ตอนที่ 44

 

ร้านเช่าชุดคอสเพลย์

 

ที่นั่น ฮิเมกะซังกำลังใส่ชุดนักเรียนหญิง ซึ่งเป็นสไตล์สาวมัธยมแนวแกลผิวขาวแต่งตัวแฟชั่นจัดจ้าน เธอทำหน้าแดงก่ำ สั่นน้อยๆ อย่างประหม่า

 

“อึ่ก…”

 

เธอกำชายกระโปรงสั้นแน่น พยายามปิดเรียวขาขาวสวยของตัวเองอย่างสุดความสามารถ

 

แปลกดีจริงๆ…แค่ได้เห็นคนที่ปกติหยิ่งผยองกำลังเขินอายจนตัวสั่น ก็ทำให้รู้สึกสดชื่นอย่างบอกไม่ถูก

 

“ดูเข้ากับคุณมากเลยนะครับ ฮิเมกะซัง”

 

“ไม่มีทางเข้ากันหรอก! ชั้นจะถอดเดี๋ยวนี้เลย! จะไม่ใส่แล้ว!”

 

ฮิเมกะซังพูดอย่างหัวเสีย แล้วก็ทำท่าจะวิ่งกลับเข้าไปในห้องลองเสื้อ แต่ผมรีบกันไว้ก่อน

 

“แน่ใจเหรอครับ? ถ้าผมส่งรูปนั้นให้ฮิเมโนะดูล่ะ?”

 

ผมถ่ายเซลฟี่คู่กับฮิเมกะซังในรถไว้ และใช้ภาพนั้นเป็นตัวต่อรองให้เธอยอมใส่ชุดนักเรียน

 

“ก็ส่งไปเลยสิ! ชั้นไม่มีอะไรต้องปิดบัง!”

 

“แต่ฮิเมโนะอาจเสียใจนะครับ ถ้าเห็นคุณแม่ถ่ายรูปแนบชิดกับเพื่อนร่วมชั้นของตัวเองแบบนั้น…บางทีความสัมพันธ์แม่ลูกอาจไม่เหมือนเดิมก็ได้”

 

“ก็-ก็ได้! ใส่ก็ใส่!”

 

เธอร้องอย่างเจ็บใจและอับอาย ผมก็แอบสะใจเล็กๆ

 

แต่ผมยังอยากแกล้งเธอต่ออีกหน่อย ก็เลยยื่นชุดต่อไปให้

 

“งั้นต่อไปใส่ชุดนี้นะครับ ชุดนี้เลย”

 

“หา!? นี่นายยังมีสติอยู่รึเปล่าเนี่ย!?”

 

“เอาเถอะครับ ใส่ดูหน่อย”

 

ผมพูดพลางดันเธอเข้าห้องลองเสื้อไป

 

ไม่นานนัก ฮิเมกะซังก็เดินออกมา ใบหน้าแดงก่ำอีกครั้ง ตัวก็สั่นเหมือนเดิม

 

“ชะ…ช่างเป็นความอัปยศอะไรแบบนี้…”

 

เธอกำลังใส่ชุดโลลิต้าสีขาวฟูฟ่อง ชุดหวานแหววที่ดูไม่เข้ากับความเป็นคนสวยแบบเธอเลย แต่นั่นแหละ มันยิ่งทำให้รู้สึกตลกเข้าไปอีก เพราะแม้จะแต่งตัวแนวนี้ เธอก็ยังดูน่ารักอยู่ดี

 

“ช่วยพูดว่า ‘ขอโทษที่น่ารักเกินไป’ หน่อยครับ”

 

เสียงกัดฟันแน่นของเธอนั้นช่างฟังดูดีเหลือเกิน

 

“สงสัยผมจะต้องส่งรูปให้ฮิเมโนะแล้วล่ะมั้ง”

 

“……ขอโทษที่น่ารักเกินไป…”

 

“พะ…พูดแล้วจริงๆ! ฮิเมกะซังพูดว่า ‘ขอโทษที่น่ารัก’ น่ะเหรอ!? ฮะๆๆๆ!”

 

คราวนี้ผมทนไม่ไหว หลุดหัวเราะออกมาจนได้

 

“～～～～～!!”

