ซาลาเปาตัวน้อย ทะลุมิติมามีระบบทำฟาร์มยุค 70 จนร่ำรวย - บทที่ 128 ครอบครัวย้ายเข้าบ้านใหม่P
บทที่ 128 ครอบครัวย้ายเข้าบ้านใหม่
……….
บทที่ 128 ครอบครัวย้ายเข้าบ้านใหม่
คืนหนึ่งผ่านไป
พอฟ้าสาง เย่เสี่ยวจิ่นก็ได้ยินเสียงพ่อแม่ลุกขึ้น
เธอเงี่ยหูฟังและได้ยินพ่อแม่คุยกัน
“รีบกลับไปดูหน่อยว่าบ้านสร้างเสร็จหรือยัง ฉันเห็นพวกเขาทำงานกันทั้งคืน”
“ไม่รู้ว่าจะเหยียบสตรอว์เบอร์รีในแปลงตายมั่งหรือเปล่า หลายวันมานี้ไม่ได้เอาไปขายในเมืองเลย”
“ฉันเก็บพวกที่สุกมากมายมาแจกจ่ายให้ทุกคนแล้ว”
เย่จื้อผิงฟังแล้วพูดว่า “อืม ไม่เป็นไร ถึงอย่างไรปล่อยทิ้งไว้ในสวนก็เน่าอยู่ดี”
“สองสามวันนี้จิ่นเป่าเอาแต่กินผีผา*ทุกวัน ไม่ชอบกินสตรอว์เบอร์รีแล้ว”
(* ผล loquat มีมากในจีน เกาหลี ญี่ปุ่น รสชาติเปรี้ยวอมหวาน)
เย่เสี่ยวจิ่นรอจนพ่อแม่ออกไปแล้ว
เธอเปิดหน้าระบบขึ้นมา “ถึงเวลาสุ่มห้าครั้งอีกแล้ว คราวนี้ต้องได้ของดีแน่ๆ”
ระบบถอนหายใจ [โฮสต์พูดแบบนี้ทุกครั้งเลยนะ]
“เธอคิดว่าฉันจะไม่ได้ของดีเหรอ?”
[ไม่ใช่อย่างนั้น โฮสต์เป็นราชินีแห่งโชคชะตาเลยนะ!]
“แบบนั้นค่อยน่าฟังหน่อย” เย่เสี่ยวจิ่นแค่นเสียงแล้วกดสุ่มห้าครั้ง
ทันใดนั้น แสงสว่างก็รวมตัวกัน
เย่เสี่ยวจิ่นมองดูลำแสงที่ตกลงมาจากกล่องรางวัล
ในบรรดาลำแสงเหล่านั้น มีแสงสีแดงหนึ่งลำ แสงสีส้มสองลำ และแสงสีม่วงหนึ่งลำ
เธอรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที
“ไม่จริงใช่ไหม? คราวนี้ทำไมถึงได้ดีขนาดนี้?”
[ขอแสดงความยินดี โฮสต์ได้รับรางวัลระดับ B อาหารหมูคุณภาพสูง 100 กิโลกรัม!]
[ขอแสดงความยินดี โฮสต์ได้รับรางวัลระดับ B ร่มคุณภาพดี 3 คัน!]
[โชคใหญ่มาเยือน! ขอแสดงความยินดี โฮสต์ได้รับรางวัลระดับ A รถสามล้อประหยัดแรง 1 คัน!]
[ดวงดีสุดๆ! ขอแสดงความยินดี โฮสต์ได้รับรางวัลระดับ Super A เครื่องฉายแสงอัตโนมัติพลังงานแสงอาทิตย์ 1 เครื่อง!]
[ดวงดีสุดๆ! ขอแสดงความยินดี โฮสต์ได้รับรางวัลระดับ Super A ค่าพลังกาย +1!]
[โชคเข้าข้างสุดๆ! ขอแสดงความยินดี โฮสต์ได้รับรางวัลระดับ SS ทักษะการประเมินของโบราณ!]
เย่เสี่ยวจิ่นถึงกับเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าครั้งนี้จะโชคดีขนาดนี้!
