ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1098 ลอกเลียนแบบอีกรอบ
ถึงจะประหลาดใจที่เฉินเฉียนหัวใช้ได้แม้แต่วรยุทธ์ที่สูญหายไปนานอย่างฝ่ามือเทพอัคคีเพลิงหลี แต่พอคิดถึงว่าเฉินเฉียนหัวเชี่ยวชาญในศาสตร์วิชามากมาย จักรพรรดิแพรก็เข้าใจ
เขายืนตระหง่านมั่นคง วิญญาณแห่งเพลิงหลีก่อนกำเนิดแข็งแกร่งยิ่ง แต่ว่าหากคนที่ไม่ได้อยู่ในระดับเซียนใช้ออกมา กลับไม่อาจทำอะไรเขาที่กลายเป็นเซียนจริงแท้แล้วได้
เป็นอย่างที่คิดไว้ เพลิงสีทองที่เผาฟ้าดิน ทะลุต้นกำเนิด เมื่อลามเลียใส่ร่างของจักรพรรดิแพรก็ไม่อาจสร้างความเสียหายได้
คำกล่าวว่าร่างของเซียนจริงแท้ไร้ช่องโหว่ไร้ประมาณ พลังของมนุษย์ไม่อาจทำร้าย ไม่ได้รวบรัดเหมือนที่พูด
ทว่าเฉินเฉียนหัวก็คาดการณ์ไว้แต่แรกแล้วเช่นกัน ร่างของเขาบรรลุถึงด้านหลังจักรพรรดิแพรในชั่วพริบตา ก่อนจะต่อยหมัดใส่ท้ายทอยของอีกฝ่าย
จิตแห่งหมัดและญาณจริงแท้ปรากฏ กลายเป็นไม้เท้าแท่งหนึ่ง ควงฟาดใส่จักรพรรดิแพร!
วิญญาณแห่งเพลิงหลีก่อนกำเนิดเป็นแค่ตัวล่อ นี่ต่างหากถึงเป็นกระบวนท่าสังหารที่แท้จริง
เยี่ยนจ้าวเกอชมดูการต่อสู้อยู่ด้านข้าง พอเห็นเหตุการณ์นี้แล้ว ม่านตาของเขาก็หดตัวเล็กน้อย
เฉินเฉียนหัวที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ ยามเปลี่ยนกระบวนท่าถึงกับเร็วกว่าจักรพรรดิแพรที่มีร่างของเซียนจริงแท้
ไม่ใช่เขาเคลื่อนไหวรวดเร็ว แต่เหมือนอาศัยสะกดศัตรูไว้ก่อน จึงชิงโอกาสไปได้
ตอนอยู่บนโลกผืนสมุทร เยี่ยนจ้าวเกอเคยเห็นวรยุทธ์หนึ่งมาก่อน มันมีชื่อว่าฝ่ามือจิตประสาน
ถึงจะดูคล้ายกัน แต่แตกต่างกันราวฟ้ากับเหว
พึงทราบว่า ระดับพลังฝึกปรือของจักรพรรดิแพรอยู่เหนือกว่าเฉินเฉียนหัว นอกจากนี้ยังมีการขวางกั้นระหว่างมนุษย์และเซียนที่เหมือนฟ้ากับเหว
เฉินเฉียนหัวต่อสู้กับจักรพรรดิแพร ยังเหมือนกับมีญาณหยั่งรู้ เช่นนั้นหากเขาต่อสู้กับยอดฝีมือในระดับเดียวกัน ไปจนถึงคนที่มีระดับพลังฝึกปรือต่ำกว่าเขาจะเกิดเป็นเหตุการณ์แบบใดกันนะ
ปริศนามากมายครอบคลุมบนร่างของคนผู้นี้ เยี่ยนจ้าวเกอกลับค่อยๆ มีความรู้สึกฝ่าเมฆเห็นตะวัน
จักรพรรดิแพรคล้ายไม่แยแสความประหลาดที่เหมือนกับมีญาณหยั่งรู้ของเฉินเฉียนหัว
ทว่าพอสัมผัสได้ถึงไม้เท้าที่ฟาดมาถึงด้านหลังตัว สายตาของเขาก็กลายเป็นเย็นชาเล็กน้อย
หากรับการโจมตีนี้ จักรพรรดิแพรถึงจะไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่ก็จะถูกกระแทกถอยออกไปหลายก้าว ยากจะรักษาหน้าไว้ได้
สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือ วิชาไม้เท้านี้เป็นวรยุทธ์สายเอกพิสุทธิ์เช่นกัน!
