นิยาย แอคชั่น

ในโลกที่เหมือนเกม ซึ่งมีดันเจี้ยน มอนสเตอร์ และเหล่าผู้เล่นอยู่ มีเพียงเขาที่รู้ความจริง "มากู้โลกด้วยกันเถอะ ไปทำให้เกมนี้จบกัน" ความลับของชายผู้เป็นหน้าตาของกิลด์เมสเซีย ผู้กอบกู้โลกที่พยายามตั้งตนเป็นจักรพรรดิ์ของโลกใบนี้ มีเพียงเขาที่เคยถูกชายคนนั้นทรยศ สังหาร และได้ย้อนเวลา มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้ความจริง

ตอนที่ 1 – 450 อ่านนิยาย

---

หนึ่งประสงค์ทำลายสุริยันจันทราและหมู่ดารา ดัชนีเดียวเข่นฆ่าราชันย์สวรรค์ เพียงปริปากทั้งสวรรค์แลสิบภพพลันวินาศ

เด็กยากจนเดินทางออกจากหุบเขาห่างไกลพร้อมกับมังกรนพเก้าและหม้อวิเศษที่ควบคุมกาลเวลาและพื้นที่กว้างใหญ่ เขาใฝ่หาเส้นทางแห่งพระเจ้าเพื่อท้าทายจักรวาลอันไม่มีสิ้นสุดและต่อสู้กับยุคสมัยในตำนาน

ตอนที่ 1 – 2990 อ่านนิยาย

( อ่านต่อข้างล่าง )

---

จิตวิญญาณของผู้เชี่ยวชาญการใช้อาวุธในโลกปัจจุบัน ได้ทะลุข้ามไปยังโลกอื่นรวมเข้ากับความทรงจำของของเด็กหนุ่ม ที่ถูกกลั่นแกล้งตลอดเวลา จนกระทั้งขาดใจตาย

การฝึกฝนเทคนิค เก้ามังกรเทพสงคราม จะสามารถกวาดล้างศัตรูได้โดยไม่มีวันแพ้!

ขณะที่เขา มีความสามารถในการปรุงยา การสร้างอาวุธ และเชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้ …

ทักษะทั้งหมดนี้ คือวิถีทางแห่งราชันย์!

ตอนที่ 1 - 1756 อ่านนิยาย

ตอนพิเศษ อ่านนิยาย

(จบ)

---

นาง กู้รั่วอวิ๋น หญิงไร้ค่าผู้มีชื่อเสียงแห่งดินแดนชิงหลง ไร้บิดามารดา ไร้พรสวรรค์ เป็นที่อับอายแก่ทั้งจวนแม่ทัพ ในท้ายที่สุด เพียงเพราะไปพิพาทกับผู้อื่นจึงถูกปู่แท้ๆ ของตนตีจนตาย ทว่าเมื่อลืมตาอีกครั้ง ดวงวิญญาณที่ไร้พรสวรรค์พลันถูกถอดออก แทนที่ด้วยดวงวิญญาณอีกดวง และนางจะไม่มีวันถูกเรียกว่าหญิงไร้ค่าอีกต่อไป เพราะสมบัติศักดิ์สิทธิ์ที่ติดตัวมา และพันธะสัญญากับสี่สัตว์เทพอสูรผู้ยิ่งใหญ่ ทำให้ยอดฝีมือแห่งดินแดนชิงหลงต่างแย่งชิงกันติดตามนาง… โอสถวิเศษคือสิ่งใดหรือ? ใช่สิ่งที่นางหลอมมันขึ้นมาเมื่อไหร่ก็ได้นี่หรือเปล่า ศาสตราวิญญาณระดับต่ำที่แข็งแกร่งหรือ? เมื่ออยู่ในมือนางมันจะกลายเป็นศาสตราระดับสูง ท่านมีอสูรวิญญาณระดับสูงหรือ? ขออภัยด้วย สัตว์เทพข้างกายนางนั้นมีเป็นกองทัพแล้ว  แต่จะมีผู้ใดบอกนางได้หรือไม่ว่ามันเกิดเรื่องอันใดขึ้นกับบุรุษรูปงามผู้นี้กัน เหตุใดถึงได้ตามตอแยนางอย่างไร้ยางอายเช่นนี้ จะไล่อย่างไรก็ไม่ยอมไป อีกทั้งยังมาเรียกนางว่าฮูหยินด้วย!