“สมกับที่ว่าก่อนหน้านี้มีแต่รางวัลระดับ B แต่คราวนี้กลับโชคดีสุดๆ เลย”
“ครั้งก่อนๆ จับรางวัลได้แต่อาหารหมู จนไม่รู้ว่าเก็บสะสมไว้เท่าไหร่แล้ว”
เย่เสี่ยวจิ่นอดไม่ได้ที่จะเอามือเท้าสะเอวอย่างภาคภูมิใจ ตอนนี้ถ้าเธอจะไปเปิดฟาร์มเลี้ยงหมู แน่นอนว่ามีอาหารสัตว์พอให้ใช้
“นี่แสดงว่าคราวหน้าไม่ควรจับฉลากอยู่แต่ในบ้าน ต้องออกไปจับฉลากที่อื่นบ้างถึงจะได้ผล”
เธอเริ่มศึกษารางวัลที่จับได้ในครั้งนี้
ร่มคุณภาพดี ก็คือร่มกันแดดในยุคของเธอนั่นเอง ขนาดไม่ได้ใหญ่มาก เหมือนร่มกันแดดทั่วไป แต่ก็ยังสะดวกกว่าใช้เสื้อคลุมกับเสื้อกันฝนแบบที่เคยใช้มาก
รถสามล้อประหยัดแรง ก็เป็นเครื่องมือในกลุ่มทุ่นแรงเช่นกัน
ด้านหน้าเป็นจักรยานแบบปั่น ด้านหลังมีโครงรถสามล้อ สามารถบรรทุกของได้เยอะ ใช้แรงเพียง 10 ส่วนก็สามารถบรรทุกของหนัก 50 ชั่งได้
นับเป็นเครื่องมือประหยัดแรงที่สมบูรณ์แบบจริงๆ!
“ซีรีส์นี้ช่างมีน้ำใจจริงๆ และฉันก็ต้องการมันมากด้วย”
เครื่องฉายแสงอัตโนมัติ ใช้เสริมแสงแดดให้กับพืช
นอกจากนี้ยังไม่จำเป็นต้องปรับเอง ตอนกลางวันชาร์จพลังงานแสงอาทิตย์ ตอนกลางคืนจะปรับความสว่างเอง เพื่อเพิ่มแสงให้กับพืชผลในโรงเรือน
เหมาะสำหรับการปลูกพืชในโรงเรือน
เย่เสี่ยวจิ่นพยักหน้า “แม้ฉันจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเทคโนโลยีโรงเรือนเลย แต่รู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่มีประโยชน์มาก”
ต่อไปก็คือค่าพลังกาย ตอนนี้เธอมีค่าพลังกาย 4 แต้มแล้ว สามารถยกของหนัก 40 ชั่งได้อย่างง่ายดาย
ในอนาคต เธอจะต้องกลายเป็นผู้แข็งแกร่งที่มีพลังเหนือมนุษย์อย่างแน่นอน
เย่เสี่ยวจิ่นคิด แล้วเปิดคำอธิบายรางวัลรายการสุดท้าย
“นานแล้วที่ไม่ได้จับรางวัลระดับสูงแบบนี้…เทคนิคการประเมินของโบราณขั้นต้น”
เย่เสี่ยวจิ่นครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง
เธอรู้ว่าในยุคนี้ และแม้แต่ในช่วงก่อนหน้านี้ มีคนจำนวนมากเดินทางมายังชนบท
พวกเขาซื้อสมบัติล้ำค่าจำนวนมากในราคาถูก
ในเวลานั้นการควบคุมไม่เข้มงวด สมบัติเหล่านี้ส่วนใหญ่ถูกส่งออกนอกประเทศและสูญหายไป
“เฮ้อ บางทีด้วยเทคโนโลยีนี้ ฉันอาจจะช่วยเหลือประเทศได้บ้างเล็กน้อย”
เย่เสี่ยวจิ่นไม่สนใจการค้าขายสมบัติของชาติ
ในทางกลับกัน เธอหวังว่าจะใช้เทคโนโลยีนี้ซื้อสมบัติบางอย่าง แล้วมอบให้กับประเทศ
เพื่อให้หน่วยงานในประเทศศึกษาวิจัยโบราณวัตถุเหล่านี้ ค้นพบประวัติศาสตร์ในอดีตมากขึ้น และยังสามารถปกป้องโบราณวัตถุเหล่านี้ได้ดียิ่งขึ้น โดยนำไปจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์ให้ผู้คนได้ชมสมบัติทางวัฒนธรรมมากขึ้น
ในชาติที่แล้วเธอก็ประสบความสำเร็จทางการเงิน แต่ก็ไม่ได้รู้สึกมีความสุขเพราะสิ่งนั้น
สำหรับเธอแล้วเงินทองไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด
[ติ๊ง ตรวจพบหัวใจสีแดงของโฮสต์ ขณะนี้กำลังเปิดภารกิจเฉพาะสำหรับโฮสต์…]
[กำลังโหลดภารกิจ เปิดภารกิจปกป้องสมบัติของชาติแล้ว เมื่อทำภารกิจสำเร็จจะได้รับรางวัลอย่างต่อเนื่อง!]
