มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1640
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1640
ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ตั้งอยู่เหนือระดับน้ำทะเลไม่กี่พันเมตร ยิ่งขึ้นไปสูงเท่าไหร่ อุณหภูมิและแรงดันในบรรยากาศก็จะยิ่งลดต่ำลง ยิ่งไปกว่านั้น สภาพอากาศบนภูเขาตอนนี้เลวร้ายมาก มีลมแรงและหิมะตกหนัก ซึ่งถือเป็นอันตรายอย่างมาก
จึงกล่าวได้ว่าภารกิจกู้ภัยบนผาศักดิ์สิทธิ์ในครั้งนี้มีความเสี่ยงสูงมาก
“ทุกคน เนื่องจากคืนนี้จะมีความเร็วลมระดับฟอร์ซหกและพายุหิมะ เราจึงตัดสินใจกำหนดเวลาออกเดินทางเป็นเจ็ดโมงเช้าของวันพรุ่งนี้ ผมขอให้ทุกคนพักผ่อนให้เต็มที่ในคืนนี้ เพื่อเก็บแรงของพวกคุณเอาไว้สำหรับภารกิจในวันพรุ่งนี้!”
ไม่นานนัก แพทริคก็เข้ามาแจ้งกำหนดการให้เจอรัลด์และทุกคนทราบ
คืนนี้พวกเขาคงจะนอนไม่หลับ
เมื่อเริ่มดึกขึ้น เจอรัลด์ก็นั่งพิงกระเป๋าเป้ของเขาเพียงลำพังแล้วหลับตาเพื่อพักผ่อน
ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงบางอย่าง
เจอรัลด์ลืมตาขึ้นทันที และมองไปยังแคมป์ของเควสและพรรคพวกของเขา เขาเห็นร่างของคนสองคนย่องออกมาจากเต็นท์อย่างระมัดระวังมาก
เจอรัลด์สามารถมองเห็นใบหน้าของชายทั้งสองคนผ่านความมืดมิด
พวกเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคาเลบ วอลเลอร์ และมัลคอล์ม ไลจ
เมื่อเห็นเช่นนั้น เจอรัลด์ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะในใจ เขาไม่คาดคิดเลยว่าชายสองคนที่พูดจาเยาะเย้ยเขาเมื่อบ่ายวันนี้จะพยายามหลบหนี มันเป็นเรื่องที่น่าอับอายเป็นอย่างยิ่ง
หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เจอรัลด์ก็ลุกขึ้นและเดินเข้าไปหาพวกเขาทั้งสองคนอย่างเงียบ ๆ
“คุณสองคนกำลังจะไปไหน?”
ในเวลาต่อมา เจอรัลด์ปรากฏตัวด้านหลังคาเลบและมัลคอล์ม ก่อนจะเอ่ยถามพวกเขา
การปรากฏตัวของเจอรัลด์เกือบจะทำให้พวกเขาหัวใจวาย พวกเขาตกใจมากจนถึงกับล้มลงกับพื้น
“คุณ… นี่มันก็ดึกมากแล้ว ทำไมคุณถึงยังไม่นอน แถมยังมาหลอกพวกเราให้ตกใจแบบนี้อีก?!”
คาเลบจ้องหน้าเจอรัลด์ และตะโกนด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
“ฮะ! ถ้าผมหลับ ผมก็อดเห็นภาพคุณสองคนตอนกำลังหลบหนีสิครับ”
เจอรัลด์ยิ้มและพูดจาเยาะเย้ยพวกเขา
“คุณ… อย่ามาเที่ยวใส่ร้ายคนอื่นแบบนี้สิ เราก็แค่ออกมาตรวจสภาพอากาศเท่านั้น!”
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของเจอรัลด์ มัลคอล์มและคาเลบก็สบตากันและรีบปฏิเสธ ก่อนจะชี้นิ้วไปที่เจอรัลด์
“พวกคุณยังไม่ยอมรับอีก ช่างไร้ยางอายเสียนี่กระไร”
แกร๊ก!
ทันใดนั้นไฟก็สว่างขึ้น
จากนั้น แพทริค เควส และคนอื่น ๆ ก็เดินออกมาจากเต็นท์ทันที พวกเขาถูกปลุกให้ตื่นจากเสียงที่ดังจากข้างนอก
“มีอะไรกัน?”
แพทริคเข้ามาหาพวกเขาแล้วถาม
“ผู้บัญชาการหวัง ดูเหมือนว่าคุณจะลืมจัดเวรยามเฝ้าระวังในตอนกลางคืนนะครับ สองคนนี้กำลังพยายามจะหลบหนี และผมก็บังเอิญจับพวกเขาได้คาหนังคาเขาพอดี!”
เจอรัลด์ไม่รอช้า เขารีบบอกแพทริคเกี่ยวกับเรื่องน่าอายที่เพิ่งจะเกิดขึ้นทันที
แพทริคมีสีหน้าที่ดูอึมครึมหลังจากได้ยินสิ่งที่เจอรัลด์พูด
พรึ่บ!
ร่าง ๆ หนึ่งรีบวิ่งตรงเข้าไปหาคาเลบและมัลคอล์ม ก่อนจะคว้าคอเสื้อของพวกเขาเอาไว้
เขาคือ เควส ลีน และตอนนี้เขาก็กำลังจ้องมองชายทั้งสองอย่างโกรธเกรี้ยว
“ไอ้พวกขี้ขลาด! กล้าดียังไงถึงจะหนีไปจากที่นี่! ฉันจะสอนบทเรียนให้พวกแกเอง!”
เควสคำรามด้วยความโกรธ และต้องการที่จะสั่งสอนพวกเขา
โชคดีที่แพทริคและคนอื่น ๆ หยุดเขาไว้ได้ทันเวลา มิฉะนั้น คาเลบและมัลคอล์มคงจะถูกเควสฉีกออกเป็นชิ้น ๆ ไม่มีใครอยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอย่างแน่นอน
“นายสองคนรีบบอกฉันมาตามตรงดีกว่าว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
แพทริครีบห้ามเควส เขาหันไปถามชายทั้งสองพร้อมกับจ้องหน้าพวกเขาอย่างเย็นชา