ระบบเจ้าสำนัก - ตอนที่ 1583 : หายนะที่แอบแฝงอยู่
ตอนที่ 1583 : หายนะที่แอบแฝงอยู่
“ โกโก้เหวย !” ฮั่วเยี่ยนยากจะสงบจิตใจเอาไว้ได้
เขาไม่รู้ว่าการทดสอบจะอันตรายแบบนี้ มีคนผ่านแค่ 3 คนจากหมื่นคน การทดสอบนี้จะโหดร้ายแค่ไหน ?
“ ไม่ ไม่จริง ” ยั่วเยี่ยนไม่อาจจะใจเย็นได้อีก เขาลนลานและรีบเรียกข้อมูลของเพื่อนขึ้นมาเขาพยายามโทรหาโกโก้เหวย แต่เขาก็ต้องสลดเมื่อพบว่าโกโก้เหวยได้ตัดการเชื่อมต่อออกไปแล้วเขาไม่อาจจะติดต่อเธอได้
ฮั่วเยี่ยนได้แต่หดหู
เขายืนร้องไห้และสะอื้นออกมา “ โกโก้เหวย ทําไมเธอถึงได้โง่แบบนี้ ! มันคุ้มค่ารึไงที่ทําแบบนี้เพื่อฉัน ?”
เมื่อมองไปที่ฮาร์วี่ ยั่วเยี่ยนก็เหมือนกับเห็นความหวังอันน้อยนิด “ ฮาร์วี่ นายรู้ว่าโกโก้เหวยอยู่ที่ไหนสินะ ? นายติดต่อหาเธอได้รึเปล่า ?”
“ ตอนนี้เธอคือแขกของเผ่าเราแต่ฉันเดาว่าเธอน่าจะออกจากเผ่าเราไปแล้ว” ฮาร์วีพูดขึ้น “ สําหรับการติดต่อเธอนั้น ฮ่าฮ่า นายคาดหวังกับฉันเกินไปแล้ว เธอน่ะคือลูกของโดอัน นอกซะจากว่าเธอต้องการ ไม่อย่างงั้นฉันก็ไม่มีสิทธิ์รู้ถึงข้อมูลของเธอ”
เมื่อพูดจบเขาก็มองไปที่ยั่วเยี่ยนและพูดขึ้น “ ผู้อาวุโสของเผ่าฉันติดต่อเธอได้ แต่ทําไมฉันต้องช่วยนายด้วย ?”
ฮั่วเยี่ยนตาแดงก่ําขึ้นมา “ ฮาร์วี่ นายไม่ห่วงความปลอดภัยของเธอรึไง ?”
ฮาร์วี่พูดอย่างใจเย็น “ นี่คือสิ่งที่เธอเลือก ฉันไม่มีสิทธิ์เข้าไปยุ่ง อย่าว่าแต่ฉันเลย แม้แต่เผ่าของฉันก็ไม่กล้าขัดใจเธอ นอกจากนี้แล้วนายคิดว่าจะเปลี่ยนใจเธอได้จริงๆเหรอ ?”
ยั่วเยี่ยนนิ่งไปทันที เขารู้สึกหมดเรี่ยวแรง
“ ฉันจะต้องทํายังไง จะทํายังไงดี
ในหัวของฮั่วเยี่ยนมีแต่ความว่างเปล่า เขาสับสนอย่างมาก
โอกาส 3 ในหมื่น หากล้มเหลวก็เท่ากับความตาย เขาไม่กล้าแม้แต่จะคิดถึงมัน
เมื่อเห็นสีหน้าเจ็บปวดและโทษตัวเองของฮั่วเยี่ยน ฮาร์วี่ก็รู้สึกยินดีขึ้นมา เขาได้ยึดฮัดออกมา “ นายรู้มั้ยว่าทําไมฉันถึงได้บอกนายเรื่องนี้ ? ฉันอยากเห็นว่าเมื่อนายรู้ความจริงเรื่องนี้แล้วนายจะมีท่าทียังไง ฮ่าฮ่า นี่ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่ฉันคาดถึงเลย นายรู้สึกเสียใจแล้วรึยัง ? นายรู้ยังว่าไม่ ควรยุ่งกับเธอ ?”
