” บี๋ รูปภาพพวกนี้คือ? “เมเดียร์

 

เมเดียร์สำรวจภายในกระท่อมนี้อย่างละเอียด เฟอร์นิเจอร์ข้างในมีแค่ไม่กี่อย่าง กลับกัน ห้องครัวกลับครบเครื่องไปด้วยอุปกรณ์และวัตถุดิบ ทำให้รู้ว่าบี๋ก็ยังรักในการทำอาหารเหมือนอย่างเคย

 

แต่ที่สะดุดตาเมเดียร์จริงๆคือรูปภาพที่ถูกเก็บใส่กรอบเอาไว้อย่างดี รูปถ่ายพวกนั้นแสดงถึงช่วงเวลาที่เขาเคยผ่านพ้นมามีทั้งความทรงจำที่แสนสุข ความทรงจำที่เศร้าหมอง เมเดียร์ไปเจอกับภาพของผู้ขายคนหนึ่งที่ดูเหมือนบี๋ แต่ไม่ใช่

 

แถมพวกเขายังยืนถ่ายรูปด้วยกัน นั่นยิ่งทำให้เธอแยกไม่ออกเลยว่าใครเป็นใคร เธอเลยถามกับเขา แต่ก็บืมไปเลยว่าบี๋นั้นตาบอด และมองไม่เห็นว่าเมเดียร์กำลังทำอะไรอยู่

 

” คนที่หน้าเหมือนนายอ่ะ ” เมเดียร์

 

” คนนั้น.. เขาคือ แฟนธ่อม ฉันอีกคนของโลกนั้นเอง ” บี๋

 

” บี๋อีกคน.. เขาเป็นคนยังไงหรอ? ” เมเดียร์

 

” รักครอบครัว อบอุ่น.. และใจดี ” บี๋

 

เมเดียร์อมยิ้มไปด้วยขณะที่เธอกำลังดูภาพถ่ายของเขาทีละใบ บางครั้งเธอก็ถามว่าคนนั้นภาพนั้นเป็นใคร มีที่มายังไงบ้าง ซึ่งบี๋ก็ตอบให้หมด

 

” ผู้หญิงสองคนนี้ล่ะ? ที่คนซ้ายหัวมิ้นต์กับคนขวาหัวแดงอ่ะ ” เมเดียร์

 

” ลูกสาวของคุณแฟนธ่อม คนซ้ายทิวลิป อีกคน.. โรส ” บี๋

 

ระหว่างที่เธอกำลังเปลี่ยนเป็นรูปถัดไปนั้น เมื่อได้เห็นใบหน้าของผู้หญิงคนนั้น มิคาเอลกับเมตาตรอนก็ได้ร้องขึ้นมาด้วยความตกใจ

 

[ เดี๋ยวนะ!! นั่นมัน!! ] เมตาตรอน

 

” หืม? “เมเดียร์

 

[ เกเบรียล!! ] มิคาเอล

 

[ ที่รัก ในรูปนี้คือเกเบรียลจริงๆหรอ?! ] มิคาเอล

 

” อืม “บี๋

 

มิคาเอลแทบจะไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น เธอเคยคิดไปแล้วว่าเกเบรียลถูกซาตานฆ่าตายไปแล้วจริงๆ แต่ในภาพนี้..ดูเหมือนว่าเธอจะมีความสุขมากเลย

 

” งั้นทุกคนที่อยู่ในภาพคงจะปลอดภัยดีใช่ไหม.. แล้วนายทิ้งโลกนั้นมาทำไมล่ะ? ” เมเดียร์

 

บี๋เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบกลับเธอไป คำตอบนั้นไม่ใช่สิ่งที่เมเดียร์คาดคิด เธอคิดว่าการที่บี๋ไปเผชิญโลกใหม่มาอาจจะเป็นสิ่งที่ดี

 

แต่ไม่ใช่ ทุกอย่างมันเลวร้าย ถึงขนาดที่ว่าเวลาจะประคองกันอยู่ ก็ยังต้องกลัวใครคนใดคนหนึ่งล้มลงเลย(ซอมบี้) มิเช่นนั้น ทุกคนจะตายกันหมด

 

” พวกเขาตายไปหมดแล้ว ” บี๋ 

 

“..เอ่อ.. ข- ขอโทษด้วยนะ “เมเดียร์

 

