ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4956 แผนการแก้ไขที่ดีที่สุด 2
เย่เฉินแอบคิดอยู่ในใจ : “ดูท่า สภาวะที่ถึงขีดจำกัดบ่อย ๆ ก็ไม่ใช่เรื่องแย่เท่าไหร่ ก็เหมือนเป็นนักกีฬาที่สามารถค่อย ๆ อยู่เหนือตัวเอง ในการฝึกซ้อมระดับความเข้มข้นสูงไม่หยุด ฉันเองก็สามารถยกระดับขีดสูงสุดของตัวเองโดยผ่านสภาวะระดับความเข้มข้นสูงพวกนี้ได้เหมือนกัน หากว่าขีดสูงสุดของปราณทิพย์ในร่างกายสามารถเพิ่มเป็นเท่าตัวได้ กำลังโดยรวมก็จะได้รับการเพิ่มขึ้นที่ฉับไว !”
คิดถึงตรงนี้ เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะเริ่มเศร้าใจ
อย่างไรซะยาเสริมชี่ปราณล้ำค่าเกินไป พอใช้จนเกือบหมด และไม่ได้โอสถใหม่มาเสริม งั้นตัวเองอยากเสริมปราณทิพย์อีก เกรงว่าลำบากมากเอาน่ะสิ
เลยตัดสินใจว่าเขาไม่สามารถใช้ประโยชน์จากสภาวะขีดจำกัดแบบนี้ มายกระดับขีดสูงสุดของตัวเองเรื่อย ๆ บ่อย ๆ ได้
จากนั้น เย่เฉินลุกขึ้น เดินเข้าไปในอาบน้ำในห้องอาบน้ำของในห้องนอน
ตอนที่เขาออกมาจากห้องนอนด้วยผมเปียกโชก เฮเลน่ากำลังพักผ่อนอยู่บนโซฟาห้องรับแขกอยู่
ได้ยินการเคลื่อนไหวของเย่เฉิน เธอรีบลืมตาขึ้น เห็นเย่เฉินเดินออกมาแล้ว ในใจตื่นเต้นในทันที
เธอรีบถามเย่เฉินด้วยความนอบน้อม เพื่อไม่ให้ถูกเย่เฉินมองเส้นสนกลในออก : “คุณเย่นอนหลับสบายดีใช่ไหมคะ ?”
เย่เฉินเห็นเฮเลน่าเพิ่งเอ่ยปากพูด พวงแก้มก็แดงระเรื่อแล้ว ก็ยิ่งทำให้การคาดการณ์ในใจของตัวเองหนักแน่นขึ้น
แต่ว่าเขายังคงตัดสินใจใช้การแกล้งโง่ เพื่อให้เรื่องนี้ผ่านไปอย่างราบรื่น เลยพูดไปเรื่อย : “หลับดีมาก นานแล้วที่ไม่ได้หลับอย่างสบายใจแบบนี้”
ได้ยินคำพูดของเย่เฉิน เฮเลน่าจึงถอนหายใจเฮือกหนึ่ง เธอรีบพูด : “ตอนนี้ก็เที่ยงแล้ว คุณคงหิวแน่เลยสินะคะ ไปทานข้าวที่ห้องอาหารไหมคะ ?”
