ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 5128 โปรดกรุณา 3
ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5128 โปรดกรุณา 3
ทุกสายชั้นในระเบียนของหลินเสี่ยวหว่านที่เคยเรียน ข้อมูลภาพวิดีโอของทางโรงเรียนล้วนถูกผู้เชี่ยวชาญปรับเปลี่ยนแก้ไขแล้ว ยกตัวอย่างเช่นเพิ่มชื่อของหลินหว่านเอ๋อร์ลงไปในภาพถ่ายวันเรียนจบ เพิ่มรูปถ่ายของเธอลงไป แม้กระทั่งในภาพถ่ายกิจวัตรในโรงเรียน รวมไปถึงงานกีฬาต่าง ๆ ล้วนมีภาพถ่ายของเธอถูกตัดแปะได้ดูธรรมชาติมาก ๆ จับจุดโป๊ะไม่ได้เลยแม้แต่น้อย
บางทีหลังจากที่นักเรียนในชั้นเรียนเหล่านั้นได้เห็นเนื้อหาเหล่านี้แล้ว ก็จะสงสัยได้จริง ๆ ว่าตัวเองลืมไปหรือเปล่าว่าเคยมีนักเรียนแบบนี้อยู่ในห้องคนหนึ่งด้วย
แต่ทว่าข้อมูลที่ถูกปรับเปลี่ยนเหล่านี้ ล้วนมีมาตรการถูกเก็บไว้เป็นความลับอย่างแน่นอน เพราะฉะนั้นเพื่อนร่วมห้องที่เคยเรียนกับหลินหว่านเอ๋อร์ในระเบียน จึงไม่มีทางมองเห็นเนื้อหาเหล่านี้ได้เลยด้วยซ้ำ
นี่จึงเป็นการรับประกันความปลอดภัยในตัวตนดังกล่าวของหลินหว่านเอ๋อร์เพิ่มขึ้นอีกขั้นหนึ่ง
การที่ชิวอิงซานสามารถทำถึงขั้นนี้ได้นั้น เนื่องมาจากตำแหน่งอันยิ่งใหญ่ในสังคมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ รวมไปถึงอำนาจเบื้องหลังที่ฝังรากลึกของเขา เมื่ออยู่ที่นี่ ไม่มีสิ่งใดที่เขาทำไม่ได้
อันที่จริงสาเหตุที่หลินหว่านเอ๋อร์ให้ชิวอิงซานสร้างตัวตนปลอมขึ้นมาหนึ่งตัวตนนั้น ก็เพราะเตรียมการเพื่อเย่เฉินโดยสิ้นเชิง
เธอทราบอยู่ว่าหลังจากที่เจอหน้าเย่เฉินแล้ว เย่เฉินต้องสงสัยในตัวเองแน่นอน ดังนั้นเขาจะต้องตรวจสอบตัวตนของตัวเองอย่างแน่นอน
ขอแค่สามารถทำให้มันดูแนบเนียนไร้จุดบกพร่อง ภารกิจของตัวตนนี้ก็จะสำเร็จลุล่วง
หลังจากที่ชิวอิงซานนำบัตรประจำตัวประชาชนให้หลินหว่านเอ๋อร์แล้ว เขาก็พูดกับเธออย่างเคารพนอบน้อม: “คุณหนูครับ ผมได้ประสานกับทางมหาวิทยาลัยจินหลิงแล้วครับ พวกเขาส่งคำแนะนำมหาวิทยาลัยรวมไปถึงสาขาวิชาต่าง ๆ มาแล้ว คุณสามารถเลือกสาขาวิชาใดวิชาหนึ่งได้ตามใจชอบเลยครับ หลังจากที่คุณเลือกเสร็จแล้ว พวกเขาจะส่งหนังสือตอบรับเข้าเรียนมหาวิทยาลัยมาให้คุณครับ”
หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะยิ้มพลางตอบกลับ: “ลำบากคุณเลยนะคะ หากสะดวกละก็ ช่วยจัดแจงเครื่องบินให้ฉันหนึ่งลำ ฉันจะออกเดินทางตั้งแต่พรุ่งนี้เช้าเลย”
ชิวอิงซานหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบกลับอย่างเคารพนอบน้อม: “คุณหนูครับ กระผมขอโปรดกรุณาคุณหนูอะไรบางอย่าง โปรดคุณช่วยอนุมัติด้วยนะครับ……”
หลินหว่านเอ๋อร์อมยิ้มแล้วตอบกลับ: “คุณว่ามาเลย”
ชิวอิงซานก้มคำนับแล้วตอบกลับ: “กระผมและภรรยาก็อยากเดินทางไปจินหลิงพร้อมกับคุณครับ ด้านหนึ่งเป็นเพราะกระผมหวังว่าจะสามารถใช้เส้นสายที่สั่งสมมันนานหลายปีในจินหลิง ช่วยปูทางให้คุณในจินหลิง ดูแลรับประกันความปลอดภัย ทำให้คุณใช้ชีวิตอยู่ในจินหลิงได้สะดวกหน่อย ส่วนอีกด้านหนึ่งเป็นเพราะช่วงหลายปีที่ผ่านมา ภรรยากระผมอยากกลับไปเยี่ยมเยียนที่จินหลิงหน่อย เราทั้งคู่อายุมากแล้ว คาดว่านี่ก็น่าจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้กลับไปแล้วครับ”
หลินหว่านเอ๋อร์เม้มปากไตร่ตรองอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าตอบกลับ: “งั้นก็ไปด้วยกันเถอะ ซุนจือต้งก็จะไปเจอฉันที่จินหลิงเช่นกัน พวกคุณจะได้คุยกันถึงเรื่องในอดีตพอดี”
ผลลัพธ์ดีเกินคาดจึงทำให้ชิวอิงซานดีใจเป็นอย่างมาก ก่อนจะรีบพูดว่า: “ขอบคุณที่คุณหนูช่วยให้สมหวังครับ! กระผมจะไปจัดแจงตอนนี้เลย พรุ่งนี้เช้าจะได้ออกเดินทางจากรัฐปีนังไปยังจินหลิงโดยตรง!”
ค่ำคืนที่เซียวชูหรันและเย่เฉินเพิ่งกลับมาถึงประเทศไม่ได้ราบรื่นมากเท่าไหร่นัก
สภาพจิตใจที่พังยับเยินตั้งแต่แรกของเซียวฉางควน ดูเหมือนกับว่าจะยิ่งสาหัสขึ้นเพราะคำพูดของเย่เฉิน เขานั่งอยู่ในห้องรับแขกทั้งคืนโดยที่ไม่ขยับไปไหน
ส่วนหม่าหลันนั้น ก็ดูไลฟ์สดของเฉียนหงเย่นตั้งแต่พระอาทิตย์ตกดินจนถึงเที่ยงคืน ส่วนหลังเที่ยงคืนนั้นก็เอาแต่นอนกดโทรศัพท์ ค้นหาวิธีการล้มเฉียนหงเย่นในโปรแกรมค้นหา
หม่าหลันอิงจากสิ่งที่เย่เฉินพูดมา ค่าคอมมิชชั่นประมาณ 20% บวกกับดูจากยอดขายในตะกร้าเหลืองในไลฟ์สดของเฉียนหงเย่น คำนวณค่าคอมมิชชั่นทั้งหมดที่เฉียนหงเย่นได้มาจากการไลฟ์สดในค่ำคืนนี้ ก่อนจะได้รับจำนวนตัวเลขที่ทำให้เธออ้าปากค้าง ตะลึงงัน
ในห้องไลฟ์สดของเฉียนหงเย่น ขายสินค้าทั้งหมดสิบประเภท ยอดขายอยู่ที่ประมาณหนึ่งล้านหนึ่งแสน ดูจากจำนวนตัวเลขนี้แล้วทำการคำนวณโดยคร่าว ๆ ค่าคอมมิชชั่นก็อยู่ที่ประมาณสองแสนสองหมื่น
บวกกับหน้าม้าและยอดคืนสินค้า อย่างน้อยระดับค่าคอมมิชชั่นก็อยู่ที่ประมาณหนึ่งแสนกว่า