มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 1575
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1575
ในขณะที่ฝุ่นผงจำนวนมากยังคงลอยฟุ้งอยู่ในอากาศ ร่องเหวลึกก็ได้ก่อตัวขึ้นอย่างชัดเจนใต้หอคอย…
อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ใช่สิ่งที่ทำให้ทุกคนตกใจมากที่สุด ไม่สิ ความประหลาดใจของพวกเขาเกิดจากการที่แสงหลากสีพุ่งออกมาจากภายในหุบเหวนั้น! ด้วยแสงไฟระยิบระยับที่ส่องสว่างท่ามกลางท้องฟ้าที่มืดมิด มันทำให้ทุกคนรู้สึกเหมือนมีขุมทรัพย์ที่ยังคงรอคอยการค้นพบอยู่ที่นั่น…
อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์ไม่ได้เคลื่อนไหว ก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปสำรวจมันใกล้ ๆ ท้ายที่สุด หลังจากได้เห็นการต่อสู้ที่อันตรายถึงชีวิตด้วยตาของพวกเขาเอง พวกเขาทั้งหมดล้วนกังวลว่าราชาแห่งทิศเหนือจะลงเอยด้วยการฆ่าพวกเขา หากพวกเขาไม่ทันระวังตัว…
ในทางกลับกัน แดริลก็ถูกสมาชิกคลอฟอร์ดคนอื่นนำตัวออกไปจากสถานที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว…
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาหันไปเห็นแสงหลากสี ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างทันที ในขณะที่เขาตะโกน “…ไม่… ไม่…!”
ถึงกระนั้นก็ไม่มีใครได้ยินเสียงร้องของเขา… ในทางกลับกัน มันเหมือนกับว่าเขากำลังพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะหยุดบางสิ่งบางอย่างเอาไว้…
ในขณะเดียวกัน ผู้นำวิญญาณก็กำลังเดินเข้าไปหาเจอรัลด์ โดยดวงตาของเขานั้นจับจ้องไปที่เหวลึกตลอดเวลา ขณะที่เขาพูดว่า “ท่านอาจารย์…”
เจอรัลด์พยักหน้าตอบ จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปใกล้บริเวณเชิงหอคอย…
เมื่อมองลงไป เขาเห็นว่ามีหลุมลึกที่มีขนาดไม่ต่างจากบ่อน้ำขนาดใหญ่ที่ก่อตัวขึ้นใต้หอคอย… ยิ่งเขามองดูมัน เขาก็ยิ่งรู้สึกเหมือนมีวังใต้ดินอยู่ข้างใต้!
เขาคิดไม่ถึงเลยว่าการพังทลายของหอคอยมังกรจะเปิดเผยให้เห็นสถานที่ลึกลับเช่นนี้…
“นี่มันอะไรกันเนี่ย…?” ผู้คนที่อยู่ในบริเวณนั้นหันไปถามกันเอง พวกเขาไม่สามารถทนนิ่งเฉยได้อีกต่อไปแล้ว
เมื่อมองเข้าไปใกล้ ๆ เจอรัลด์ก็สามารถระบุได้ว่าแสงนั้นน่าจะเปล่งออกมาจากสระน้ำหลากสีที่ตั้งอยู่ใจกลางวังใต้ดิน… และตัวของวังก็น่าจะตั้งอยู่ต่ำกว่าพื้นดินประมาณยี่สิบเมตร
เมื่อรู้ตัวว่าเขาคงจะหาข้อมูลเพิ่มเติมไม่ได้หากยังยืนนิ่งอยู่ที่นี่ เจอรัลด์จึงกระโจนลงไปพร้อมกับผู้นำวิญญาณและคนอื่น ๆ อีกสองสามคน
ยิ่งพวกเขาดำดิ่งลึกลงไป พวกเขาก็ยิ่งสัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่ทวีคูณขึ้นอย่างต่อเนื่อง และทั้งหมดนี้ก็เป็นเพราะว่ามีวิญญาณศักดิ์สิทธิ์มากมายสิงสถิตอยู่ด้านล่างพื้นที่แห่งนี้…
ก่อนหน้านี้ เจอรัลด์พึ่งพาการปรุงยาเป็นหลักเพื่อช่วยเขาในการฝึกฝนทักษะวิชา เพราะเขาเคยเรียนรู้ศิลปะการปรุงยามาก่อน นอกจากนี้ ด้วยพรสวรรค์ที่เขาได้รับจากความช่วยเหลือของวิญญาณบรรพกาลอันทรงพลัง เจอรัลด์ต้องบอกว่าความก้าวหน้าในการฝึกฝนของเขาค่อนข้างเป็นที่น่าพอใจ แม้ว่าบางครั้งมันจะไม่รวดเร็วเท่าที่เขาคาดไว้ก็ตาม
แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ ท้ายที่สุด เมื่อก่อนบนโลกนี้ไม่ได้มีวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ให้เขาได้เสาะแสวงหามากนัก
อย่างไรก็ตาม ที่นี่กลับแตกต่างออกไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ล่องลอยมาราวกับสายลม และเจอรัลด์ก็สัมผัสได้แม้กระทั่งว่าวิญญาณเหล่านั้นกำลังลอยผ่านร่างของเขา
แม้แต่จูเลียนและคาร์ลอสก็ยังเบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อ เมื่อพวกเขาเริ่มรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่สถานที่แห่งนี้ได้กระทำต่อร่างกายของพวกเขา
ความรู้สึกของวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ที่ซึมเข้าสู่ร่างกายของพวกเขา… มันเป็นความรู้สึกที่แทบจะอธิบายไม่ได้
ถ้าพูดตามบริบท การอาศัยอยู่ในโลกเบื้องบนทำให้พวกเขารู้สึกเหมือนเป็นเด็กจน ๆ ที่ใฝ่ฝันหาความร่ำรวย และแน่นอนว่านั่นจะไม่มีทางกลายเป็นความจริงได้อย่างง่ายดายนัก
อย่างไรก็ตาม สถานที่แห่งนี้ทำให้พวกเขารู้สึกราวกับว่าเด็กยากจนคนนั้นเพิ่งรู้ว่าบัญชีธนาคารของพวกเขาเต็มไปด้วยเงินหนึ่งล้านดอลลาร์! ความตื่นเต้นอย่างฉับพลันนั้น… คือสิ่งที่พวกเขารู้สึกได้ในตอนนี้
เมื่อหันไปมองเจอรัลด์ คาร์ลอสก็ถามด้วยความประหลาดใจว่า “ที่แห่งนี้คืออะไรกันแน่ครับ…? แล้วมันจะมีวิญญาณศักดิ์สิทธิ์มากมายเช่นนี้ได้อย่างไร…?”
เจอรัลด์เลิกคิ้ว จากนั้นเขาก็เริ่มมองไปรอบ ๆ… ในที่สุดสายตาของเขาก็จับจ้องไปที่สระน้ำที่ดูโบราณ และมีสีสันมากขึ้นกว่าเดิม
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาก็นึกอะไรบางอย่างออกและถามอย่างรวดเร็วว่า “…ว่าไปแล้ว สระน้ำนี้ก็มีลักษณะคล้ายกับแหล่งที่มาวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ที่ไซล่าเคยเล่าให้ฉันฟังมาก่อนเลยว่าไหม…?”
ตามชื่อของมัน แหล่งที่มาของวิญญาณศักดิ์สิทธิ์สามารถปลดปล่อยวิญญาณศักดิ์สิทธิ์จำนวนมากออกมาได้ มันทำหน้าที่คล้ายกับบ่อน้ำ
ไม่ว่าในกรณีใด มีข่าวลือว่าเมื่อประมาณสองสามแสนปีที่แล้ว โลกใบนี้เคยเป็นยุคของผู้ฝึกตนที่ยิ่งใหญ่… ย้อนกลับไปในตอนนั้น มีปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่อยู่ทุกหนทุกแห่ง และหลายคนยังสามารถบรรลุสู่อาณาจักรแห่งร่างกายอมตะได้อีกด้วย!
อย่างไรก็ตาม เมื่อใครคนใดคนหนึ่งเริ่มฝึกฝน พวกเขาจำเป็นจะต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจเป็นอย่างมาก เพื่อที่จะไต่ระดับให้สูงขึ้นไปเรื่อย ๆ
เส้นทางการฝึกฝนของพวกเขาไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ตั้งแต่เริ่มการฝึกฝน จนถึงตอนที่พวกเขากลายเป็นราชาจักระ หลังจากที่พวกเขาก้าวเข้าสู่ระดับของนักปราชญ์ และระดับตำนานของการบรรลุความเป็นอมตะ พวกเขาจะต้องเผชิญหน้ากับอุปสรรคมากมายอยู่เสมอ…