มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1638
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1638
“ว้าว นี่มันตราของอาจารย์ยันต์ระดับหนึ่งนี่นา คุณได้กลายเป็นครูผู้ฝึกสอนไปแล้วอย่างนั้นเหรอ?”
ก่อนที่เจอรัลด์จะตอบเขา โยชัวก็สังเกตเห็นตราของอาจารย์ยันต์ระดับหนึ่งบนหน้าอกของเขาแล้ว จึงส่งเสียงเชียร์ด้วยความประหลาดใจ
โยชัวจำตรานี้ได้เพราะเชสเองก็มีตราอาจารย์ยันต์ระดับสองที่ดูคล้ายกัน
“ครับอาจารย์ซาห์น อย่างไรก็ตาม ผมต้องขอบคุณคุณมาก ๆ สำหรับเรื่องนี้ คุณเป็นคนที่ให้โอกาสผมได้เป็นลูกศิษย์ของอาจารย์ฮันท์ และประสบความสำเร็จจนมาถึงจุดนี้!”
เจอรัลด์เป็นคนที่น่าชื่นชม จึงถือเป็นเรื่องปกติที่เขาจะรู้สึกขอบคุณโยชัว
“ฮ่า! ฮ่า!”
“มันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย มันเป็นผลมาจากความตั้งใจของเธอเองต่างหากล่ะ!”
โยชัวโบกมือให้เจอรัลด์ขณะที่เขาหัวเราะ
การได้เห็นเจอรัลด์ประสบความสำเร็จทำให้โยชัวรู้สึกมีความสุข อย่างน้อยมันก็ทำให้เขารู้สึกว่าเขาไม่ได้ตัดสินใจช่วยคนผิด
“โอ้ อาจารย์ซาห์นครับ ทำไมวันนี้ผมไม่เห็นโนริเลยล่ะครับ?”
เจอรัลด์ถามโยชัวด้วยความสับสน
โนริมักจะอยู่เคียงข้างโยชัวเสมอ อย่างไรก็ตาม วันนี้เธอกลับไม่ได้อยู่กับเขา ซึ่งนั่นก็ทำให้เจอรัลด์รู้สึกแปลกใจมาก
“โนริน่ะเหรอ เธอไม่ได้อยู่บ้านสองสามวันแล้ว เธอบอกว่าจะเดินทางไปยังผาศักดิ์สิทธิ์เพื่อค้นหาโสมพาแน็กซ์ที่มีอายุนับพันปี”
โยชัวตอบคำถามของเจอรัลด์
“โสมพาแน็กซ์พันปีงั้นเหรอครับ? มันคืออะไรกัน?”
เจอรัลด์รู้สึกสับสน
“มันเป็นสมุนไพรโบราณที่จะออกผลทุก ๆ หนึ่งพันปีเท่านั้น มันมีค่ามากกว่าโสมธรรมดาทั่วไปมาก!” โยชัวอธิบาย
สิ่งนี้กระตุ้นให้ต่อมความอยากรู้อยากเห็นของเจอรัลด์ทำงานทันที แต่ทำไมโนริถึงไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้เขาฟังเลย? ยิ่งไปกว่านั้น ทำไมเธอถึงสนใจสมุนไพรโบราณนี้? จะต้องมีความลับบางอย่างที่เขาไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นแน่
“ท่านอาจารย์ครับ! ท่านอาจารย์!”
ทันใดนั้นเอง มีคนรับใช้คนหนึ่งวิ่งเข้ามาจากประตูอย่างเร่งรีบ และตะโกนเรียกโยชัวด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมต้องรีบร้อนขนาดนี้ด้วย?”
โยชัวขมวดคิ้วและถาม
“คุณหนู… คุณหนูและกลุ่มคนที่เดินทางไปด้วยกัน! พวกเขาประสบอุบัติเหตุบนผาศักดิ์สิทธิ์ครับท่าน! ผมเพิ่งได้ยินมาว่ามีหิมะถล่มบนผาศักดิ์สิทธิ์เมื่อเร็ว ๆ นี้ และมีหิมะตกลงมาตามไหล่เขาสถานการณ์ฟังดูน่าเป็นห่วงมากครับ!”
คนรับใช้รีบเล่าให้โยชัวฟังถึงข่าวที่เขาเพิ่งได้ยินมา
โยชัวตกตะลึงหลังจากได้ยินข่าวนั้น
“นาย… นายล้อฉันเล่นหรือเปล่า?!”
โยชัวถามเขาด้วยความไม่เชื่อ ลูกสาวของเขาเพิ่งออกเดินทางเมื่อสองวันก่อน และตอนนี้เขากลับได้รับข่าวร้ายที่เกิดขึ้นกับเธอ มันยากเกินที่เขาจะทำใจยอมรับได้
ขณะที่เขาพูด ชายในชุดเกราะกลุ่มหนึ่งก็เข้ามาทางประตู
คนเหล่านี้เบียดเสียดกันเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว ในหมู่พวกเขามีผู้นำคนหนึ่งที่สวมชุดทหารสีดำรวมอยู่ด้วย
“สวัสดีครับอาจารย์ซาห์น ผมเป็นผู้บังคับบัญชาของกองทัพของจาเอลตรา แพทริค หวัง ผมมาที่นี่ในวันนี้เพื่อรายงานท่านเกี่ยวกับเรื่องของที่เกิดขึ้นกับคุณหนูตระกูลซาห์นและทีมสำรวจของเธอที่ผาศักดิ์สิทธิ์ครับ!”
แพทริคยืนต่อหน้าโยชัวและบอกเขาด้วยสีหน้าจริงจัง
ขณะนี้โยชัวรู้แล้วว่ามันไม่ใช่ข่าวปลอม แต่มีบางอย่างเกิดขึ้นกับพวกเขาจริง ๆ
ขาของโยชัวอ่อนแรงทันที โชคดีที่พ่อบ้านและคนรับใช้ของเขาซึ่งยืนอยู่ข้างหลังช่วยเหลือเขาไว้ได้ทัน ไม่เช่นนั้นเขาคงล้มลงไปกองกับพื้นเรียบร้อยแล้ว
ในทางกลับกัน เจอรัลด์ก็รู้สึกกังวลมากเช่นกัน เขาหันหลังกลับและออกจากบ้านไปในทันที เขารู้ว่าเขาต้องรีบเดินทางไปที่ผาศักดิ์สิทธิ์และช่วยโนริด้วยตัวของเขาเอง
เมื่อเขาออกจากบ้านของตระกูลซาห์แล้ว เจอรัลด์ก็มุ่งหน้าไปยังเมืองหลวงของเอิร์ธ แคปปิตอล เขาต้องซื้อเสบียงและอุปกรณ์ก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยังผาศักดิ์สิทธิ์ ไม่อย่างนั้นการไปที่นั่นโดยลำพังโดยไม่ได้เตรียมตัว ก็ไม่ต่างอะไรกับการไปรนหาที่ตายสำหรับเขา