ทะลุมิติมาเป็นภรรยาของตัวร้าย - ตอนที่ 996 รักษา
ตอนที่ 996 รักษา
ด้านหลังซั่งกวนม่อมีเสนาบดีกรมปกครองซีเหลียงกับแม่ทัพขุนพลทหาร เมื่อวานตอนค่ำ ตอนพวกเขากำลังพักผ่อนกัน ก็รู้สึกว่าเจรจาสันติครั้งนี้ให้ค่าชดเชยจำนวนน้อยก่อน แล้วค่อยๆ เพิ่มจำนวน แต่องค์ชายหกซั่งกวนม่อไม่เห็นด้วย เขาว่าในเมื่อชดใช้ก็ต้องให้แคว้นต้าโจวได้เห็นความจริงใจของซีเหลียง หากค่อยๆ เพิ่มจำนวนการชดใช้ จะทำให้ฮ่องเต้แคว้นต้าโจวทรงกริ้ว การเจรจาสันติอาจไม่ประสบผลสำเร็จ
ครั้งนี้จุดประสงค์หลักที่พวกเขามาแคว้นต้าโจวก็เพื่อเจรจาสันติ ไม่ได้มาก่อความขัดแย้ง อีกอย่างการที่พวกเขามาแคว้นต้าโจวยังมีเรื่องสำคัญอีกเรื่องหนึ่งก็คือขอให้ฮูหยินโจวกั๋วช่วยรักษาขาให้เสด็จพี่ห้า ฮ่องเต้แคว้นต้าโจวเป็นบุตรชายบุญธรรมของฮูหยินโจวกั๋ว หากทำให้เขาโมโห เกรงว่าการเจรจาสันติก็คงล่ม แม้แต่ขาเสด็จพี่ห้าก็รักษาไม่หาย
แต่แม้ซั่งกวนม่อกล่าวเช่นนี้ เสนาบดีกับขุนพลทหารก็ยังคงไม่เห็นด้วย เหตุเพราะซีเหลียงยากจนมาก หากมอบแสนตำลึงให้ไป คลังของพวกเขาก็จะยิ่งเหือดแห้ง
ซั่งกวนม่อกลับไม่สนใจเขา เอ่ยเรื่องชดใช้หนึ่งแสนตำลึงขึ้นมาทันที
เซียวเหวินอวี๋มองซั่งกวนม่อ การที่ก่อนหน้านี้เขายอมเห็นด้วยกับการเจรจาสันติของสองแคว้น ก็เพราะให้เกียรติซั่งกวนม่อ ไม่เช่นนั้นก็คงไม่จบง่ายดายเช่นนี้ อย่างไรซั่งกวนม่อก็กำลังจะได้ครองซีเหลียง
เซียวเหวินอวี๋ครุ่นคิดมองซั่งกวนม่อกล่าวว่า “เดิมเราไม่คิดจะให้จบลงง่ายดายเช่นนี้ แต่เห็นแก่องค์ชายหกที่ไม่อ้อมค้อม หากเรายังไม่ยอม ก็เหมือนจะเสียมารยาท ดังนั้นครั้งนี้ก็ให้เงินชดใช้ค่าสงครามจำนวนนี้มาสงบศึกระหว่างเราสองแคว้น”
เซียวเหวินอวี๋เพิ่งกล่าวจบ ขุนนางในราชสำนักผู้หนึ่งก็กล่าวว่า “แม้ว่าองค์ชายหกขออภัยโทษและขอเจรจาสันติต่อฝ่าบาทเรา แต่ผู้ใดจะรู้ว่าพวกท่านจะพูดจาคืนคำหรือไม่ ตามความเห็นกระหม่อม พวกเราสองแคว้นควรมีอภิเษกเชื่อมไมตรี อภิเษกองค์หญิงซีเหลียงพระองค์หนึ่งมา เช่นนี้พวกเราจึงจะวางใจ เชื่อว่าการขอเจรจาสันติของพวกท่านไม่เหมือนพวกเป่ยฉีที่พูดจาคืนคำพวกนั้น ปากบอกเจรจาสันติ และกลับเปลี่ยนใจทันทีที่หันหลัง”
คนหนึ่งกล่าวจบ คนอื่นก็พากันเห็นด้วย
“กระหม่อมคิดว่าสองแคว้นอภิเษกเชื่อมไมตรีจึงจะเป็นรากฐานแห่งการเจรจาสันติ”
“กระหม่อมเห็นด้วยพ่ะย่ะค่ะ”
เซียวเหวินอวี๋ได้ยินคำขุนนางในราชสำนัก ในใจก็เต้นแรงขึ้นมาทันที เขานึกถึงองค์หญิงแปดซีเหลียงซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยน
ซั่งกวนม่อเงียบงันก่อนเอ่ยขึ้นว่า “อภิเษกเชื่อมไมตรีก็ใช่ว่าต้องให้องค์หญิงซีเหลียงเราแต่งมา ให้องค์หญิงแคว้นต้าโจวแต่งไปซีเหลียงได้ ทุกท่านโปรดวางใจ ซีเหลียงเราจะต้องดูแลองค์หญิงแคว้นต้าโจว อย่างดี ไม่มีทางปล่อยให้นางต้องเจ็บช้ำน้ำใจ”
