ฉู่เซวียนปรับปรุงแผนการของเขาส าหรับความโกลาหลและ พัฒนาเต๋าสวรรค์ เพื่อเสริมด้วยธาตุหยาง ด้วยวิธีนี้ความสามารถ ของฝ่ายเต๋าสวรรค์ในความโกลาหลจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก
ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาอาจจะสามารถผูกมัดอัจฉริยะที่ร ้ายกาจ บางคนเพื่อเข้าร่วมฝ่ ายเต๋าสวรรค์ และปรับปรุงและเสริมความ แข็งแกร่งต่อไปได้
แน่นอนว่าผลลัพธ ์สุดท้ายจะขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของเขาเอง ในที่สุด หากไม่มีพลัง การเตรียมการทั้งหมดของเขาก็จะสูญเปล่า
ฉู่เซวียนไม่คิดว่าเพียงแค่ขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดจะควบคุม สถานการณ์โดยรวมได้ และเขายังห่างไกลจากเรื่องนั้นอีกมาก
นอกจากนี้ หากการเดาของเขาถูกต้อง แม้แต่ขอบเขตจ้าวเหนือ สูงสุดก็จะถูกลากเข้าสู่มหาสงครามนี้
ฉู่เซวียนยกมือขึ้นแล้วจับเลี่ยเทียนมา และยังขอให้เทพธิดาชุน หลานเข้ามาด้วย
“นอกเหนือจากผู้ปกครองความโกลาหลและผู้ปกครองโลกตะวัน สวรรค์ ยังมีขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดคนอื่นอีกหรือไม่?” ฉู่เซวียนถาม

เลี่ยเทียนตกตะลึง เขาไม่รู ้ว่าทาไมฉู่เซวียนถึงถามคาถามนี้ เขา ก าลังจะบุกทะลวงและเข้าถึงขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดหรือไม่?
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้เขาก็ตกใจ
ผ่านมานานเพียงใดกัน?
เขาจะบรรลุขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดแล้วหรือ?
มันน่ากลัวเกินไป!
“ขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดเป็ นต านานมาโดยตลอด ก่อนมหา สงครามนั้น และแม้กระทั่งก่อนการปรากฏตัวของผู้ปกครองความ โกลาหล คนส่วนใหญ่ล้วนคิดว่าขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดและเหนือ สูงสุดเป็ นอันหนึ่งอันเดียวกัน”
“เมื่อการต่อสู้เกิดขึ้น ทุกคนก็ค้นพบว่าขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุด นั้นทรงพลังเพียงใด”
ฉู่เซวียนพยักหน้าอย่างเงียบ ๆ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากตานาน ดังกล่าวมีอยู่ นั่นหมายความว่ามีขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดมากกว่า สองคนในปัจจุบันที่ทุกคนรู ้จัก
ฉู่เซวียนมองดูเทพธิดาชุนหลาน
ในท้ายที่สุดเลี่ยเทียนไม่ได้มาจากขุมอานาจสูงสุด ดังนั้น ความลับที่เขารู ้อาจด้อยกว่าของเทพธิดาชุนหลาน

“ข้าได้ยินจากอาจารย์ของข้าว่าขอบเขตเหนือสูงสุด เป็ นที่รู ้จัก ในฐานะจุดสิ้นสุดของการฝึกฝน อันที่จริง มันเป็ นถนนที่ไม่มีที่สิ้นสุด ไม่มีใครสามารถไปถึงจุดสิ้นสุดได้”
“ผู้ที่เดินบนเส้นทางนี้มักจะมีภาพมายาว่าพวกเขามาถึง จุดสิ้นสุดแล้ว แต่ในความเป็ นจริงแล้ว ไม่สามารถมองเห็นจุดสิ้นสุด ได้” เทพธิดาชุนหลานกล่าวขณะนึกถึงอดีต
ฉู่เซวียนพยักหน้า เขามีความรู ้สึกนี้เมื่อทะลวงขอบเขตเหนือ สูงสุด เป็ นครั้งแรก
เขาสามารถฝึกฝนและพัฒนาต่อไปได้ แต่เขามักจะมีภาพมายา ว่าเขามาถึงจุดสิ้นสุดของการฝึกฝนแล้ว
เขาอาจสัมผัสได้ถึงการเติบโตของความแข็งแกร่งของเขาได้ อย่างชัดเจน แต่ยอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุดคนอื่นอาจไม่รับรู ้สิงนี้ แม้จะฝึกฝนมากร ้อยปี หนึ่งพัน ปีหรือแม้แต่หมื่นปี
ภาพมายาของการสิ้นสุดเส้นทางแห่งการฝึกฝนนั้นรุนแรงยิ่งขึ้น
ผู้ที่ไม่มีหัวใจเต๋าที่แข็งแกร่งย่อมคิดว่านี่คือจุดสิ้นสุดของการ ฝึกฝนของพวกเขา และจะไม่มีประโยชน์ที่จะฝึกฝนอีกต่อไป
ดังนั้นคนเหล่านั้นจะไม่ฝึกฝนอย่างหนักอีกต่อไป
“อาจารย์ของข้าเดาว่าขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดอาจมาถึง จุดสิ้นสุดของเส้นทางของพวกเขาอย่างแท้จริง แล้วจึงปีนขึ้นไปบน

