{นิยายแปล} logging 10,000 years into the future - ตอนที่ 3 ความทรงจำที่เหมือนหนังวันสิ้นโลก
- Home
- {นิยายแปล} logging 10,000 years into the future
- ตอนที่ 3 ความทรงจำที่เหมือนหนังวันสิ้นโลก
ตอนที่ 3 ความทรงจำที่เหมือนกับหนังวันสิ้นโลก
วิ่งหนี?
นั้นคือสิ่งแรกที่ Lu sheng คิด
เขาเคยวิ่งหนีมาก่อนแล้ว
ซอบบี้ตัวเดียวนั้นช้ามากมันไม่สามารถวิ่งตามเขาได้ทัน
ครั้งก่อนที่เขาวิ่งหนีเขาหนีไปสักพักแล้วก็รู้สึกหมดแรงและตื่นขึ้นจากความฝัน
แต่คราวนี้ Lu sheng เปลี่ยนใจ
“ ไม่ฉันจะไม่วิ่งหนีอีกแล้ว “
Lu sheng พับแขนเสื้อขึ้น
“ ยังไงนี้มันก็แค่ความฝันจะโดนกัดก็ไม่เป็นอะไรถ้าฉันตายในความฝันก็แค่ตื่นขึ้น“
เมื่อเขาคิดได้ Lu sheng ก็เริ่มเดินเข้าไปใกล้กับซอมบี้ตัวนั้น
“ แม้ว่าผลการเรียนของฉันจะไม่ดีแต่ค่าเลือดของฉันอยู่ที่0.8 ไม่ว่าจะเป็นความเร็วหรือพละกำลังมันเกินคนปกติในชาติที่แล้วของเขาไปไกลแล้ว นี้เป็นแค่ความฝันทำไมฉันต้องกลัวโดนกัดแล้วกลายเป็นซอมบี้“
ตามมาตรฐานของสหพันของฝึกฝนศิลปะการต่อสู้นักรบระดับ1มาตรฐานของคนๆนั้นจะต้องมีค่าเลือดและฉี1.5และพลังของต่อสู้ของพวกเขาคือ150 ตอนนี้ Lu sheng ได้เป็นกึ่งนักรบแล้ว
แม้ว่าผลการเรียนและความสามารถในการต่อสู้จะแย่มากเขามีแต่ทักษะต่อสู้พื้นฐานเท่านั้น
“เทคนิคขา เฟิงเซิน( fengshen leg )”
Lu sheng ตะโก้นชื่อท่าในนิยายที่เขาเคยอ่านในชาติที่แล้ว เขาวิ่งออกไปข้างหน้าพุ้งเข้าไปใช้ลูกเตะไปที่อกของซอมบี้ตัวนั้น
ซอมบี้ถอยหลังไป3ก้าวและร่างกายก็เสียสมดุลทันทีที่โดนลูกเตะนั้นและล้มลง บนชุดจั๊มสูททีซอมบี้ใส่อยู่มีรอยรองเท่าขนาด41 ครึ่ง
“ แค่นี้เองเหรอ? “
ด้วยลูกเตะนี้ Lu sheng ก็มีความมั่นใจ
ทันใดนั้นเขาก็เห็นซอมบี้พยายามดิ้นรนเพื่อที่จะลุกขึ้น เมื่อเห็นแบบนั้นเขาก็วิ่งเขาไปช้ำ
Lu sheng ต่อยซ้อมบี้ด้วยมือเปล่า
หมัดนี้เหมือนกับต่อยใส่กะลามะพร้าวมือของ Lu sheng เริ่มเจ็บ
Lu sheng กัดฟันในขณะที่หาอาวุธที่ใช้ได้
ทันใดนั้นเขาก็เห็นก้อนหินขนาดใหญ่เท่าแตงโมอยู่ใกล้ๆ
Lu sheng คว้าหินนั้นขึ้นมาแล้วทุบเข้าไปที่หัวของซ้อมบี้
“ ในหนังทุกเรื่องที่มีซอมบี้จุดอ่อนก็ยังคงอยู่ที่หัวแหละน้าถ้าหัวเละหมดแล้วคงจะไม่เป็นอะไรแล้ว”
‘เสียงทุบและเสียงแตกดังขึ้น’
เสียงนั้นคือเสียงของกะโหลกทีแตก
ก้อนหินขนาดใหญ่แทนที่กะโหลกของซอมบี้ ร่างของซอมบี้กระตุกสองสามครั้งหลังจากนั้นก็นิ่งสนิทมันหยุดเคลื่อนไหวแล้ว
“จบสักที่”
Lu sheng ยืนยันแล้วว่าซอมบี้ตัวนั้นตายแล้ว จากนั้นเขาก็ลุกละนั่งลงบนพื้นและหายใจหอบ
ฉันต้องบอกว่าไอฝันร้ายนี้ค่อนข้างสมจริงใช่ได้เลย
ในตอนนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขายังไม่ตื่นในตอนนั้นหัวใจของเขาก็เต้นแรงขึ้น
“ทำไมฉันยังไม่ตื่น?”