ซั่งกวนม่อกล่าวจบก็มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ดังขึ้น แต่ละคนหารือกันว่าวิธีนี้ได้หรือไม่
ในใจเซียวเหวินอวี๋เต้นรุนแรง สมองอื้ออึงไปหมด จากนั้นเขาก็คิดถึงคำพูดซั่งกวนม่อ แน่ใจได้เรื่องหนึ่งว่า ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนไม่คิดอภิเษกเชื่อมไมตรีกับเขา หากมีใจ ซีเหลียงคงไม่ปฏิเสธ
เซียวเหวินอวี๋บอกไม่ถูกว่ารู้สึกเช่นไร ผิดหวัง เหงาเศร้า เงียบงัน แม้แต่วาจาก็ไม่คิดเอ่ย ได้แต่ฟังทุกคนหารือ แต่เขาไม่เอ่ยอันใดสักคำ
สุดท้ายหารือกันไปมา ปรากฏไปเชิญฮูหยินโจวกั๋วมารักษาขาให้องค์ชายห้าซีเหลียงซั่งกวนหรง จากนั้นคิดคัดเลือกสตรีสูงศักดิ์แคว้นต้าโจวอภิเษกกับองค์ชายห้าซั่งกวนหรงเพื่อธำรงไมตรีระหว่างสองแคว้น
หลังเลิกประชุม องค์ชายหกซีเหลียงก็พาองค์ชายห้าซั่งกวนหรงไปจวนตระกูลเซี่ยคารวะฮูหยินโจวกั๋ว
เซี่ยอวิ๋นจิ่นกับลู่เจียวได้รับจดหมายจากคนของเซียวเหวินอวี๋มาก่อนหน้านี้แล้ว รู้ว่าซั่งกวนม่อจะพาซั่งกวนหรงมารักษาขาที่จวนตระกูลเซี่ย
การรักษาขาให้องค์ชายห้าซั่งกวนหรงนี้ ลู่เจียวไม่ได้มีความคิดเห็นอันใด แต่ลู่เจียวไม่ลืมว่าหากขาองค์ชายห้าซีเหลียงรักษาหาย เขาก็คือคู่ต่อสู้ชิงตำแหน่งรัชทายาทที่แข็งแกร่งของซั่งกวนม่อ ตระกูลเบื้องหลังเสด็จแม่องค์ชายห้าพระสนมฟางเจาอี๋มีอิทธิพลไม่น้อย หากไม่มีซั่งกวนเฮ่อ เขาก็คือองค์ชายที่มีกำลังแข่งขันที่สุดในซีเหลียง
ตอนนี้ขาพิการ เขาไม่มีโอกาสแข่งขันชิงตำแหน่งรัชทายาท แต่ทันทีที่ขารักษาหาย องค์ชายห้าก็จะลงแย่งชิงตำแหน่งรัชทายาท
ลู่เจียวขอคุยส่วนตัวกับซั่งกวนม่อ
“เจ้าแน่ใจว่าจะให้แม่รักษาขาให้ซั่งกวนหรงหรือ”
พอนางถาม ซั่งกวนม่อก็ยิ้ม เขารู้ความคิดท่านแม่ ไม่ใช่เกรงว่ารักษาขาซั่งกวนหรงหายแล้วอีกฝ่ายจะมาแย่งชิงกับเขาหรือ
ซั่งกวนม่อยิ้มมองลู่เจียว กล่าวด้วยความจริงใจว่า “ท่านแม่ การที่ข้าขอให้ท่านแม่รักษาขาให้ซั่งกวนหรง ก็เพราะข้ามีจุดประสงค์ ท่านแม่ลองคิดดู แม้ว่าข้าเป็นองค์ชายหกซีเหลียง หากแต่ไรมาไม่ค่อยเป็นที่สนใจของขุนนางในราชสำนักซีเหลียง ไม่มีผู้ใดรู้ความสามารถข้า หากไม่มีองค์ชายห้า ก็ไม่มีตัวเลือกอื่นอีก แม้ข้าเป็นรัชทายาทซีเหลียง แต่ในใจทุกคนก็คงไม่คิดให้ความยำเกรงข้า แต่หากมีองค์ชายห้าซั่งกวนหรงมาเทียบ ผู้อื่นก็จะมองเห็นความสามารถข้า ซั่งกวนหรงก็คือก้อนหินรองเท้าให้ข้าก้าวขึ้นไป ข้าจะเหยียบเขาขึ้นสู่ตำแหน่งรัชทายาทซีเหลียง”
หากแม้แต่ซั่งกวนหรงก็รับมือไม่ได้ ประสบการณ์ในภพก่อนเขาหลายสิบปีก็คงเสียเปล่าแล้ว ยังจะเป็นรัชทายาทอันใดได้อีก