[โปรดติดตามชมต่อไป~]
เย่เสี่ยวจิ่นไม่คิดว่าความคิดแบบนี้ของเธอจะสามารถเปิดภารกิจใหม่ได้
และภารกิจนี้ยังเป็นนามธรรมมากกว่าที่เคยเป็นมาก่อน
“แล้วจะให้รางวัลยังไงล่ะ?”
ระบบตอบด้วยน้ำเสียงสบายๆ [ระบบจะประเมินมูลค่าตลาดของโบราณวัตถุที่โฮสต์มอบให้กับประเทศ และตอบแทนกลับมาในรูปแบบของเงินทอง]
เย่เสี่ยวจิ่นชะงัก “ก็เท่ากับว่าพวกคุณจะให้เงินฉันงั้นเหรอ?”
[ใช่แล้ว สมบัติล้ำค่าของชาติสำคัญมากสำหรับทุกประเทศ]
[แม้แต่ระบบที่ล้ำสมัยที่สุด ก็ยังให้ความสำคัญอย่างมากนะ]
[หวังว่าโฮสต์จะทำงานอย่างเต็มที่]
เย่เสี่ยวจิ่นเม้มริมฝีปาก ยังคงรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง “ได้ ฉันจะทำงานอย่างเต็มที่”
แต่ตอนนี้เธอก็ยังไม่คิดจะไปหาของโบราณ
เพราะภารกิจปัจจุบันของเธอคือการทำไร่ทำนา
ถ้าเจอเข้า เธอก็จะเอามาครอบครอง
ระบบรับรู้ถึงความคิดของเย่เสี่ยวจิ่นแล้วก็รู้สึกหมดหนทาง
ถ้าเป็นโฮสต์คนอื่นที่มีทักษะนี้ คงรีบใช้ประโยชน์เพื่อกลายเป็นเศรษฐีหลายล้านทันที แต่โฮสต์ของมัน…
กลับคิดจะปล่อยให้เป็นไปตามโชคชะตา?
นี่คือปลาเค็มตัวแรกของยุคเจ็ดศูนย์หรือ?
ระบบเงียบลงอย่างงอนๆ
เมื่อเย่จื้อผิงกลับมา เขาดูมีความสุขมาก “จิ่นเป่า ตื่นแล้วหรือ?”
“พ่อ หนูตื่นแล้วค่ะ”
“บ้านของเราเสร็จเรียบร้อยแล้ว เราสามารถย้ายเข้าไปอยู่ได้แล้ว”
“ช่างบอกว่าใช้ไม้จริงทั้งหมด ไม่มีปัญหาอะไรเลย วันนี้เราขนของกลับไปได้แล้ว”
“เช้านี้ไปช่วยแม่ของลูกขนของนะ”
เย่เสี่ยวจิ่นรีบพูดว่า “พ่อ การที่พวกพ่อขนของทีละเที่ยวๆ มันยุ่งยากเกินไป หนูได้ของดีมาอย่างหนึ่ง พวกพ่อลองดูสิ”
เย่เสี่ยวจิ่นนำรถสามล้อขนาดเล็กออกมาข้างนอก เรียกพ่อแม่มาดู “เอาของทั้งหมดใส่ในรถ แล้วขับกลับไปก็พอ”
“ขนของได้เยอะมากในคราวเดียว แถมยังประหยัดแรงด้วย”
เย่จื้อผิงขาไม่ดี จึงให้หลี่ชุ่ยชุ่ยขึ้นไปลองดู
แม้หล่อนจะไม่เคยขี่จักรยาน แต่หลังจากลองอยู่สักพัก ก็เรียนรู้วิธีได้
“จักรยานคันนี้ดีจังเลย นี่คงเป็น…”
เย่เสี่ยวจิ่นพยักหน้า “พ่อแม่ พวกคุณรับไว้ได้อย่างสบายใจเลย”
หลี่ชุ่ยชุ่ยรู้สึกทั้งตกใจและสงสัย แต่ก็ยอมรับมันอย่างเปิดเผย
ยังไม่ทันได้กินอาหารเช้า ทั้งครอบครัวก็วุ่นวายขนของกลับบ้าน
เย่เสี่ยวจิ่นนั่งอยู่บนรถเล็ก ตามพ่อแม่กลับบ้าน
มองไปไกลๆ ก็เห็นว่าบ้านไม้ที่เคยดูหม่นหมองได้หายไปแล้ว กลับกลายเป็นบ้านอิฐหลังหนึ่ง แม้จะเป็นบ้านชั้นเดียว แต่ก็ใหญ่มาก ดูเหมือนจะมีหลายห้อง
ลานบ้านก็ราดปูนซีเมนต์ ดูเรียบเนียนมาก
“โอ้โห ดูบ้านหลังนี้สิ ช่างดีเหลือเกิน!”
