Genres

นิยาย ชีวิตประจำวัน

Side Character Transmigrations: The Final Boss is No Joke

3.8
p>บทนำ

[นักเขียนคือพระเจ้า นักเขียนเป็นผู้มอบทุกสิ่งทุกอย่างให้กับตัวละคร ตั้งแต่ให้ชีวิต กำหนดลักษณะนิสัย หรือแม้กระทั่งเป็นผู้สร้างโลกที่พวกเขาอาศัย เหล่าตัวเอกที่อาศัยในแต่ละโลกล้วนได้รับพรสวรรค์ที่เหนือกว่าผู้อื่น อย่างไรก็ตามเหล่าตัวเอกก็ไม่ได้มีคุณธรรมและใช้พรสวรรค์ที่ได้ไปในทางที่ดีเสมอไป ตัวประกอบบางส่วนต้องตายเพราะตัวเอกที่ไร้คุณธรรม ความคับแค้นใจของเหล่าตัวประกอบสามารถส่งผลให้โลกเหล่านั้นพังทลายลงได้ ดังนั้นงานของโฮสต์ก็คือ การเข้าไปเป็นตัวประกอบในแต่ละโลก และทำตามความปรารถนาของตัวประกอบตัวนั้นให้สำเร็จ เพื่อลบล้างเรื่องที่ค้างคาอยู่ในใจของพวกเขาให้หมดไป]

บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ!

3.7
นี่คือเรื่องราวของ โอตาคุติดบ้านแสนธรรมดา ที่วันหนึ่งพอลืมตาตื่นขึ้นมา เขาพบว่าตัวเองได้มาอยู่กลางป่าในต่างโลก พร้อมระบบร้านค้าแสนจะกวนประสาท ที่ชอบข่มขู่ให้เขาต้องทำตามมัน หลังจากผจญภัยเสี่ยงชีวิตมามากมาย เขาก็ได้ตัดสินใจแล้วว่าจะแข็งแกร่งขึ้น เพื่อที่จะปกป้องครอบครัวที่เขารัก แล้วใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์ที่สดใสในต่างโลกให้ได้เลย!

คุณสามีแห่งชาติของฉัน

4.8

โดย นำเรื่อง คุณสามีแห่งชาติของฉัน มาเป็นบางส่วน

บทนำ

เฉียวอันห่าว และลู่จินเหนียน ทั้งคู่แอบคบหาดูใจกันมาตลอด 13 ปี และตอนนี้พวกเขาจะต้องมาอยู่ด้วยกัน แม้ว่ามันจะเป็นสถานการณ์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ไม่มีใครสามารถปฏิเสธความปรารถนาภายในใจของตนเองได้ ทั้งคู่ต้องเข้าสู่การแต่งงานอย่างไม่ได้ตั้งใจ ลู่จินเหนียนเป็นคนที่เย็นชา และสันโดษ ทำให้เฉียวอันห่าวต้องอยู่อย่างระมัดระวัง และเธอพบว่าเขาไม่ได้เป็นอย่างที่ผ่านมา

สุดท้ายความรักของเขาทั้งสองจะเป็นอย่างไร จะราบรื่นหรือไม่

เรื่องย่อ

ทุกคนพยายามที่จะแสดงความรักให้ดีที่สุด แต่ในหลายๆครั้งที่พวกเขาลืมที่จะบอกกันว่า “ฉันรักคุณ”

 

เห้อ!

 

เฉียวอันห่าวทำได้เพียงแค่ถอนหายใจอย่างโล่งอก หลังจากเธอปิดประตูห้องน้ำ

 

จากนั้นไม่นานเธอก็เปิดก๊อกด้วยมือที่สั่นเทา เธอต้องการสงบสติอารมณ์ของเธอด้วยการล้างหน้าด้วยน้ำเย็น

 

ทันใดนั้นก็มีคนถีบประตูห้องน้ำ ทำให้ประตูเปิดออกอย่างรุนแรง

 

