มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 84 เลี้ยงส่ง
"ไงทุกคน วันนี้ก็สวยหล่อกันเหมือนเดิมนะ ไม่ว่าจะแต่งชุดไหนก็เด่นเกินพวกเราทุกคนเลยนะ"
"ต้องขอโทษด้วยที่พวกเราเด่นเกินพวกท่านนะ เจ้าเมืองท่านก็ดูดีอยู่แล้วนี้อย่าเทียบกับพวกเราเลย ยังไงพวกเราก็ชนะท่านเสมอนี้ดูสิสาวๆมองมาที่พวกเรามากกว่าท่านเสมอนะ "
"ฮ้าๆๆ เรารู้ว่าพวกท่านไม่มีใครสามารถชนะใจพวกท่านได้หรอก สาวๆทุกที่ถ้าพบพวกพวกท่านคงตกหลุมรักพวกท่านอย่างไม่ต้องสงสัย แต่พวกท่านคงไม่สนใจสตรีใดนอกจากนางในดวงใจของพวกท่านใช่ไหมหละ แล้วนางหละอยู่ไหน "
"เอ้อ เดียวนางก็มา นางเอกของงานมาช้าขนาดไหนพวกเราก็รอได้"
"ใช่ๆ ต่อให้ต้องรอตลอดชีวิตก็ยินดีและเต็มใจรอนางเพียงคนเดียว"
"เอาเป็นว่าสาวๆที่กำลังส่งสายตาหวานๆ คืนนี้ไม่มีใครจะได้อยู่ในอ้อมอกพวกท่านใช่ไหม งั้นพวกเราขอนะ"
"พวกนางจะได้ไม่เหงานะ ดีไหม ว่าไหมพวกนาย"
"ท่านเจ้าเมืองว่าอย่างไร พวกเราสนับสนุนเต็มทีครับ"
"เชิญพวกท่านตามสบาย เราสนใจแค่เมียเราคนเดียวนะ"
"พวกเราเช่นกันแม้จะยังไม่ได้เป็นอะไร แต่พวกเราก็ได้มอบจูบแรก ของพวกเราให้นางแล้วรอแค่นางยอมรับพวกเรา ต่อให้ต้องรอนานแค่ไหนก็รอได้ตลอดชีวิตก็ยินดีรอ"
"น้องเรานี่ดีจริงมีหนุ่มๆรุ่มล้อมรักจริงหวังแต่งขนาดนี้ แต่มันจะไม่แย่หรือหากแต่งงานกับพวกเขาทั้งหมดจริงๆ"
" นางคงรับมือพวกเขาได้ยาก มีแต่คนที่เอาต่ใจทั้งนั้นเลยนี้สิ"
"เจ้าลืมไปแล้วหรือว่านางเป็นใคร นางเป็นคนเดี่ยวที่ทำให้พวกเขาเป็นตัวเอง และยอมนางคนเดียวแบบนี้เรื่องรับมือถ้าจะไม่มีปัญหาที่จะมีก็คงเรื่องอย่างว่ามากกว่านะสิ ฮ้าๆๆ "
"แค่คิดก็เหนื่อยแทนแล้วตอนนี้มีสามีแล้วคนหนึ่งนี่นะ เอาแต่ใจแถมชอบทำให้นางไม่ได้นอนบ่อยๆด้วย แล้วลองคิดดูนะว่าถ้ามีสามีเพิ่มอีก จะขนาดไหนนางจะได้นอนไหม"
"ช่างน่าสงสารน้องพี่ เจ้าไม่น่าทำให้พวกเขาหลงรักเลย แล้วจะรองรับความรักของพวกเขาทุกคนได้ไหมนะ น้องเรายิ่งตัวเล็กด้วยนะ "
"พวกท่านเป็นพี่ที่ไม่ได้เรื่องจริงๆเลย ไม่เชื่อใจน้องตัวเองแบบนี้นะ"
"เอาเป็นว่าพวกเราไม่ขอออกความเห็น ไม่ค่อยอยากทำให้นางโกรธ พวกเราและชาวบ้านจำคืนงานต้อนรับได้ "
"นางน่ากลัวจริงๆทั้งๆที่ตัวเล็กขนาดนั้น แต่ทำไมเวลานางโกรธมันเหมือนว่าโลกจะดับศูนย์ ยังไงก็ไม่รู้เหมือนนางเป็นคนที่สามารถสั่งโลกนี้ได้ยังไงยังงันเลย ว่าไหม"
"เอ้อเราว่า หยุดคิดแทนคนรักของพวกเราเถอะ นางจะโกรธเอาได้ พวกเราจะพลอยแย่ไปด้วยนะ"
"ถูกของพวกท่าน นางจะทำอะไร พวกเราไม่มีสิทธ์คิดแทนนางให้นางคิดเองดีที่สุด"
"ต้องการสอนเราหรือ เราคิดเองได้พวกเราคิดว่าไงคะ"
"เอ้อพวกพี่ๆ ไม่คิดสอนน้องสาวหรอกครับ ผิดไปแล้วครับ"
"เรานี้นะ มาแบบเงียบๆทุกทีเลย"
"ใครว่าคะ เดินมาก็ปกติ แถมชาวบ้านก็ยังตกใจตาค้างเหมือนเดิม พวกพี่ๆมั่วแต่คิดแทนมานาเลยไม่ได้สังเกตุ
ว่าคนที่ทุกคนกำลังพูดถึงอยู่ข้างหลังแล้วนะ ว่าไหมทุกคนเป็นพยานได้นะ"
"ใช่ๆ พวกเรานะพยายามส่งซิกบอกแต่ไม่มีใครรู้ หรือสังเกตุรอบๆตัวว่าทำไมพวกเราถึงอึ้ง และตาค้างบวกตกใจเล็กน้อยแต่ไม่เป็นไร เพราะนางบอกว่าอย่าเงียบกันสิให้ทำตัวปกติ เพื่อจะดูว่าจะหยุดกันตอนไหนนะ"
"พวกเราเลยไม่เตือนพวกท่านอีก ให้นางบอกเองก็สนุกดีได้เห็นพวกท่านรีบหาข้อแก้ตัวกันใหญ่เลย"
"สงสัยพวกท่านต้องกลัวนางเอามากๆแน่ หน้าซีดกันเชียวนางเป็นน้องสาวไม่ใช่หรือไร ใยพวกท่านถึงตกใจขนาดนั้นด้วยพวกเราชักสงสัยแล้วสิ ว่านางเป็นใครทำไมทุกคนถึงกลัวนางกันมากขนาดนี้"
"ไม่ไหวพี่ๆเขาเป็นแบบนี้เสมอ เวลาทำผิดไม่ต้องกลัวมานาเป็นน้องสาวนไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้นใช่ไหมคะพี่ๆ
วันนี้เรามางานเลี้ยงนะ เราจะไม่ทำให้งานหมดสนุกกันใช่ไหมคะ งั้นเพื่อให้ไม่เสียเวลาเรามาเริ่มงานกันเลยดีกว่า กินฉลองกันที่พวกเราทำงานได้ดีกว่าที่คิดไว้ เชิญทุกคนตามสบายคะ"
"เอ้าทุกคน ทำตามที่นางบอกแยกย้ายกันหาอะไร ลงท้องได้แล้ว"
"ใช่ๆ ถ้ามานารู้พวกเราไม่ช่วยนะ เพราะพวกเราเป็นผู้หญิง พวกเราเข้าข้างน้องสาวกันคะ"
"พวกเราก็เข้าข้างน้องสาวด้วยอีกแรงนะ พวกท่านแพ้เพราะไม่มีใครสนับสนุนนะ"