มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 65 กองคาราวาน
"จ้าเดินทางกันดีๆนะ ฝากทักทายทุกคนตามเมืองต่างๆ ด้วยก็แล้วกันนะ เอาหละทุกคนแยกย้ายกันไปทำงานของตัวเองได้แล้ว "
"งั้นพวกเราขอไปทำงานกันเลย เดินทางปลอดภัยกันนะทุกคน ขอบคุณมากๆที่ทุกคนทำเพื่อพวกเรา พวกเราจะไม่มีวันลืมเลยว่า มีความสุขแค่ไหนที่ได้อยู่กับกับทุกคนนะ "
หลังจากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันไปทำตามหน้าทีใครหน้าทีมัน ส่วนพวกเราก็ออกเดินทางพร้อมกับหนุ่มๆ ที่เพิ่งพบตอนงานเลี้ยงที่ขอแจมในการเดินทางนี่ด้วย ทำให้มีคนเยอะขึ้นมาเล็กน้อยและทุกคนก็แบ่งงานกันรับผิดชอบ เพื่อที่จะได้ไม่มีใครเหนื่อยที่ต้องแบกรับหน้าที่ใดหน้าที่หนึ่งคนเดี่ยวจนเกินไป แต่เราจะช่วยกันตลอดทาง เพื่อแบ่งเบาภาระซึ่งกันและกันมันเป็นการเดินทางที่สนุกมากๆ พอเราออกมาได้ครึ่งทางก็พักทานอาหารเที่ยงกัน ที่โอเอซิสของอียิปต์และพวกเราก็พบกับพวกกองคาราวานที่นั้น ทุกคนต่างตื่นเต้นมีแต่ฉันรู้ก่อนแล้วว่าพวกเขากำลังรอพวกเราเพื่อที่จะเดินทางไปด้วยกันก็จะใครกันหละ ก็บรรดาเจ้าชายที่ปลอมตัวมากันนั้นหละ เพราะอยากเดินทางไปด้วยมีห้าคนพร้อมผู้ติดตาม กลายเป็นว่ามีคนเยอะกว่าตอนออกจากวังเสียอีก อุตส่าห์คิดกันไว้แล้วว่า จะทำให้ไม่เป็นที่สนใจของชาวบ้านแต่มันคงเลี่ยงไม่ได้เสียแล้วงานนี้
"พวกเราทางข้างหน้านั้น เป็นโอเอซิส พวกเราจะพักกันที่นั้นก่อนแล้วค่อยเดินทางต่อไปนะ อยากให้สาวๆได้พัก ไม่อยากให้พวกนางเป็นอะไรไปกลางทาง ยิ่งบอบบางกันด้วยเอาตามนี้นะ หากถึงที่นั้นก็แยกย้ายกันหาที่พัก พร้อมกับจัดเตรียมอาหารกันเข้าใจตรงกันนะ"
"ครับ เจ้าชายเมฆฟิส พวกเราจะช่วยดูแลมานาเป็นอย่างดีเลย "
"เรื่องนั้น มานาดูแลตัวเองได้คะ คิดว่าพวกเราคงได้คนร่วมเดินทางเพิ่มอีกแน่ ว่าไหมคะเจ้าชายทั้งหลาย คงไม่ต้องให้มานาอธิบายว่าทำไมถึงรู้นะ เพราะอะไรคงเข้าใจกันใช่ไหมคะ "
"นี้น้องเรารู้ ล่วงหน้าอีกแล้วทำไมไม่บอก พวกพี่ๆด้วยหละ "
"ก็บอกไปแล้วนี้คะ ตอนที่ได้สำรวจจิตใจของพวกเขากัน แล้วมันก็ไม่แปลกที่จะรู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนใช่ไหมคะ"
"เอ้อพี่ลืมไป แต่ก็น่าจะบอกกันบ้างนะ จะได้เตรียมรับมือได้"