เขาเบะปากแล้วพูดขึ้น “ โชคร้ายที่รู้สึกเสียใจตอนนี้ก็สายไปแล้ว”
เขาเหมือนจะคิดว่านี่ยังซ้ําเติมไม่พอจึงได้พูดต่อ “ ที่สําคัญกว่านั้นคือหากเธอผ่าน การทดสอบไปได้ก็ถือว่าดีแต่หากเธอไม่ผ่านการทดสอบความโกรธของท่านโดอันคงไม่ใช่สิ่งที่ อารยธรรมของนายจะรับได้คิดดูสิว่านักรบคอสมิคที่โลกนับไม่ถ้วนต่างเกรงกลัว หากลูกสาวของ เขาตายไปเพราะนายคนของนายจะต้องเจอกับอะไร ? “
สิ่งที่ฮาร์วี่พูดมานั้นใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้
เพราะสิ่งที่เรียกว่าการทดสอบนั้น ก็คือการเพิ่มความเป็นไปได้ที่สิ่งมีชีวิตจากอารยธรรมที่ต่างระดับกันจะสามารถอยู่ด้วยกันได้ หากการทดสอบส่งผลต่ออารยธรรมนั้นทั้งหมดงั้นการมีอยู่ของมันคงไร้ความหมาย
หากโกโก้เหวยตาย อันโดกับเผ่าเทลคอสคงเสียสติ แต่พวกนั้นก็ไม่อาจจะมาระบายความโกรธกับอารยธรรมของฮั่วเยี่ยนได้
เพราะนี่คือกฎพื้นฐานของจักรวาลหยวนชูที่ทุกอารยธรรมต่างก็รู้ มีไม่กี่คนที่ยอมฝ่าฝืนกฎนี้เพราะเมื่อฝ่าฝืนกฏแล้ว ก็จะถูกประนามจากอารยธรรมอื่นๆ ยังไงซะหากรังแกอารยธรรมที่อ่อนแอกว่างั้นอารยธรรมที่แกร่งกว่าพวกเขาก็สามารถเอาเปรียบพวกเขาได้ไม่ใช่รึไง ?
ฮาร์วี่รู้เรื่องนี้ดี เขาแค่อยากอู่ฮั่วเยี่ยน ยิ่งฮั่วเยี่ยนกลัวเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งพอใจเท่านั้น
“ นายหุบปากไปซะ!” ฮั่วเยี่ยนกําหมัดแน่น แววตาของเขาสะท้อนความเศร้าและความ เจ็บปวดออกมา “โกโก้เหวย จะต้องไม่เป็นอะไร เธอต้องผ่านการทดสอบได้แน่ !”
เขาไม่สามารถทําอะไรได้นอกจากเชื่อในตัวโกโก้เหวย
ฮาร์วี่ยักไหล่และพูดขึ้น “ ฉันยอมรับว่าเธอน่ะแข็งแกร่ง ถึงจะไม่ได้แกร่งเท่ากับ พ่อของเธอในสมัยที่ยังเด็กแต่ก็เหนือกว่าคนทั่วไป แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอจะผ่าน การทดสอบไปได้ต้องรู้ก่อนว่าพวกที่เข้าการทดสอบในอดีตนั้นก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าโกโก้เหวยเลย แต่ผลลัพธ์เป็นยังไง ? ทุกคนก็พากันตาย ! ส่วนใหญ่ล้วนแต่ต้องตาย!”
ยั่วเยี่ยนไม่คิดจะเชื่อคําพูดของฮาร์วี่ ชายคนนี้ไม่ได้หวังดีกับเขา ใครจะไปรู้ว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นจะเป็นความจริงไม่
“ งั้นก็รอดู ”
“ ฉันเชื่อในตัวโกโก้เหวย ” ยั่วเยี่ยนพูดขึ้น
ฮาร์วอดได้ที่จะแปลกใจที่ยั่วเยี่ยนใจเย็นได้เร็วแบบนี้
“ งั้นก็มารอดูกัน” ฮาร์วี่ยิ้มออกมา “ การที่ฉันบอกความจริงกับนายในวันนี้ก็เพราะไว้ห น้าโกโก้เหวยหากอยู่ในสถานการณ์ปกติแล้ว ฉันคงไม่สนใจนาย ฉันไม่อยากจะพูดคุยอะไรกับนายต่อแล้วฉันละคาดหวังกับการพบกับนายครั้งหน้าจริงๆ ยังไงซะฉันก็อยากเห็นว่านายจะดิ้นรนไปได้ไกลแค่ไหน”
“ นาย !” ยั่วเยี่ยนมองไปที่ฮาร์วี่ด้วยสีหน้าโกรธแค้น
แต่โชคร้ายที่เขายังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ ฮาร์วี่ก็จากไปแล้ว
ยั่วเยี่ยนกําหมัดแน่นและคิดถึงโกโก้เหวย ในใจของเขารู้สึกได้ถึงความไร้พลัง
เขาต่อยตัวเองแล้วพูดขึ้น “ ยั่วเยี่ยน นายนี่มันขยะจริงๆ !”
