แมงมุมกินมด

แมลงปอกินยุง

งูกินหนู

หนูกินผลไม้

วัฏจักรชีวิตหลายชีวิตดำเนินอยู่ในสวน

สิ่งหนึ่งที่ไม่มีใครมองเห็นรู้สึกเบื่อที่ต้องอยู่โดดเดี่ยว

ในอดีต

ก่อนอารูสิเยกับวาโรซีเมียเรียรบกัน

วาโรเดินกับพ่อของเธอ แวลด

“แม่สร้างสวนนี้ในเวลา 5 ปี เธอเป็นคนวางแผนให้ดอกไม้มีสีสันตามที่เธอต้องการ เมื่อพ่อถามว่าแม่พยายามขนาดนี้เพื่อใคร แม่ลูกตอบมาว่าสวนนี้เป็นของลูก วาโร ลูกจะทำยังไงกับมัน” พ่อพูดด้วยหน้าตาอ่อนโยนกับลูกสาวและจับไหล่เธอ

“หนูไม่ค่อยรู้เรื่องต้นไม้ดอกไม้ มันจะมาเสียเปล่ากับหนู หนูจะเก็บไว้ในแบบที่มันเป็น แบบนี้… ตลอดไป” วาโรพูดด้วยหน้าตาเข้มแข็งแต่มีน้ำตาซึม

เธออยากเจอแม่ที่เสียไป

“พ่อว่าเธอยังอยู่ พ่อรู้สึกได้” แวลดจับดอกไม้มาดม

“ถ้าอย่างนั้น นอกจากคนสวน จะไม่มีใครมาวุ่นวายในนี้” วาโรพูดกับพ่อ

หลังจากนั้นสวนนี้เป็นสวนปิดตาย

คนในวังนอกจากทหารยามและคนสวนห้ามมายุ่ง

จนวันที่แฟนเธอมาและถาม “เธอมีสวน เราไปเที่ยวสวนกันมั้ย? สำหรับวันหลังน่ะนะ”

วาโรไม่พูดเรื่องอดีต แต่เมื่อเห็นแฟนพูดขึ้นมาง่ายๆอย่างนั้น มันทำให้เธออยากให้เขาเห็นสวนปิดที่สวยงาม

ที่สำคัญเธอได้เข้าดูสวนกับคนอื่น นอกจากเดินดูคนเดียวเหมือนทุกครั้ง

เธอรู้สึกว่าวันนั้นที่เหล่าวารีและแฟนชมสวนกัน ดอกไม้มันเบ่งบานกว่าปรกติ

ต้นเดือน 9

สิ่งนั้นวนดูรอบสวน

สิ่งนั้นคิดถึงวาโร

วาโรมาบ่อยในพักหลังที่เธอท้องโต

มันทำให้สิ่งนั้นอิ่มเอมใจกับสิ่งที่เป็น ‘หลาน’ ในท้องวาโร

“เอาล่ะ ใช้เอวเยอะๆ เหมือนที่คนเอากันน่ะ โยกให้มันเลื้อย ดี! แบบนั้นแหละ เร็วขึ้นอีก!” เสียงคนๆหนึ่งดังขึ้นในสวน

สิ่งนั้นรู้ว่าเป็นใครและไปดู

คราวที่แล้วตอนดูพวกเธอก็ทำสิ่งนั้นใจชื้นได้เยอะ

อุมิกำลังจับมือเฟทในน้ำ

เฟทกำลังลอยตัวและว่ายเหมือนปลาว่าย เลื้อยในน้ำ

หลังจากหมดเวลาการกักบริเวณ เธอชวนอุมิมาในวันแรกเพื่อว่ายน้ำกับอุมิ

แต่เฟทว่ายได้ห่วยมากเลยขอให้อุมิสอนให้

วันนี้สองคนตกลงกันก่อนว่าจะไม่ไวไฟ และสนใจแต่การเล่นน้ำดูสวนอย่างเดียว

สิ่งนั้นพอรู้ว่านั่นหลานเธอ แต่ไม่ใช่หลานแท้

สิ่งนั้นรู้ว่านั่นลูกบุญธรรมวารี และลูกบุญธรรมของแม่นับสิบที่เป็นแฟนวารี

แม้ไม่ใช่ลูกแท้หลานแท้ แต่เธอก็เชียร์เฟทอยู่เพราะความรักของคู่นี้มันน่าตื่นเต้นดี

มันทำให้เธอย้อนนึกถึงคู่ของเธอ พ่อวาโร

“เอาล่ะ เลื้อยด้านข้างเพื่อเปลี่ยนทิศ ให้ฝ่าเท้าชี้ไปด้านตรงข้ามที่จะไป นั่นแหละ! เลื้อยเข้าๆ! เอวให้สะบัดกว่านี้!” อุมิคุมเฟทเข้มงวด

เพราะเธออยากให้เฟทไปลงทะเลใหญ่กับเธอสักวัน

และคลื่นทะเลไม่ได้ว่ายง่ายเหมือนที่นี่

ทั้งคลื่นบนน้ำ และคลื่นใต้น้ำที่มองไม่เห็น

เธอเตรียมเฟทให้พร้อมสำหรับการไปว่ายในทะเลใหญ่

และที่สำคัญคือการฝึกยิ่งหนัก อันตรายยิ่งน้อยลง

“มาๆ มาอยู่ข้างฉัน เฟท คราวนี้ แข่งกัน ใครไปถึงฝั่งนู้นก่อนได้จับนม” อุมิคิดไม่ซื่อและจ้องจับหน้าอกเฟท

เฟทบ่นทันที “เอ๋… ฉันจะเอาอะไรไปชนะเล่า!”

