ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 5472 ให้ร้ายฉันอย่างไม่ยุติธรรม(1)
ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5472 ให้ร้ายฉันอย่างไม่ยุติธรรม(1)
และเหล่าทหารของสำนักว่านหลงก็ทยอยกันมาถึง ตระกูลเหอภายใต้การนำของซูรั่วหลี ก็เดินทางมารายงานตัวกันที่โรงแรมน้ำพุร้อนช็องเซลี
อิโตะ นานาโกะกับฉินเอ้าเสวี่ยน ก็มาถึงในวันเดียวกัน และถูกจัดให้อยู่ในกลุ่มเดียวกันกับซูรั่วหลี
นอกจากนี้ เพราะคนทั้งสามมารายงานตัวในเวลาที่ไล่เลี่ยกัน ดังนั้นห้องพักของทั้งสามคนก็จึงอยู่ติดกันด้วย
หงห้าเองเพื่อความสะดวก ดังนั้นก็จึงได้จัดเตรียมห้องของตัวเองกับเฉินจื๋อข่ายให้อยู่ติดกันอยู่ก่อนล่วงหน้าแล้ว
และที่อยากจะอยู่ห้องข้างๆกันนั้น เพราะพวกเขาสองคนต่างก็รู้กันดี ส่วนหนึ่งเพราะทั้งสองคนนั้นมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน และคุ้นเคยกัน อีกส่วนหนึ่ง นั้นก็เพราะในการอบรมนี้ทั้งสองคนน่าจะเป็นมือใหม่ที่ไม่มีพื้นฐานของวิถีบู๊อะไรเลย ดังนั้นหากทั้งสองคนพักอยู่ใกล้ๆกัน ก็จะมีเวลาได้พูดคุยกัน และช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้
ใช้คำพูดของหงห้า ไม่ว่าจะห้องเรียนไหนคนที่อยู่บ๊วยสุดกับรองบ๊วยนั้น ย่อมจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
นี่คือความจริงที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงมาแต่ไหนแต่ไร
ในส่วนของเขากับเฉินจื๋อข่ายนั้น ก็เป็นเช่นเดียวกันนี้
เมื่อผู้เข้าเรียนมากันครบ เย่เฉินก็จึงตั้งใจให้พวกเขาพักผ่อนวันหนึ่งก่อนเพื่อให้คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อม จากนั้นก็ค่อยเริ่มเรียนอย่างเป็นทางการ
และในตอนที่เหล่าผู้เรียนต่างทำความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมนี้ เย่เฉินเองก็ได้สั่งซื้อชุดอุปกรณ์เครื่องบรรจุของเหลวอย่างง่ายจากอินเทอร์เน็ต แล้วนำอุปกรณ์นี้ลากไปไว้ที่ช็องเซลีเซียนสปาคฤหาสน์กลางเขา
เขาในตอนนี้ เป็นเหมือนพ่อค้าขายยาปลอม ที่กำลังใช้อุปกรณ์นี้เติมของเหลวบางอย่างอย่างต่อเนื่องโดยที่ไม่มีแม้แต่เครื่องหมายการค้าและตราสัญลักษณ์ใดๆ หรือแม้แต่วันเดือนปีที่ผลิตเลยด้วยซ้ำ
ยานั้นมีหลายประเภท ในนั้นมีแบบกินกับแบบฉีดเสียส่วนใหญ่ และในส่วนยาที่มีไว้กินนั้น ก็เป็นยาน้ำที่แทบจะไม่เคยได้พบเห็นที่ไหนมาก่อน