ที่ดาวเคราะห์แคระ
ในพื้นที่สนามแรงโน้มถ่วง แรงโน้มถ่วงที่มากกว่าเดิมถึง 10 เท่ากําลังถูกใช้งาน ยั่วเยี่ยนยังทําการฝึกฝนโดยไม่หยุดพัก ร่างกายของเขาเกินขีดจํากัดที่จะรับไหว มันถึงกับมีเลือดไหลออกมาจากร่างกายของเขาการฝึกที่บ้าคลั่งในสนามแรงโน้มถ่วงนี้ ทําให้ทุกคนต่างก็พากันกลัว
เขาใช้ความเจ็บปวดในใจเพื่อมองข้ามความเจ็บทางร่างกายของเขาไป
“ นายบ้าไปแล้วรึเปล่า !” เมื่ออาจารย์เหยียนหลัวทราบข่าวก็รีบเข้ามาหยุดยั่วเยี่ยนทันที 4 หยุดได้แล้ว !”
อาจารย์เหยียนหลัวนั้นรู้ถึงขีดจํากัดของทุกคนดี เขารู้ว่าแต่ละคนนั้นฝึกฝนได้มากแค่ไหนเขามักจะคอยกดดันทุกคนเพื่อให้ข้ามขีดจํากัดของตัวเอง แต่เมื่อรู้ถึงการฝึกของฮั่วเยี่ยน เขาก็ต้องหวาดกลัวขึ้นมา
ยั่วเยี่ยนไม่สนใจคําสั่งของอาจารย์เหยียนหลัว เขายังคงทําการฝึกต่อไป และตอนนี้เขาเห มือนจะเสียสติไปแล้ว ในหัวของเขามีแต่เรื่องการฝึกฝนเท่านั้น
อาจารย์เหยียนหลัวขมวดคิ้วและบังคับฮั่วเยี่ยนออกมาจากสนามแรงโน้มถ่วง จากนั้นเขา ก็ตบหน้าสัวเยียนและด่าออกมา “ นายรู้รึเปล่าว่านายทําอะไรอยู่ ? นายคิดจะฆ่าตัวตายรึไง ! “
ยั่วเยี่ยนได้สติกลับมาเล็กน้อยแต่ก็ไม่พูดอะไร แววตาเขาแสดงความเจ็บปวดออกมาแทน
“ เกิดอะไรขึ้น?” อาจารย์เหยียนหลัวถามขึ้นมา เขารู้แล้วว่าต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่
คนข้างๆอาจารย์เหยียนหลัวได้พูดขึ้น “ ใช่ ยั่วเยี่ยน เกิดอะไรขึ้นกัน ?”
“ ถ้ามีเรื่องอะไรนายก็บอกทุกคนได้ ทุกคนจะได้ช่วยนาย นายเป็นอัจฉริยะที่โดดเด่นที่สุดในอารยธรรมของเราที่จะขึ้นเป็นนักรบดาวเคราะห์ได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ทุกคนคงไม่ยอมอยู่เฉยแน่ ”
ทุกคนต่างก็เข้าไปล้อมยั่วเยี่ยนเอาไว้และแสดงท่าที่กังวลออกมา
เมื่อรับรู้ได้ถึงความรู้สึกของทุกคน ยั่วเยี่ยนก็ได้แต่โทษตัวเอง เขาไม่รู้ว่าจะพูดยังไงออกมาเพราะเขารู้สึกว่านี่คือเรื่องส่วนตัวของเขา เขาเป็นคนที่ทําให้โกโก้เหวยเข้าร่วม การทดสอบและต้องเผชิญหน้ากับอันตรายรวมถึงการที่คนของเขาต้องมารับความเสี่ยงด้วย
ยั่วเยี่ยนน้ําตาไหลออกมา เขาคุกเข่าลงกับพื้นและพูดขึ้น “ ฉันขอโทษ ฉันขอโทษทุกคนด้วยฉันอาจจะนําหายนะมาสู่อารยธรรมของเรา”
ทันทีที่ได้ยินแบบนั้นทุกคนต่างก็พากันนิ่งไปทันที
สีหน้าของอาจารย์เหยียนหลัวเปลี่ยนไปเล็กน้อยแต่เขาก็ยังถามขึ้นมาอย่างใจเย็น “ ทําไม นายถึงได้พูดแบบนั้น ? นายไปทําอะไรมา ?”