ลู่เจียวเข้าใจ ยิ้มรับคำกล่าวว่า “ได้ เช่นนั้นก็ทำตามความเห็นเจ้า แม่จะผ่าตัดรักษาให้เขา”
“ขอบคุณท่านแม่”
สองคนแม่ลูกยิ้มเดินออกไป เห็นองค์ชายห้าซั่งกวนหรง
“ปกติตอนนี้ข้าไม่ผ่าตัดให้ผู้ใด การผ่าตัดล้วนให้หมอหลวงฉีในวังจัดการ”
หร่วนจู๋รีบกล่าวว่า “หมอหลวงฉีในวังเป็นลูกศิษย์ฮูหยินเรา ฮูหยินเราสองปีมานี้ไม่ค่อยได้ผ่าตัดแล้ว ล้วนเป็นฝีมือของหมอหลวงฉี”
หร่วนจู๋กล่าวจบ ลู่เจียวก็กล่าวต่ออีกว่า “แต่องค์ชายหกเอาแต่ขอร้องให้หม่อมฉันผ่าตัดให้ เช่นนั้นหม่อมฉันก็จะผ่าตัดให้องค์ชายห้าก็แล้วกัน”
ลู่เจียวกล่าววาจานี้ก็เพื่อให้องค์ชายห้าซาบซึ้งใจองค์ชายหก
ดังคาด พอนางกล่าวจบ องค์ชายห้าก็ซาบซึ้งใจองค์ชายหกอย่างไม่อาจบรรยาย
เขายื่นมือออกไปกุมมือองค์ชายหกซั่งกวนม่อ เอ่ยอย่างซาบซึ้งใจว่า “น้องหก เจ้าวางใจ หากวันหน้าเสด็จพี่ได้เป็นรัชทายาท จะต้องดีต่อเจ้าดังน้องชายแท้ๆ”
ในห้อง ไม่เพียงแต่เซี่ยอวิ๋นจิ่นกับลู่เจียวไร้วาจาจะกล่าว แม้แต่ทูตซีเหลียงเองก็รู้สึกไร้วาจาจะกล่าวเช่นกัน ขาเจ้ายังไม่หายดี ยังหมายปองตำแหน่งรัชทายาท และยังพูดต่อหน้าชาวแคว้นต้าโจว นี่ไม่ใช่ว่าโง่เง่าแล้วคืออันใด
เซี่ยอวิ๋นจิ่นกับลู่เจียวได้ฟังวาจาองค์ชายห้าซีเหลียงผู้นี้ก็วางใจทันที หากม่อเอ๋อร์ยังรับมือคนโง่เช่นนี้ไม่ได้ ก็ไม่คู่ควรเป็นรัชทายาท
ลู่เจียวสีหน้ายิ้มแย้ม ยื่นมือไปตรวจดูขาให้ซั่งกวนหรง สอบถามอย่างอ่อนโยนว่า “องค์ชายห้าพักผ่อนในตำหนักรับแขกก่อน ไว้ข้าเตรียมตัวเสร็จแล้วก็จะไปทำการผ่าตัดให้องค์ชายห้าพร้อมกับหมอหลวงฉี”
“ได้ ขอบคุณฮูหยินโจวกั๋ว”
ทูตซีเหลียงเองก็วางใจ ตอนพวกเขามาก่อนหน้านี้ยังกลัวว่าฮูหยินโจวกั๋วจะไม่ยอมผ่าตัดให้องค์ชายห้า
ผ่าหรือไม่ ไม่สำคัญสำหรับพวกเขา ประเด็นคือหากฮูหยินโจวกั๋วไม่ผ่าให้ ก็เท่ากับไม่ไว้หน้าซีเหลียง
โชคดีที่ตอนนี้นางยินยอม
แต่ทุกคนพากันมองไปยังองค์ชายหกทันที รู้สึกว่าองค์ชายหกผู้นี้มีความสามารถมาก ก่อนหน้านี้ยื่นข้อเสนอจ่ายค่าชดเชยหนึ่งแสนตำลึงโดยไม่สนใจเสียงคัดค้าน
ไม่ได้ยินฮ่องเต้แคว้นต้าโจวตรัสหรือ หากไม่ใช่องค์ชายหกไม่อ้อมค้อม เขาก็ไม่คิดให้เรื่องราวจบลงง่ายดายเช่นนี้ ตอนนี้มาเรื่องขาองค์ชายห้า องค์ชายหกก็เป็นคนขอให้ฮูหยินโจวกั๋วช่วย นางจึงได้ตกลง
ความสามารถองค์ชายหกไม่เลวอย่างมาก ได้ยินว่าครั้งนี้ฝ่าบาทพ้นภัยมาได้ก็เพราะองค์ชายหกเป็นห่วงว่ารัชทายาทสังหารฝ่าบาท จึงได้กราบทูลให้ป้องกัน
ในใจทูตซีเหลียงต่างชื่นชมองค์ชายหก ส่วนองค์ชายห้า พวกเขาไม่คิดว่าเขาจะเป็นรัชทายาทได้ โง่เง่าเช่นนี้จะไปทำอันใดได้
*****************************