ยอดเขาสูง โดยมองลงไปที่เส้นทางด้านล่างจากด้านบน” นางกล่าว ต่อ
ฉู่เซวียนพึมพากับตนเอง “คาอธิบายนี้ค่อนข้างเหมาะสม”
ยืนอยู่บนยอดเขาและมองดูสิ่งมีชีวิตเบื้องล่าง
ในสายตาผู้คนบนยอดเขา พวกเขาที่อยู่ด้านล่างก็ไม่ต่างจาก มด
บางทีเมื่อใครไปถึงสุดถนน เอาชนะอุปสรรค และปีนขึ้นไปบน ภูเขา คนผู้นั้นก็คงบรรลุขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดแล้ว
เมื่อเขาไปถึงจุดสูงสุดของภูเขา นั่นคือจุดสิ้นสุดของขอบเขต จ้าวเหนือสูงสุด ในขณะนี้ เขาไม่มีทางออกอื่นแล้วจริง ๆ
หากเขาต้องการพัฒนาต่อไป วิธีเดียวคือการขึ้นทะยานขึ้น สวรรค์ ซึ่งพวกเขาต้องคิดหาวิธีด้วยตนเอง!
ฉู่เซวียนได้เริ่มรู ้แจ้ง
ผู้บงการอาจเป็ นคนที่ปีนขึ้นไปบนยอดเขา และต้องการหาทาง ขึ้นไปบนสวรรค์ ดังนั้นเขาจึงวางแผนสาหรับมหาสงครามในตอนนั้น
จุดประสงค์คือเพื่อรวมโลกตะวันสวรรค์และความโกลาหลเพื่อ เปิดเส้นทางใหม่ให้เขาทะยานสู่สวรรค์

ความจริงที่ว่าอาจารย์ของเทพธิดาชุนหลานสามารถคิดวิธี ดังกล่าวเพื่ออธิบายขอบเขตเหนือสูงสุดและขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุด ได้ หมายความว่าเขาเป็ นตัวตนที่ทรงอานาจในขอบเขตเหนือสูงสุด
“อาจารย์ของเจ้าค่อนข้างพิเศษในหมู่ผู้ฝึกยุทธ์ขอบเขตเหนือ สูงสุด” ฉู่เซวียนกล่าว
“ท่านอาจารย์เป็ นคนที่น่าภาคภูมิใจมาก แม้แต่ในหมู่ผู้ฝึกยุทธ ์ ขอบเขตเหนือสูงสุด มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถดึงดูดสายตา ของเขาได้” เทพธิดาชุนหลานกล่าวอย่างเศร้าใจ
ฉู่เซวียนพยักหน้าเห็นด้วย
“ท่านอาจารย์ยังกล่าวอีกว่าเส้นทางของผู้ฝึกยุทธ์ขอบเขตเหนือ สูงสุดทุกคนนั้นแตกต่างกัน” เทพธิดาชุนหลานกล่าวต่อ
“ตัวอย่างเช่น เส้นทางบางเส้นทางสิ้นสุดในหนึ่งร ้อยลี้ ในขณะที่ บางเส้นทางสิ้นสุดในหนึ่งหมื่นลี้ ด้วยเหตุนี้ ผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตเหนือ สูงสุดทุกคนจึงไม่สามารถเข้าถึงขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดได้ เนื่องจากพวกเขาถูกจ ากัดด้วยความยาวของเส้นทางของพวกเขา”
เลี่ยเทียนที่กาลังฟังบทสนทนาอยู่ก็ตกใจมาก

