นิยาย โรแมนติค

เล่มเดียวจบ อ่านนิยาย

(จบ)

องค์หญิงวังมังกรหลงรักซวี่หยางเทียนจวิน ทั้งทุ่มเทให้ ทั้งเปิดเผยความรู้สึก แต่สุดท้ายก็ต้องใจสลาย

เหวินซูเฝ้ามองสิ่งเหล่านี้เงียบๆ เขารู้ว่าซวี่หยางเทียนจวินผู้เย่อหยิ่งไม่เคยเห็นใครอยู่ในสายตา

จึงซุกซ่อนความรักที่มีต่ออีกฝ่ายไว้จนลึกสุดใจ และหวังว่าวันหนึ่งจะได้หวนคืนสู่โลกมนุษย์ของตนอีกครั้ง

แต่แล้วทั้งความรักที่เฝ้าเก็บไว้เงียบๆ ทั้งความหวังที่จะได้กลับบ้านเกิด

กลับถูกคนเย็นชาคนนั้นทำลายลงอย่างโหดร้าย จนใจของเขาแหลกละเอียด สิ้นอาลัยกับทุกอย่าง

จนอยากลบคนคนนี้ไปจากใจ ไม่อยากจดจำ ไม่อยากพบเจออีกแล้ว

เมื่อนั้น...ซวี่หยางเทียนจวินถึงเพิ่งรู้ตัวเมื่อสาย...

เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เธอกลับพบว่าเธออยู่ในสภาพบาดเจ็บสาหัสและจำอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง ชื่อ ที่อยู่ ครอบครัวและประวัติความเป็นมาล้วนถูกซัดหายไปจากความทรงจำทั้งหมด

เบาะแสเดียวที่หลงเหลืออยู่มีเพียงชื่อ โม่หัน ทนายหนุ่มจากสำนักงานกฎหมายที่ลงท้ายไว้บนใบเสร็จค่ารักษาพยาบาลเท่านั้น เขาเป็นใครและเกี่ยวข้องอะไรกับเธอ ทำไมถึงดูแลค่าใช้จ่ายให้ทุกอย่างแต่ไม่เคยมาเยี่ยมเธอเลยสักครั้ง

เมื่อถูกครอบงำด้วยความสงสัย เธอจึงตัดสินใจหนีออกจากโรงพยาบาลแล้วออกตามหากุญแจสุดท้ายที่จะไขความลับให้กับเธอ ทว่าเมื่อตามหาตัวโม่หันจนพบ เขากลับบอกเธอว่า “ขอโทษด้วยครับ ผมไม่รู้จักคุณ”

เป็นไปได้ยังไงกัน เธอไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร

เธอต้องไขปริศนาเรื่องนี้และเรียกคืนความทรงจำทั้งหมดที่หายไปกลับมาให้ได้!

เล่มที่ 1 อ่านนิยาย เล่มที่ 2 อ่านนิยาย

(จบ)

มารดาที่ให้กำเนิดบุตรสาวกลัวว่าผู้อื่นจะมารังแกสองแม่ลูก จึงแจ้งเกิด ‘หลินฟางโจว’ ว่าเป็นบุรุษ เมื่อนางเติบโตในคราบบุรุษก็กลายเป็นอันธพาลน้อยๆ ไม่มีเงินก็ติดแม่ค้าไว้ก่อน เห็นเด็กกินขนมก็ไปแย่งเด็กกิน จะซื้ออะไรก็ต่อแล้วต่ออีก ขออาหารผู้อื่นกินทุกวันอย่างคนหน้าหนาก็ทำมาแล้ว ชีวิตของหลินฟางโจวจึงดูคล้ายกับอยู่ไปวันๆ เท่านั้น กระทั่งนางเก็บเด็กชายที่ร่วงหล่นลงมาจากฟ้าได้คนหนึ่ง เดิมทีนางหวังว่าจะเรียกร้องเงินจากผู้ปกครองของเด็กชายได้ไม่มากก็น้อย ย่อมไม่คิดฝันว่า ‘เสี่ยวหยวนเป่า’ จะกลายเป็นเผือกร้อนๆ ที่ไม่อาจผลักไปให้ใครได้ทั้งนั้น นางจึงตัดสินใจเลี้ยงดูเขาประดุจน้องชายแท้ๆ นับจากนี้ชีวิตของเขาถือเป็นของนางแล้ว จวบจนถึงวันที่ตัวตนของเสี่ยวหยวนเป่าถูกเปิดเผย... ต่อให้นางอยากจะหันหลังทำเป็นไม่รู้จักเขาอย่างไร คนบางคนกลับไม่ยอมให้นางได้กระทำเช่นนั้นแน่!