 

ผมยื่นชุดต่อไปให้เธอโดยไม่รอช้า

 

“เอ้า ต่อไปกันเลยครับ”

 

ฮิเมกะซังคว้าชุดนั้นจากมือผมอย่างหงุดหงิด แล้วกลับเข้าไปในห้องลองเสื้ออีกครั้ง

 

สิ่งที่เธอใส่ออกมาคราวนี้คือชุดกระต่ายสุดเซ็กซี่——เนื้อผ้าเปิดเผยส่วนเอว สะโพก และเรียวขาแทบทั้งหมด ถึงแม้ผิวของเธอจะยังสดใสไร้ริ้วรอย แต่รูปร่างก็อวบอิ่มอย่างผู้ใหญ่ ต่างจากนักเรียนหญิงทั่วไป

 

“คุณดูเซ็กซี่มากเลยครับ ฮิเมกะซัง ใส่อะไรก็สวยไปหมด”

 

“ข-ขอให้เธอตกนรกเถอะ!”

 

“ฮะๆๆ ถ้างั้นเปลี่ยนชุดต่อไปกันเลยครับ”

 

หลังจากนั้นเราก็ลองชุดต่างๆ อีกหลายแบบ——พยาบาล เมด ตำรวจหญิงกระโปรงสั้น…จนในที่สุดก็กลับมาที่ชุดนักเรียนเดิม

 

“แปลกนะ ตอนนี้ฉันกลับรู้สึกว่าชุดนี้ดูดีที่สุดซะแล้ว…”

 

“เหรอครับ? งั้นใส่ชุดนี้ออกไปข้างนอกกันเถอะ”

 

“มะ…ไม่เอาเด็ดขาด ไม่มีทางเลย!”

 

“ก็ถึงขั้นนี้แล้ว จะกลัวอะไรอีกล่ะครับ”

 

“แต่ฉันต้องขับรถนะ! ถ้าโดนตำรวจเรียกแล้วรู้ว่าฉันเป็นใครขึ้นมา จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนล่ะ!”

 

ก็จริงแหละ ผมเองก็อยากเห็นภาพนั้นอยู่หรอก…แต่ก็รู้สึกว่ามันเกินไปหน่อย ผมเลยถอดแจ็คเก็ตตัวเองคลุมให้เธอ

 

“เอ๊ะ…”

 

“แค่นี้ก็พอแล้วใช่ไหมครับ”

 

“ขะ…ขอบใจ…ไม่ใช่สิ! ทำไมฉันต้องมาถูกเพื่อนลูกลากให้ทำอะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย!?”

 

“ถึงตอนนี้ก็สายไปแล้วไม่ใช่เหรอครับ?”

 

หลังจากนั้นผมก็ช่วยกล่อมเธอ จนสุดท้ายเราก็เช่าชุดนักเรียนออกมาจากร้านได้สำเร็จ

 

จุดหมายถัดไปคือศูนย์การค้าขนาดใหญ่

 

เมื่อประตูอัตโนมัติเคลื่อนเปิดออก เราก็เห็นทั้งครอบครัว กลุ่มเพื่อน คู่รักนักเรียน ทั้งเด็กและผู้ใหญ่เดินกันพลุกพล่าน

 

“พูดถึงเดท ก็ต้องที่นี่แหละเนอะ”

 

“หึ เดทในที่แบบนี้เนี่ยนะ? แบบนี้มันก็รู้เลยว่าผู้ชายคนนี้มีรสนิยมยังไง”

 

“แล้วฮิเมกะซังล่ะครับ ถ้าให้เลือกที่เดทที่เหมาะสม จะไปที่ไหน?”

 

“แน่นอน ก็ต้องปราสาทสิ ปราสาทเก่าในยุโรปเหนือ เดินชมประวัติศาสตร์ ท่ามกลางสายลมและธรรมชาติ พอฟ้าเริ่มมืด ก็ขับรถสปอร์ตเลียบชายทะเล แล้วจบทริปด้วยอาหารฝรั่งเศสในโรงแรมหรู ชิมไวน์เก่าแก่…”

 

“แล้วดูคุณตอนนี้สิครับ ยังอยู่ในชุดนักเรียนอยู่เลยนะ?”

 

“～～～～っ!!”

 

“ในเมื่อแต่งแบบนี้แล้ว ก็มาเดทแบบเด็กม.ปลายกันเถอะครับ ตอนนี้ก็เที่ยงพอดี ไปหาอะไรกินกันเถอะ”

 

“ด-เดี๋ยวก่อนสิ!”