ตอนที่ 767 เบี้ย(1)
เมื่อคิดว่าความเข้าใจของผู้นาตาหนักเกี่ยวกับขอบเขตเหนือ สูงสุดได้มาถึงระดับที่เขามีทฤษฎีของตนเองเกี่ยวกับขอบเขตเหนือ สูงสุดแล้ว
หากเขายังไม่ล้มลง เขาอาจจะบรรลุขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดได้
น่าเสียดาย!
ฉู่เซวียนถอนหายใจ สิ่งเหล่านี้เป็ นสิ่งที่ฉู่เซวียนรู ้โดยธรรมชาติ เช่นกัน
“ท่านอาจารย์กล่าวว่าขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดทุกคนจะออกจาก โลกตะวันสวรรค์หลังจากปีนขึ้นไปบนยอดเขา”
เมื่อนึกถึงอาจารย์ของนาง เทพธิดาชุนหลานก็รู ้สึกเศร ้าเล็กน้อย
“แน่นอน ทั้งหมดนี้เป็ นเพียงการคาดเดาของอาจารย์”
ฉู่เซวียนมั่นใจสิ่งหนึ่ง ผู้ปกครองความโกลาหลและผู้ปกครอง โลกตะวันสวรรค์ไม่ใช่ขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุด เพียงคนเดียว ยอด ฝี มือขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดคนอื่น ๆ อาจจะออกจากโลกตะวัน สวรรค์เพื่อสารวจอาณาเขตแห่งความว่างเปล่าเพื่อค้นหาเส้นทาง ของพวกเขา

อันที่จริง น่าจะมีพวกเขาจานวนหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับมหาสงคราม ในตอนนั้น
“จ้าวส านัก ท่านบรรลุขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดแล้วหรือไม่?” เลี่ย เทียนถามอย่างสงสัย
ฉู่เซวียนยิ้มอย่างลึกลับและกล่าวว่า “แม้แต่ตัวตนในขอบเขต จ้าวเหนือสูงสุดที่ไม่ระมัดระวังก็ยังกลายเป็ นหมากได้”
เลี่ยเทียนและชุนหลานตกตะลึง
ในเวลาเดียวกัน พวกเขาเชื่อว่าฉู่เซวียนได้บรรลุขอบเขตจ้าว เหนือสูงสุดแล้ว
เลี่ยเทียนยิ่งตกใจมากขึ้นเพราะเขารู ้ต้นกาเนิดและอายุของฉู่เซ วียน
เขาทะลวงเข้าสู่ขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดได้ในเวลาอันสั้นขนาดนี้ หรือ?
มันช่างเหลือเชื่อจริง ๆ
เลี่ยเทียนยังสงสัยว่าฉู่ เซวียนอาจเป็ นวิญญาณยอดฝี มือ ขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุด
ไม่เช่นนั้นเขาจะร ้ายกาจขนาดนี้ได้อย่างไร?
เขาอยู่เหนือจินตนาการอย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตาม แม้แต่ขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดก็ยังกลายเป็ นเบี้ย ได้หรือ?
เป็ นไปได้หรือไม่ว่ามียอดฝี มือที่ก้าวข้ามขอบเขตจ้าวเหนือ สูงสุด?
“เลี่ยเทียน สานักเร ้นลับมีเป้ าหมายหรือไม่?” เทพธิดาชุนหลาน ถามเลี่ยเทียน
นางไม่รู ้อะไรมากเกี่ยวกับสานักสานักเร ้นลับ แต่ฉู่เซวียนทาให้ นางรู ้สึกว่าเขาไม่อาจหยั่งรู ้และคาดเดาไม่ได้
“ข้าเกรงว่ามหาสงครามในตอนนั้นยังไม่จบ เจ้าควรรู ้ว่ามี บางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับเรื่องนี้” เลี่ยเทียนกล่าวหลังจากเงียบไปครู่ หนึ่ง
“บางทีเป้ าหมายของสานักเร ้นลับคือการหลีกเลี่ยงการเข้าไปมี ส่วนร่วมและกลายเป็ นเบี้ยของผู้อื่น หรือบางทีจ้าวสานักอาจต้องการ เป็ นผู้เล่นเสียเอง”
ชุนหลานพยักหน้า
“เลี่ยเทียน เจ้ามีโอกาสบรรลุขอบเขตเหนือสูงสุดหรือไม่?”
เมื่อเลี่ยเทียนได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ยิ้มแย้มแจ่มใสทันทีและพูดว่า “ตามการคานวณของข้า ตอนนี้ข้าอยู่ที่ผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตเต๋าปฐม

