<>  แทนคำพูดภาษาอื่น

 

ครูต่อว่าฉันที่เอาช็อกโกแลตมากินที่โรงเรียน ขณะที่ฉันก็กำลังโดนบังคับให้กินช็อกโกแลตอยู่

 

ไม่ไม่ไม่ ไม่ใช่นะคะ! เข้าใจผิดแล้วค่ะ! คือหนู……!

 

“อย่าพยายามพูดตอนเคี้ยวสิ! อา โธ่! พอ พอกันที! ทุกคนเอาแต่ตื่นเต้นกันอยู่ได้ โรงเรียนคือสถานศึกษาและใช้ชีวิตร่วมกันนะ? ……ครูเองไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเอาช็อกโกแลตไปให้ใครดี”

 

<ประโยคท้ายนี่คือความในใจใช่มั้ยคะ?>

 

“เมื่อกี้เธอว่าไงนะ?”

 

<ฮิ๊!? “เปล่าค่ะ!”>

 

นะ-น่ากลัว ราวกับความแค้นที่สั่งสมมา 30 ปีกำลังฝังอยู่ในตาเธอเลย

 

หรือว่าครูเขา……ไม่สิ เลิกคิดดีกว่า

 

“ไม่สำคัญหรอกว่าเธอจะเรียนดีขนาดไหน หรือเป็นนักเรียนย้ายมาจากต่างประเทศหรือเปล่า! กฎก็คือกฎ! พวกเธอ 3 คน มาที่ห้องพักครูหลังเลิกเรียนด้วยนะ!”

 

“““ค่า……”””

 

ฉันกำลังร้องไห้อยู่ภายในใจ

 

ไร้เหตุผลเกินไปแล้ว~~~~!?

 

ฉันมองช็อกโกแลตที่เหลือของนักเรียนโอนย้ายคนนั้น พร้อมกับเสียงเด็กหนุ่มที่พึมพำว่า “อย่างงี้นี่เอง ช็อกโกแลตนั่นไม่ใช่ของผมสินะ……” เขาพึมพำแบบนั้น พลางทำหน้าละห้อย

 

สะ-สู้ ๆ นะพ่อหนุ่ม!

 

……ไม่สิ โทษทีนะ

 

ก็แบบ มันอาจจะสายเกินไปแล้วก็ได้

 

“สุขสันต์วันวาเลนไทน์จ้~า! ฉันอาเนะโกะเองค่า☆ วันนี้ฉันจะมาทำช็อกโกแลตกับอิโรฮะจังค่~า☆”

 

>ดีใจจัง……ปีนี้อาเนะโกะไม่โดดเดี่ยวแล้วสินะ

>ขอบคุณนะ อิโรฮะจัง ขอบคุณจริง ๆ!

>ปีนี้ไม่ต้องละลายช็อกโกแลตเองแล้วสินะ

 

“ฉันไม่รู้ว่าต้องใช้อะไรบ้าง ก็เลยเตรียมของมาเยอะเลย! เอ๋? อิโรฮะจัง น้องเป็นอะไรรึเปล่า? สีหน้าดูไม่ดีเลย”

 

“ไม่ค่ะ หนูสบาย อุบ…… หนูไม่เป็นไรค่ะ อุบ”

 

>ไม่เป็นไรก็แย่แล้ว

>ไหงอาการน่าเป็นห่วงแบบนั้นล่ะ 555+

>ปจดมาเหรอ?

 

“ฟืด ๆ ได้กินหอมมาจากปากอิโรฮะจังด้วย! งี้นี่เอง น้องกินช็อกโกแลตมาก่อนแล้วสินะ? จะว่าไปแล้วเมื่อวานนี้น้องสาวของพี่ก็ทำช็อกโกแลตด้วยนะ”

 

“โดนบังคับให้กินมากกว่าค่ะ”

 

ยัยสองคนนั้น ไม่ให้อภัยหรอก!?

 

พอเลิกเรียนแล้ว ทั้งคู่ก็ตีกันเหมือนเดิม สุดท้ายฉันต้องช็อกโกแลตของทั้งสองจนหมด

 

“อะฮะฮะ น่า ช่วยยกโทษให้เธอหน่อยนะ น้องสาวของพี่ดูจะตื่นเต้นใหญ่เลยล่ะ อิโรฮะจังสอบเข้าโรงเรียนมัธยมต้นได้ พอเรียนจบก็จะอยู่คนละโรงเรียนกันแล้ว ถูกมั้ย? เพราะงั้นแล้ว น้องสาวของพี่เลยอยากสร้างความทรงจำร่วมกับน้องให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้น่ะ”

 

“……”

 

เป็นงั้นเองสินะ

 

ปกติไมจะชอบรุกใส่ตลอด แต่วันนี้เธอรุกเยอะเป็นพิเศษ

 

แทบจะมากไปด้วยซ้ำ

 

มากกว่าวันฮาโลวีน คริสมาสต์ หรือวันขึ้นปีใหม่รวมกันซะอีก

 

ไม่สิ ไม่ใช่แค่ไมหรอก แม้แต่นักเรียนที่ย้ายมาก็ด้วย

 

บางทีเธอก็คงรวบรวมความกล้าเพื่อทำแบบนั้นเหมือนกัน เพราะรู้ว่าใกล้ถึงเวลาแยกจากกันแล้ว

 

“เฮ้อ เข้าใจแล้วค่ะ มีแต่ต้องยกโทษให้เธอสินะ”

 

“ฮุฮุ ขอบคุณนะ”

 

>อาเนะโกะทำตัวสมกับเป็นพี่สาวเหรอ ได้ไง!?