นอกจากร่างกาลอวกาศกำเนิดแล้ว กระแสเมฆสีม่วงหลายสายก็หมุนวนรอบตัวจักรพรรดิแพร ร่างสสารกำเนิดไร้ประมาณก็ถูกใช้ออกมาเช่นกัน
จุดกำเนิดกับสสารกำเนิด สองกำเนิดรวมกัน พลังป้องกันที่แข็งกล้าปรากฏ ฝืนรับไม้เท้าของเฉินเฉียนหัวไว้ จักรพรรดิแพรร่างไม่สั่นไหว พลันหมุนตัวมาคว้ามือใส่เฉินเฉียนหัว!
เฉินเฉียนหัวโจมตีไม่สำเร็จก็ถอยห่างออกไป
แต่ว่าครั้งนี้เอง จักรพรรดิแพรสายตาดำดิ่ง ทิ่มนิ้วออกมา
การเคลื่อนไหวของเขาแผ่วเบา เหมือนกับไม่ใส่ใจ ทว่าพอนิ้วนี้ถูกทิ่มแทงออก ก็มองข้ามมิติ มองข้ามเวลา ออกหลังถึงก่อน บรรลุถึงด้านหน้าเฉินเฉียนหัว!
ดัชนีเทพต้นกำเนิด หนึ่งในห้ากำเนิดแรกเริ่ม!
หรือเรียกอีกอย่างก็คือดัชนีเทพปราณแรกเริ่มสูงส่ง มีจิตแห่งความไร้รูปร่าง ไร้คุณสมบัติของต้นกำเนิด แสดงให้เห็นถึงปราณก่อนกำเนิดที่คงอยู่มาก่อนฟ้าดินเปิด ลี้ลับไร้สิ้นสุด
พริบตาที่จักรพรรดิแพรทิ่มนิ้วออก ปลายนิ้วก็เกือบบรรลุถึงหว่างคิ้วของเฉินเฉียนหัว!
เฉินกาวหวาตวาดเสียงเบา พลังของหกคัมภีร์หลังกำเนิดสายหยกพิสุทธิ์รวมตัวกัน กลายเป็นฐานของโลก
พลังป้องกันและพลังฟื้นฟูที่แข็งแกร่งสำแดงผลพร้อมกัน ครั้งนี้เปลี่ยนเป็นเขาฝืนหักหาญการโจมตีของจักรพรรดิแพร
ภายใต้ผลจากพลังอันแข็งแกร่งของดัชนีเทพต้นกำเนิด ฐานโลกของเฉินเฉียนหัวกระจายแล้วรวมตัวกันใหม่ รวมตัวกันแล้วกระจายใหม่ ซ้ำไปซ้ำมา
ดัชนีของจักรพรรดิแพรเคลื่อนไปด้านหน้าทีละชุ่น แต่ว่าสุดท้ายแล้วก็ยังห่างจากหน้าผากของเฉินเฉียนหัวครึ่งส่วน!
หกคัมภีร์นภาหลังกำเนิดสายหยกพิสุทธิ์ แสดงให้เห็นถึงฐานของโลก สามารถรองรับและต้านทานวรยุทธ์ก่อนกำเนิดได้มากมาย
จักรพรรดิแพรมีพลังฝึกปรือล้ำลึกกว่า ยังคงเป็นฝ่ายได้เปรียบ สะกดเฉินเฉียนหัวไว้ได้
ทว่าตอนนี้เอง เฉินเฉียนหัวก้มหน้าเล็กน้อย ยิ้มให้แก่จักรพรรดิแพร
เขาครอบสองฝ่ามือ กระแสปราณหลายสายรวมตัว บ้างมีสีแดงบ้างมีสีขาว
เยี่ยนจ้าวเกอกับจักรพรรดิแพรเห็นเหตุการณ์นี้แล้ว ดวงตาต่างเป็นประกาย “คัมภีร์ยุคซื่อหมิง[1](แสงชาด)? แม้แต่วรยุทธ์สายเหนือพิสุทธิ์ก็ยังใช้ได้หรือ”
วรยุทธ์สายสามพิสุทธิ์ มีทั้งสิ้นสิบส่วน
สายหยกพิสุทธิ์มีคัมภีร์นภาแรกเริ่มสิบม้วน สายเอกพิสุทธิ์มีห้ากำเนิดแรกเริ่มและห้าจุดจบตามหลัง
สายเหนือพิสุทธิ์ นอกจากสี่กระบี่รัตนาและวิชาลับชนิดสุดท้ายแล้ว ก่อนสี่กระบี่รัตนามีห้าคัมภีร์ อธิบายถึงการเปลี่ยนแปลงของห้ายุคสมัย
สี่กระบี่รัตนามีชื่อเสียงโด่งดังเกินไป กอปรด้วยอานุภาพกล้าแกร่ง คัมภีร์ห้ายุคสมัสาปสูญไปนาน ดังนั้นในปัจจุบันจึงมีไม่กี่คนที่รู้
เทวกษัตริย์รัตนวิเศษ บรมครูสายเหนือพิสุทธิ์ไม่ใช่เป็นสัญลักษณ์แห่งการสูญสิ้นอย่างเดียว แต่เป็นสัญลักษณ์ของการเปลี่ยนจากมีเป็นไม่มีด้วย
