Genres

นิยาย วัยรุ่น

ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี

4.8

ด้านนอกของประตูเขากว่างเฉิง ณ เกาะนภากลางแห่งนภาพิภพ หนึ่งในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสำนักวิทยายุทธ์มากมายในยุคปัจจุบันของโลกแปดพิภพ

เยี่ยนจ้าวเกอในอาภรณ์สีขาว ด้านนอกสวมทับด้วยชุดคลุมสีน้ำเงินแต่งขอบสีดำ บ่งบอกถึงตำแหน่งลูกศิษย์สืบทอดหลักของเขากว่างเฉิง

ส่วนที่อยู่ฝั่งตรงข้าม เป็นชายหนุ่มในชุดสีเหลืองคนหนึ่ง ซึ่งกำลังยืนหน้าบูดบึ้ง “เยี่ยนจ้าวเกอ เจ้ามีดีแค่บิดาเก่งไม่ใช่หรืออย่างไร?”

“เมื่อครู่เจ้าว่าอะไรนะ? หากกล้าเจ้าก็ลองพูดดูอีกครั้งสิ” เยี่ยนจ้าวเกอตอบด้วยใบหน้าเรียบเฉย

“พูดก็พูดสิ คิดว่าข้ากลัวเจ้าหรือ? เจ้ามันก็แค่มีดีแต่บิดาเก่งไม่ใช่หรือ?”

เยี่ยนจ้าวเกอจ้องเขา พลันฉีกยิ้มออกมา “เยี่ยม ประโยคนี้แหละ ข้าชอบที่คนอื่นว่าข้าด้วยประโยคนี้ที่สุด”

the first order สู่รุ่งอรุณเเห่งมวลมนุษย์

4.8

ในความมืดมิดอันปั่นป่วนโกลาหล หนุ่มน้อยเริ่นเสี่ยวซู่ผงะตื่นขึ้นพร้อมกับปาดเหงื่อออกจากหน้าผาก จากนั้นก็หันไปมองเด็กชายอายุราวสิบสี่ปีที่ยืนอยู่ตรงประตู

“ลิ่วหยวน มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า” เริ่นเสี่ยวซู่ถาม

แม้จะเรียกเด็กชายว่าลิ่วหยวน แต่ความจริงแล้วชื่อเขาคือเหยียนลิ่วหยวน

มองแวบแรก เหยียนลิ่วหยวนดูราวกับคนใสซื่อไม่มีพิษภัยอะไร ทว่าในมือเขานั้นกลับกำมีดกระดูกแน่น ยืนเฝ้าอยู่ตรงประตู ตอนนี้ดึกดื่นค่อนคืน แม้ว่าเขาจะดูง่วงงุนเพียงไร ก็ไม่หลับตาลงแม้แต่น้อยเพราะว่าจำเป็นต้องเฝ้ายามตอนกลางคืน

พันธกานต์ปราณอัคคี

4.7

ตอนที่ 1 – 120 อ่านนิยาย


สาวชนบทชีวิตอาภัพคนหนึ่งเท่านั้น เมื่อมีจอมยุทธ์ผู้หนึ่งมารับตัวนางกลับไปยังตระกูลผู้บำเพ็ญเพียรของบิดา ตั้งแต่นั้นชีวิตของนางจึงพลิกผันไปโดยพลัน ถึงกระนั้นพรสวรรค์ของนางกลับมิได้ล้ำเลิศเฉกเช่นบิดา ยังดีที่มี ‘สุราทิพย์’ คอยช่วยเหลือ และนำพานางไปสู่เส้นทางที่คนธรรมดาได้แต่วาดฝันถึง

ในเส้นทางสายนี้ยังมีเรื่องราวอีกไม่น้อยที่นางนั้นคาดไม่ถึง ทั้งออกผจญภัยปราบปีศาจสยบอสูร ปลูกสมุนไพรหลอมโอสถ โดนข่มเหงกีดกันเพราะความอ่อนด้อยจนไม่ต่างกับเป็นคนรับใช้ผู้หนึ่ง และไม่ทันได้เตรียมใจว่าจะพานพบกับรสรักที่ล้ำลึกเสียจนมิอาจถอน แรงดึงดูดที่ไม่อาจต้านทานผูกนางกับเขาอย่างไร้หนทางแยกจากกันได้…

หนทางแห่งการบำเพ็ญเพียร ช่างเปลี่ยนไปมาจนมิอาจคาดเดาได้

เขาจะเป็นคนรับใช้ที่โดดเด่นในโลก (อดีต) แห่งนี้ให้ดู!

