ภรรยาหน้าหวานของพี่ใหญ่ - ตอนที่ 157 โศกนาฏกรรมจะไม่มีวันเกิดขึ้นซ้ำอีก!
“เมื่อไม่กี่วันก่อน คุณซูได้หาบ้านอยู่ข้างนอกเองแล้ว” ผู้ช่วยตอบเบาๆ
เขาไม่ปล่อยให้ลี่เย่ถิงและเฉียวเหวยอีเข้าใกล้กัน และไม่ยอมให้เฉียวเหวยอีพบซุ่ยซุ่ย ใครจะรู้ว่าลี่เย่ถิงกล้ากำเริบเสิบสาน!
“เพราะเฉียวเหวยอีคนเดียว…” เขาพยักหน้าและพูดอย่างเคร่งขรึม
ความสามารถเดียวกับ อันถง นั่นเอง!
อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่เขาอยู่ที่นั่น โศกนาฏกรรมจะไม่มีวันเกิดขึ้นซ้ำอีก!
เขาเงียบไปนานและพูดอย่างเคร่งขรึมกับผู้ช่วย “ให้ซูหรูเยียนย้ายกลับไป แล้วคุณไปช่วยเธอขนกระเป๋าด้วย!”
"ได้"
เขาไม่เชื่อ ถ้าเขาเป็นคนสนับสนุนซูหรูเยียนด้วยตัวเขาเอง เฉียวเหวยอีจะกล้าสร้างปัญหาอีก!
……
เฉียวเหวยอีทำคือการผ่าตัดแบบเปิดแผลเล็กเฉพาะจุดแต่เนื่องจากการเคลื่อนไหวของกระดูกสันหลังของเธอ แพทย์จึงสั่งให้เธอห้ามอาบน้ำ7ถึง 10วัน และอย่าลุกจากเตียงให้นอนอยู่บนเตียงอย่างเดียว
วันที่สองของการนอนบนเตียงในโรงพยาบาล ประจำเดือนมา และแม้ประจำเดือนจะหมดหมอก็ยังห้ามเธอออกจากโรงพยาบาล
อู๋โยวอยู่ที่หน้าประตูผู้ป่วยของเธอทั้งวันทั้งคืน เฉียวเหวยอีไม่สามารถพบใครได้และไม่สะดวกที่จะทำสิ่งใด ได้แต่นอนจนเกือบจะขึ้นรา
ในที่สุด แพทย์ก็ถอดเฝือกให้เธอและตกลงให้เธอลุกจากเตียงและเดินเองได้
เฉียวเหวยอีไม่ได้สระผมมาเจ็ดหรือแปดวันแล้ว ผมมันจนเป็นบ้าไปแล้วสิ่งแรกที่เธอทำเมื่อถอดเฝือกและลุกจากเตียงคือการสระผม
แต่เนื่องจากแผลที่หลังเพิ่งเอาออก ยังไม่สามารถเปียกน้ำได้ เลยยังอาบน้ำไม่ได้ ได้แต่ยืนในห้องน้ำและใช้ผ้าขนหนูชุบน้ำแล้วเช็ดร่างกายส่วนที่เหลืออย่างระมัดระวัง
ทันทีที่ออกจากห้องอาบน้ำ ก็ได้ยินเสียงของลี่เย่ถิงดังมาจากนอกประตู
ก่อนที่เธอจะใส่เสื้อผ้าเธอยังห่อตัวด้วยผ้าเช็ดตัว ลี่เย่ถิงก็เปิดประตูมาจากด้านนอก
เมื่อเห็นเธอยืนเปียกอยู่ด้านใน คิ้วของเขาก็ย่นเล็กน้อย
แพทย์ข้างนอกกำลังคุยกับลี่เย่ถิงเกี่ยวกับการฟื้นตัวทางร่างกายของเฉียวเหวยอี ลี่เย่ถิง สแกนมองเฉียวเหวยอี ขึ้นและลงและปิดประตูห้องน้ำอย่างเงียบ ๆ
เฉียวเหวยอี ถอนหายใจด้วยความโล่งอกหันหลังกลับและหยิบเสื้อผ้าที่วางไว้บนอ่างล้างหน้าด้านข้างประตูก็เปิดออกอีกครั้ง
ข้างนอกเงียบสงบ แพทย์และพยาบาลน่าจะออกไปได้แล้ว
เฉียยเหวยอีมองดูลี่เย่ถิงผ่านกระจกอ่างล้างหน้า และกระชับผ้าเช็ดตัวบนร่างกายของเธอโดยไม่รู้ตัว
ก่อนที่เขาจะเดินจากไป ลี่เย่ถิงก็เอื้อมมือออกมาจับตัวเธอ แล้วนำผ้าเช็ดตัวปูบนอ่างล้างหน้า แล้วยกตัวเฉียวเหวยอีด้วยมือข้างหนึ่งแล้วปล่อยให้เธอนั่งบนนั้น
หัวใจของเฉียวเหวยอีพองขึ้นทันที ยังไม่ทันจะพูดอะไรเห็นเขาหันหลังไปเอาเครื่องเป่าผมและเสียบปลั๊ก
เฉียวเหวยอีมองดูเหมือนเขาจะช่วยเธอเป่าผม
“ฉันทำเอง…” หลังจากพูดได้ไม่กี่คำ เขาก็ค่อยๆ จับผมของเธอครึ่งหนึ่งเบาๆ แล้วกางออกในฝ่ามือ
ความอบอุ่นจากหลังมือของเขาลูบไหล่ของเธอ
เฉียวเหวยอีเงียบและนั่งอยู่บนอ่างล้างหน้าโดยก้มศีรษะลงเล็กน้อย ปล่อยให้ลี่เย่ถิงช่วยเธอเป่าผมทุกเส้นอย่างระมัดระวัง
ไม่เคยมีใครช่วยเธอเป่าผมให้เลย นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอ
คิดไม่ถึง คนคนนี้ก็คือลี่เย่ถิง
เขาน่าจะเพิ่งกลับจากต่างประเทศวันนี้เพื่อจัดการกับบริษัทต่างประเทศ เขายุ่งมากช่วงนี้ และเคยมาที่นี่เพียงครั้งเดียว
ทางOld friend Old alley (ชื่อแอคเคาท์เกม) แอบติดต่อเฉียวเหวยอีเมื่อ กลางดึกไม่กี่วันก่อนโดยบอกว่าลี่เย่ถิงไม่ได้พบเขา มีเพียงแฮกเกอร์คนอื่นๆ ที่จ้องมาที่เขาตอนที่เขาดำเนินกิจการของบริษัทฉีเล่อเพื่อเข้าสู่ระบบตอนนั้น และยังไม่มีโอกาสเข้าสู่ไฟร์วอลล์บัญชีส่วนตัวของลี่เย่ถิงได้
ลี่เย่ถิงดูเหมือนจะสงสัยในตัวตนของ Old friend Old alley (ชื่อแอคเคาท์เกม)
แต่โชคดีที่ บริษัทฉีเล่อไม่มาคุกคามเขามากนัก
ลี่เย่ถิงช่วยเป่าผมจนแห้งครึ่งหนึ่ง และนิ้วทั้งห้าของเขาค่อย ๆ แทรกเข้าไปลึก ผ่านผมหนาของเธอและเป่าชั้นในต่อ
คางของเขาวางอยู่บนศีรษะของเธอ และลมหายใจของเขากระทบกับหน้าผากและใบหน้าของเธอ