ต้องกล่าวถึง ‘มี’ จึงค่อยปรากฏ ‘ไม่มี’
เทวกษัตริย์รัตนวิเศษยิ่งเป็นสัญลักษณ์ของการ ‘มี’ ในโลก
คัมภีร์ห้ายุคสมัย คือคัมภีร์ที่อธิบายถึงการ ‘มี’ อยู่ระหว่างก่อนกำเนิดและหลังกำเนิด
สี่กระบี่รัตนาส่งมหามรรคา สรรพชีวิต มิติเวลา และสัตว์ทั้งหลายเข้าสู่ความพินาศ เปลี่ยนจากมีเป็นไม่มี
วิชาสุดท้ายอธิบายถึงการ ‘ไม่มี’
หนึ่งในห้าคัมภีร์ มีชื่อว่าคัมภีร์ยุคซื่อจิง อธิบายถึงวิถีการเกิดยุคซื่อหมิง และการเปลี่ยนแปลงที่เกิดจากการวมตัวของหยินหยาง
สามพิสุทธิ์รวมเป็นหนึ่ง วิชาเต๋ามีจุดที่เชื่อมโยงกันหมด หลักการของคัมภีร์ยุคชื่อหมิงนี้มีความน่าอัศจรรย์เหมือนกับคัมภีร์นภาหยินหยางในคัมภีร์นภาแรกเริ่มสายหยกพิสุทธิ์ รวมถึงฝ่ามือหยินหยางขั้วกำเนิดในห้ากำเนิดแรกเริ่มสายเอกพิสุทธิ์
แสงชาดหยินหยางแปรเปลี่ยนซึ่งเป็นการสืบทอดของทะเลสีชาดทางตะวันตกเฉียงเหนือบนโลกซ้อนโลก ได้รับการสืบทอดมาจากชื่อจิงจื่อ แต่ว่าหลักการในนี้คล้ายกับคัมภีร์ยุคชื่อหมิงอยู่หลายส่วน
เฉินเฉียนหัวตอนนี้ใช้ฐานของโลกป้องกันดัชนีเทพต้นกำเนิดของจักรพรรดิแพรก่อน จากนั้นก็ใช้วรยุทธ์ในคัมภีร์ภัยพิบัติชื่อหมิง
มีรอยตราพลิกนภาเป็นเส้นเชื่อม เริ่มต้นจากต้นกำเนิด เปลี่ยนจากก่อนกำเนิดไปถึงหลังกำเนิด
การสร้างสรรค์เปลี่ยนแปลง ถึงแม้ว่าจะไม่อาจลบอานุภาพของดัชนีเทพต้นกำเนิดออกไปทั้งหมดได้ แต่ก็ทำให้เฉินเฉียนหัวเปลี่ยนจากอันตรายเป็นปลอดภัย ไม่ถูกจักรพรรดิแพรสะกดอีก
เยี่ยนจ้าวเกอชมดูอยู่ใกล้ๆ มุมปากยกโค้งเป็นรอยยิ้มวูบหนึ่ง
การกระทำของเฉินเฉียนหัวคล้ายกับการเปลี่ยนก่อนกำเนิดในตอนที่ตนใช้รอยตราพลิกนภา
เพียงแต่ว่าตนใช้รอยตราพลิกนภาย้อนไปยังก่อนกำเนิด และเขาก็อาศัยสภาวะนี้ กระตุ้นให้ก่อนกำเนิดเข้าสู่หลังกำเนิด
คนผู้นี้ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เปลี่ยนวรยุทธ์มากมายให้กลายเป็นหนึ่งเดียว แต่ในสถานการณ์ตรงหน้ากลับแก้ไขความแยบยลที่อยู่ในการโจมตีของจักรพรรดิแพรได้ อย่างไรเสียดูแล้วเฉินกานก็หัวยังใช้คัมภีร์เบิกนภาไม่ได้
ประมุขทิศบนผู้นี้ อย่าเพิ่งไปดูว่านิสัยของเขาเป็นอย่างไร แต่วิชาฝีมือกลับลำเลิศอย่างแท้จริง
ถึงแม้ว่าจะมีความเสี่ยงที่จะถูกธาตุไฟเข้าแทรก ถูกสายฟ้าทันใจระเบิดใส่จนศีรษะวิงเวียน แต่พลังฝึกปรือของจักรพรรดิแพรยังคงกล้าแกร่ง ร่างของเซียนจริงแท้ไร้ช่องโหว่ไวไร้ประมาณ เหนือกว่ามนุษย์
กระนั้นก็ยังคงทำอะไรคู่ต่อสู้ที่เป็นคนหนุ่มตรงหน้าไม่ได้
คนมีชื่อเสียงไร้ชนชั้นจอมปลอม เฉินเฉียนหัวคุณชายฟ้าในอดีต ประมุขทิศบนในตอนนี้ สามารถใช้ร่างของมนุษย์สู้กับเซียนจริงแท้ได้จริงๆ!