กาลขั้นกลาง นอกจากนี้ ข้าได้หลอมรวมหยินหยางสาเร็จแล้ว ดังนั้น จึงมีโอกาสที่ดีที่ข้าจะสามารถไปถึงบรรลุขอบเขตเหนือสูงสุดได้”
“ข้าเกรงว่าข้าไม่มีความหวังว่าจะทาเช่นนั้น” ชุนหลานถอน หายใจ
นางยังไม่สามารถหลอมรวมหยินหยางได้ และนางไม่สามารถ ออกจากโลกตะวันสวรรค์และเข้าสู่ความโกลาหลเพื่อทาเช่นนั้นได้
“ไม่ต้องรีบ จ้าวสานักอาจมีหนทาง” เลี่ยเทียนปลอบใจนาง
“ข้าหวังว่าอย่างนั้น…”
เทพธิดาชุนหลานไม่ได้ยืนกรานที่จะบรรลุขอบเขตเหนือสูงสุด
นางพอใจมากที่สามารถมีชีวิตรอดได้
ไม่ว่าในกรณีใด ยอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุดก็ยังถูกฆ่าอย่าง ง่ายดายในตอนนั้นเช่นกัน
…
ผ่านไปอีกพันปี ฉู่เซวียนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ไม่มี ยอดฝีมือขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุด ปรากฏตัวในช่วงพันปีที่ผ่านมา
เมื่อเขาสังเกตเห็นโชคชะตาของโลกตะวันสวรรค์ เขาก็ค้นพบ ว่าลางสังหรณ์ของมหาสงครามนั้นชัดเจนยิ่งขึ้นและดูเหมือนว่าจะเริ่ม ก่อตัวขึ้น

ในศูนย์กลางของโลกตะวันสวรรค์ ในบ้านหินที่พังทลาย มีการ รวบรวมร่างมากกว่าหนึ่งโหล
พวกเขาทั้งหมดเป็ นสิ่งมีชีวิตในขอบเขตเต๋าปฐมกาล
เสียงอันบริสุทธิ์ดังมาจากบ้านหิน
“โลกตะวันสวรรค์ต้องมีกฎของตนเอง ไม่มีขุมอ านาจหลักหรือ ยอดฝีมือคนใดสามารถฆ่าอัจฉริยะได้”
“ตั้งแต่วันนี้เป็ นต้นไป ผู้อาวุโสไม่สามารถรังแกผู้อ่อนแอได้ และ อัจฉริยะจะต้องได้รับอนุญาตให้แข่งขันกันเอง”
“เราต้องสร ้างสภาพแวดล้อมให้พวกเขาเติบโต ใครก็ตามที่รังแก ผู้อ่อนแอในการต่อสู้ระหว่างอัจฉริยะจะต้องถูกฆ่าอย่างไร้ปรานี!”
เสียงเต็มไปด้วยเจตนาสังหาร
ยอดฝีมือขอบเขตเต๋าปฐมกาลหลายสิบคนรู้สึกราวกับว่ามีภูเขา ขนาดใหญ่กดทับพวกเขา พวกเขาก้มตัวลงและใบหน้าของพวกเขา ก็ซีดลงทันที
เจตนาสังหารเกิดขึ้นและหายไปอย่างกะทันหัน
“ตั้งแต่วันนี้เป็ นต้นไป พวกเจ้าทุกคนจะต้องรับผิดชอบในการ รักษากฎ เผยแพร่กฎไปทั่วโลก ใครก็ตามที่ฝ่ าฝืนกฎจะถูกฆ่าอย่าง ไร้ปรานี!”
“ขุมอานาจใด ๆ ที่ฝ่าฝืนกฎจะต้องถูกทาลาย!”