---

จูจู’ เด็กสาวชาวบ้านผู้ซึ่งห่างไกลจากคำว่า ‘หญิงงาม’ อยู่อักโข

อีกทั้งท่าทางทึ่มทื่อก็มักทำให้ถูกอันธพาลในหมู่บ้านรังแก

กระทั่งเด็กหนุ่มรูปงาม (ที่นางลอบเรียกว่า ‘เจ้าคนโฉด’) ย้ายมาอยู่บ้านข้างๆ

นับแต่นั้นนางก็เพียงถูกคนคนเดียวรังแก พ่วงด้วยงานปัดกวาดซักล้าง หุงหาอาหาร

ราวกับนางเป็นสาวใช้ประจำตัวเขาก็มิปาน!

เมื่อสำนักบำเพ็ญเซียนเซิ่งจื้อเปิดรับศิษย์ใหม่ เจ้าคนโฉดก็กำลังจะจากไปเข้าเรียน

ทว่าเขากลับไม่ยอมปล่อยนางเป็นอิสระ มัดนางเข้ากับกองสัมภาระแล้วพาไปด้วยกัน

โธ่! นางไม่อยากบำเพ็ญเซียนร่ำเรียนวิชาเสียหน่อย

แต่… ถ้าการได้เข้าเป็นศิษย์สำนักเซิ่งจื้อจะทำให้นางมีข้าวกิน มีที่ให้นอนอุ่นไปตลอดชีวิต

เช่นนั้นนางจะยอมอดทนอยู่กับเจ้าคนโฉดผู้นี้ต่อไปอีกสักระยะก็แล้วกัน!

ตอนที่ 1 – 100

ตอนที่ 101 – 200

(อ่านตอนต่อไปด้านล่าง)

---

หากข้าเป็นปีศาจ…แดนสวรรค์ย่อมไร้เซียน! หากข้าเป็นเซียน…โลกย่อมไร้ปีศาจ!

นี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวโบราณจาก ‘โลกพิรุณนิรันดร์’… ชีวิตของข้าราวกับผีเสื้อที่เวียนว่ายอยู่ใน

วัฏสงสาร มองย้อนไปยังหมอกควันของชีวิตมนุษย์ ยิ้มให้กับดวงตะวันและจันทรา… เพื่อพวกเจ้าทุกคนแล้ว…ข้าจะทำลายโลกพิรุณนิรันดร์ใบนี้!

เต๋าแห่งสวรรค์มีด้วยกัน 3 วัฏจักร การบ่มเพาะก็มีด้วยกัน 3 ขั้นตอน คำกล่าวเพียง 2 คำ… ถูกและผิด เริ่มต้นและสิ้นสุด

---

 

ปรมาจารย์อี๋หลิง เว่ยอู๋เซียน สิ้นชีพ ณ เนินป่าช้าว่ากันว่ากายแหลกเหลว ไร้ร่างให้ดินกลบฝัง ทว่าด้วยพฤติกรรมเลวทรามต่ำช้าที่ระบือไกล ผู้คนจึงพากันยินดีที่เขามอดม้วย และไม่ว่าใครก็คงคาดไม่ถึง เวลาผ่านไปสิบกว่าปี จะมีใครบางคนใช้อาคมต้องห้าม ยอมอุทิศร่างให้เขาฟื้นคืน!