เธอรู้สึกผิดแทบจะไม่ทัน เมเดียร์นั้นรู้ดีอยู่แล้วว่าการสูญเสียคนสำคัญมันเจ็บปวดแค่ไหน เพราะงั้น สิ่งที่เธอพึ่งพูดออกไป มันไม่ใช่อะไรที่เธอควรเอ่ยมันออกมาเลย

 

” แต่เกเบรียล.. เธอยังอยู่ภายในนี้ อยู่ร่วมกับคนอื่นๆ ” บี๋

 

เขาชี้นิ้วโป้งมายังตัวของเขาเอง และทันใดนั้นเมเดียร์ก็สังเกตถึงความคล้ายคลึงกับตัวของเธอเอง

 

นั่นคือรอยสักบนตัวของบี๋ มันเหมือนกับที่อยู่บนร่างกายของเธอไม่มีผิด แต่สิ่งที่ต่างออกไปคือจำนวน ของเมเดียร์นั้นมีสองที่ เนินอกหนึ่งที่ และหน้าท้องหนึ่งที่ แล้วก็มีที่หลัง(ปีก) อีกหนึ่งที่

 

ส่วนของบี๋ เขามีรอยสักตั้งแต่ช่วงลำคอไปจรดปลายเท้า และที่เด่นที่สุดคือกลางหน้าผาก รอยสักรูปดาบ เป็นดาบที่ไม่เหมือนใครและมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง แสดงว่าสิ่งนั้นคือตัวตนของอัครเทวทูต ผู้นำเหล่าทูตสวรรค์จำนวนมากบนร่างกายของบี๋.. หรือก็คือ

 

” นั่นคือ.. เกเบรียล? ” เมเดียร์

 

” อืม เธอหลับมานานมากแล้ว จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยว่าเธอจะตื่นขึ้นเมื่อไหร่ ” บี๋

 

ทุกครั้งที่บี๋พูดถึงเกเบรียล สีหน้าของเขาจะเศร้าลง เมเดียร์ที่เห็นแบบนั้นจึงวางรูปลง แล้วเข้าไปกอดบี๋อย่างอ่อนโยน อย่างที่เธออยากทำมาโดยตลอด

 

” เธอเปลี่ยนไปนะ เมดี้ ” บี๋

 

” คิดถึงอ่ะ ขอสักนิดไม่ได้หรอ? ” เมเดียร์

 

” รู้สึกว่า.. เธอจะขี้อ้อนขึ้นมาหน่อยนึงนะ? “บี๋

 

” เข้าใจฉันหน่อยนะ ฉันเองก็ชอบนายมานานแล้ว พอได้เจอกันอีกก็เลยดีใจมากไปหน่อยน่ะ “เมเดียร์

 

เมเดียร์กอดร่างของบี๋อย่างแนบแน่น ด้วยความที่ตัวของเธอค่อนข้างอุ่น จึงสามารถสัมผัสถึงอุณภูมิที่เย็นผิดปกติของบี๋ได้โดยตรง ราวกับว่าร่างนั้นเป็นเหมือนกับศพของคนที่ตายไปแล้ว แต่ไม่มีการเน่าเปื่อยใดๆ

 

” ตัวนายเย็นจัง.. เหมือนกับศพเลย ” เมเดียร์

 

” อืม ก่อนหน้านี้ฉันตายมาแล้วรอบนึงน่ะ “บี๋

 

เมเดียร์ถึงกับสะดุ้ง เธอรีบตรวจสอบร่างกายของบี๋ด้วยความเป็นห่วงทันที เธอลูบคลำตามตัว แล้วยังบีบหน้าของบี๋เล่นอีกต่างหาก

 

” สบายดีใช่ไหมเนี่ย?? “เมเดียร์

 

” อ่า..  ” บี๋

 

ถึงแม้บี๋จะมองไม่เห็นเธอ แต่เขาสามารถสัมผัสได้เลยว่าเมเดียร์คิดกับเขายังไง

 

ก็หลังจากที่บี๋หายตัวไป เมเดียร์ก็เอาแต่หมกตัวและยุ่งอยู่กับการวิจัยเวทมนตร์มิติ จนมาถึงปัจจุบันที่เรียกได้ว่าเธอเชี่ยวชาญศาสตร์ของมิติขึ้นมาบ้างจนสามารถสร้างเวทมนตร์ขึ้นมาเป็นรูปธรรมได้ ทำให้เธอถูกยกย่องว่าเป็นปราชญ์แห่งมิติ

 

” ถ้าสบายดีก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ ” เมเดียร์

 

