นิยาย จบแล้ว

ตอนที่ 1 – 1159 อ่านนิยาย

(จบ)

บุคคลผู้หนึ่ง….ที่ชีวิตของเขาจักเป็นตำนานเล่าขานสืบไป

บุคคลผู้หนึ่ง….ความน่าสะพรึงกลัวของเขาถูกกล่าวขานก้าวผ่านชั้นฟ้า

บุคคลผู้หนึ่ง….นามของเขาคือ หลินฟ่าน

ทุกคนๆ : ท่านหลินฟ่าน ข้าอยากเป็นบุตรของท่านนน

ชีวิตที่โดดเด่นไร้ผู้ใดเสมอเหมือน และความน่าสะพรึงกลัว ที่มิอาจมีผู้ใดบรรยายได้

เป็นเพราะสวรรค์เมตตา หลังจากตายอย่างมีมลทินในชาติแรก

นางก็ได้กลับมาหายใจอีกครั้งในช่วงก่อนจะถูกขายเป็นนางคณิกา

‘เมืองต้าเยี่ย’ คือฝันร้ายที่ ‘มู่หวั่นชิว’ อยากกลบฝัง

แม้ในชาตินี้นางจะเหลือเพียงตัวคนเดียว เงินทองติดกายรึก็ไม่มี

ต่อให้ต้องใช้ชีวิตเป็นเด็กสาวบ้านป่า

นางก็จะขอมุ่งหน้าไป ‘เมืองซั่วหยาง’ เมืองวัตถุดิบเครื่องหอมที่อยู่ห่างไกล

ไม่ขอกลับไปตายในหอคณิกาเหมือนเมื่อชาติก่อนอีก!

ในชาตินี้นางจึงตั้งใจที่จะเดินไปบนเส้นทางนักปรุงเครื่องหอม

ในเมื่อนางมี ‘วิชาปรุงเครื่องหอมตระกูลเว่ย’ ที่มารดาให้ไว้อยู่แล้ว

ทว่าสำหรับนางที่แยกกลิ่นไม่ออกเลยสักกลิ่นนั้น

ตำรานี้ก็ไม่ต่างจากตำราสวรรค์ที่อ่านอย่างไรก็ไม่เข้าใจ!

เล่มที่ 1 – 2 (จบ) อ่านนิยาย

เมื่อลูกสาวมาเฟียติสท์แตกต้องมาเกิดใหม่ในยุคจีนโบราณชื่อใหม่ของเธอคือเยว่หลี่จิ้ง สิ่งที่เธออยากจะทำมากที่สุดในชีวิตคือการนอนเฉยๆไม่ต้องทำสิ่งใด แต่โชคชะตาไม่เป็นใจมีเรื่องเข้ามาให้แก้ไม่หยุดหย่อนและยังถูกสองบุรุษตามเกี้ยวพร้อมกันถึงสองคนทำให้เป้าหมายที่ตั้งใจไว้ต้องล้มไม่เป็นท่า... ‘ปล่อยข้านอนเฉยๆได้หรือไม่!’

ในกาลที่จักรวาลนับหมื่นหลอมรวมเข้าด้วยกัน เมื่อนั้นพลังวิญญาณได้สูญสลายไป เป็นเหตุให้เกิดวิกฤตการณ์การล่มสลายแห่งโลกบำเพ็ญตน โลกซึ่งก่อนนี้เคยเรืองอำนาจเกรียงไกรยาวนานผ่านมาแล้วร่วมหลายล้านปีแห่งบรรพกาล ทว่าครั้นแดนร้างบุกรุกกินอาณาเขตเป็นวงกว้าง ทำให้ ‘อู่สิงเทียน’ แดนที่ผู้กล้ายอมสละชีวิตเพื่อก่อตั้งขึ้น ได้กลายมาเป็นที่พึ่งสุดท้ายของเหล่าผู้บำเพ็ญตน ล่วงพ้นมาหลายพันปี อ้ายฮุย ชายหนุ่มแสนต่ำต้อยระหกระเหินเดินทางมาจากดินแดนเก่า มาสมัครเป็นแรงงานในแดนร้างเป็นระยะเวลาสามปี ครั้นแล้วจับพลัดจับผลูได้โอกาสเข้าสู่อู่สิงเทียนเพื่อศึกษาต่อ เด็กหนุ่มผู้เปี่ยมล้นด้วยแรงปรารถนาที่จะพิชิตโชคชะตาและมีพลังต่อสู้อันแกร่งกล้าประดุจอสูรร้าย เขาเพียรฝึกฝนเพื่อแสวงหาความแข็งแกร่งและพลังอันมหาศาล แต่หารู้ไม่ว่าตนจะเป็นผู้สร้างความเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่