ด้วยมีศัตรูอยู่ทุกหัวระแหง เว่ยอู๋เซียนจำต้องปิดบังตัวตนสุดชีวิต แม้จะทำได้ยากเย็นเต็มที เมื่อต้องเผชิญหน้ากับภูตผีปีศาจร้ายกาจ และตระกูลเซียนที่เคยล้อมปราบ รวมถึงคู่รักคู่แค้นอย่าง หลานวั่งจี

ตอนที่ 1 – 405 อ่านนิยาย

---

ชะตาไม่เคยให้ความปราณีต่อจี้หนิง เขาถือกำเนิดมาพร้อมกับโรคร้าย และจะต้องจากโลกไปตั้งแต่ในวัยรุ่น

หากเขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าในจักรวาล ที่ลึกล้ำจะมีโลกหลังความตายอยู่จริงๆ พร้อมกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด…

เล่มที่ 1 – 3 อ่านนิยาย

(จบ)

---

จางเสี่ยวจิ้งเพื่อเสาะหาช่องพลิกสถานการณ์กลับ จึงจำต้องถลำลึกลงไปทั้งตัว จากนักโทษประหารสู่ผู้บัญชาการทหาร มาบัดนี้มันได้กลายเป็นกำลังหลักของกลุ่มก่อการร้ายไปเสียแล้ว ความเคลื่อนไหวต่อไปของพวกปลวกคืออะไรกันแน่ จิ้งอันซือจะสิ้นท่าไปเช่นนี้จริงๆ น่ะหรือ

ผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมดเป็นใครกัน และทำไปเพื่ออะไร

ทว่าใดๆ ล้วนไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุดยามนี้ เมื่อเชว่เล่อฮั่วตัวตื่นจากหลับใหล ฉางอันจะลุกเป็นไฟ หากแต่ผู้กอบกู้หนึ่งเดียวกลับยังติดอยู่ในตัวอสุรกายยักษ์นี่! มิอาจนับว่าเหลือเวลาอีกกี่ชั่วยาม เพราะแท้จริงจางเสี่ยวจิ้งเหลือเวลาเพียงชั่วดีดนิ้วไม่กี่ครั้งเท่านั้นที่จะพาตัวเองให้รอดพ้นจากการถูกคลอกเผาทั้งเป็น!!!

---

ตอนที่ 1 – 57 อ่านนิยาย

---

เขาเคยยอมแพ้ที่จะก้าวเดินสู่ประตูเซียน ประสบพบเจอกับคนใส่ร้าย หลังจากนั้นหนึ่งพันปีก็ถือกำเนิดใหม่ อาศัยจิตวิญญาณที่ไม่แตกดับ ซึ่งอัศจรรย์ยิ่ง ก่อมรสุมวายุเมฆาแปดด้าน ช่วงชิงโชคชะตาฟ้าดิน ควบคุมอำนาจเป็นตาย คำรามก้องเก้าภพ ให้เหล่าเทพบรรพกาลหวาดเกรง

  กระบี่เหนือกระบี่เขียนถึงตัวเอกที่มีต้นกำเนิด ประสบการณ์ตลอดจนเรื่องราวความรักที่ต่างกับสามัญชนคนธรรมดา เขียนถึงตัวเอกลุ้ยซีเพ้งที่ประสบชะตากรรมร่อนเร่สุดหล้าในยุทธจักร ได้พานพบสุดยอดเพลงกระบี่แห่งบู๊ลิ้มตงง้วน ยอดวิชาของตระกูลเร้นลับ และเพลงดาบซามูไรอันดุดันของแดนอาทิตย์ ทุกวิชายุทธ์ล้วนพิสดารล้ำ นอกจากนี้ยังเขียนถึงการหักเล่ห์ชิงเหลี่ยม การต่อสู้ด้วยไหวพริบฝีมืออย่างน่าทึ่ง เหตุการณ์หนึ่งสู่อีกเหตุการณ์หนึ่ง มรสุมลูกหลังไล่ตามมรสุมลูกแรก ทั้งตีแผ่ธาตุแท้จิตใจคนและความลึกซึ้งชั่วร้ายของมนุษยชาติอย่างถึงแก่น