>เฮ้ย อาเนะโกะตัวปลอมปะเนี่ย?

>อยากให้อาเนะโกะเป็นแบบนี้ไปตลอดเลยแฮะ

 

“อะฮะฮะ พวกนายพูดอะไรเนี่ย ฉันก็เป็นพี่สาวสุดใจดีมาตลอดอยู่แล้วนะ? ฉลาดดี กีฬาเด่น เป็นแม่และภรรยาที่ดี มีความเป็นแม่ศรีแม่เรือน ถูกมั้ยล่ะ?”

 

>อ๊ะ กลับมาเป็นอาเนะโกะแบบทุกทีละ

>ช่วยเอาอาเนะโกะสุดสวยคนนั้นคืนมาด้วยครับ

>อาเนะโกะเนี่ยป๊อปเฉพาะกับคนเพศเดียวกันสินะ ถ้าเป็นเพศตรงข้ามก็อีกเรื่องนึงเลย ฮา

 

“เฮ้ย เดี๋ยวเถอะ! ฉันน่ะโคตรป๊อปมาตลอดอยู่แล้วย่ะ! พวกนายน่ะพูดความจริงออกมาก็ได้นะ? ที่ดูสตรีมกันอยู่เนี่ยก็เป็นเพราะว่าพวกนายหลงรักฉันแล้วใช่มั้ยล่า?”

 

>เหอะ เปล่าเลย……

>แค่มาดูเพราะกลัวว่าจะเกิดอุบัติเหตุอะไรมั้ย

>มาดูอิโรฮะจังจั๊ฟ

 

“เฮ้ย!? อ๊ะ ก็ได้ พูดแบบนั้นใช่มั้ย? ฮุ~ จะว่าไปแล้ว วันนี้พวกนายได้ช็อกโกแลตกันกี่อันเหรอ?”

 

>อึก!?

>อะเฮือก!?

>หยุดนะ! อย่าถามคำถามนั้นนะ!!!!

 

“จะว่าไปแล้ว อิโรฮะจังได้กี่อันเหรอ?”

 

“เอ๊ะ”

 

“นี่ เดี๋ยวพี่จะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับระหว่างเราเอง! แค่กระซิบผ่านไมค์ก็พอ!”

 

“แบบนั้นคนดูก็ได้ยินน่ะสิ!? เอ~? เอาเถอะ ก็น่าจะประมาณสิบอัน…… เอ่อ เท่าไหร่กันแน่นะ?”

 

>จริงปะเนี่ย!?!?

>อิโรฮะจังรับของขวัญกับเขาด้วยเหรอ?

>อิโรฮะจังเป็นเสือผู้หญิงล่ะ

 

“ฉันไม่รับของที่ส่งมาจากคนดูหรอก เพราะว่าสภาพแวดล้อมไม่เอื้ออำนวยให้เช็คของที่อยู่ข้างในเท่าไหร่ ของขวัญทั้งหมดมาจากเพื่อน กับวีทูปเบอร์ที่ฉันรู้จักน่ะ”

 

“เอ๊ะ เดี๋ยวนะ น้องได้มาเยอะกว่าพี่อีกนะเนี่ย”

 

“อ๊ะ มีวีทูปต่างชาติหลายคนเลย ที่อยากได้ประสบการณ์ทำนองว่า “ฉันก็อยากได้บรรยายอีเวนต์ในญี่ปุ่นนะ!” เราเลยส่งช็อกโกแลตข้ามประเทศให้กันน่ะ”

 

“……แบบนั้นจะดีเหรอ? โอกุจะไม่โกรธเอาเหรอ? เธอเองก็มีความรู้เรื่องอีเวนต์ในญี่ปุ่นเยอะเหมือนกันนะ แถมปีนี้เธอดูจะตื่นเต้นกับมันมาก ๆ ด้วย”

 

“เอ๊ะ ทำไมต้องโกรธล่ะ?”

 

>อะ……

>แบบนี้เมียหลวงโกรธชัวร์ 555+

>อิโรฮะ โทรหาฉันหลังจากสตรีมเสร็จด้วยนะ (US)

>มาแล้ว――――!

 

พอสตรีมเสร็จ แองกุ โอกุก็โกรธฉันใหญ่เลย เพราะอะไรก็ไม่รู้……

 

แล้วก็พี่อาเนะคะ อย่าทำอาหารอีกเชียวนะคะ ไม่ต้องให้ฉันกินของที่พี่เป็นคนทำด้วยค่ะ

 

และแล้วอีเวนต์สุดท้ายของโรงเรียนประถมก็มาถึงแล้ว

 

ในเดือนมีนาคมนี้ วันนั้นก็มาถึง

 

――พิธีจบการศึกษามาถึงแล้ว