“ข้าก็ขอเตือนพวกเจ้าเช่นกันว่าอย่าท าอะไรบ้า ๆ บอ ๆ หากท า ผิดกฎข้าจะจัดการด้วยตนเอง เข้าใจหรือไม่”
ยอดฝีมือขอบเขตเต๋าปฐมกาลมีสีหน้าเคร่งขรึมขณะที่พวกเขา กล่าวว่า “พวกเราเข้าใจแล้ว!”
หนึ่งในนั้นกล่าวว่า “ท่านผู้สูงศักดิ์ เราเป็ นเพียงผู้ฝึ กยุทธ ์ ขอบเขตเต๋าปฐมกาลเท่านั้น เราควรทาอย่างไรหากยอดฝี มือที่ แข็งแกร่งกว่าฝ่าฝืนกฎ?”
“กฎนี้ถูกกาหนดโดยเราทุกคน และคนอื่น ๆ ก็จะรับรู ้กฎนี้ในไม่ ช ้า” เสียงกล่าวมาจากบ้านหิน
หลังจากที่เสียงพูดจบ ตราประทับมากกว่าหนึ่งโหลก็บินออกมา จากบ้านหิน
แต่ละตราประทับเปล่งประกายด้วยพลังพิเศษและเต๋าอวิ้น
“ตราประทับนี้แสดงถึงคาสั่งของเรา ใครก็ตามที่ไม่เชื่อฟังจะถูก ฆ่าอย่างไร ้ปรานี!”
ยอดฝีมือขอบเขตเต๋าปฐมกาลทุกคนรู ้สึกตื่นเต้นอย่างมาก
คาสั่งเหนือสูงสุด!
ตัวตนที่ไร ้เทียมทานเหล่านี้ได้ตัดสินใจแล้ว
พวกเขาทั้งหมดตระหนักดีว่าสถานการณ์ทั่วไปของโลกตะวัน สวรรค์กาลังจะเปลี่ยนแปลง

“อายุเท่าใดที่ถือว่าเป็ นอัจฉริยะ?”
ยอดฝีมือขอบเขตเต๋าปฐมกาลถามด้วยความเคารพ
“อายุต่ากว่า 500,000 ปี”
จากนั้นก็ไม่มีเสียงจากบ้านหินอีกต่อไป และกลุ่มยอดฝี มือ ขอบเขตเต๋าปฐมกาล ก็โค้งค านับและจากไป
500,000 ปี เป็ นช่วงเวลาที่ยาวนานเกินกว่าจะจินตนาการได้ สาหรับสิ่งมีชีวิตธรรมดา ๆ
ส าหรับผู้ฝึกยุทธ ์ 500,000 ปีถือว่าไม่นาน
หลังจากผ่านไป 500,000 ปี ผู้ฝึกยุทธ ์ส่วนใหญ่ยังไม่ได้บรรลุ ขอบเขตราชันนักบุญเต๋าด้วยซ้า
ราชันนักบุญเต๋าอายุ 500,000 ปีถือเป็ นอัจฉริยะแล้ว ในขณะที่ ราชันนักบุญเต๋าอายุล้านปีก็ถือเป็ นอัจฉริยะธรรมดา
ตัวอย่างเช่นอี้หลิงหลิง นางถือเป็ นอัจฉริยะที่น่าอัศจรรย์
หลังจากที่ยอดฝี มือขอบเขตเต๋าปฐมกาลออกไป เสียงถอน หายใจก็ดังออกมาจากบ้านหิน
นี่เป็ นสัญญาณของมหาสงคราม อัจฉริยะปรากฏตัวทีละคน
การแข่งขันระหว่างอัจฉริยะนั้นเข้มข้นกว่าที่เคย
อย่างไรก็ตาม สุดท้ายแล้ว พวกเขาก็แค่เบี้ยเท่านั้น