หลี่ชุ่ยชุ่ยวิ่งสามก้าวเป็นสองก้าวไปเปิดประตูใหญ่
ด้านในประตูใหญ่เป็นห้องนั่งเล่นที่สว่างมาก และยังติดตั้งชุดเฟอร์นิเจอร์ครบชุดที่เย่เสี่ยวจิ่นจับฉลากได้
ข้างๆ ยังมีห้องอีกหลายห้อง
หลี่ชุ่ยชุ่ยและเย่จื้อผิงนับดู มีห้องทั้งหมด 6 ห้องเต็มๆ!
ด้านหลังมีห้องอาบน้ำและห้องส้วมแยกต่างหาก ด้านหน้ายังมีห้องครัวขนาดใหญ่แยกต่างหากอีกด้วย
อ่างน้ำเดิมถูกย้ายไปไว้ข้างห้องครัว ก่อด้วยปูนซีเมนต์เป็นบ่อเก็บน้ำ ก่อขึ้นมาจากพื้นสูงครึ่งเมตร
ดูแล้วสะดวกสบายมาก
หลี่ชุ่ยชุ่ยมองดูบ้านหลังนี้แล้วยิ้มไม่หุบ รู้สึกราวกับอยู่ในความฝัน
“คนในเมืองเขาอยู่บ้านแบบนี้กันเหรอ พวกเราก็จะได้อยู่บ้านดีๆ แบบนี้ด้วยหรือ?”
เย่จื้อผิงเดินโซเซ “ผมรู้สึกเหมือนกำลังฝันไปเลย”
พวกเขาจัดวางข้าวของของแต่ละคนแยกกันไว้เรียบร้อยแล้ว
ทุกคนมีห้องของตัวเอง
แม้แต่หลิวเยว่ก็ไม่ต้องอยู่ในห้องที่ดัดแปลงมาจากห้องเก็บฟืนอีกต่อไป แต่ได้ย้ายเข้าไปอยู่ในห้องใหญ่ที่สะอาดและสว่าง
หล่อนถือเสื้อผ้าเข้าไปในห้อง เห็นเตียงไม้ขนาดใหญ่ มีตู้เตี้ยๆ อยู่ที่หัวเตียง
ยังมีตู้เสื้อผ้าแบบ 4 ช่องอีกด้วย
แม้แต่ในตู้สีน้ำตาลเทาที่ทาน้ำมันรักษาเนื้อไม้ก็ยังมีกระจกเงาบานเล็กๆ
ทุกคนต่างมีความสุข
แต่หลี่ชุ่ยชุ่ยกลับเป็นกังวลขึ้นมาอีกครั้ง
“แม่ เป็นอะไรหรือคะ?”
หลี่ชุ่ยชุ่ยมองตู้เสื้อผ้าที่ว่างเปล่าแล้วพูดว่า “ฉันต้องตัดเสื้อผ้าเพิ่มอีกหน่อยแล้วล่ะ”
“จิ่นเป่า ดูสิ ตู้เสื้อผ้านี่ว่างมากเลย พวกเรามีเสื้อผ้าน้อยเกินไป”
“โดยเฉพาะของจิ่นเป่า บางตัวก็ใส่ไม่ได้แล้ว”
“ส่วนที่เหลือก็ล้วนเป็นเสื้อผ้าที่เก็บมาจากคนอื่นที่ไม่ต้องการแล้ว”
“ตอนนี้พวกเราได้ย้ายมาอยู่บ้านใหม่แล้ว ก็ต้องตัดเสื้อผ้าใหม่ให้จิ่นเป่าด้วย”
หลี่ชุ่ยชุ่ยตั้งใจมาก หล่อนยกจักรเย็บผ้าเข้ามาในห้องของตัวเอง เตรียมที่จะตัดเสื้อผ้าให้ลูกสาวในทุกฤดูกาล
ขณะที่ทุกคนในครอบครัวกำลังมีความสุข จู่ๆ ก็มีเสียงคนพูดคุยดังมาจากด้านนอก
เสียงดังจอแจมาก มีคนเจ็ดแปดคนเลยทีเดียว
คนที่เดินนำหน้าอย่างภาคภูมิใจที่สุดก็คือหลิวต้าเม่ย
………………………………………………………………………………………………………………………..
สารจากผู้แปล
บ้านใหม่ดูดีมาก ไม่ต้องทนอยู่อย่างอัตคัตแล้วนะคะ จิ่นเป่ามีโชคด้านการจับฉลากมากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว
ครอบครัวใหญ่ได้ยินว่าบ้านสามรวยแล้วจะมาขอใบบุญอะไรอีกหรือเปล่าเนี่ย
ไหหม่า(海馬)
……….
YOU MAY ALSO LIKE
