วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 272 พี่สะใภ้ทั้งสอง
ตอนที่ 272 พี่สะใภ้ทั้งสอง
เห็นได้ชัดว่าธนวรรธไม่เข้าใจว่าบุรีกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่
“พี่สะใภ้อะไร? คนไหนคือพี่สะใภ้?”
“ก็ทั้งสองนั่นแหละ อีกคนเป็นหลวงอีกคนเป็นน้อย เข้าใจรึยัง!”
“ปัญหาก็คือทั้งสองให้พวกผมไปจับท่านชัยของพวกคุณ อีกคนเป็นผู้ถูกกระทำ อีกคนเป็นพยาน ถ้าพวกเราไม่ปฏิบัติตามหน้าที่เกรงว่าจะไม่ได้
“ไม่ๆ อย่านะอย่า คุณไม่ต้องทำอะไรกันทั้งนั้น เดี๋ยวจะโทรหาท่านชัยให้เขาเข้ามาแก้ปัญหาด้วยตัวเอง รบกวนคุณช่วยหยุดพี่สะใภ้ทั้งสองของผมไว้ก่อน อีกแปปท่านชัยก็จะมา รบกวนด้วยนะครับ!
พอบุรีพูดแบบนั้น ธนวรรธเองก็รู้สึกลำบากใจไม่รู้จะพูดอะไรอีก จริงๆแล้วเขาก็ไม่ได้สะดวกใจจะทำอะไรหรอก มีเรื่องกับคนใหญ่คนโตแบบนั้น มันเสียเวลาซะเปล่าๆ
“โอเคได้ งั้นให้เวลาพวกคุณหนึ่งชั่วโมงในการมาที่สถานีตำรวจก็แล้วกัน ถ้าหากว่าไม่มา เกรงว่าพวกเราจำต้องเป็นฝ่ายไปจับกุมตัว ไปจับที่บ้าน มันไม่ดีหรอกนะ คุณเองก็คงรู้ดี”
“ได้ครับได้ๆ หากไม่ได้พี่ชายกู้หน้าเอาไว้ให้ เราก็คงทำไม่ได้ รบกวนด้วยแล้วจริงๆ เดี๋ยวอีกภายในหนึ่งชั่วโมงเราถึงแน่นอน!”
สองคนนี้เป็นพี่สะใภ้ทั้งคู่เลยงั้นหรอ?นี่มันวุ่นวายดีจริงๆ ธนวรรธนั่งครุ่นคิดหลังจากวางหูโทรศัพท์ไป
ดูจากท่าทางแล้วกนิษฐานี่น่าจะเป็นเมียหลัก ส่วนวัจสาเป็นเมียรองงั้นหรอ?แต่จากคำให้การเมื่อสักครู่นี้ วัจสาก็บอกว่าเธอเป็นภรรยาของวรพล ซึ่งธัชชัยเป็นน้องเขย…ความสัมพันธ์ของพวกเขานี่ทำเอาธนวรรธสับสนมึนงงไปหมดเพราะด้วยเรื่องที่เกี่ยวกับยัยปีศาจกนิษฐา ธัชชัยก็รู้สึกว่าพี่ชายของเขากำลังอยู่ในอารมณ์แปรปรวน ดังนั้นเขาจึงเฝ้าด้วยกันกับพี่ชายที่โรงพยาบาลตลอดเช้าตอนที่บุรีโทรศัพท์เข้าไปหา เขากำลังให้วรพลขยายเซลล์ผิวอยู่“ว่าไงนะ?ยัยซื่อบื้อวัจสาไปแจ้งความว่าฉันข่มขืนเธอหรอ? นี่เธอเป็นบ้าไปแล้วรึยังไงนะ?”“เหอะๆๆ กนิษฐาเองก็อยู่ด้วยเหมือนกัน? เธอจะให้ธนวรรธมาจับฉัน?ดีจริงๆ เหอะๆๆ…..”จนกระทั่งวางสายไปแล้ว ธัชชัยเองก็ดูเหมือนยังไม่ตื่นจากคำพูดของบุรี นี่เขาฝันไปรึยังไง? สองสาวที่ต่างกันราวน้ำกับไฟจับมือกันไปแจ้งความจับเขาเนี่ยนะ?แถมยังเป็นผู้ถูกกระทำกับพยานด้วย นี่มันสุดยอดไปเลย“เกิดอะไรขึ้นหรอ? เขาได้ยินบทสนทนาที่ธัชชัยพูด “สากับฐาเขาไปสถานีตำรวจหรอ?เกิดอะไรขึ้นใช่มั้ย?”วรพลตื่นตระหนกขึ้นมาทันที“สบายใจได้ พวกเธอทั้งสองไม่ได้เป็นอะไร คนที่เป็นหนะคือผมน้องชายพี่นี่เอง ผู้หญิงทั้งสองคนนั่นร่วมกันไปแจ้งความว่าผมไปข่มขืน!”