พวกเขาเป็ นยอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุดแล้วอย่างไร?
พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องไหลไปตามกระแส
ยิ่งเข้าใจมากเพียงใดก็ยิ่งน่าสะพรึงกลัว
น้าของโลกตะวันสวรรค์นั้นลึกเกินไป
มันลึกมากจนแม้แต่ผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตเหนือสูงสุดเช่นพวกเขาก็ ไม่สามารถเข้าใจได้
ความผิดพลาดที่ประมาทเพียงครั้งเดียว อาจทาให้พวกเขา เสียชีวิตได้อย่างง่ายดาย
ก่อนเกิดเหตุการณ์นั้น เมื่อไหร่ที่พวกเขาเคยมีความรู ้สึกเช่นนี้?
พวกเขาสูงส่งและทรงพลังอยู่เสมอ ดูถูกสิ่งมีชีวิตทั้งหมดและยืน อยู่ที่จุดสิ้นสุดของเส้นทางแห่งการฝึกฝน
จากนั้นเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น และมหาสงครามก็ เกิดขึ้น ผู้ปกครองความโกลาหลปิดกั้นเส้นทางการเข้าสู่โลกตะวัน สวรรค์
ในมหาสงครามนั้น แม้แต่ยอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุดก็ล้มลง ราวกับมดปลวก
ทั้งหมดนี้ มีเพียงสิ่งมีชีวิตในตานานเท่านั้นที่สามารถหยุดยั้ง ผู้ปกครองความโกลาหลได้

เป็ นผลให้การต่อสู้รุนแรงยิ่งขึ้น และเกือบทุกคนที่อยู่เหนือ ขอบเขตเต๋าปฐมกาล ก็ถูกดึงดูดเข้ามาในสงคราม
การต่อสู้จบลงอย่างไรหรือ?
แม้แต่ผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตเหนือสูงสุดเช่นพวกเขาก็ไม่รู ้
ความโกลาหลแตกสลาย และโลกตะวันสวรรค์ก็ถูกผนึกไว้
ดูเหมือนมันจะถูกพันธนาการด้วยโซ่ตรวนที่มองไม่เห็นและไม่ สามารถออกไปได้
พวกเขาต้องมีส่วนร่วมในการพัฒนาโชคชะตาที่มองไม่เห็น เพียงเพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่จมอยู่กับการเปลี่ยนแปลงและถูกฆ่า นี่คือ ขอบเขตที่พวกเขาสามารถควบคุมโชคชะตาของตนเองได้
เมื่อเวลาผ่านไปหลายปี พวกเขารู ้สึกว่าตนเองเป็ นเพียง เครื่องมือ
หลังจากมหาสงคราม มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถเอาชีวิตรอดใน โลกตะวันสวรรค์ได้
อย่างไรก็ตาม มันเป็ นเพียงเพราะพวกเขาโชคดีและไม่ได้ตายไป จริง ๆ หรือ?
หรือมีอะไรอย่างอื่นที่ควบคุมพวกเขาให้มีชีวิตอยู่?

เมื่อเวลาผ่านไป พวกเขาทั้งหมดมีความรู ้สึกว่าโชคชะตาและ ภารกิจของพวกเขาได้ถูกจัดเตรียมไว้แล้ว และความรู ้สึกนั้นก็ แข็งแกร่งขึ้นตามกาลเวลาเท่านั้น
ในท้ายที่สุด มีเพียงไม่กี่คนที่จดจาตัวตนของพวกเขาในฐานะ ยอดฝี มือขอบเขตเหนือสูงสุดได้ก่อนมหาสงครามและค้นพบด้วย ความตกใจว่าพวกเขาทั้งหมดถูกมองว่าเป็ นผู้ที่อ่อนแอเท่านั้น
พวกเขาเป็ นคนที่ฝึ กฝนจนสุดทางอย่างแท้จริง และพบว่าเป็ น การยากที่จะก้าวต่อไป
ยิ่งพวกเขาเข้าใจก็ยิ่งเสียใจ ราวกับว่าโชคชะตาของพวกเขาได้ ถูกจัดเตรียมไว้แล้ว และพวกเขาไม่มีอานาจที่จะต้านทานได้เลย แม้แต่น้อย
การปลอบใจเพียงอย่างเดียวก็คือผู้ที่แข็งแกร่งกว่าพวกเขาและดู ถูกพวกเขาในอดีตได้เสียชีวิตในมหาสงครามในขณะที่พวกเขายังมี ชีวิตอยู