ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 5143 พบกัน 1
ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5143 พบกัน 1
เมื่อได้ยินคำพูดของผู้หญิงคนนั้น หัวหน้าหลิวจึงถามอย่างตะลึง: “ห๊ะ? เร็วขนาดนี้เลยเหรอ? ไหนบอกว่าจะมาถึงตอนเที่ยงหรือไม่ก็ตอนบ่ายไม่ใช่เหรอ?”
ผู้หญิงคนนั้นตอบกลับ: “ฉันก็นึกไม่ถึงเหมือนกันว่าฝ่ายตรงข้ามจะออกเดินทางตั้งแต่เมื่อคืนเลย เมื่อกี้ฝ่ายตรงข้ามโทรมาบอกกับผู้อำนวยการเก่าว่าใกล้จะถึงแล้ว! คาดว่าตอนนี้น่าจะไม่ทันไปต้อนรับที่หน้าประตูทางเข้ามหาวิทยาลัยแล้วค่ะ คงทำได้แค่รอด้านล่างตึก!”
โซนใหม่ของมหาวิทยาลัยจินหลิงครอบคลุมพื้นที่ประมาณห้าพันไร่ ระยะทางตั้งแต่ประตูทางเข้าจนถึงอาคารวิชาการห่างกันมากกว่าหนึ่งกิโลเมตร ถ้าเกิดผู้อาวุโสกลุ่มหนึ่งต้องเดินเท้ามา อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาประมาณ 20 กว่านาที
หลังจากพูดจบ เธอก็รีบพูดอีกว่า: “หัวหน้าหลิวคุณเร็วหน่อยสิคะ ผู้อำนวยการบอกให้ไปถึงด้านล่างตึกภายในสามนาที ฉันยังต้องไปแจ้งให้คนอื่นทราบอีกค่ะ”
หลังจากที่พูดจบแล้ว ผู้หญิงคนนั้นก็ถอยกลับ
เมื่อหัวหน้าหลิวได้ยินแบบนี้ จึงทำได้เพียงพูดกับเฉินจื๋อข่ายอย่างรู้สึกผิด: “ผู้จัดการทั่วไปเฉิน ขออภัยจริง ๆ นะครับ เรื่องราวมันกะทันหัน ไว้วันหลังก็แล้วกันนะครับ ไว้วันหลังถ้ามีเวลาค่อยมาใหม่!”
เฉินจื๋อข่ายยิ้มพลางตอบกลับ: “ไม่เป็นไรครับ คุณไปยุ่งก่อนเลย พวกเราขอตัวก่อนนะครับ ไว้วันหลังค่อยไปนัดเจอกันที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง เดี๋ยวผมเป็นเจ้าภาพเอง!”
หัวหน้าหลิวรีบพยักหน้าแล้วพูด: “โอเคครับ รอยุ่งเรื่องรับสมัครนักศึกษาในช่วงนี้เสร็จ ผมจะไปเม้าท์มอยสังสรรค์กับคุณแน่นอนครับ”
เมื่อพูดจบ เขาก็พูดต่ออย่างรู้สึกเกรงใจเล็กน้อย: “ใช่สิผู้จัดการทั่วไปเฉิน ลูกชายผมหาแฟนได้คนหนึ่ง จู่ ๆ เขาก็บอกกับผมว่าไปจดทะเบียนสมรสแล้ว จะแต่งงานวันที่หนึ่งเดือนตุลาคม ช่วงนี้กำลังดูโรงแรมที่จัดงานแต่งอยู่ วันที่หนึ่งเดือนตุลาคมเป็นวันมงคล โรงแรมจัดงานแต่งส่วนมากถูกจองเต็มตั้งแต่หลายเดือนก่อนแล้ว แถมเขาและภรรยาในอนาคตของเขาต่างก็เป็นเด็กวัยรุ่น ชอบเรื่องหน้าตา จึงอยากจัดงานในโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงมาโดยตลอด ไม่ทราบว่ายังสามารถจองห้องโถงงานเลี้ยงในโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงได้อีกหรือเปล่าครับ?”
