มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 67 งานเลี้ยง
"นี่พวกเจ้า จะตะลึงกันอีกนานไหม หรืออยากให้เราควักลูกตาออกมาดี ถึงจะเลิกมองราชินีเราด้วยสายตาเช่นนี้สักที เราไม่อยากฆ่าใครตอนนี้"
"ก็ใครจะไม่ตกตะลึงละ พระนางงดงามมากๆ ทั้งยังทำตัวเป็นกันเองไม่ถือตัวด้วย สวย สดใส่ น่ารัก เป็นธรรมชาติด้วย ยิ่งชุดที่ใสแล้วพระนางยิ่งน่ารัก น่าถนุถนอม ช่างอ่อนโยน บอบบาง และน่าค้นหาไปทุกส่วน ไม่มีส่วนไหนไม่น่ามองเลย ทรงทำให้พวกเราปวดที่หัวใจที่ได้แค่มอง หาได้เฉยชมพระนางเช่นเมมฟิสไม่"
"ขอบคุณที่ชมมานาดีใจที่ทุกคนไม่รังเกียจ คนที่ไม่รู้แม้กระทั้งที่มาที่ไปว่ามาจากไหน เป็นแค่คนธรรมดา ไม่สวยเหมือนใครๆ อีกทั้งยังตัวเล็กกว่าใครๆในที่นี่อีก ขอบคุณที่ชมมานาคะ"
"หากเปลี่ยนคำชม ไปเป็นได้ยื่นเคียงข้างพระนางคงดีไม่ใช่น้อย"
"เราว่า มาเริ่มงานเลี้ยงต้อนรับดีกว่า เรากับราชินี ขอไปนั่งที่ก่อนนะเชิญทุกท่านตามสบาย"
"เชิญพ่ะย่ะค่ะ"
"เป็นอะไรคะ ทำไมหน้าเครียดจัง"
"ก็จะให้พี่ยิ้มเหมือนเจ้าได้อย่างไร ในเมื่อแต่ละองค์มองเจ้าเช่นนั้น หากไม่ใช่เจ้าชายละก็พวกมันจะไม่มีตาไว้มองอีกเลย แล้วยังมาจีบเมียพี่ต่อหน้าพี่ พี่หึงพี่ห่วงสิ คืนนี้เจ้าโดนทำโทษแน่ ข้อหาน่ารักเกินไปจนทำให้เหล่าเจ้าชายหลงรักเจ้ากันหมดทุกคนแบบนี้ เตรียมใจไว้เลยรับร้อง ว่าพี่จะลงโทษที่เจ้ายิ้มหวานให้ทุกองค์แน่นอน"
"แค่ยิ้มก็ไม่ได้หรือคะ เขาเป็นแขกที่เราต้องดูแลเอาใสใจเขา ต้องสนใจเขาสิ เราถึงจะได้มิตรเพิ่มขึ้นอีกไงคะ ไหนๆก็ร่วมเดินทางไปด้วยกันอีกอย่างชุดทั้งหมดนี้ เมฆฟิสเป็นคนหาไว้เองนี้คะ แถมกะขนาดได้ตรงด้วย
แสดงว่าเก่งใช้ได้นะนี้ "
"เจ้านี้นะ รู้ไหมมันจะไม่ใช่มิตรพี่ก็ตรงสายตาที่มองมายังเจ้านี้หละ"
"มานาจะระวังตัวพอใจยังคะ "
"ไม่ เจ้าต้องป้อนพี่และให้พี่อุ้มเจ้านั่งตักทั้งคืน เจ้าต้องอยู่ในอ้อมกอดพี่ตลอดงานเลี้ยง และตลอดทั้งคืนเข้าใจไหมยอดรัก"
"ได้คะใครจะกล้าขัดใจฟาโรห์ จอมเผด็จการละค่ะ"
"ดี งั้นพี่ขอหอมให้ชื่นใจ ให้พวกมันอิจฉาเล่นหน่อย"