ความรุนแรงดุเดือดปรากฏขึ้นบนใบหน้างามของธัชชัย ไม่รู้เขาจะร้องไห้หรือหัวเราะกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี่ดี นี่พวกเธอทั้งสองคนอยากตายมากเลยหล่ะมั้ง ถึงได้ร่วมหัวกันไปแจ้งความจับเขา ธัชชัยคนนี้ได้?!“แล้วนี่ทำไมแกยังไปอธิบายให้เขาเข้าใจหล่ะ? อย่าทำให้สาเขาต้องรู้สึกแย่แบบนี้อีกเลย เธอเป็นแค่เด็กสาวคนนึงเท่านั้นนะ!”วรพลก็พลันนึกขึ้นมาได้ว่าเขาเป็นคนที่ทำให้วัจสาต้องเสียใจ แถมยังต้องเจ็บปวดใจอีกสถานีตำรวจหน่ะต้องไปแน่ๆอยู่แล้ว แม้ว่าการที่ธนวรรธอยู่จะเป็นการปกป้องชื่อเสียงของวงศ์ตระกูลเขาได้ก็ตามที แต่ยัยปีศาจกนิษฐานี่ไม่รู้ว่าเธอจะมาไม้ไหน เพื่อที่จะไม่ทำให้เรื่องมันวุ่นวายไปมากกว่านี้ เขาเลยจำต้องไปสักครั้งก็อย่างที่วัจสาเคยบอกไว้ ว่าเขาเสียหน้าอาจจะไม่เป็นไร แต่หน้าพ่ชายของเขาเสียไม่ได้!ก่อนที่จะออกไป ธัชชัยก็หันหลังกลับและคลานเข้าไปกอดที่ไหล่ของวรพลเบาๆ“พี่ยังเสียใจกับคำว่า ‘ขยะ’ ของกนิษฐาอยู่มั้ย?”ธัชชัยไม่ปิดบังอะไรอีกแล้ว เขาเปิดเผยกับวรพลอย่างตรงๆ เขาไม่อยากให้พี่ชายของเขาถูกกดขี่และดูถูกตัวเองแบบนี้อีกแล้วร่างกายที่ถูกเขากอดนั้นสั่นขึ้นอย่างเห็นได้ชัด“ไม่ว่ากนิษฐาเธอจะสวยแค่ไหน เธอก็ไม่ใช่เป็นเพียงแค่ตัวระบบขับของเสียอย่างนั้นหรอ?ทำไมไม่เห็นเธอจะซึมซับของเสียของเธอเองบ้าง?”ธัชชัยพูดอย่างตรงไปตรงมา ถึงแม้มันจะดูโหดร้ายซ้ำยังน่ารังเกียจ แต่นั่นมันมีเหตุผลที่สุด จะพูดว่าหยาบมันก็ไม่ได้หยาบซะทีเดียว“สิ่งที่พี่ต้องคิดตอนนี้ก็คือจะทำยังไงให้ยัยปีศาจกนิษฐานั่นมาสยบต่อใต้กางเกงของพี่ได้ อย่าลืมว่าพี่หวังแบบนั้นมาโดยตลอดสิ!”ธัชชัยพูดอย่างขันแข็ง “พี่ไม่ได้อยู่ในอารมณ์เดียวกันกับวรพลเมื่อก่อนแล้วหรอ ตอนนี้พี่คิดพี่กายเป็นซากขยะที่ไร้ประโยชน์ไปแล้วรึไง พี่เคยบอกกับผมเองนะว่า แม้แต่ชีวิตพี่ก็ให้ผมได้ คุณหน่ะเป็นที่หนึ่งเลย ผมจะไม่มีวันทอดทิ้งพี่ไปธัชชัยพูด ในใจเองก็เจ็บแปล๊บๆ เขาพยายามยุวรพลอยู่ข้างล่าง“ไปเถอะ พูดมากน่ะ อย่าให้พวกเธอสร้างเรื่องให้มันใหญ่โตวุ่นวายหล่ะ”วรพลตาแดงก่ำไปหมดธัชชัยรู้ว่าพี่ชายของเขาฟังในสิ่งที่เขาพูด จึงพูดทิ้งท้ายเอาไว้ “อย่าดุว่าพวกเธอ พวกเธอเป็นผู้หญิงพูดกับเธอดีๆ”ธัชชัยยิ้มอย่างชั่วร้าย “ผู้หญิงของผมดูแลอย่างดี แต่ผู้หญิงของพี่……ผมไม่ค่อยจะมั่นใจ วางใจได้ผมจะไม่ตบหน้ากนิษฐาแน่นอน!”ธัชชัยพูดหยอกล้อวรพลก่อนจะเดินออกจากโรงพยาบาลไป พอเห็นว่าวรพลไม่ได้อะไรกับกนิษฐามากนักแล้ว ธัชชัยก็สบายใจ