เล่มที่ 1-2 อ่านนิยาย

เล่มที่ 3 อ่านนิยาย หาเจอจะเอามาเพื่มทีหลังนะคับ (จบ)

‘เดิมทีเจ้าก็เป็นปีศาจอยู่แล้ว ไยจึงไม่ตายไปเสีย!’ เขาในวัยเยาว์ที่ไม่มีแม้กระทั่งชื่อของตัวเองไม่เข้าใจ

และไม่รู้ว่าเหตุใดมารดาจึงด่าทอเขาเช่นนี้

มือที่บางครั้งกอดปลอบประโลมในยามมีสติ กลับเป็นมือข้างเดียวกันกับที่หยิกตีทำร้ายในยามคลุ้มคลั่ง มารดาบอกว่าปีศาจเช่นเขาไม่ควรเกิดมาบนโลกใบนี้

แต่แล้วก็มีคนผู้หนึ่งยื่นมือมาหา มอบชื่อ ฐานะ ชีวิตใหม่ และความรักให้แก่เขา ทว่าเขาที่สกปรกโสมมไปทั้งกายและมีความลับดำมืดติดตัว จะคู่ควรกับเจ้าของมือขาวกระจ่างบริสุทธิ์ไร้ราคีคู่นั้นจริงๆ หรือ!

เล่มที่ 1 อ่านนิยาย เล่มที่ 2 อ่านนิยาย

(จบ)

"คืนวันล่าปาแสนพิศวง ไข่มุกราตรีส่องสว่าง เชื่อมโยงวาสนารัก ไม่ให้ต้องเสียใจภายหลัง!"

เมื่อวาสนารักระหว่าง "อวิ๋นจ้าว" กับ "ลู่อู๋เซิง" ตัดขาดกันนานสิบปีด้วยความค้างคาใจ ทั้งคู่ต่างไม่มีใครใหม่ แต่เหตุใดวันที่ทั้งสองนัดหมายกันกลับเป็นวันที่ลู่อู๋เซิงตกเขาเสียชีวิตได้เล่า กระนั้นก็เหมือนโชคชะตายังไม่สะบั้นรักระหว่างนางกับเขาโดยสิ้นเชิง ด้วยอิทธิฤทธิ์ของสร้อยไข่มุกราตรีที่ลู่อู๋เซิงให้อวิ๋นจ้าวเอาไว้ นางไม่คิดไม่ฝันว่าตนเองจะมีโอกาสได้พบกับเขาอีกครั้งในวันล่าปา โดยย้อนกลับมาเป็นเด็กสาวอายุสิบสี่ ทว่า.. ดีใจได้ไม่ทันไร พอนางแก้ไขเรื่องหนึ่ง อีกเรื่องก็พลิกผันเกินคาดเดาอีก เข้าทำนอง "ยิ่งแก้ ยิ่งแย่" ยังดีที่โอกาส "ครั้งที่สอง" นี้ไม่ได้มีมาแค่ครั้งเดียว แต่จะให้นางต้องย้อนกลับมาแก้ไขสิ่งต่าง ๆ เรื่อย ๆ เช่นนี้.. ไม่คิดบ้างหรือว่านางอิ่มโจ๊กล่าปามากแล้ว!