ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 5037 ต้อนรับท่านทูตพิเศษ2
ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 5037 ต้อนรับท่านทูตพิเศษ2
เย่เฉินถามเขา“นี่คงเป็นช่องทางเดียวของทหารหน่วยกล้าตายที่จะออกไปยังโลกภายนอกได้ใช่ไหม?”
“ถูกต้องครับ”หลี่เนี่ยนจงพยักหน้าและกล่าว“ทหารหน่วยกล้าตายสามารถเข้าออกเพียงช่องทางนี้เท่านั้น แต่ฐานของพวกเขายังมีท่อเหล็กระบายอากาศอยู่เป็นจำนวนมาก แต่ท่อเหล่านั้นเส้นผ่าศูนย์กลางภายในอยู่ที่สิบเอ็ดเซนติเมตร คนไม่สามารถจะออกไปได้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีทางหนีไปได้ ต่อให้พวกเขาจะเปิดประตูด้านล่างนี้ได้ ก็ไม่สามารถจะปีนขึ้นไปบนหลุมที่สูงหนึ่งเมตรได้ หรือต่อให้จะปืนขึ้นไปได้ กรงลิฟต์นี้ก็ถูกปิดไว้ที่ตรงปากหลุมอย่างแน่นหนา พวกเขาไม่มีทางจะออกไปได้ ดังนั้นการเปิดใช้งานของที่นี่ที่มีมานานหลายปี ยังไม่เคยพบการแหกคุกเลยแม้แต่ครั้งเดียว”
พูดจบ หลี่เนี่ยนจงก็พูดต่อ“แน่นอนว่า พิษในร่างกายของพวกเขาก็มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยเหมือนกัน ต่อให้พวกเขาจะพยายามหลบหนีออกไปจากที่นี่ได้ ไม่มียาแก้พิษ ภายในหนึ่งอาทิตย์ก็ต้องตายเหมือนกัน”
เย่เฉินพยักหน้า รู้สึกเวทนากับชีวิตความเป็นอยู่ของทหารหน่วยกล้าตายอย่างมาก
ในชั้นใต้ดินกว่าหกร้อยเมตรนี้ ไม่เคยได้เห็นแสงเดือนแสงตะวัน ชีวิตแบบนี้จะทุกข์ทรมานแค่ไหนกัน?
อย่างที่ห้าสี่เจ็ดบอก ลูกของทหารหน่วยกล้าตายจำนวนมากเกิดที่นี่ ตั้งแต่เกิดจนอายุยี่สิบก็ต้องทำงานรับใช้องค์กร ในช่วงอายุยี่สิบปีนี้ พวกเขาก็ไม่แม้แต่จะได้เห็นเดือนเห็นตะวันกันเลย
คิดมาถึงตรงนี้ ต่อไปจะแก้ปัญหานี้ของทหารหน่วยกล้าตายและครอบครัวยังไง ก็เป็นเรื่องที่ค่อนข้างยากอยู่เหมือนกัน
เย่เฉินย่อมไม่อยากให้พวกเขาอาศัยอยู่ในใต้ดินที่ลึกกว่าหกร้อยเมตรนี้ต่อไปอีก แต่เหมืองทองแดงแห่งนี้ในสายตาของคนภายนอกเป็นขนาดของคนจำนวนหลักร้อย หากให้ทุกคนไปอยู่ที่โลกด้านนอกกันหมด อาคารที่มีด้านนอกก็ไม่เพียงพอสำหรับคนจำนวนมากขนาดนี้
ในตอนนี้เอง กรงลิฟต์ก็ได้มาถึงที่ชั้นล่างสุดแล้ว
หลังจากที่เดินออกมาจากกรงลิฟต์ เป็นพื้นที่ข้ามฟากขนาดราวๆสี่สิบตารางเมตร พื้นที่ข้ามฟากนี้ ด้านหลังเชื่อมต่อกับกรงลิฟต์ ส่วนด้านหน้าเชื่อมต่อกับประตูใหญ่บานสุดท้ายที่กักขังทหารหน่วยกล้าตายเอาไว้
หลี่เนี่ยนจงหยิบกุญแจออกจากกระเป๋า เสียบลูกกุญแจเข้าไปในช่อง จากนั้นก็ใช้รูม่านตาเทียบเคียง ที่ประตูก็มีเสียงคลิกดังขึ้น จากนั้นประตูก็ค่อยๆเปิดออกจากด้านนอก
และเมื่อประตูเหล็กบานนี้ถูกเปิดออก เย่เฉินก็ต้องตกใจจนแทบจะเป็นลมกับภาพที่เห็นตรงหน้า
สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าของเขานี้ เป็นลานใต้ดินที่มีขนาดอย่างน้อยหลายหมื่นตารางเมตร เพดานของลานนี้สูงไม่ต่ำกว่าสิบห้าเมตร และทุกๆสิบเมตร จะมีเสาขนาดใหญ่ต้นหนึ่งคอยรับน้ำหนักเอาไว้ และไฟที่อยู่ด้านบนสุด ก็จะส่องสว่างไปทั่วทุกพื้นที่ในลานนี้ราวกับเป็นเวลากลางวัน!
และทางเดินตรงหน้าของเย่เฉิน ก็ไม่ได้อยู่ที่ตรงบริเวณด้านล่างของลานนี้ แต่อยู่ตรงกลางตั้งตรงดิ่งกับลาน
เขาก้าวเท้าเดินออกไป เบื้องหน้าเป็นชานแท่นวงกลมที่ยื่นเลยออกมา ชานนี้สูงจากพื้นผิวของลานเจ็ดถึงแปดเมตรได้ และห่างจากด้านบนประมาณเจ็ดถึงแปดเมตรเช่นกัน
ในตอนที่เขาก้าวขึ้นไปยืนบนชานนี้ ลานด้านล่างที่อยู่ต่ำลงไปเจ็ดถึงแปดเมตร มีคนกว่าหลายพันคนยืนกันอย่างเป็นระเบียบอยู่
ในตอนนี้เอง จู่ๆคนกว่าหลายพันคนก็คุกเข่าลง แล้วพูดตะโกนด้วยความเคารพ“ยินดีต้อนรับท่านทูตพิเศษ!”
เวลานี้ ทหารหน่วยกล้าตายที่คุกเข่ากับพื้นให้กับท่านทูตพิเศษ และครอบครัวของพวกเขาไม่รู้เลยว่า ชายชุดคลุมสีดำที่อยู่ตรงหน้า ไม่ใช่ทูตพิเศษที่พวกเขาคิดอีกต่อไป
ตามกฎระเบียบ ในวันที่มีการแจกจ่ายยาแก้พิษ ทหารหน่วยกล้าตายและครอบครัวทุกคนจะต้องมาเข้าแถวรอกันอยู่ในพื้นที่ลานขนาดหมื่นกว่าตารางเมตรนี้ และเมื่อเจอกับทูตพิเศษ ก็ต้องคุกเข่าลงเพื่อต้อนรับ
เมื่อเย่เฉินเห็นคนจำนวนมากคุกเข่าลงกับพื้น ก็รู้สึกตกใจกับภาพเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้า