ตอนนี้เรากำลังพักค้างคืนกันที่บ้านร้างแห่งหนึ่งกลางแดนรกร้าง ที่เป็นทางผ่านไปยัง ป่าใหญ่ ที่ที่มีฐานลับของนักวิจัยถูกทิ้งร้างเอาไว้

 

 

ผม คุณแฟนธ่อม และคุณโฮโอ นั่งล้อมวงกันรอบโต๊ะกลมที่เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด คุยกันไปพลางๆระหว่างที่กำลังอุ่นแกงกะหรี่อยู่

 

 

” การสำรวจครั้งนี้อาจจะเป็นการสำรวจของเราครั้งสุดท้ายแล้วก็ได้นะครับ “

 

 

” ? ” แฟนธ่อม

 

 

คุณแฟนธ่อมแสดงสีหน้าที่กำลังจะสื่อว่า เขาไม่เข้าใจในคำพูดของผม

 

 

” อยู่ๆก็พูดอะไรเนี่ย “โฮโอ

 

 

คุณโฮโอพูดแทนความในใจของคุณแฟนธ่อมออกมา

 

 

” ผมคิดว่าถ้าการสำรวจครั้งนี้มันราบรื่นและเป็นไปตามที่คาดไว้ ผมก็น่าจะรีบเตรียมตัวกลับเลยน่ะครับ “

 

 

” แม้ว่านายจะไม่รู้ว่ามันจะพานายไปที่ไหนอ่ะนะ”โฮโอ

 

 

” ครับ “

 

 

” สมกับที่เป็นนายจริงๆ ไม่มีการเตรียมแผนอะไรเลยสักนิด “โฮโอ

 

 

ตอนนั้น พวกเราคุยกันไปด้วยระหว่างที่กำลังกินข้าว เนื่องจากก่อนหน้านี้เรามาล้างบางซอมบี้ในแดนรกร้างแล้ว จึงไม่ต้องกังวลอะไรเกี่ยวกับที่นี่เลยว่าจะมีตัวอะไรมาทำร้ายเรา

 

 

คุณแฟนธ่อมยังคงกินเยอะเหมือนเคย

 

 

คุณโฮโอดูไม่ค่อยอยากอาหารเท่าไหร่ ก่อนหน้านี้เธอคงกินไก่งวงทั้งตัวมาแน่เลยล่ะมั้งเนี่ย

 

 

คืนนั้น คุณโฮโอได้เข้าห้องไปพักผ่อนก่อนใครเพื่อน เหลือเพียงแค่ผมและคุณแฟนธ่อม

 

 

เราสองคนนั่งอยู่บนโซฟาหน้าทีวีของบ้านหลังนี้

 

 

” อยากดูอะไรไหม? “แฟนธ่อม

 

 

เขาถาม

 

 

” ครับ? “

 

 

ผมเอียงหัวด้วยความสงสัย

 

 

” ที- ทีวีเปิดได้ด้วยหรอครับ? “

 

 

” ก็นะ เจ้านี่เป็นรุ่นใหม่ที่แม้ไม่มีสายไฟก็สามารถเปิดติดได้เลยน่ะ ดูเหมือนว่าเจ้าของบ้านเองก็มีแบตสำรองเตรียมไว้เยอะเหมือนกัน “แฟนธ่อม

 

 

” งั้นก็.. เอาสิ! ผมกำลังเบื่อๆเลย “

 

 

ว่าแล้วเขาก็จัดการเปิดทีวีให้ผม แสงสว่างของหน้าจอทำให้ภายในห้องนั่งเล่นนี้ที่มีแต่แสงไฟอันเงียบเหงาจากตะเกียง เปลี่ยนไปเป็นห้องที่เต็มไปด้วยแสงสีฟ้าในทันใด

 

 

” แปปนะ “แฟนธ่อม

 

 

เขาหยิบแฟลชไดรฟ์ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ก่อนจะต่อมันเข้ากับโทรทัศน์

 

 

ไม่นานนัก วีดิโอที่เขาได้เคยบันทึกไว้ในอดีตก็ได้แสดงขึ้นมาบนหน้าจอขนาดใหญ่

 

 

[ บ- บี๋.. แบบนี้มันน่าอายไปหน่อยมั้ยอ่า.. ]