อันเฉียวห่าวรีบหันหน้าไปหาลู่จินเหนียนที่โกรธจัดและกำลังเดินเข้ามาในห้องน้ำ

 

ลู่จินเหนียนคว้าข้อมือของเธอไว้ด้วยมือข้างหนึ่งแล้วเหวี่ยงไปด้านหลังอย่างแรงทำให้ตัวเธอกระแทกเข้ากับกำแพงด้านหลังของเขา

 

เขาเคลื่อนไหวด้วยอารมณ์ที่ร้อน จึงทำให้เขาจับเฉียวอันห่าวได้ไม่ถนัดมือนัก

 

เธอตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น จากนั้นลู่จินเหนียนก็กำคอของเธออย่างรุนแรง

 

เฉียวอันห่าวอ้าปากค้างอย่างตกใจ และแทบจะลืมหายใจ และได้ยินเสียงของลู่จินเหนียนที่พูดด้วยความโมโห

 

“เฉียวอันห่าว ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเธอจะเอาเปรียบคนอื่นแบบนี้ เธอเข้าหาฉันในตอนที่ฉันเมางั้นหรอ?”

 

เมื่อพูดแบบนั้นแล้ว ดวงตาของลู่จินเหนียนก็หรี่ลงเล็กน้อย ราวกับว่ามีความคิดบางอย่างเข้ามาในความคิดของเขา และเขาก็ดึงคอของเฉียวอันห่าวขึ้น และจับเงยหน้า

 

เขาจ้องเข้าไปในดวงตาของเธอ น้ำเสียงของเขาฟังดูเย็นชาเย็นยะเยือกยิ่งกว่าอากาศในห้องน้ำเสียอีก

 

“เฉียวอันห่าว ถ้าฉันจำไม่ผิด เธอทำตัวไร้เดียงสาในคืนแรกของเราในฐานะคู่แต่งงาน สิ่งแรกที่เธอพูดกับฉันคือไม่ให้ฉันแตะต้องตัวเธอนี่! แต่เราเพิ่งแต่งงานกันได้สองเดือน ตอนนี้เธอ ‘เปลี่ยนใจแล้วงั้นเหรอ?”

 

เมื่อลู่จินเหนียนพูด เขาก็ไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ บนใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา ในความเป็นจริงรูม่านตาสีเข้มที่เปล่งประกายของเขายังคงสงบเหมือนอย่างเคย

 

อย่างไรก็ตามเขาจับเธอแรงขึ้นทำให้เธอหายใจไม่ค่อยออก ในขณะที่เขาพูด ทำให้ความโกรธและความชั่วร้ายที่น่ากลัวเผยออกมาจากร่างกายของเขา

 

เฉียนอันห่าวนึกถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ด้วยความกลัวและรู้สึกปวดท้อง …

 

เมื่อคืนลู่จินเหนียนดื่มไปเยอะมากและเธอก็ดื่มเช่นกัน ในขณะที่เมา เธอก็นอนขดตัวอยู่ในอ้อมแขนของลู่จินเหนียนด้วยความงุนงง

 

แต่เธอกลับคิดว่านั่นคือความฝัน!

 

เธอรู้เพียงว่าเธอยังคงนอนหลับอยู่ในอ้อมแขนของลู่จินเหนียน จนเมื่อนาฬิกาปลุกของเขาดังขึ้นในเช้าวันรุ่งขึ้น

 

เธอรู้สึกเหมือนทั้งร่างกายของเธอถูกไฟฟ้าดูด หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีด้วยความตกใจอย่างมาก และในที่สุดเธอก็รู้ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนั้นไม่ใช่ความฝันเลย

 

เธอกับลู่จินเหนียนแต่งงานกันได้สองเดือนแล้ว อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้แต่งงานกันเพราะความรักและไม่มีใครรู้ว่าเขาทั้งสองคนเป็นสามีภรรยากัน

 

ดังนั้นภายในสองเดือนที่ผ่านมาพวกเขาจึงไม่ได้สัมผัสกัน และปฏิบัติต่อกันเหมือนคนแปลกหน้าเมื่ออยู่นอกบ้าน

