฟอย่างนี้ ฉันเชื่อว่า คนที่มีไหวพริบอย่างเธอ คงไม่ทำเรื่องแบบนี้” ธัชชัยมองวัจสาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาวัจสาอยากจะหัวเราะออกมา หลงรักเขา?คนที่อวดดี เย่อหยิ่ง หยิ่งยโส อย่างหมอนี่ เธอจะรักเขา?ช่างเป็นเรื่องที่หน้าหัวเราะมากๆ เขาจะมีอะไรที่จะทำให้เธอตกหลุมรักเขา?ตอนธัชชัยถามเธอประโยคนั้นหัวใจของเธอหยุดเต้นไปสักครู่ แล้วเต้นอย่างรวดเร็ว เพราะเธอรู้ว่าตอนนั้นตัวเองทำไปด้วยพฤติกรรมจิตใต้สำนึก ไม่ได้คิดอะไรมาก ไม่ใช่ทำเพื่อตอบแทนบุญคุณ ก็ไม่ใช่ทำเพื่อความภักดี…..เธอก็ไม่รู้ว่าทำไปเพื่ออะไรทันใดนั้นวัจสารู้สึกกลัวอย่างหวั่นไหว รีบเรียกธัชชัย “นะ นายจอดรถ! ฉันจะลงรถ!”“แอด”เสียงหนึ่ง รถก็หยุดลง วัจสารู้สึกตกใจ ธัชชัยยอมเชื่อฟังคนตั้งแต่เมื่อไหร่?ความคิดยังไม่ดับ ก็เกือบจะโกรธกับประโยคต่อไปของธัชชัย “ลงรถได้ แต่เอาเสื้อผ้าฉันคืนมาก่อน”“อะไรนะ ?!นายจะให้ฉันเดินในสภาพเปลื่อยตัวงั้นเหรอ?”ธัชชัยยิ้มด้วยรอยยิ้มที่สง่างาม หน้าตากระหืดกระหอบมองวัจสาอย่างเฉยๆ ทันใดนั้นอารมณ์ก็ดีขึ้น