ตุบ! เสียงบางอย่างตกลงมาจากที่สูงทำเอาภายใต้ช่องเขาแห่งนี้เกิดเสียงสะท้อนเลื่อนลั่นไปรอบบริเวณ แต่ถึงจะสร้างเสียงดังเพียงใดก็ไม่มีมนุษย์หน้าไหนอยู่บริเวณนี้ทั้งสิ้น

วูบ… ร่างสีขาวหมดจดร่างหนึ่งปรากฏยังตำแหน่งที่เสียงดังนั้นปรากฏ แม้จะไม่มีมนุษย์แต่สถานที่แห่งนี้กลับเป็นถิ่นที่อยู่ของอสูรตนหนึ่ง มันมีเรือนร่างแปลกพิสดาร ทั่วร่างเป็นสีขาวหม่นหมองทั้งร่าง รูปร่างของมันจะว่าเหมือนแมงมุมหรือก็ไม่ใช่ จะบอกว่าเหมือนมังกรหรือก็ไม่ชัดเจน ทุกคนต่างเรียกขานมันว่าฝันร้ายสีขาว มันเป็นตัวตนที่สร้างความหวาดกลัวให้ทั้งมนุษย์และอสูรด้วยกัน

แกร๊ก ทันทีที่ขาหนึ่งของมันก้าวมาถึงตำแหน่งเสียง ดวงตาทั้ง 8 ของมันก็จดจ้องไปยังร่างของเด็กชายที่ตกลงมาจากหน้าผาด้วยท่าทีประหลาดใจ เหตุใดมนุษย์ถึงไม่ตายหลังจากตกลงมาลึกขนาดนี้ ที่ๆมันอาศัยอยู่ถูกเรียกว่าผาไร้ก้น เพราะหากมองจากด้านบนจะไม่สามารถเห็นก้นเหวได้เลย แม้แต่มองจากก้นผาก็แทบจะเห็นท้องฟ้าเป็นเส้นด้ายเส้นบางๆเท่านั้น เพราะก้นผาแห่งนี้อยู่ลึกอย่างมาก

ขณะสงสัยอยู่ๆอสูรที่มีร่างกายสีขาวก็เริ่มอ้าปากของมันออกช้าๆ เขี้ยวราวกับแมงมุมของมันอ้าออกเผยให้เห็นปากอันกว้างใหญ่ที่หากจะกินเด็กชายตรงหน้าคงกระทำได้ด้วยการกลืนมันทั้งตัวในคำเดียวเท่านั้น แต่ขณะจะกินเด็กชายลงไปทั้งตัว ปากของมันพลันหยุดชะงัก ก่อนจะค่อยๆหุบกลับเช่นเดิม ดวงตาของมันเพ่งมองเด็กชายที่นอนสลบอยู่บนพื้นด้วยท่าทีนิ่งเฉย ร่างของมันแตกหักยับเยินราวกับตุ๊กตาดินที่ถูกบี้เละเทะ แขนขางองุ้ม ลำตัวแดงบ้างม่วงบ้าง แต่มันกลับยังหายใจอยู่ ด้วยร่างกายที่ยับเยินเช่นนี้มันกลับสามารถประคองชีวิตของมันเอาไว้ได้

“หรือจะเป็นโชคชะตากัน..”อสูรแมงมุมพูดออกมาพลางมองใบหน้าของเด็กชาย ทำไมมันถึงตกลงมาในที่แห่งนี้ได้ ทำไมมันถึงไม่ตาย แล้วทำไมมันถึงไม่คิดจะกินมันกัน…..

แม้แต่ตัวมันยังไม่สามารถหาคำตอบออกมาได้ . . . .