ความแข็งแกร่งของพลังไม่ว่าจะเป็นอดีตหรือปัจจุบันล้วนหายาก
เฉินเฉียนหัวไม่อาจทำลายร่างไร้ช่องโหว่ของเซียนจริงแท้ได้ แต่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ก็ยากจะเอาชนะเขาได้
ทั้งสองฝ่ายในตอนนี้สูสีกัน
ถ้าหากว่าคิดจะถ่วงเวลาอย่างเดียว แม้เฉินเฉียนหัวจะมีปริมาณญาณจริงแท้ยิ่งใหญ่ แต่เมื่อเทียบกับจักรพรรดิแพรงามที่ได้ผลักเปิดประตูเซียน สุดท้ายก็ยังมีน้อยกว่า
เขาดวงตาเป็นประกาย สาดแสงที่น่าตกตะลึงออกมา
มีพลังไร้รูปร่างที่น่าอัศจรรย์ผนึกรวมกลายเป็นแสงที่มีรูปร่าง แล้วทะลักจากในดวงตาของเฉินเฉียนหัว ส่องต้องร่างของจักรพรรดิแพร!
“สายฟ้าทันใจ…คัมภีร์นภาทันใจ เฮอะ!” จักรพรรดิแพรแค่นเสียง
เฉินเฉียนหัวใช้คัมภีร์นภาทันใจ หนึ่งในหกคัมภีร์หลังกำเนิด พลังถูกกระตุ้นสู่จุดสูงสุด ก่อนจะโจมตีด้วยพลังทั้งหมด
คัมภีร์นภาทันใจบรรยายถึงวิถีการเปลี่ยนแปลงของวิญญาณและจิตใจหลังกำเนิด
เฉินเฉียนหัวเมื่อใช้ออกมาในตอนนี้ เหมือนกับการโจมตีด้วยสายฟ้าทันใจเมื่อก่อนหน้าของเยี่ยนจ้าวเกอ เล็งใส่จุดอ่อนในปัจจุบันของจักรพรรดิแพร
ทว่าจักรพรรดิแพรมีประสบการณ์ช่ำชองถึงเพียงไหน ก่อนหน้านี้เสียท่าเพราะสายฟ้าทันใจไปแล้ว เมื่อครู่ขณะที่ต่อสู้กันอยู่ หลังจากสัมผัสได้ว่าเฉินเฉียนหัวบรรลุคัมภีร์นภาทันใจ เขาก็เตรียมป้องกันกระบวนท่านี้ไว้แต่แรก
เฉินเฉียนหัวในตอนนี้กระตุ้นคัมภีร์นภาทันใจ โจมตีด้วยกำลังทั้งหมด จักรพรรดิแพรไม่เพียงไม่ถอย กลับเพิ่มพลังอย่างเหี้ยมหาญ แทงดัชนีเทพต้นกำเนิดใส่เฉินเฉียนหัวอย่างหักโหม
บัดนี้เฉินเฉียนหัวกระตุ้นคัมภีร์นภาทันใจสุดกำลัง สภาวะซึ่งเกิดจากการรวมหกคัมภีร์นภาหลังกำเนิดสูญเสียสมดุล ฐานโลกเปราะบางลงอย่างรวดเร็ว พลังป้องกันของตัวเองกลับอ่อนแอลงไปด้วย!
………………..
[1] ชื่อหมิง (赤明) เป็นยุคสมัยหลังจากฟ้ากับดินถูกเปิดในลัทธิเต๋า