(จบ)
ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท
หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง
แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้
นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา
แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี
นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก
จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน
กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี
ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป
ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’
ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา
จากนั้นมา…
จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้
และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!
เรื่องย่อ
ฟางผิงใช้เวลาครึ่งชั่วโมงในที่สุดก็ตัดสินได้ว่าเขาไม่ได้ฝันไปหรือไม่ได้ถ่ายหนัง…อย่าไร้สาระน่า ถ้าการถ่ายหนังชุบความเป็นหนุ่มของเขากลับมาได้ งั้นกองถ่ายก็คงไปถ่ายทำที่สวรรค์ได้แล้ว!
หลังยืนยันว่าเขากลับมาเกิดใหม่ ฟางผิงก็รู้สึกถึงความตื่นตระหนกก่อนจะค่อยๆยอมรับความจริง
ความจริงอะไรงั้นเหรอ? ความจริงที่ว่าเขากลับมาเกิดใหม่ในร่างตัวเองตอนเด็ก และเนื่องจากเขามีความรู้ของอนาคตติดตัวมาด้วย เขาจะทำวันนี้ให้ดีที่สุดแล้วกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในแวดวงธุรกิจ! เขาจะรวย!
นั่นเป็นความคิดของเขาจนกระทั่งเพื่อนเขามาขัดจังหวะ
“สรุปนายจะลงทะเบียนสอบวิชาการต่อสู้ไหม?”
อะไรนะ? พูดเล่นเหรอ? หรือเขาส่งบทผิด? วิชาการต่อสู้คืออะไร? ทำไมถึงมีค่าลงทะเบียนหมื่นหยวน? หัวของเขาเต็มไปด้วยประโยคคำถาม ไม่นานฟางผิงก็ตระหนักว่าเขาอาจไม่ได้โชคดีเหมือนที่เขาคิดไว้ตอนแรก…
เสพติดการอ่าน.
นี่คือสิ่งที่ฉันได้ยินจากอาจารย์ประจำชั้นมัธยมของฉัน.อย่างไรก็ตาม,ฉันไม่ได้สนใจมัน เพราะอย่างที่อาจารย์บอก,ฉันติดมันจริง ๆ.
ฉันรักการอ่าน.
ความกล้าหาญ? แฟนตาซี? การเขียน? โรแมนติก? มนุษยศาสตร์? วิทยาศาสตร์? บทความ? มันไม่สำคัญว่าจะเป็นแนวอะไร.แค่อ่านอะไรบางอย่างและการอ่านเป็นสิ่งที่ฉันรัก.
ฉันเป็นคนเสพติดการอ่าน.
บทนำ
หวู่เฉินได้ข้ามผ่านไปยังโลกมาร์เวล
เขาได้รับระบบการสวมบทบาทที่แข็งแกร่งที่สุด
เขาเล่นเหมือนตัวละครเดิมมากเท่าไหร่
พลังของเขาก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น
โฮคาเงะรุ่นที่สี่, เพนหกวิถี, อุจิวะ มาดาระ, เซียนหกวิถี
เขาได้เล่นหมด!
ไฮดร้า: โคโนฮะเป็นหมู่บ้านแบบไหน? มันซ่อนพลังที่น่ากลัวขนาดนี้ได้ยังไง!
เรื่องย่อ
“อึก”หวู่เฉินค่อยๆลืมตาขึ้น เขาปวดหนึบๆที่หลังศีรษะ
สายตาของเขาจับภาพรอบตัวเขา ถนนกลางคืนเรียงรายไปด้วยตึกสูงทั้งสองด้าน เมื่อเขาจ้องมองที่เท้าของเขาเขาก็รู้ว่าเขานั่งอยู่บนทางเท้า
“ฉันอยู่ไหนเนี้ย? ไม่ใช่ว่าฉันทำงานล่วงเวลาที่บริษัทไม่ใช่หรอ?” หวู่เฉินพึมพำตกใจและกระโดดขึ้นยืน
ดูเหมือนว่าเขาจะหลับไปในขณะทำงานแล้วตื่นขึ้นมาในสถานที่แห่งนี้?
เป็นไปได้ไหมที่เขากำลังฝัน?
“โฮกกกกกก!!!”
ไม่ไกลออกไปเสียงคำรามที่สั่นสะเทือนของโลกราวกับว่าสัตว์ประหลาดกำลังจะบ้าคลั่ง
เสียงที่ดังนั้นดังมาจาก ‘ฮัลค์’
เสียงคำรามขนาดมหึมาทำให้เกิดการสั่นสะเทือนอย่างมากและบาดแผลที่ด้านหลังศีรษะของเขาก็เต้นเป็นจังหวะ ความเจ็บปวดที่ทำให้มึนงงเกิดขึ้นอีกครั้งเพื่อเป็นการเตือนให้หวู่เฉินรู้ว่านี่เป็นเรื่องจริง
ความทรงจำที่ไม่คุ้นเคยเข้ามาในความคิดของเขา หวู่เฉินมองไปที่หินเปื้อนเลือดขนาดเท่ากำปั้นที่อยู่ใกล้เขาราวกับจะเข้าใจสถานการณ์
นี่คือนิวยอร์กสหรัฐอเมริกาและเขาเป็นเจ้าของร้านอาหารจีนในแมนฮัตตัน
ชื่อของเขายังคงเป็นหวู่เฉิน ด้วยรูปลักษณ์ที่หล่อเหลา แต่โลกนี้ไม่ใช่โลกที่ครั้งหนึ่งเคยเป็น
ในความทรงจำของเขาหวู่เฉินได้เห็นอาคารสำนักงานใหญ่ของ Stark Industries และเห็นโทนี่สตาร์คพูดอย่างตรงไปตรงมาในงานแถลงข่าวว่า
“ฉันคือไอรอนแมน!”