เธอโอบกอดบี๋ไว้อีกครั้ง โดยที่ไม่กลัวเขาสามคู่ที่อยู่บนหัวของเขาเลยสักนิด แต่ทันทีที่เธอแตะตัวเขาครั้งที่สอง ตัวของเธอก็รู้สึกแปลกไปเล็กน้อย

 

เป็นความรู้สึกที่เธอโหยหามาโดยตลอดตั้งแต่ที่ได้เจอบี๋ครั้งแรก มันคือความรัก รักที่บริสุทธิ์อย่างไม่มีเงื่อนไข 

 

ถ้าหากว่าเรื่องทั้งหมดนี้ไม่เกิดขึ้น เธอน่าจะยังคงรักเขา โดยที่ไม่มีสิ่งใดมาทำลายความรู้สึกนี้ไปได้ แต่แล้วก็มีอุปสรรคเข้ามา ผู้หญิงมากหน้าหลายตา ต่างก็เริ่มเข้ามาในชีวิตของเขา เธอหึง แค่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะชีวิตเขาไม่ได้เป็นของเธอ

 

มาตอนนี้ บี๋นั้นอาศัยอยู่คนเดียวภายในกระท่อม ไร้ซึ่งผู้คน แม้แต่ภรรยาของเขาเองก็ไม่ได้อยู่ตรงนี้ มีเพียงแค่เธอเท่านั้นที่สามารถมองดูเขาใกล้ๆได้อย่างชัดเจน

 

” เอ่อ เมดี้? ” บี๋

 

บี๋เขามองไม่เห็นสิ่งใด ที่ได้ยินอย่างชัดเจนมีเพียงแค่เสียงหายใจหอบของเมเดียร์เท่านั้น

 

” … ” เมเดียร์

 

เธอไม่ตอบรับเสียงเรียกของเขา เมเดียร์เหม่อมองไปที่ใบหน้าของบี๋ ทั้งยังพึมพำอะไรบางอย่าง ที่บี๋ไม่สามารถได้ยินได้ชัดเจนเท่าไหร่

 

” คูทาร์.. ( ตอนนี้ ) ” เมเดียร์

 

” เยอร์ธอนเออร์อินูน์- ( มีแค่เราสองคน ) ” เมเดียร์

 

” พูดอะไรน่ะเมดี้?? “บี๋

 

เมเดียร์พึมพำภาษาโบราณของมิติบ้านเกิดของเธอ เธอยิ่งกอดบี๋แน่นขึ้นจน เขาสามารถรับรู้ได้ถึงไออุ่นจากร่างกายของเธอ อย่างแนบชิด

 

” ฉันบอกว่า.. ” เมเดียร์

 

หน้าของเธอเริ่มขึ้นสี เปลี่ยนเป็นสีแดงสด เริ่มรู้สึกตัวว่าตัวเองได้ทำสิ่งที่น่าอายเกินกว่าที่จะเป็นตัวของเธอเองไปแล้ว จะหันหน้าหนีก็ยังหันไปแทบไม่ทันเลยแน่ะ

 

” เมดี้? ตอบฉันหน่อย.. เกิดอะไรขึ้น?? ” บี๋

 

” ไม่- ไม่มีอะไร!!  “เมเดียร์

 

” เป็นอะไรรึเปล่า? ดูร้อนรนแปลกๆนะ? “บี๋

 

” ไม่มีก็คือไม่มีไง! ” เมเดียร์

 

ถึงบี๋จะมองไม่เห็น แต่เขาก็สามารถสัมผัสถึงห้วงอารมณ์ที่ปั่นป่วนของเมเดียร์ได้อย่างชัดเจน บี๋จึงเอื้อมมือไปลูบหัวของเธอเบาๆ เมเดียร์หลับตาลง ก้มตัวลงมาให้เขาสามารถลูบหัวเธอได้ง่ายๆ

 

” …. อือ.. “เมเดียร์

 

บี๋ไม่พูดอะไร เพียงแต่ยิ้มมุมปาก และเมื่อเมเดียร์ได้เห็นรอยยิ้มนั่น เธอก็เกิดหมันไส้ขึ้นมา

 

” อึก- ” เมเดียร์

 

เธอกลืนน้ำลายลงคอ

 

ฟุบ!-

 

( จูบ– )

 

แล้วกระชากใบหน้าของบี๋เข้ามาประกบปากกันอย่างดูดดื่มในทันใด แล้วก็..

 

 

 

ตัดจบคอน