มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1700
รรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1700
เมื่อไปถึงทางเข้าตรอก ทุกคนก็ทันเห็นภาพของชายฉกรรจ์สี่คนกำลังรุมฉีกเสื้อผ้าของหญิงสาวจนขาดวิ่น! ช่างป่าเถื่อนยิ่งนัก!
เมื่อเห็นเช่นนั้น ทุกคนก็รู้สึกโกรธเคืองทันที!
เจอรัลด์เกลียดคนแบบนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และเขาก็อดไม่ได้ที่จะชี้ไปที่กลุ่มคนร้ายก่อนจะส่งเสียงคำราม “หยุดเดี๋ยวนี้นะ!”
เมื่อได้ยินเสียงตะโกนของเจอรัลด์ ชายเหล่านั้นก็เลิกคิ้วขึ้นพร้อมกับหันกลับมาจ้องมองที่เด็กหนุ่ม
“ไอ้สารเลว ไอ้เด็กเมื่อวานซืน! เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับแก!” ชายคนหนึ่งตะคอกพร้อมกับทำหน้าบึ้งตึง
“แกควรจะทำตามที่เขาบอกซะ ไม่งั้นฉันจะส่งแกไปหายมบาลเดี๋ยวนี้เลย!” ชายอีกคนคำราม ขณะที่เขาชักดาบยาวออกมาเพื่อข่มขู่เจอรัลด์และทุกคน
“ไอ้สารเลว พวกแกกำลังทำร้ายผู้หญิงที่ไม่มีทางสู้คนนี้ในเวลากลางวันแสก ๆ! มันคงจะเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้องนักถ้าฉันปล่อยพวกแกให้ลอยนวล!” เจอรัลด์โต้กลับ สีหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ
“ว่ายังไงนะ? แกไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ากำลังพูดอยู่กับใคร ไอ้เด็กน้อย! พวกเรามาจากสหภาพฮัลเกอโรอิกนะรู้ไหม?! ถ้าแกกล้าทำให้เราขุ่นเคือง แกจะไม่มีทางรอดออกไปจากเมืองนี้ได้เลย!” ชายผู้ถือดาบเยาะเย้ย
เจอรัลด์ตอบว่า “แกจะเป็นใครมาจากไหนมันไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับฉัน! ฉันจะเตือนแกอีกเพียงครั้งเดียวเท่านั้น จงฟังฉันให้ดี! ถ้าแกรู้ว่าอะไรดีที่สุดสำหรับแก ปล่อยผู้หญิงคนนั้นซะ! มิฉะนั้น อย่าหาว่าฉันไม่เตือนก็แล้วกัน!”
เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์ไม่กลัวและกล้าหาญเพียงใด ชายฉการรจ์ทั้งสี่ก็รู้สึกโกรธแค้นอย่างมาก พวกเขาไม่คิดเลยว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะกล้าข่มขู่พวกเขา! เขาไม่ได้กลัวด้วยซ้ำ เมื่อรู้ว่าพวกเขาเป็นสมาชิกของสหภาพฮัลเกอโรอิก!
“ให้ตายเถอะ ไอ้เด็กอวดดี! เอาล่ะ ถ้าแกอยากตายมากเดี๋ยวเราจะจัดให้!” ชายอีกคนหนึ่งจากกลุ่มคำราม ขณะที่อีกสามคนชักดาบยาวออกมาเช่นกัน!
ขณะที่ชายฉกรรจ์ทั้งสี่คนพุ่งตรงไปที่กลุ่มของเจอรัลด์ เจอรัลด์ก็หันหน้าไปหาเพื่อน ๆ ของเขาอย่างใจเย็นก่อนที่จะสั่งว่า “อยู่นิ่ง ๆ นะทุกคน เดี๋ยวฉันจะรับมือกับพวกมันเอง!”
แน่นอนว่าเพื่อน ๆ ของเขาไม่ได้คัดค้านเรื่องนั้น ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาต่างก็รู้ว่าเจอรัลด์แข็งแกร่งเพียงใด ฝ่ายตรงข้ามคงจะเป็นแค่เค้กชิ้นหนึ่งสำหรับเขา
หลังจากนั้น โนริและทุกคนก็เห็นแววตาที่ดูเยือกเย็นและดุดันของเจอรัลด์ขณะที่เขาจ้องมองชายฉกรรจ์เหล่านั้น
เจอรัลด์ไม่ได้ขยับเขยื้อนตัวเลยแม้แต่น้อยจนพวกเขาเริ่มขยับเข้ามาใกล้มากขึ้น เจอรัลด์อดทนรอดูพวกเขาแกว่งดาบ… แต่เมื่อดาบของพวกเขากำลังจะฟาดฟันลงบนตัวของเจอรัลด์ เขาก็อันตธานหายไปเพียงชั่วพริบตา!
พวกเขารู้สึกตกใจเป็นอย่างยิ่ง และพยายามจะมองหาว่าเจอรัลด์หายไปไหน แต่แล้วจู่ ๆ เจอรัลด์ก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งข้างหลังพวกเขา! อย่างไรก็ตาม คราวนี้ เจอรัลด์ได้ดึงดาบของเขาออกมาเรียบร้อยแล้ว!
เจอรัลด์แก่วงไกวดาบของเขาไปมาอย่างรวดเร็ว และหลังจากนั้นไม่นาน ความเงียบก็เข้ามาแทนที่… และภาพต่อไปที่ทุกคนเห็น คือเลือดที่พุ่งออกมาจากคอของชายฉกรรจ์ทั้งสี่!
ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว เจอรัลด์ได้ตัดหัวพวกเขาทั้งสี่คนโดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากนัก เนื่องจากเจอรัลด์ได้เข้าสู่อาณาจักรอวาตาร์แล้ว ระดับความแข็งแกร่งระหว่างเจอรัลด์กับชายเหล่านั้นจึงห่างไกลเกินจะเทียบได้…
หลังจากที่จัดการกับขยะสังคมเหล่านั้นแล้ว เจอรัลด์ก็เดินไปหาหญิงสาวก่อนที่จะช่วยพยุงเธอให้ลุกขึ้น เขาหยิบเสื้อโค้ทออกมาจากแหวนเก็บของของเขา จากนั้นเขาก็เอามันคลุมไหล่ให้เธอ
หญิงสาวรู้สึกอบอุ่นและซาบซึ้งในน้ำใจของเจอรัลด์ จากนั้นเธอจึงกล่าวว่า “ขะ ขอบคุณค่ะ คุณมีบุญคุณกับฉันมาก…! ฉัน… ฉันไม่มีอะไรจะตอบแทนคุณ แต่ฉันยินดีที่จะติดตามคุณไปในทุก ๆ ที่!”
เมื่อได้ยินว่าเธอเต็มใจที่จะติดตามเขา เจอรัลด์ก็เผยรอยยิ้มอ่อนโยนออกมาก่อนจะตอบว่า “ไม่จำเป็นเลย หากคุณต้องการขอบคุณผมจริง ๆ คุณควรจะระมัดระวังตัวให้มากขึ้นนับจากนี้ไป เอาเหรียญทองเหล่านี้ติดตัวไปด้วย และผมขอให้คุณเดินทางกลับบ้านอย่างปลอดภัย!”
พอพูดจบ เจอรัลด์ก็หยิบเหรียญทองจำนวนหนึ่งออกมาจากแหวนเก็บของของเขา ก่อนที่จะมอบให้ผู้หญิงคนนั้น