Lu sheng พึมพำแล้วลุกขึ้น
แต่ในขณะนั้นซอมบี้ที่เขาพึ่งฆ่าไปที่อยู่ตรงหน้าเขาก็ค่อยๆสลายไปกลายเป็นกลุ่มควันสีดำในจังหวะนั้นกลุ่มควันสีดำก็พุ้งเขาใส่หน้าอกของ Lu sheng
“อ้ากกกก”
Lu sheng ตกใจก่อนที่เขาจะมีเวลาตอบสนอง เขาก็รู้สึกถึงความร้อนที่หน้าอกของเขาที่ค่อยๆแพร่กระจายตามตัวของเขาพร้อมกับความทรงจะค่อยๆปรากฏในหัวของเขาเหมือนฉากในหนังค่อยๆเล่นและเขาคือคนดู
[-นี้เรียนจบละอยากทำอะไร]
[เข้าร่วมกองกำลังป้องกัน]
[จะเข้าร่วมจริงเหรอฉันได้ยินข่าวว่าการฝึกของหน่วยนั้นเหมือนอยู่ในนรกแถมมันยังอันตรายมากด้วย]
[แค่นั้นไม่เป็นไรหรอกตราบใดที่ไม่ตายเพราะยังไงนี้ก็เป็นความฝันของฉัน5555]
[จากนี้เป็นต้นไปคุณคือสมาชิกของทีมป้องกัน ในฐานที่1359 รหัสประจำตัวของคุณคือ YH48549]
[ครับท่าน!ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง(สีหน้าตื่นเต้นปรากฏอยู่ที่หน้าของเขา)]
[เทคนิคการฝึกฝนร่างกายกับเทคนิคการหายใจสองอย่างงนี้ข้าจะสอนจ้าฝึกฝนตลอดเวลาไม่ว่าจะตอนไหน จะกินข้าว นอน หรือเข้าห้องน้ำ มันจะช่วยให้คุณแข็งแกร่งขึ้นเล็กน้อย มันจะช่วยคุณเมื่อคุณพบกับสัตว์ประหลาดในอนาคต ]
[ครับท่านฉันจะตั้งใจฝึกฝนให้ดี]
——— (แอด* ….. ถ้าจุดแบบไม่คำแบบนี้แต่ไม่สุดหน้าคือเวลาผ่านไปนะครับถ้ามันสุดคือหมดครึ่งแรก)
[หน่อยที่สอง! หน่วยที่สอง! หน่วยที่สาม…… ให้ตายสิพวกเขาตายหมดแล้วหรอ]
[หมายเลข YH48549ฉันพบนายแล้ว]
[คุณมาทำอะไรที่นี้? ทีมไหนที่อยู่ข้างหลังคุณ](*แอด อันนี้ ผู้บัญชาการพูดนะ)
[รายงานครับท่าน พวกเราคือหน่วยที่7]
[บอกกัปตันของคุณพาพบฉันเดี๋ยวนี้]
[รายงานผู้บัญชาการ ไม่มีใครรอดชีวิตเลย หน่วยที่7ตายหมดแล้วเหลือแค่ฉันคนเดียว(ความเงียบปรากฏขึ้น)]
[ประตูของฐาณของเราถูกทำลาย สัตว์ต่างดาวมีอยู่ทุกที่และหมอกสีดำก็ด้วย]
[เดี๋ยวนะนั้นคืออะไร]
Lu sheng ลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ ภายในดวงตาของเขามีความเศร้าอยู่
เหมือนเขากำลังดูหนังสักเรื่องที่ยาวมาก
พระเอกเป็น ผช ที่สูงหล่อ
ครึ่งแรกของหนังมันดูน่าเบื่อเพราะมันเป็นช่วงวัยเด็กกับวัยรุ่นส่วนมากมีแค่การฝึกฝนอย่างหนัก
แตกต่างจากครึ่งหลังที่สนุกมาก
มีการต่อสู้ปรากฏออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า
ทุกการต่อสู้เดิมพันชีวิตและความตาย
เพื่อนร่วมรบของพระเอกลดลงไปทีละคน
ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยสีเทา ความเศร้า ความเจ็บปวดของการสูญเสียเพือนทีละคนปรากฏออกมาทุกช่วงของหนัง
ในตอนจบของเรื่องภาพก็หยุดที่กำแพงเมืองที่ล่มสลายและสัตว์ร้ายที่ดูน่ากลัวก็ปรากฏเต็มทองฟ้าแล้วหมอกสีดำก็ปกคลุมไปทุกที
ความสิ้นหวังความหดหู่ความรู้สึกเหล่านี้ปรากฏอยู่ทุกที่ก่อนโลกจะถูกลืนกิน lu sheng อดไม่ได้ที่จะหวั่นไหว
“ชายคนนี้ต้องผ่านอะไรมาบ้างก่อนที่จะเสียชีวิต”
Lu sheng พึมพำ
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าความทรงจำที่เขาเห็นมาจากไหนมันมาจากซอมบี้ที่เขาฆ่าอย่างแน่นอนและความทรงจะที่เขาเห็นเหมือนกับหนังที่เกี่ยวกับการล่มสลายของโลก “วันโลกาวินาศ”
แปลโดย: มือใหม่หัดแปลนิยาย ฝากติดตามเพจที่เฟสด้วยแปลวันละ1-3ตอนแล้วแต่วันแปลเหนื่อยมากตอนนี้1156คำวันนี้จัดไป3ตอนเพราะเล่นroละดึงcardทันเลยแปลเพี่มให้