ยั่วเยี่ยนเล่าเรื่องเขากับโกโก้เหวยให้ทุกคนฟัง ตั้งแต่ที่รู้จักกันจนถึงการที่เธอเข้าร่วม การทดสอบเขายังได้บอกว่าเขาได้บอกเธอเรื่องตํานานของโลก เขาถึงกับพูดรายละ เอียดเล็กๆน้อยๆของโกโก้เหวยเขาไม่ได้ปิดบังข้อมูลพวกนี้เลยแม้แต่น้อย
หลังจากที่ได้ยินเรื่องนั้นทุกคนก็พากันเงียบไป
พวกเขาพากันสงสารยั่วเยี่ยน แต่ก็ยังอิจฉายั่วเยี่ยนด้วย
แต่สิ่งที่พวกเขาสนใจที่สุดคืออารยธรรมโลกมนุษย์ของพวกเขากําลังตกอยู่ในอันตรายจริงๆงั้นเหรอ ?
“ ฉันไม่มีอะไรจะพูดเรื่องของนายกับโกโก้เหวย แต่มันไม่น่าจะมีอันตรายต่ออารยธรรมของเรา” อาจารย์เหยียนหวพูดขึ้นอย่างใจเย็น “ ด้วยกฏของจักรวาลหยวนแล้ว โดอันคงไม่คิด จะฝ่าฝืนกฏนี้ เพราะมันจะส่งผลเสียต่อโดอันและเผ่าเทลคอสเอง”
ฮั่วเยี่ยนคลายความกังวลขึ้นมาเล็กน้อย “ จริงเหรอ ?”
“ หากอารยธรรมของเราตกอยู่ในอันตรายเพราะนายแล้ว นายคิดว่านายจะยังยืนคุยกับฉันอยู่ที่นี่ได้อีกเหรอ ? เชื่อฉันเถอะ เราจะไม่ยกโทษให้กับคนที่ทําแบบนั้นหรอก”
ตอนนั้นน้ําเสียงของอาจารย์เหยียนหลัวก็เปลี่ยนไป “ แต่ถึงอารยธรรมของเราจะไม่ได้เจอกับหายนะ แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่านายจะไม่ตกอยู่ในอันตราย พวกเขาคงไม่ได้เล็งเป้ามาที่อารยธรรมของเราเพราะเมื่อทําแบบนั้น พวกเขาต้องสูญเสียบางอย่างที่คาดไม่ถึงไป มันอาจจะรวมไปถึงอนาคตของอารยธรรมพวกเขา แต่หากเปลี่ยนเป็นแค่นาย ด้วยกฎของจักรวาลหยวนชูแล้ว มันอาจจะส่งผลแค่ชื่อเสียงของท่านโดอันแต่มันก็เท่านั้น”
ในอีกความหมายคือฮั่วเยี่ยนตกอยู่ในอันตรายอย่างมาก ชะตากรรมของเขาอาจจะขึ้นอยู่กับโกโก้เหวย
“ ทําไมถึงเป็นแบบนี้ได้ !” นี้เป็นสิ่งที่ทุกคนไม่อาจจะทําใจยอมรับได้ “ฮั่วเยี่ยนคือคนที่น่าจะขึ้นเป็นนักรบดาวเคราะห์ได้ เขาคืออัจฉริยะ ! หากไม่มีเขา อารยธรรมของเราจะต้องรอไปอีกกี่ปีกว่าจะมีอัจฉริยะแบบเขากําเนิดขึ้นมา ?”
แม้ว่ามันจะไม่มีอันตรายต่ออารยธรรมของพวกเขา แต่ทุกคนก็ยังอึดอัดใจอย่างมาก
ยั่วเยี่ยนนั้นไม่ใช่ตัวคนเดียว เขาคือความหวังของทุกคน
กล่าวได้ว่าฐานะของฮั่วเยี่ยนสําหรับทุกคนนั้นสูงส่งอย่างมาก !
ไม่มีใครมาแทนที่ฮั่วเยี่ยนได้ !
“ ประชุม !” อาจารย์เหยียนหลัวหลับตาลงและถอนหายใจออกมา “ รายงานเรื่องนี้ไปยังเหล่าผู้อาวุโสให้เรียกประชุมทันที”
ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา
เหล่าผู้อาวุโสเป็นตัวแทนสูงสุดของอารยธรรมโลกมนุษย์ พวกเขาคือหัวหน้าสาขาต่างๆทั้ง 81แห่งพวกเขามีฐานะสูงส่งในอารยธรรมโลกมนุษย์ ตอนนี้พวกเขาได้รวมตัวกันที่วิหารแห่งการ นชีพ
ที่พวกเขามารวมตัวกันในวันนี้ก็เพราะภัยที่อาจจะมาจากเผ่าเทลคอส เผ่าใหญ่ที่ควบคุมอารยธรรมระดับ 7
พวกเขาจะหาทางปกป้องอารยธรรมของพวกเขายังไง ?
พวกเขาจะปกป้องฮัวเยียนอัจฉริยะของพวกเขายังไง ?