 

 

ผู้หญิงในจอเป็นผู้หญิงวัยกลางคนที่สวยมาก 

 

 

ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นอดีตภรรยาของคุณแฟนธ่อม

 

 

[ ไม่เอาน่าแม่ขา มาเล่นกันเถอะ! ]

 

 

เด็กผู้หญิงตัวเล็กผมสั้นสีเงินกระตุกชายกระโปรงแม่ของเธออย่างอารมณ์ดี

 

 

” นั่นทิวลิปหรอครับ? “

 

 

” น่ารักใช่ไหมล่ะ? “แฟนธ่อม

 

 

เหมือนว่าโลเคชั่นของคลิปนี้จะเป็นทะเล ถ้าจำไม่ผิด เหมือนจะเป็นทะเลแถวๆภูเก็ตเลยแฮะ

 

 

[ คุณแม่.. พ่อเขาจะถ่ายแล้วนะคะ ]

 

 

ขณะที่คนพี่ เด็กผู้หญิงอีกคนผู้มีผมสีดำกำลังกอดหนังสือเมนูอาหารทะเลอยู่

 

 

” แลดูเป็นครอบครัวแสนสุขจัง “

 

 

” อืม เมื่อก่อนโรสน่ะขอบอ่านหนังสือทำอาหารมากเลยล่ะ และเป็นเด็กที่ไม่ค่อยแสดงออกสักเท่าไหร่อ่ะนะ ส่วนทิวลิป… ก็ยังคงเป็นทิวลิปนั่นแหละ “แฟนธ่อม

 

 

” คุณพกมันไปด้วยตลอดเลยหรอครับ “

 

 

” อืม ฉันพึ่งมาบอกนายก็วันนี้นี่นะ คือฉันไม่อยากลืมเมียตัวเองน่ะ เลยเก็บมันไว้เป็นความทรงจำเสมอมา “แฟนธ่อม

 

 

เขาเว้นช่วงไว้แปปนึง ก่อนจะพูดต่อ

 

 

” ที่จริงแล้ว.. เมียฉันไม่ค่อยอยากให้ถ่ายนะ เพราะเธอไม่ถูกกับกล้องเท่าไหร่ “แฟนธ่อม

 

 

” แต่ลูกๆเธอไปอ้อนมา จนได้คลิปนี้มานี่แหละ.. “แฟนธ่อม

 

 

“เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด ก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์บ้าๆนี่ขึ้น “แฟนธ่อม

 

 

พอเขาพูดถึงภรรยาและลูกๆของตัวเอง เขาก็อมยิ้มไปด้วย ทั้งๆที่จะหาเวลาที่เขายิ้มออกมาอย่างอบอุ่นแบบนี้ได้นั้นมันยากเย็ญมากๆเลย

 

 

” เป็นไง ลูซี่เธอสวยใช่ไหมล่ะ “แฟนธ่อม

 

 

” ครับ ไม่เถียงเลย “

 

 

สวยระดับจือหนานเลยล่ะ

 

 

 แต่ยังไงก็คงสู้พวกทูตสวรรค์ไม่ได้ล่ะนะ

 

 

รายนั้นน่ะ สวยเว่อร์เกินมนุษย์มากไปหน่อย อ่ะ แต่ก็ต้องยอมรับว่าพวกหล่อนสวยและพ่วงมาด้วยความน่ารักจริงๆ

 

 

แกร๊ก-

 

 

แต่แล้ว

 

 

” ทำอะไรกันตอนดึกๆเนี่ย.. งืม.. “โฮโอ

 

 

คุณโฮโอก็เดินออกมา ด้วยความสะลึมสะลือเหมือนจะพึ่งตื่นมายังไงยังงั้น

 

 

” คุยกันตามประสาน่ะ หล่อนอ่ะนอนไปเถอะ “แฟนธ่อม

 

 

” ค่า… รีบๆนอนนะ.. พรุ่งนี้ต้องไปแต่เช้า.. หาววว* “โฮโอ

 

 

” เอ้อ “แฟนธ่อม

 

 

” อื้ม! “

 

 

หลังจากที่คุณโฮโอเข้าห้องไปแล้ว คุณแฟนธ่อมก็เตรียมตัวที่จะไปนอนด้วยอีกคน แต่ก่อนที่จะไป เขาได้ให้กำลังใจพร้อมด้วยคติสอนใจบางอย่างผม