"ไม่ต้องห่วงหรอกคะ พวกเขาไม่ทำอะไรหรอก แค่มาดักรอพบพวกเราก่อนเวลาก็เท่านั้น พวกเจ้าชายก็เป็นแบบนี้ กันทุกคนที่ชอบเอาแต่ใจกันแบบนี้ใช่ไหมนี่ ทั่งยังบ้าอำนาจกันด้วยคิดว่าจะมีใครกลัวหรือคะ คนอื่นอาจจะกลัวกัน แต่กับมานามันตรงกันข้ามคะ"
"เดี่ยวพวกเขาจะได้รู้ด้วยตัวเองแน่ว่า น้องพี่นั้นไม่กลัวใครนอกจากพระบิดา และไม่มีใครเข้าถึงตัวเราได้ เพราะได้รับการปกป้องที่พวกเขาคาดไม่ถึง อีกมากมายเลยหละแต่พวกพี่รู้ดี แต่สิ่งที่ทำให้น้องพี่ยอมทุกอย่าง คงเป็นเรื่องความรักที่ได้รับมาจากพระบิดา เพราะมีแค่พระบิดาที่ยอมสละชีวิตของพระองค์เพื่อคนที่ไม่น่ารักอย่างพวกเราได้ นั้นก็คือความรักจากพระบิดาที่ทำให้พวกเราเอง ก็พลอยได้รับความรักนั้นจากน้องสาวคนนี้ด้วยเช่นกัน"
"เอาละทุกคนถึงที่หมายกันแล้ว ขอให้ทุกคเตรียมตัวกันตามที่ได้คุยกันไว้ก่อนหน้านี้เราจะพักที่นี่กันคืนนี่"
"งั้นพวกเราสองคน ขอไปพบพวกเขากันก่อนนะ เพราะมีเรื่องคุยกับพวกเขานิดหน่อย"
"ตามสบาย พวกเราขอไปพักหาอาหารกินก่อน แล้วค่อยไปพบพวกเขา"
"งั้นก็ตามนั้น"
หล้งจากนั้นพวกเราแยกย้ายกัน และจัดแจงเรื่องที่พักกับอาหารทานกันและพักเอาแรงกัน ส่วนสาวๆก็พากันไปที่ๆสามารถหาอาบนำ้หรือเช็ดตัวได้ สาวๆคงชอบบรรยากาศทีนี่กันมากๆ พอได้เล่นนำ้กันสบายใจแล้วก็กลับที่เต็นท์ใครเต็นท์มัน เพื่อพักเอาแรงก่อนคืนนี้คาดว่าคงมีงานเลี้ยงต้อนรับการมาของพวกเราแน่นอน เพราะพวกเขาเป็นคนที่ชอบงานเลี้ยงกันจริงๆ
"ยุคนี้ทำให้ยุคของพวกเราต้องมีการเลี้ยงฉลองไปซะหมดทุกเรื่อง คงได้รับอิทธิพลจากพวกเขาไปบ้างแน่ เพราะพวกเราแต่เดิมนั้นต่างมาจากบรรพบุรุษคนเดียวกัน นั้นคืออับราฮัม แต่เพราะความต้องการที่ไม่มีที่สิ้นสุดจนทำให้ลืมตัวกัน และคิดว่าพวกเขาเองสามารถทำหอคอยที่สูงเทียมฟ้าได้ เพื่อที่จะได้เป็นเหมือนพระบิดาที่สร้างพวกเขามา ทำให้พระบิดาลงโทษด้วยการทำให้พวกเขาคุยกันไม่รู้เรื่อง ทำให้มีภาษาต่างๆ เกิดขึ้นในช่วงที่พวกเขายิ่งกันนะ ทำให้พวกเรากระจัดกระจ่ายกันไปแต่ละทวิปจนเกิดชนชาติต่างๆ จนเต็มแผ่นดินโลกแบบนี้ไง"
"แต่พี่ว่ามันก็ดีเรื่องที่เราเล่ามา เพราะมันทำให้พวกเราได้พบกันอาจจะช้าไปนิดสำหรับพี่ แต่ก็ต้องขอบคุณพวกเขาที่ทำให้มีพวกเราตอนนี้ เอาเป็นว่าเราไปหาทุกคนกันทุกคนคงรอเราอยู่นะ"
"คะ คิดว่าพวกเขา คงมากันด้วยแล้ว"
"บรรดาคนที่จะแย่งเราไปจากพี่ใช่ไหม"
"คะ แต่ไม่มีใครแย่งไปได้หรอกคะ "
"ขอให้เป็นเช่นนั้น"