ว่าแล้วเจ้าตัวก็ทำอย่างที่พูดทุกอย่าง เล่นเอาฉันหน้าแดงจนทุกคนต่างอิจฉาเขา ตลอดงานเลี้ยงไม่มีใคร สามารถคุยกับฉันได้ เพราะเขาห่วงเกินไปทำเอาบรรดาเจ้าชาย มองด้วยสายตาที่แสนเศร้า ที่รักดันมารักคนอย่างฉัน จนงานเลี้ยงต้อนรับก็เลิกลาพร้อมกับเขาที่อุ้มฉันกลับเต็นท์ที่พักแบบไม่สนใจคนในงานเลี้ยงเลย ทำให้หน้าที่ดูแลงานเลี้ยงเป็นของบรรดาเจ้าชาย ซึ่งเขาเองก็อยากกลับไปพร้อมคนรักเช่นกัน แต่ติดตรงที่ว่าคนรักของเขาคือคนที่ถูกอุ้มไปแล้วนี่สิ ทำให้ทุกคนต่างแยกย้ายกันกลับเต็นท์ของตัวเอง ส่วนเมเนสก็ไม่ต่างจากเมมฟิสเลย จนทำให้พี่ๆทุกคนทำตามเมฆฟิสกับเมเนสกันหมด มีแต่บรรดาเจ้าชายที่มองการกระทำของทุกคน ด้วยอารมณ์เดียวกัน แล้วทุกคนที่มีคู่ก็อยู่ในอ้อมกอดกันและกัน ด้วยความรักที่มิอาจทำให้พวกเขาหยุดมอบมันให้แก่กันและกันทั้งคืน
"เจ้าทำให้พี่หึ่ง จนต้องรีบ พาเจ้ามารับโทษรู้ไหม"
"มานาไม่ได้ทำอะไรเลยนี้คะ ก็อยู่บนตักเมมฟิสเท่านั้น ไม่ได้ไปไหนเลยไม่ได้ส่งสายตาหวานๆ ให้ใครด้วย
แล้วมาทำโทษมานาเรื่องอะไรคะ"
"ก็พี่อยู่ใกล้เจ้าไม่ได้นาน พี่เห็นทุกองค์มองเจ้าด้วยสายตาแบบนั้น พี่เป็นผู้ชายพี่รู้ดีว่าพวกเขาต้องการมีเจ้า เคียงข้างกายแบบพี่แล้วจะไม่ให้พี่หึ่งเจ้า อยากทำให้พวกนั้นเห็นว่า เจ้าเป็นเมียพี่คนเดียวเท่านั้นที่มีสิทธิ์คิดและมองเจ้าด้วยสายตาแบบนั้น พี่คนเดียวเท่านั้นที่ครอบครองตัวเจ้าหัวใจเจ้ายอดรัก พี่คงขาดใจตาย หากเจ้าไปอยู่ในอ้อมกอดของใคร"
"เข้าใจแล้วขอตัวไปอาบนำ้เปลี่ยนชุดก่อนดีกว่าคะ ชุดนี้มันไม่ใช่ชุดนอน มันสวยไปไม่เหมาะกับมานาเท่าไหร่"
"ถ้าพี่บอกว่าเหมาะ เจ้าจะยังคิดที่จะออกจากอ้อมกอดพี่อีกไหม"
"ไม่ได้คิดสักหน่อย แค่อยากอาบนำ้คะ"
"งั้นพี่ช่วยเจ้าอาบนำ้ดีกว่า จะได้รีบอาบรีบนอนกัน วันนี้เจ้าต้องโดนทำโทษที่ทำให้บรรดาเจ้าชายหลงรักเจ้า"
"ไม่คะ ถึงพูดยังไงก็โดนทำโทษใช่ไหมคะ งั้นมานาขอทำโทษเมฆฟิสบ้างที่หึ่งห่วงไม่เข้าท่าได้ไหมคะ"
"ได้ พี่ยอมรับผิดทุกอย่าง ที่เจ้าว่ามา เพราะพี่รักเจ้ามากนี้น่า ช่วยไม่ได้ก็มันห่วงมากนี้"
"งั้นหลับตาสิคะ มานาจะได้ทำโทษ เมมฟิสได้"