เฉินจื๋อข่ายตอบกลับรวดเร็วโดยไม่ต้องหยุดคิด: “เหล่าหลิว คุณไม่ต้องเป็นห่วง เรื่องนี้ปล่อยให้ผมจัดการเอง ห้องพักและห้องโถงงานเลี้ยงของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงไม่เคยขายหมดเกลี้ยงเลย ก็เพื่อเก็บไว้ให้เพื่อนที่ต้องการใช้งานกะทันหัน และในวันที่หนึ่งเดือนตุลาคมก็มีห้องโถงงานเลี้ยงที่หรูหราตระการตาเว้นไว้หนึ่งห้องเช่นกัน เป็นห้องโถงงานเลี้ยงที่เป็นรองแค่สวนดอกไม้กลางอากาศของโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง คุณให้ลูกชายคุณพาลูกสะใภ้มาหาผมที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง เดี๋ยวผมจะพาพวกเขาไปดูหน้างานด้วยตนเอง ขอแค่พวกเขาถูกใจ พวกคุณก็ใช้งานสถานที่นั้นได้เลย”
“โอ๊ยย!”หัวหน้าหลิวรู้สึกตื่นเต้นดีใจขึ้นมาในทันที ก่อนจะพูดอย่างตื้นตันมาก ๆ: “งั้นก็ขอบคุณคุณมาก ๆ เลยนะครับ ผู้จัดการทั่วไปเฉิน! นี่คุณช่วยผมจัดการเรื่องที่เร่งร้อนเป็นอย่างมากได้จริง ๆ! เดี๋ยวเย็นนี้ผมจะพาพวกเขาทั้งสองไปเยี่ยมเยียนที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกง”
การแต่งงานในหัวเซี่ย การที่คนหมู่มากรวมตัวกันนั้นเป็นเรื่องที่พบเห็นได้บ่อยมาก ๆ ประเด็นคือในทุก ๆ หนึ่งปี วันมงคลที่เหมาะกับการแต่งงานนั้นบางทีอาจจะมีไม่ถึง 10% เลยด้วยซ้ำ อีกอย่างทุกคนที่จัดงานแต่งล้วนจะจัดตามฤกษ์งามยามดี ดังนั้นขอแค่เป็นวันมงคล ในหมู่บ้านหนึ่งก็อาจจะมีคู่บ่าวสาวแต่งงานพร้อมกันหลายคู่เลย
วันที่หนึ่งเดือนตุลาคมก็เป็นวันมงคลที่เหมาะกับการเฉลิมฉลองมากที่สุดตั้งแต่แรกอยู่แล้ว และตรงกับวันหยุดยาว 7 วันด้วย แถมสภาพอากาศในช่วงเวลานั้นก็แทบจะเป็นเทศกาลที่สุขสบายที่สุดของทั้งประเทศเลย ดังนั้นคนที่เลือกแต่งงานในวันนี้จึงมีเพิ่มมากยิ่งขึ้น
เมื่อพบเจอวันดี ๆ แบบนี้ หากไม่รีบจองล่วงหน้าครึ่งปี ก็จะจองโรงแรมที่ตนเลื่อมใสศรัทธาได้ยากมาก ๆ
ลูกชายของหัวหน้าหลิวนี่ก็แต่งงานกะทันหันอีก ระยะเวลาที่เขามีนั้นมีแค่ประมาณสองเดือน แทบจะจองโรงแรมที่มีระดับไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
เพราะเรื่องนี้ ทั้งครอบครัวหัวหน้าหลิวกลุ้มใจมาไม่น้อยเลย ก่อนหน้านี้หัวหน้าหลิวก็อยากขอความช่วยเหลือจากเฉินจื๋อข่ายเช่นกัน แต่ตอนนั้นเฉินจื๋อข่ายอยู่ต่างประเทศพอดี ตอนที่เขาทักทายเฉินจื๋อข่าย ได้ยินมาว่าเฉินจื๋อข่ายอยู่ต่างประเทศจึงไม่ค่อยมีหน้าเอ่ยปากขอความช่วยเหลือ