 

 

” บางอย่างถ้ามันไม่เป็นไปตามที่นายต้องการ ก็จงสงบนิ่ง ทุกอย่างมันจะดีขึ้นเอง ถ้านายควบคุมอารมณ์ได้ดีพอ ” แฟนธ่อม

 

 

” สู้ๆนะบี๋ ฉันชอบแกมากเลยว่ะ “แฟนธ่อม

 

 

แม้ว่าเขาจะเข้าห้องของตัวเองไปแล้ว ผมก็ยังเปิดวีดิโอนั่นซ้ำไปซ้ำมา

 

 

[ ฮ่ะๆ.. บี๋ ดูสิ เปียกหมดเลย.. ]

 

 

ถ้าผมได้เล่นทะเลแบบนั้นกับเกเบรียลบ้างก็คงดี ผมจะได้เห็นรอยยิ้มที่แสนอบอุ่นของเธอไหมนะ

 

 

[ ป๊ะป๋าขา~ ช่วยหนูสร้างปราสาททรายอานหย่าย~ หย่าย~ หน่อยน้าค้า~ ]

 

 

ทิวลิปในวัยเด็กนี่ซนจริงๆเลยแฮะ

 

 

[ พ่อคะ คำนี้อ่านว่าอะไรหรอคะ? ]

 

 

โรสก็ยังคงความสุขุมไว้ตั้งแต่เด็กเลยแฮะ

 

 

” … “

 

 

ตอนนี้ผมกำลังนึกถึงช่วงเวลาต่างๆที่พวกเราเคยมีด้วยกันมาตลอด 5 ปี ถึงผมจะอยู่ที่นี่มานานแล้วผมก็ยังไม่อาจตัดขาดจากมิดการ์ดไปได้

 

 

ที่นั่นยังมีคนรอผมอยู่

 

 

ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใด.. ผมก็ยังคิดถึงทุกคนที่นั่นเสมอ

 

 

ทั้งเมเดียร์ โรเซ่ ราซ.. จือหนาน พ่อนัวร์ ท่านแม่วิเวียน.. และพวกวาคิวเรียกับลูซิเฟอร์ มิเอล เมตตาตรอน

 

 

ผมคิดว่าพวกเขาน่าจะกำลังรอให้ผมกลับไปอยู่ และผมจะกลับไปหาแน่นอน

 

 

” อืม.. “

 

 

แต่วันเวลาที่นี่มันก็ไม่อาจที่จะลืมได้เหมือนกัน

 

 

ไม่ว่าจะทำยังไง เราก็ไม่สามารถรักษาช่วงเวลาที่ดีที่สุดเอาไว้ได้.. 

 

 

นั่นหมายความว่า ผมจะไม่สามารถปกป้องอะไรได้เลย

 

 

มันก็เป็นแบบนั้นเสมอมา

 

 

ที่คนที่แพ้นั้นเป็นผม

 

 

” คุณแฟนธ่อม.. “

 

 

” ผมจะต้องแข็งแกร่งขึ้นอีกเท่าไหน.. ถึงจะสามารถปกป้องทุกอย่างได้กัน.. “

 

 

ผมเจ็บใจ

 

 

ที่ตัวเองนั้นไร้พลังเหลือเกิน

 

 

[ ฮ่าๆๆ ที่รัก~ เค้าน่ารักไหม~ ]

 

 

ติ๋ง-

 

 

น้ำตาของผม.. เริ่มรินไหลออกมา

 

 

พร้อมกับความเจ็บปวดกับทุกบาดแผลที่ผมได้เผชิญมาทั้งหมด..

 

 

มันเจ็บ

 

 

แต่ที่เจ็บมากกว่าสิ่งใดคือจิตใจของผม

 

 

ที่มันยังคงอ่อนแอ แม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่ต้องเข้มแข็งที่สุด มันก็ยังเป็นเพียงแค่หัวใจของคนไร้พลังคนหนึ่ง

 

 

ที่กำลังจะพังทลายลงมา

 

 

 

..

.

 

 

 

ก่อนหน้านี้ เวลา 19:30 น.