ทว่า การบรรจุยาน้ำของเย่เฉินในครั้งนี้ ตั้งใจจะใช้ยาช่วยหัวใจเมื่อครั้งล่าสุดที่ได้กลั่นให้มีความเข้มข้นที่มากขึ้น ผสมลงไปในน้ำทั้งหมด จากนั้นก็บรรจุให้เป็นยาน้ำที่มีปริมาณสิบมิลลิลิตร
การผลิตยาน้ำชุดนี้ ในทุกสิบมิลลิลิตร จะประกอบไปด้วยยาช่วยหัวใจที่เข้มข้นนี้ประมาณหนึ่งในสิบส่วน
ตามแผนของเย่เฉินที่ได้วางเอาไว้ ยาน้ำชุดนี้ หากเปิดการเรียนอย่างเป็นทางการ จะส่งมอบให้กับผู้เรียนที่เข้ารับการฝึกนี้ คนละหนึ่งหลอด ที่เหลือ ก็เก็บไว้เป็นรางวัลสำหรับผู้เข้าเรียนที่มีผลการประเมินที่ดีในครั้งต่อไป
เดิมที เย่เฉินก็เคยมีความคิดที่อยากจะใช้โอสถเพื่อฝึกฝนผู้เก่งกาจวิชาบู๊ขึ้นมาชุดหนึ่ง
แต่ว่า สำหรับเย่เฉินแล้ว การกลั่นโอสถนั้นมีอุปสรรคที่ค่อนข้างใหญ่อยู่สองประการ หนึ่งคือใช้ปราณทิพย์เป็นจำนวนมาก และอีกหนึ่ง ก็คือสมุนไพรที่ล้ำค่านั้นบางครั้งก็หาได้ยากยิ่ง
ในตอนนี้โอสถหลายชนิดที่เย่เฉินกำลังกลั่นอยู่นั้น นอกจากยาช่วยหัวใจที่ใช้สมุนไพรที่ค่อนข้างจะเรียบง่ายแล้ว นอกเหนือจากนั้นหรือส่วนใหญ่ก็เป็นสมุนไพรที่ล้ำค่าและหาได้ยากยิ่ง
และถึงแม้ว่าการกลั่นยาช่วยหัวใจนั้นจะเป็นอะไรที่ง่าย แต่เย่เฉินก็ใช่ว่าจะสามารถกลั่นได้มากเท่าที่ต้องการได้ ปราณทิพย์ในร่างกายของเขา ล้วนอาศัยยาเสริมชี่ปราณมาเติมเต็ม และยาเสริมชี่ปราณนี้ก็ไม่ได้มีปริมาณที่ไร้จำกัด ดังนั้นเขาก็จึงไม่สามารถจะใช้ปราณทิพย์นี้ตามอำเภอใจได้ เพื่อไปกลั่นยาช่วยหัวใจในปริมาณที่มากๆ
อย่างอื่นไม่ต้องพูดถึง แค่ผู้เข้าเรียนที่มีกว่าร้อยคนนี้ ยาช่วยหัวใจคนละหนึ่งเม็ด ก็สูบเอาแรงของเขาไปกว่าครึ่งชีวิตแล้ว
แต่ว่า เตายาของหงฉางชิง ได้ช่วยเย่เฉินอย่างมาก
เตายาไม่เพียงเพิ่มประสิทธิภาพของยาได้ แต่ยังได้ยกระดับคุณภาพของยาด้วย ประสิทธิภาพในการกลั่นที่แท้จริงก็เพิ่มขึ้นอีกอย่างน้อยห้าเท่า
เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็สามารถจะลดทอนพลังในร่างกายและปราณทิพย์ของเย่เฉินลงได้เป็นอย่างมาก
หลังจากที่ยาน้ำนี้ได้บรรจุลงเรียบร้อย เย่เฉินก็เก็บพักยาน้ำนี้ไว้ที่คฤหาสน์กลางเขาก่อน ส่วนตัวเองก็ตั้งใจจะขับรถกลับเข้าเมือง
ไม่คิดว่าในขณะที่กำลังจะจากไปนั้น ก็ได้รับสายจากหงฉางชิง ที่ปลายสาย หงฉางชิงพูดอย่างเคารพ“อาจารย์เย่……ผมมีเรื่องจะรายงาน ขอรบกวนเวลาสักครู่จะได้ไหม?”
เย่เฉินพูดอย่างเป็นกันเอง“อาจารย์หงมีอะไรเชิญพูดมาได้เลย”