เหยียนตูเป็นเมืองลึกลับที่ตั้งมั่นมากว่าสามพันปี ไม่เคยมีมนุษย์สักคนก้าวเท้าเข้าไปเหยียบ ร่ำลือกันว่าประมุขของที่นี่เป็นมารเฒ่าเจ้าเล่ห์ที่โหดเหี้ยมอำมหิต กินเด็กทารกเป็นอาหาร เขาสวมเสื้อคลุมตัวยาวปกปิดร่างกายและใบหน้าจนไม่มีใครสามารถคาดเดาอายุ

อาจเป็นเพราะเขาอัปลักษณ์ อาจเป็นเพราะแก่ชรา อาจเป็นเพราะพิกลพิการน่าเกลียด ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด ทั้งมนุษย์และปีศาจล้วนหวาดกลัวดินแดนใต้เงาหมอกที่ดุจดังขุมนรกแห่งนี้！ เหยี่ยนหวู่ฟาง… เป็นหมอวิเศษจากดินแดนอู่จินซ่าถู นางจำต้องเดินทางไปเหยียนตูเพื่อสืบหาเบาะแสของโรคประหลาดที่รักษาไม่หายโรคหนึ่ง คนไข้ของนางทุกคนอาการสาหัส และไม่ว่าจะรักษาอย่างไร พวกเขาล้วนตายภายในสามเดือนโดยไม่มีข้อแม้! ทุกคนมีความคล้ายคลึงกันสองประการคือเป็นบุรุษรูปงาม และเป็นชาวเมืองเหยียนตู ที่น่าสงสัยคือ… พวกเขาตายเอง หรือว่าต้อง ‘คำสาปขี้อิจฉา’ ของมารเฒ่าอัปลักษณ์ตนนั้นกันแน่?！

ฉูฉู่เป็นนักชันสูตรพลิกศพฝีมือเยี่ยม

เฉลียวฉลาดที่สุด เก่งกาจที่สุด และสวยที่สุด… ในบ้านนอก

ตั้งแต่เกิดมานางไม่เคยเดินทางเข้าเมืองหลวงสักครั้ง

หลังจากได้ฟังนักเล่านิทานคุยฟุ้งถึงองค์กรลับ ‘ลิ่วซ่านเหมิน’ นางก็เก็บข้าวของทันที

เอาล่ะ… ชาตินี้นางจะทำงานที่นั่นแหละ!

—

ความคิดเองเออเองของฉูฉู่ ‘อันอ๋องเซียวจิ่นอวี๋’ ไม่ได้รับรู้ด้วย

ในฐานะนายใหญ่แห่งกรมอาญา เซียวจิ่นอวี๋เองก็ไม่รู้จักลิ่วซ่านเหมิน

แต่จู่ๆ ก็มีเด็กสาวนางหนึ่งมาทึกทักเอาว่ากรมอาญาของเขาเป็นสถานที่แห่งนั้น

อีกทั้งนางยังพยายามยัดเยียดตัวเองมาทำงานกับเขาเพราะนึกไปว่าเขาคือ ‘ตุลาการหน้าหยก’ ในนิทานของนาง!

—

คนหนึ่งมีเหตุมีผล

อีกคนจินตนาการล้ำเลิศ

ทั้งคู่จะทำงานด้วยกันรอดหรือ?

ตอนที่ 1 – 677 อ่านนิยาย

บนภูผาศักดิ์สิทธิ์โบราณหมื่นปี สลักอักษรสี่ตัว “ หนทางสู่เซียน ”！ หนุ่มน้อยผู้ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ฝันเห็นภูผาศักสิทธิ์ บรรลุวิถีทางแห่งอักขระเซียน สร้างวิชาเทพเซียนร้อยพันปีอาศัยท่าทางที่เปิดเผย สร้างสมดุลให้กับปฐพี สร้างชนเผ่ามนุษยชาติให้ยิ่งใหญ่. มวลมนุษย์ยังไม่สูญ หนทางดำรงนิรันดร์！

เมฆหมอกลอยตลบอบอวลคล้ายฝัน แต่พลันลืมตาตื่นมาในร่างผู้อื่นนั้นเป็นเรื่องจริง

เมื่อหนึ่งวิญญาณหญิงสาวผู้เก่งกาจปราดเปรื่อง

และหนึ่งร่างกายงามชดช้อยอ่อนหวานหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน

ทว่าภาพเหตุการณ์ที่เจ้าของร่างฆ่าตัวตาย ด้วยความช้ำชอกใจ อย่างไร้ผู้ใดเวทนา เพราะถูกถอนหมั้นต่อหน้าธารกำนัลกลับฝังความแค้นไว้ในหัวใจนาง

‘อวิ๋นเชียนเมิ่ง’สัญญากับตนเองว่าจะไม่มีผู้ใดรังแกร่างนี้ได้อีก ทุกความแค้นที่คนรอบข้างนางกระทำไว้จะต้องคืนสนอง

ในที่แห่งนี้มีเพียงคนในจวนฝู่กั๋วกงเท่านั้นที่รักและจริงใจกับนาง

นางจึงพึ่งพิงอำนาจจากไทเฮากับจวนฝู่กั๋วกง และใช้ความสามารถในการเป็นตำรวจของร่างเดิมปกป้องตนเอง

เก็บซ่อนความเคียดแค้นทั้งหมดทั้งมวลไว้ที่ก้นบึ้งของหัวใจ

รอวันที่จะชำระแค้น ทวงทุกสิ่งที่เป็นของนางกลับคืนมา!