 

 

 

[ เกเบรียล ]

 

 

 

เวลาทานข้าวของบ้านแฟนธ่อม ที่ตอนนี้จะเหลือเพียงแค่สาวๆก็เท่านั้น

 

 

” อ- เอ๋!? พี่เค็นก็ท้องหรอคะ!?? “เกเบรียล

 

 

” อ- อื้ม.. พี่เค้าค่อนข้างจะเอาจริงเอาจังน่าดูเลยน่ะจ้ะ “เค็น

 

 

ขนาดตัวของพี่เค็นที่ว่าขี้อายยังท้องได้.. หัวหน้านี่สุดยอดไปเลยแฮะ

 

 

กลับกัน.. ทางข้าดันไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

 

 

ทุกวันก็เอาแต่กอดกัน ..ข้าเองก็อยากทำอย่างอื่นบ้างเหมือนกันนะเจ้าบ้านี่

 

 

แต่ข้าก็ไม่มีสิทธิ์ไปว่าอะไรบี๋เขาล่ะนะ.. ข้าเข้าใจดีว่าที่รักของข้ากำลังรออะไรอยู่

 

 

ถ้าข้าจะมีลูกจริงๆ ข้าคงไม่อยากให้ลูกของเราต้องมาลำบากในโลกที่เน่าเฟะแบบนี้แน่..

 

 

” ฮิฮิ่~ “ทิวลิป

 

 

” ม- มองอะไร? “เกเบรียล

 

 

ทิวลิปยิ้มมาให้ข้า โดยที่ในรอยยิ้มของหล่อนมันเต็มไปด้วยเล่ห์กลอะไรบางอย่าง

 

 

แค่มองก็รู้ได้เลยว่าเจ้าเด็กนี่มันคิดไม่ซื่ออยู่แน่ๆ

 

 

” อยากมีเด็กน่ารักๆให้กับพี่บี๋เขาบ้างใช่ไหมล่ะคะ!? “ทิวลิป

 

 

” อ- อื้ม “เกเบรียล

 

 

ข้าไม่เข้าใจว่าเธอกำลังจะสื่ออะไร

 

 

”  เพราะงั้น พอถึงตอนที่พี่เขากลับมาเมื่อไหร่ พี่ก็ใช้ชุดนี้เผด็จศึกซะเลยสิ!! “ทิวลิป

 

 

เธอหยิบชุดหนึ่งขึ้นมา

 

 

เหมือนมันจะเป็นชั้นในที่รวมร่างกับชุดนอน..ประเด็นคือเนื้อผ้ามันบางมากๆ

 

 

เมื่อข้าได้เห็นมัน ข้าก็แทบจะทำตัวไม่ถูก

 

 

จึงได้แต่แสดงท่าทางที่เขินอายออกไปเท่านั้น

 

 

” //// “เกเบรียล

 

 

” อย่าแกล้งเกเบรียลสิทิวลิป “แองจี้

 

 

” ข- ขอโทษค่าหม่ามี๊.. ฮ่ะฮ่ะ~ ” ทิวลิป

 

 

” จะว่าไป.. ชุดนั้นมันก็สุดเกินไปนะคะ “เค็น

 

 

” เห็นด้วยเลยค่ะพี่ “แองจี้

 

 

เผื่อคนอ่านที่น่าจะไม่รู้นะ

 

 

หมอเค็นนั้นอายุรุ่นราวคราวเดียวกับคุณแฟนธ่อม แต่ที่ยังสวยได้นี่ก็เป็นเพราะพลังจิตเธอสูงมากจนแทบจะคงสภาพร่างกายไว้ในช่วงยุคทองได้ตลอดเวลา

 

 

และแองเจลิก้านั้นก็เป็นผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าหมอเค็น เธอจึงเรียกหมอเค็นว่าพี่ และด้วยพลังจิตที่สูงมากแบบเธอ เธอจึงสามารถหยุดสภาพร่างกายให้อยู่ในช่วงพีคของเธอได้เหมือนกับหมอเค็นและพาราไดเซอร์คนอื่นๆ

 

 

แต่จะมีอยู่คนนึงที่ต่างจากพวกเค้าไปมาก น่ะ..(คุณโฮโอเลย) 

 

 