นี่คือโลกมาร์เวล!
ตามความทรงจำเหล่านั้นนี่คือโลกของภาพยนตร์มาร์เวล
หวู่เฉินถอนหายใจอย่างโล่งอกทันที…
เมื่อเทียบกับโลกของมาร์เวลคอมมิคแล้วโลกของภาพยนตร์มาร์เวลนั้นมีระดับพลังโดยรวมที่อ่อนแอกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย
แม้ว่าจะถือว่าอ่อนแอ แต่ก็ไม่ถึงระดับที่คนธรรมดาจะต้านทานได้
ตอนนี้ไอรอนแมนปรากฏตัวแล้วนั่นไม่ได้หมายความว่า ฮัลค์,ธอร์,ไฮดร้าและแม้แต่คนเหล็กจะปรากฏตัวขึ้นมาหรือ?
หวู่เฉินสามารถสัมผัสได้ถึงคลื่นแห่งโชคร้ายที่กำลังใกล้เข้ามา เขาไม่ต้องการเดิมพันกับความเป็นไปได้ที่จะเจอพวกเขาเนื่องจากเขารู้ว่าเขาจะกลายเป็นเถ้าที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น
แต่ในฐานะคนธรรมดาเขาจะทำอะไรได้?
เขานึกถึงเหตุผลที่เขานอนอยู่บนพื้นเมื่อครู่
เขาจะออกไปซื้อของและทันใดนั้นก็มีเสียงดังโครม ก้อนหินขนาดเท่ากำปั้นปลิวมาชนหลังศีรษะของเขา
“ฉันโคตรจะโชคร้ายเลยวะ!”
ตูม!
กำแพงที่อยู่ไม่ไกลจากก็ลดลงเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยขณะที่หินอีกก้อนพุ่งเข้าหาเขา
เขารีบหลบมันในขณะที่จ้องมองไปยังแหล่งที่มาของหินอย่างโกรธเกรี้ยว
แต่ในวินาทีต่อมาเขากลับยืนนิ่งเป็นหินจากนั้นในเสี้ยววินาทีเขาก็วิ่งเหมือนถูกไฟลนก้น
หลังจากกำแพงแตกออกยักษ์สีเขียวน่าเกลียดสูงมากกว่าสามเมตรก็ปรากฏตัวต่อสายตาของหวู่เฉิน ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคนที่ทำให้หวู่เฉินได้รับบาดเจ็บ
เขายังจำเอกลักษณ์ของมันได้
อโบมิเนชั่น!
เพื่อที่จะจับตัวฮัลค์นายพลรอสได้ก่อตั้งทีมร่วมกับ เอมิล บลอนสกี้ ผู้ซึ่งแสวงหาอำนาจที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นได้สัมผัสกับรังสีแกมมาและกลายเป็นอโบมิเนชั่นและทรงพลังอย่างหาที่เปรียบไม่ได้!
ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่บลอนสกี้กลายเป็นอโบมิเนชั่นแม้ว่าเขาจะมีพลัง แต่เขาก็สูญเสียเหตุผลทั้งหมดบ้าพอที่จะทำลายทุกสิ่งรอบตัวและต้องการต่อสู้กับฮัลค์!
สัญชาตญาณทางกายภาพที่ทรงพลังทำให้บลอนสกี้รู้สึกถึงความตื่นเต้นในการทำลายล้าง
เขาพลิกรถรอบๆตัวเขาทีละคันก่อนที่จะเหวี่ยงออกไปอย่างรุนแรง อัดคนที่วิ่งอยู่บนถนนให้กลายเป็นก้อนเนื้อ
“อ่า!! ช่วยด้วย!!!”
เสียงร้องของผู้บริสุทธิ์ดังก้องไปทั่วท้องฟ้าเมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจมาถึงและยิงไปที่อโบมิเนชั่น แต่ก็ไม่เป็นประโยชน์
โผละ!
รถคันหนึ่งล้มทับเจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคนซึ่งพยายามหนี แต่ก็เสียชีวิตทันที
หวู่เฉินได้เห็นฉากนี้เพียงเพื่อรู้สึกถึงความรู้สึกที่หัวใจเต้นอย่างรุนแรงจนจะกระดอนออกจากอก
อโบมิเนชั่น เพื่อดึงดูดให้ฮัลค์เข้ามาทำลายทุกสิ่งอย่างไร้ความปรานีโดยไม่สนใจอะไรเลย นี่คือความชั่วร้ายอย่างแท้จริง!
“แม่! แม่!” . . . . .
อ่านต่อข้างล่าง