ไข่มุกมนตรามีพลังล้นเหลือ แต่เมื่อมันอยู่ในร่างของหญิงสาวผู้หนึ่ง พลังนั้นได้แปรเปลี่ยนเป็นมนต์เสน่ห์สะกดใจผู้คน จนแม้แต่จอมมารผู้โหดเหี้ยมก็ไม่อาจต้านทาน

การพบกันของหนึ่งนารีหนึ่งจอมมาร ที่ร่วมมือกันด้วยเหตุผลคือล้างแค้นกลับกลายเป็นว่ามันทำให้เกิดความรู้สึกบางอย่างที่ไม่อาจเกิดขึ้นได้ในใจของทั้งสองคน

เล่มที่ 1 อ่านนิยาย เล่มที่ 2 อ่านนิยาย

(จบ)

หากคุณเคยประทับใจกับสามสาวโฉมงามบรรณาการ จากเพชรยอดคทา เพชรยอดขุนพล และเพชรยอดบัลลังก์ คุณต้องไม่พลาดกับภาคต่อรุ่นลูกของพวกนางในซีรีส์ชุด ‘สามเสน่หา’ คนเราฆ่าได้แต่หยามไม่ได้!

เพราะคิดเช่นนี้ สาวน้อยจอมแก่น แก้วตาดวงใจแห่งจวนแม่ทัพตระกูลซู่

ผู้มีวิชาตัวเบาเป็นเลิศ จึงตกปากรับคำท้าของพี่สาวทั้งสอง

เข้าร่วมแข่งขันเสาะหาของวิเศษในใต้หล้ามาประชันกัน

โดยทุกคนจะมีระยะเวลาในการค้นหาเพียงหนึ่งปีเท่านั้น หนึ่งปีที่ต้องออกจากบ้านไปท่องยุทธภพอย่างเดียวดาย

นางเลือกเดินทางผจญภัยภายใต้ท้องทะเลอันกว้างใหญ่ไพศาล

ที่ที่เต็มไปด้วยเหล่าโจรสลัด ขุมทรัพย์ และความลับอันดำมืด

นางจะพบกับของวิเศษที่ตนควานหาหรือไม่

จะเกิดอะไรขึ้นกับการผจญภัยครั้งแรกในชีวิตของสาวน้อยจอมแก่น

ติดตามได้ใน... จอมซนเจ้าเสน่ห์

เล่มที่ 1 อ่านนิยาย เล่มที่ 2 อ่านนิยาย

( จบ )

เมื่อเหล่าอสูรร้ายแห่งบรรพกาลผู้ถนัดแต่การใช้กำลังถึงคราวถูกกำราบให้หมอบราบอยู่แทบเท้าเหล่าปีศาจสาว! บุปผาพิษโฉมสะคราญ‘ซินซิน’ ปีศาจบุปผาแห้งเหี่ยวจอมเจื้อยแจ้วกลายมาเป็นดอกไม้โปรดที่ ‘เจี๋ยผาน’ ราชาอสูรเถาอู้คอยเลี้ยงดูแต่ไม่รู้ว่าต้อง ‘ขุน’ นางอีกนานเท่าไร กว่าที่นางจะบานสะพรั่งพอให้เขาแตะต้องได้สมใจ! ปีศาจสาวยอดดวงใจ‘ตี้เจียง’ ราชาอสูรฮุ่นตุ้นจอมเกียจคร้าน ผู้ที่รับดูแล ‘เป้ยเชี่ยนเชี่ยน’ ปีศาจหอยมุกม่วงอย่างไม่เต็มใจพอนางฟื้นขึ้นมาก็หาว่าเขาซกมก! เห็นแก่ที่นางทำอาหารอร่อย นางจะ ‘ทำความสะอาดร่างกาย’ เขาอย่างไรก็เชิญ! กิ่งหลิวสยบมารเมื่อ ‘ซื่อเอ้อ’ อสูรบรรพกาลฉยงฉีได้รับบาดเจ็บจนต้องหนีมารักษาอาการยังแดนมนุษย์ที่นั่นเขาพบ ‘หลิ่วซั่นซั่น’ กิ่งหลิวในแดนพุทธ ขอเพียงเขาได้กินนาง ร่างกายก็จะฟื้นฟูพลังคืนมาได้รวดเร็วทว่า... จากที่อยากกินนางลงท้องจนน้ำลายสอ ไม่รู้เหตุใดจึงกลายเป็นอยาก ‘กิน’ อย่างอื่นแทนเสียได้เล่า!