Extraordinary Genius อัจฉริยะเหนือชั้น

4.7

ตอนที่ 1 – 800 อ่านนิยาย

( อ่านตอนต่อไปข้างล่าง )


นักลงทุนผู้ล้มเหลวจากปี พ.ศ. 2560 ดื่มจนเมามาย แล้วรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในปี พ.ศ. 2531 ซึ่งเป็นยช่วงที่ประเทศจีนพึ่งจะเปิดประเทศและเศรษฐกิจกำลังเติบโตรุ่งเรือง ทั้งยังเป็นช่วงเวลาเดียวกับที่สหภาพโซเวียตล่มสลาย, ภาวะเศรษฐกิจฟองสบู่ไอที และวิกฤตทางการเงินอื่น ๆ เขาต้องพึ่งพาความรู้จากโลกอนาคตเพื่อสร้างอาณาจักรของเขาขึ้นอย่างช้าๆ

เจ้าสาวจอมจุ้นขอลุ้นรัก

4.7

ตอนที่ 1 – 40 อ่านนิยาย


   หลินเช่อ สาวน้อยนักแสดงปลายแถวตัดสินใจวางยาลักหลับดาราชายชื่อดังอย่าง กู้จิ้งอวี่ เพื่อหาทางไต่เต้าขึ้นไปในวงการบันเทิง แต่สุดท้ายทุกอย่างกลับไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้เมื่อเหยื่อผู้โชคร้ายของเธอดันกลายมาเป็น กู้จิ้งเจ๋อ พี่ชายของเขาแทน!

ทว่าหลังผ่านค่ำคืนอันเร่าร้อนไป การแยกทางกันแต่โดยดีกลับไม่ใช่บทสรุปของคนทั้งคู่ เพราะกู้จิ้งเจ๋อมีโรคประจำตัวสุดประหลาดอย่างหนึ่ง นั่นคือเขาไม่สามารถแตะต้องผู้หญิงคนไหนได้ หากสัมผัสตัวเพศตรงข้ามเมื่อไหร่ เขาจะคลื่นไส้และมีผื่นขึ้นทันที ดังนั้นเมื่อพบว่าเขาและหลินเช่อสามารถนอนร่วมเตียงกันได้โดยไม่มีอาการใดๆ ทั้งสิ้น ครอบครัวของกู้จิ้งเจ๋อจึงใช้อำนาจบีบบังคับให้ทั้งคู่แต่งงานกัน! เมื่อระฆังวิวาห์ลั่นแบบสายฟ้าฟาด หลินเช่อและกู้จิ้งเจ๋อจึงต้องสวมบทบาทคู่สามีภรรยาและเก็บข้าวของย้ายมาอยู่ใต้ชายคาเดียวกันในที่สุด

แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย

4.6

ตอนที่ 1 – 450 อ่านนิยาย


หลังจากตรอมใจตายจากการเสียลูกสาวสุดที่รักไป เสี่ยวเชี่ยน จิตแพทย์สาวชื่อดังก็ได้ย้อนเวลากลับมาเป็นตัวเองเมื่อตอนอายุสิบแปดปีอีกครั้ง คราวนี้เธอจะแก้ไขเรื่องในอดีตทุกอย่างที่เธอเคยผิดพลาดไป เธอจะคิดบัญชีทุกคนที่เคยทำร้ายเธอและคนที่เธอรัก ทั้งพ่อที่เอาใบเรียนต่อมหาวิทยาลัยของเธอไปซ่อนเพื่อบังคับให้เธอต้องแต่งงานกับผู้ชายที่จะเอาเธอมาแต่งงานบังหน้าทั้งที่ตัวเองเป็นเกย์ ทั้งอาจารย์ที่รับเงินพ่อเพื่อปิดบังเรื่องผลสอบของเธอ ยังมี หนีเจี้ยนเหริน คนสารเลวที่ทุบตีเธอไม่เว้นวันในชาติที่แล้ว เธอจะเอาคืนทุกคนให้หมด ชาตินี้เธอตั้งใจไว้แล้วว่าจะมีชีวิตอยู่เพื่อการแก้แค้นเท่านั้น! แต่เหมือนโชคชะตาจะเล่นตลกทำให้เธอต้องมาพบกับเขา อวี๋หมิงหลาง ทหารที่รักเธออย่างสุดใจเมื่อชาติก่อน ทุกอย่างกำลังดำเนินไปตามแผนการของเธอแล้วแท้ๆ แต่พอตานี่โผล่มาทุกอย่างก็ยุ่งเหยิงผิดพลาดไปหมด นี่เธอต้องทำยังไงถึงจะสลัดอีตากอเอี๊ยะนี่ทิ้งไปได้กันเนี่ย!