 

แต่ที่แปลกใจคือตอนนี้เธอผิดสัญญา …

เฉียวอันห่าวเป็นกังวลมากยิ่งขึ้น จากคำถามที่เขาถาม แม้แต่นิ้วเท้าของเธอในตอนนี้ก็ยังสั่นไปหมด เธอขบริมฝีปากของเธอ เธอตกตะลึงอยู่นานจนไม่สามารถพูดอะไรได้

 

ลู่จินเหนียนก็หยุดพูดเช่นกัน

 

ความเงียบเกิดขึ้นในห้อง และลู่จินเหนียนยังคงมองใบหน้าสวยของเฉียวอันห่าว

 

เฉียวอันห่าวรู้สึกกระวนกระวายใจกับสิ่งที่เขาทำในตอนนนี้ และเธอรู้สึกเหมือนว่าความคิดของเธอกำลังถูกลู่จินเหนียนอ่าน หัวใจของเธอเต้นแรงและเมื่อเธอไม่สามารถทนต่อแรงกดดันได้อีกต่อไป ลู่จินเหนียนก็พูดขึ้นทำลายความเงียบ

ตอนที่ 33 ตุลาคม 15, 2021
ตอนที่ 32 ตุลาคม 8, 2021

นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้

4.5
สัญญาสองปี เธอต้องแต่งงานกับชายที่มีข่าวลือว่าป่วยเป็นโรคร้ายแรง โลกภายนอกต่างหัวเราะเยาะเธอ มีแค่เธอที่ทนกัดฟันมองคนรอบข้าง “นายฮ่อ อาการป่วยของคุณ...” “ยังพูดได้อีกงั้นเหรอ?” “ไม่สิ นายฮ่อ นี่คุณหลอกแต่งงานใช่ไหม?” "อ้อ" “ฉันจำได้ว่าเมื่อคืนคุณอยู่ห้องข้างๆ” “ฉันละเมอน่ะ” เปลี่ยนห้องกลางดึกทำมาบอกเดินละเมอ ในที่สุดสือฮว่าก็ทนไม่ไหว ฉันไม่ทำมันแล้ว!! เธอเก็บกระเป๋าจะหนีออกนอกประเทศ กลับถูกพาตัวกลับมาจากสนามบินกลางคัน “ตำแหน่งของนายหญิงของตระกูลฮ่อมีแค่เธอเท่านั้น จะเป็นม่ายหรือหย่าก็เลือกเอา”

เมฆดำพบจันทร์กระจ่าง

4.4

เมฆดำพบจันทร์กระจ่าง


ตอนที่ 1 – 300 อ่านนิยาย


ฉัน ถานเจี่ยว นักเขียนนิยายรักออนไลน์สาวสวยที่ไม่เคยมีแฟน

ส่วนเขา อูอวี้ หนุ่มวิศวะดีกรีปริญญาโทมหาวิทยาลัยชื่อดัง คนที่ฉันตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็น

เมื่อโชคชะตาพาเรามาพบกันบนเรือสำราญ ฉันคิดว่านั่นคือจุดเริ่มต้นความรักอันแสนสวยงามของเรา

ทว่าหนึ่งปีให้หลัง เมื่อได้พบกับเขาอีกครั้ง ชายหนุ่มรูปหล่ออนาคตไกลกลับกลายมาเป็นช่างซ่อมรถนิสัยหยาบกระด้างราวกับเป็นคนละคน

ถ้าหากไม่มีนกประหลาดชักนำให้เราเข้าไปพัวพันกับคดีลักพาตัวเด็กจนพบเงื่อนงำบางอย่าง ฉันก็คงไม่รู้ว่า เรือลำนั้นมีความลับซ่อนอยู่

ความลับที่ว่า เพราะอะไรความทรงจำของเราสองคนระหว่างอยู่บนเรือเมื่อหนึ่งปีก่อนถึงหายไป และเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของเขาในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมานี้กันแน่ !


ตอนที่ 1-300 มีนาคม 8, 2024