“ถ้าหากเธออยากจะให้ฉันทำเรื่องลามกล่ะก็…เดี๋ยวฉันทำจริงๆ เลยก็ได้นะ ?”

“เอ๊ะ ? อ๊าย !”

เอฟิเซียขมวดคิ้วด้วยความสงสัยเล็กน้อยก่อนที่เธอจะสะดุ้งโหยงแล้วก็ร้องออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดูลามกเมื่อมือของพาเธลอสได้เลื่อนไปจับเข้าที่หน้าอกหน้าใจของเธออย่างเต็มไม้เต็มมือ

นอกจากนี้เขายังจูบเธออย่างกะทันหันพร้อมกับสอดลิ้นเข้ามาข้างในปากของเธออีกด้วย

“อะ-อือ !?”

เอฟิเซียเบิกตากว้างด้วยความตกใจแต่เธอก็ไม่อาจที่จะต่อต้านเขาได้เลยแม้แต่น้อย…ทันทีทีลิ้นของเขาสอดเข้ามาพัวพันกับลิ้นของเธอร่างกายของเธอก็ร้อนผ่าวและอ่อนระทวย…เรี่ยวแรงที่มีอยู่เพียงน้อยนิดของเธอในตอนนี้มันก็ได้หมดลงแล้วทำให้เธอได้แต่ยอมรับจูบและสัมผัสของเขามาแต่โดยดี

“อะ-อือ…”

เอฟิเซียร้องครางออกมาเบาๆ ด้วยใบหน้าเคลิบเคลิ้มราวกับว่าตัวเธอในตอนนี้ได้ตกเข้าสู่ภวังค์ไปเสียแล้ว แต่มันก็ไม่ใช่เธอเพียงคนเดียวหรอกที่เป็นแบบนั้น นั่นก็เพราะว่าทางด้านพาเธลอสเองก็อยู่ในสภาพเดียวกับเธอเช่นกัน

ในตอนแรกเขาแค่กะจะแกล้งให้เอฟิเซียตกใจเล่นเฉยๆ แต่พอได้เริ่มมันไปแล้วเขากลับหยุดไม่ได้เสียอย่างนั้น

ทันทีที่พาเธลอสผละริมฝีปากออกมา เอฟิเซียที่กอดคอเขาไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ก็ได้หอบหายใจออกมาด้วยลมหายใจอุ่นๆ ของเธอ เสื้อผ้าที่เธอสวมอยู่หลุดลุ่ยจนเผยผิวกายอันขาวนวลของเธอภายใต้ชุดเมดที่เธอสวมอยู่ออกมา

ใบหน้าของเธอในตอนนี้เองก็แดงก่ำราวกับแอปเปิ้ลสุก แถมนอกจากนี้สติของเธอเองก็เริ่มจะเลือนรางอีกด้วย…

“แฮก…แฮก…”

“หายใจไม่ทันเหรอเอฟิเซีย ?”

“แฮก…แฮก…ก็ท่านเล่นทำกันถึงขนาดนี้เลยนี่คะ…”

“…ทั้งๆ ที่นี่มันพึ่งจะเริ่มต้นเองแท้ๆ แต่เธอกลับหมดแรงแล้วเนี่ยนะ ? ใช้ไม่ได้เลยนะคุณเจ้าสาวของฉัน”

“ใครเป็นของท่านกันคะ- อะ-อื้อ !?”

ยังไม่ทันทีเอฟิเซียจะพูดจบ พาเธลอสก็เข้าไปจูบเธออย่างดูดดื่มอีกครั้ง แถมครั้งนี้เขายังจูบเธอนานกว่าคราวที่แล้วอีกด้วย

“อะ-อือ…ท่านพาเธลอสคะ…”

เอฟิเซียเอ่ยเรียกพาเธลอสด้วยน้ำเสียงระส่ำในสภาพที่หน้าแดงก่ำรวมทั้งเสื้อผ้าของเธอยังหลุดลุ่ยจนเผยเนินอกและกางเกงในของเธอออกมาอย่างเด่นชัด ซึ่งนั่นก็เป็นภาพที่ดูลามกมากเลยทีเดียว

คราวนี้ใบหน้าของพาเธลอสก็เริ่มแดงก่ำขึ้นมาบ้าง เขาตกอยู่ในภวังค์แห่งความน่ารักของเอฟิเซียอย่างง่ายดาย

“เอฟิเซีย…ฉันรักเธอนะ…”

“อะ-อือ…”

เอฟิเซียร้องตอบเขาเบาๆ อย่างไม่เป็นภาษาเนื่องจากปากของเธอถูกปากของเขาประกบอยู่ทำให้เธอไม่อาจส่งเสียงใดๆ ออกมาได้นั่นเอง…

หลังจากนั้นพาเธลอสก็ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ อยู่พักหนึ่งก่อนที่เขาจะต้องขมวดคิ้วเมื่อเห็นว่าอยู่ๆ เอฟิเซียก็เงียบไปซะอย่างนั้น ซึ่งเมื่อเขาหันมามองเธอ เขาก็พบว่าในตอนนี้เอฟิเซียได้สลบไปด้วยใบหน้าที่แดงก่ำเป็นที่เรียบร้อยแล้ว…

อ้าว…ดูเหมือนว่าเราจะแกล้งเธอมากไปหน่อยแฮะ…ถึงหลังๆ จะเอาจริงก็เถอะ…

“แต่จะว่าก็ว่าเถอะ…เธอนี่พลังป้องกันในเรื่องแบบนี้เป็นศูนย์เลยล่ะสินะ…”

ชายหนุ่มนึกถึงภาพของหญิงสาวที่หน้าแดงและเขินอายสุดๆ เมื่อครู่แล้วก็ยิ้มออกมาด้วยรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความสุขอันมหาศาล

เธอช่างน่ารักจริงๆ เอฟิเซีย…สมแล้วที่เป็นภรรยาของฉัน…

“ยังไม่ได้เป็น…สักหน่อยค่ะ…”

คำพูดที่เอฟิเซียละเมอพูดขึ้นมานั้นทำให้เขาถึงกับสะดุ้งเฮือก แต่พอหันไปเห็นว่าเธอยังหลับอยู่…เขาก็ลอบถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

“เฮ้อ…ก็ ‘ในตอนนี้’ ยังไม่ได้เป็นไง…จริงไหมล่ะ ?”

ชายหนุ่มเผยรอยยิ้มอันแสนอ่อนโยนออกมา ก่อนที่เขาจะจุมพิตลงไปบนหน้าผากของหญิงสาวที่หลับใหลอยู่เบาๆ ด้วยความรักและความห่วงใย…

“หลับฝันดีนะเอฟิเซีย…ภรรยาผู้แสนน่ารักของฉัน”

พาเธลอสลูบหัวของเอฟิเซียอย่างอ่อนโยนอีกครั้งหนึ่ง…ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องไปอย่างเงียบๆ เพื่อให้เธอได้พักผ่อนอย่างสงบสุขในที่สุด

 

 

 

————————————————

มดขึ้นนนนนนน