” จะว่าไป.. พูดถึงชุดวาบหวิวแล้ว เมื่อก่อนพี่แฟนธ่อมเค้าไม่ค่อยชอบชุดพวกนั้นเท่าไหร่เลยเน๊อะ ” เค็น

 

 

” อื้ม! ตอนที่แม่หนูพยายามจะอ่อยป๊ะป๋าอ่ะ ป๊ะป๋าหนูถึงกับทำหน้าตายเลยนะ! “ทิวลิป

 

 

” ทิวลิป.. ตอนนั้นพ่อเค้าอายน่ะ แค่ไม่แสดงออกทางสีหน้าเท่านั้นเอง “โรส

 

 

” อ- เอ๋!? ” ทิวลิป

 

 

” ฟุฟุ~ เขาเองก็มีโมเม้นแบบนี้ด้วยเหมือนกันนะเนี่ย “เค็น

 

 

” นั่นสินะคะ คุณแฟนธ่อมเค้าเองก็เป็นแบบมาตั้งนานแล้ว ฉันรักเค้าที่เป็นแบบนั้นจังเลย “แองจี้

 

 

” เข้าใจเลยอ่ะ! บี๋อ่ะไม่ค่อยแสดงความรู้สึกออกมาตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วนี่นา!~ “เค็น

 

 

” เน๊อะ~ แองจี้จัง “เค็น

 

 

” ค- ค่ะ .. แต่พี่บี๋เค้าก็เท่ดีออกนะคะ.. แบบว่า หนูชอบที่เขาเป็นตัวของตัวเองเสมอน่ะ “แองจี้

 

 

ตอนนี้แม่ๆของเด็กพวกนี้เริ่มจะคุยกันถึงเรื่องของหัวหน้าแฟนธ่อมแล้วล่ะ

 

 

ระหว่างที่พวกเธอกำลังคุยกันและกินข้าวไปด้วย 

 

 

อยู่ๆข้าก็คิดถึงบี๋ขึ้นมา..

 

 

” ลองโทรหาดู ดีไหมนะ.. “เกเบรียล

 

 

” บี๋จะหลับรึยังหว่า.. “เกเบรียล

 

 

ใจของข้าเริ่มสั่นไหว มันไม่สงบมาพักหนึ่งแล้ว ตั้งแต่ที่ข้าเกิดคิดถึงสามีตัวเองขึ้นมา

 

 

‘ ที่รัก.. ‘ เกเบรียล

 

 

ความรู้สึกของข้ามันพรั่งพรูออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด.. ทำให้การจากกันของเราเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมง ก็ทำให้ใจของข้าร้อนรุ่ม กังวล และเจ็บปวดถึงขนาดนี้ได้แล้ว

 

 

ไม่ต้องคิดเลยว่าถ้าเขาจากข้าไป ข้าอาจจะตรอมใจตายไปเลยก็ได้

 

 

” พี่คะ ไม่ต้องรีบก็ได้นะ “โรส

 

 

” ไม่เป็นไรหรอกโรส เหมือนว่าเกเบรียลเองก็คงจะมีอะไรบางอย่างที่อยากพูดกับสุดที่รักของเธอเหมือนกัน ” เค็น

 

 

” อ่า.. ค่ะ “โรส

 

 

ข้ารีบกินข้าว

 

 

ก่อนจะกลับมาที่ห้องของตนเอง โดยที่ไม่รู้เลยว่าพวกเธอกำลังส่งรอยยิ้มอันอบอุ่นมาให้ข้า

 

 

..

.

 

 

ข้ารีบกดโทรออกหาบี๋โดยไว 

 

 

 

ตรื๊ดด

 

 

” รับสิๆๆๆ.. “เกเบรีบล

 

ตรื๊ดด-

” รับสิๆ!! ” เกเบรียล

 

ตรื๊ดดดด–

 

กริ๊ง-

ทันทีที่เขารับสายและได้กล่าวทักทายข้า หัวใจดวงน้อยๆของข้าก็แทบละลายกลายเป็นไอ..

 

 

[ ที่รัก? ]

 

 

” ค่ะ.. ที่รัก… ” เกเบรียล

 

 

ความสุขของข้า

 

 

คือสามีของข้าจริงๆ

 

 

 

 

 

ตัดจบตอน