“ได้ครับ” เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูด : “หากว่าคุณไม่มีการจัดการอื่นแล้ว กินข้าวเสร็จก็กลับเมืองออสซูเลยเถอะครับ ผมเองก็ควรออกเดินทางกลับสหรัฐอเมริกาแล้ว”
เฮเลน่าพูดอย่างอาลัยอาวรณ์ทันที : “คุณเย่ คุณรีบร้อนที่จะกลับไปขนาดนี้เลยหรือคะ ? คุณเพิ่งจะมาถึงตอนเช้ามืดอยู่ยุโรปเหนือยังไม่ถึงสิบชั่วโมงเลยนะคะ”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย แสร้งพูดตามใจ : “ภรรยาผมอยู่ที่สหรัฐอเมริกาคนเดียว ผมเลยอยากรีบกลับไปอยู่เป็นเพื่อนเธอไว ๆ หน่อย มิหนำซ้ำเรื่องที่นี่ก็จัดการหมดแล้ว ต้องถอยกลับไปแต่โดยเร็ว เดี๋ยวเวลายิ่งยาวนานอุปสรรคจะมากเอาตาม”
ได้ยินเย่เฉินพูดถึงจะกลับไปอยู่เป็นเพื่อนภรรยา ได้ผุดความอิจฉาและความอ้างว้างอยู่ในสีหน้าของเฮเลน่าโดยไม่รู้ตัว
ย้อนนึกถึงการกระทำของตัวเองเมื่อครู่นี้ ทำเอาในใจของเฮเลน่ารู้สึกอับอายขายหน้าเลย
แต่ว่าเธอเองดีใจอยู่ลึก ๆ โชคดีที่ก่อนหน้านี้ตัวเองไม่ได้ทำการกระทำอะไรที่ออกนอกกรอบเกินไป ไม่อย่างนั้นมีความเป็นไปได้มากว่าจะปล่อยไก่ และสูญเสียความเป็นไปได้ทั้งหมดกับเย่เฉินโดยหมดสิ้น
คิดถึงตรงนี้ แม้ว่าเธอทำใจไม่ได้ที่เย่เฉินจะจากยุโรปเหนือไปไวขนาดนี้ แต่ยังคงพูดพร้อมกับพยักหน้าอย่างเด็ดขาดมากอยู่ดี : “งั้นคุณเย่ลงไปทานอาหารก่อนได้เลยค่ะ ฉันจะไปจัดการให้เฮลิคอปเตอร์เตรียมพร้อมให้เรียบร้อย ทานข้าวเสร็จแล้วเราก็กลับไปเมืองออสซูกันค่ะ”
“ได้ครับ” เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย เดินออกจากห้องพร้อมกับเฮเลน่า
ตอนที่เดินเคียงไหล่กับเฮเลน่านั้น เย่เฉินได้กลิ่นหอมเป็นพิเศษนั่นจากตัวของเธออีกแล้ว กลิ่นบนตัวเหมือนกับตอนที่ตัวเองตื่นขึ้นมาเลย
แต่ว่า เย่เฉินยังคงตัดสินใจที่จะแกล้งโง่จนถึงที่สุด ทำให้เรื่องนี้เป็นฝุ่นจับอยู่ในใจของทั้งสองคน
หลังจากนั้น เขากับเฮเลน่ามาถึงห้องอาหารพร้อมกัน นึกถึงความพ่ายแพ้ของวิลล่าแห่งนี้ เขาจึงเอ่ยบอกปาก : “จริงสิเฮเลน่า ให้ทีมของตระกูลเย่ที่โรงแรมป๋ายจินฮ่านกงทั่วโลกมาช่วยซ่อมแซมวิลล่าราชวงศ์ยุโรปเหนือแห่งนี้สักหน่อยเถอะ ตระกูลเย่เป็นคนรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดเอง”
เฮเลน่าได้ยินคำพูดนี้ ก็รีบส่ายหน้าทันที : “คุณเย่ จะได้ยังไงกันคะ…… วิลล่าของราชวงศ์ยุโรปเหนือตัวเอง จะอย่างไรก็ไม่สามารถให้คุณมารับผิดชอบค่าใช้จ่ายซ่อมแซมได้หรอกค่ะ อีกทั้งราชวงศ์ไม่ได้ยากจนจริง ๆ ซะหน่อย หลัก ๆ คือสถานที่ที่จำเป็นต้องใช้เงินในช่วงนี้ค่อนข้างเยอะ ฉันเลยอยากแบ่งความสำคัญ ระยะแรกใช้เงินในที่ที่สามารถยกระดับชื่อเสียงกับอิทธิพลของราชวงศ์ก่อน ประโยชน์ของวิลล่าไม่มากนัก และไม่จำเป็นต้องซ่อมแซมในทันทีด้วยค่ะ”