คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ - บทที่ 1270
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1270
แอมโบรสชำเลืองมองจี้หยกในมือของเขาก่อนจะหันไปถามโอฟีเลียว่า “คุณมีความเกี่ยวข้องอะไรกับราชวงศ์ของโลกใหม่?”
“ราชวงศ์ของโลกใหม่เหรอ?” โอฟีเลียขมวดคิ้วและพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่สับสน “นายหมายความว่ายังไง?”
โอฟีเลียไม่เคยไปยังทวีปโลกใหม่แล้วเธอจะมีความเกี่ยวข้องกับราชวงศ์ของโลกใหม่ได้ยังไง?
โอฟีเลียกระทืบเท้าด้วยความกระวนกระวายพร้อมพูดขึ้นว่า “ส่งจี้หยกคืนมาให้ฉันเดี๋ยวนี้!”
“คุณรู้จักอีเวตต์หรือเปล่า?” แอมโบรสถามต่อ
ราวกับว่าโอฟีเลียไม่ได้ยินเสียงของแอมโบรส เธอไม่รู้จักอีเวตต์ด้วยซ้ำ ดังนั้นเธอจึงตะโกนขึ้นด้วยใบหน้าที่แดงก่ำว่า “ฉันบอกว่าส่งจี้หยกคืนมาให้ฉันและปล่อยฉันไปเดี๋ยวนี้!”
เมื่อไม่ได้คำตอบจากโอฟีเลีย แอมโบรสจึงไม่สนใจเกี่ยวกับจี้หยกของเธออีก จากนั้นเขาก็เอื้อมมือออกไปและตรวจค้นร่างกายของเธอต่อไป
ในที่สุดแอมโบรสก็พบโอสถเจ็ดวิจิตรบรรจง!
“ฉันจะฆ่านาย!” ร่างของโอฟีเลียสั่นสะท้านเธอแทบจะร้องไห้ออกมา เด็กป่าเถื่อนผู้นั้นตรวจค้นร่างกายของเธอจนเสื้อผ้าของเธออยู่ในสภาพที่ยับยู่ยี่!
“เอาล่ะ! ผมจะคืนจี้หยกให้คุณ!” ในขณะที่พูดเช่นนั้นแอมโบรสก็นำจี้หยกใส่คืนให้กับเธอ
จากนั้นแอมโบรสก็ตรวจสอบโอสถหลายชิ้นที่อยู่ภายในกล่องและได้เห็นว่า โอสถเจ็ดวิจิตรบรรจงก็อยู่ภายในนั้น!
เขาหัวเราะเบา ๆ ‘ในที่สุดฉันก็หาเจอ!’
แอมโบรสจ้องหน้าโอฟีเลียอย่างอารมณ์ดีและพูดขึ้นว่า “คนสวย อย่าจ้องหน้าผมแบบนั้นสิ ผมแค่เอาโอสถของคุณไปนิดหน่อยก็เท่านั้นเอง”
‘เด็กป่าเถื่อนผู้นี้มาจากไหน?’
ทันใดนั้น เสียงของใครบางคนก็ดังขึ้นจากด้านนอกของประตู เมื่อแอมโบรสหันไป ร่างของผู้หญิงคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้น เธออยู่ในชุดกระโปรงสั้นและมีใบหน้าที่งดงาม เธอคือราเชล คาร์เตอร์!
เมื่อเจ็ดปีที่แล้ว ราเชลได้นำลูกปัดหินประจำราชวงศ์ของโลกใหม่ไปโดยไม่ได้ตั้งใจ ในตอนนั้น จักรพรรดิแห่งโลกใหม่ได้ส่งกองทัพทหารบุกไปยังตระกูลคาร์เตอร์เพื่อแย่งชิงลูกปัดหินประจำราชวงศ์คืนมา เหตุการณ์ครั้งนั้นได้ทำให้สาวกของตระกูลคาร์เตอร์แทบทั้งหมดเสียชีวิตลง และหลังจากเหตุการณ์นั้น ราเชลก็ได้หนีออกจากตระกูลคาร์เตอร์ไป เธอได้ติดตามอีวาน ไวท์ไปยังสมาคมเจียงหนานโอสถและได้พบกับโอฟีเลีย ซึ่งเป็นอาจารย์ของเธอในปัจจุบัน!
ราเชลได้ติดตามโอฟีเลียและเรียนรู้การกลั่นโอสถจากเธอตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา!
เมื่อสมาคมเจียงหนานโอสถเป็นเจ้าภาพในการจัดการแข่งขันในครั้งนี้ แน่นอนว่าราเชลจะต้องติดตามโอฟีเลียมาที่นี่ด้วย!
ก่อนหน้านี้ ราเชลสังเกตเห็นว่าเมแกนพาโอฟีเลียไปที่เล้าจน์ของสำนักง้อไบ๊ ดังนั้นเธอจึงแอบติดตามมาอย่างเงียบ ๆ!
เมื่อเธอเข้ามาใกล้ เธอก็ได้ยินเสียงตะโกนของโอฟีเลียดังขึ้น ดังนั้นราเชลจึงตัดสินใจบุกเข้าไปในเล้าจน์อย่างรวดเร็ว
เมื่อได้เห็นเสื้อผ้าของโอฟีเลียอยู่ในสภาพยับยู่ยี่ ราเชลก็ต้องตกตะลึง
“ใครกันที่มันกล้าทำกับอาจารย์ของฉันเช่นนี้!”
ราเชลเหลือบมองไปที่แอมโบรส เธอดึงดาบยาวออกมาและเล็งไปที่เขาด้วยความเดือดดาล!
‘บัดซบ! เผ่นดีกว่า!’
เมื่อแอมโบรสเห็นว่าราเชลกำลังจะโจมตีเขา เขาจึงหันหลังกลับและรีบวิ่งหนีไปทันที! ท้ายที่สุดเขาก็ได้รับโอสถเจ็ดวิจิตรบรรจงมาแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการต่อสู้กับเธอ
“นายจะหนีไปไหน?” ใบหน้าของราเชลมืดลงขณะที่เธอวิ่งไล่ตามแอมโบรสไป
“ราเชล กลับมาก่อน!” โอฟีเลียกระทืบเท้าอย่างกระวนกระวาย “กลับมาคลายจุดสกัด ให้ฉันก่อน!”
โอฟีเลียพูดขึ้นด้วยความรู้สึกอับอาย
เสื้อผ้าของเธออยู่ในสภาพยับยู่ยี่และเธอก็ยังถูกสกัดจุดเอาไว้จนไม่สามารถขยับเขยื้อนได้ แล้วเธอจะทำอย่างไรถ้าหากมีคนเข้ามาเห็นเธออยู่ในสภาพเช่นนี้!
อย่างไรก็ตาม ราเชลได้วิ่งไล่ตามแอมโบรสออกไปไกลแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ยินเสียงของโอฟีเลียที่ตะโกนเรียกเธอ โอฟีเลียถูกทิ้งให้อยู่ภายในเล้าจน์และถูกสกัดจุดเอาไว้ เธอแทบจะร้องไห้ออกมาเมื่อเธอไม่สามารถขยับเขยื้อนร่างกายของเธอได้