“ล้า ลัล ล้า เธอกล้ามใหญ่มือด้านจะตาย ฉันก็ต้องสู้ศึกหนักกับคนที่ต่อสู้ทุกวันนะ เอาล่ะ ไม่ต้องขัด หนึ่ง สอง ไป!” อุมิไม่ฟังเหตุผลทำท่ามือขยำๆแล้วเริ่มศึกมัจฉา

อุมิว่ายด้วยท่าที่คุ้นเคยเป็นอย่างดีและว่ายมาเป็นสิบปีแล้วขึ้นนำ

แต่เฟทใช้พลังลิงแบกเหล็กโยกจนน้ำบนผิวกระจายเข้าตีคู่

สองคนว่ายไปสูสีกัน จนเฟทโยกไม่เข้าจังหวะเยอะแล้วช้ากว่าอุมิ

อุมิจับฝั่งได้ก่อน แล้วเฟทตามมาจับต่อจากเธอ

“เอาล่ะ ขึ้นมาเลยๆ ได้เวลาดึ๋งๆ เร็วเข้า ขอดึ๋งๆหน่อย” อุมิยิ้มเหมือนตาแก่เมาเหล้าขาวหลีหญิง

“ถ้าพ่อรู้โดนกักอยู่ห้องอีกแน่…” เฟทเริ่มบ่นเพราะกลัว เดือนที่แล้วมันน่าเบื่อสุดๆ

เพื่อนเธอตอนอุมิไปเรียนมีแค่แชทกับเหล่าแม่และเอไอของแม่ผักชีเท่านั้น

แต่เอไอก็คุยสนุกดี แต่เฟทไม่เชื่อและนึกว่าเป็นแม่ผักชีปลอมตัวมาคุยด้วย

เฟทจับข้างอก อุมิเอื้อมมือมาขยำ

เฟทมองออกไปหาดอกไม้นาๆพรรณ

อุมิไม่น่าหยุดเร็วๆนี้

เฟทตาโต

สิ่งนั่นตกใจที่เฟทสบตา สิ่งนั้นรีบเข้าป่าไปแอบ

แต่เฟทลุกแล้วพุ่งตามไปฝ่าหนามดงกุหลาบ “ขอเวลานอก!”

เฟทเห็นเพศหญิงที่สวยงามที่สุดและธรรมชาติที่สุดตั้งแต่เกิดมา

เธอไม่ยอมแพ้ง่ายๆ เธอฝ่าดงกุหลาบ

สิ่งนั้นแอบหลังต้นไม้มีหนาม

แต่เฟทไม่กลัวและพุ่งไปทำให้เป็นแผลโดนหนามเกี่ยวเต็มตัว

สิ่งนั้นเริ่มสงสารและหยุด สิ่งนั้นหันไปหาเฟท

สิ่งนั้นหายไปจากตรงนั้น แล้วไปโผล่ตรงที่ปลูกสมุนไพร เด็ดใบสมุนไพรที่เป็นยาขยำด้วยความมหัศจรรย์ แล้วกลับไปโผล่หน้าเฟทพร้อมยา

เฟทได้แต่ชมความสวย ระหว่างที่สิ่งนั้นทายาให้เฟท

“ท่านเป็นใคร…” เฟททำความรู้จักกับเทพองค์ที่ 3 ในโลก

 

 

กลางเดือน 9

วารี, วี และ วิวอยู่บนโดรนบรรทุกคน

หวี่ เสียงโดรนนุ่มเหมือนหุ้มเบาะมากระทบแก้วหู

วารีจับจี้เทพสามองค์ที่ห้อยอยู่ที่คอ

วีและวิวก็แขวนจี้เทพเหมือนกันทั้งสามองค์

ตรงกลางเป็นเทพกระต่ายที่เปิดโลกวิญญาณเทพระหว่างเหล่าวารีและแฟน

ท่านเป็นเทพที่ทำให้ลูกดกและแข็งแรง

ด้านขวาเป็นเทพฉลามแห่งท้องทะเล

ท่านช่วยเรื่องการออกล่าต่อสู้กับชีวิต

ด้านซ้ายเป็นเทพไพรี เทพแห่งป่าที่เพิ่งเจอ

แม้เหล่าวารีและแฟนยังไม่รู้ชัดกับตัวเอง แต่เฟทบอกว่าท่านช่วยเรื่องการเติบโตทุกด้าน

เหมือนพรรณไม้ที่ขยายไปทุกทิศทาง

สามคนกำลังมุ่งหน้าไปที่รังลิงอัสนีด้วยใจที่กล้าหาญ

เขาไม่คิดว่าการไปบุกครั้งนี้จะมีปัญหา

เพราะไม่ได้มีแค่กลุ่มวารีสามคนพร้อมอาวุธจับเป็น เพราะรอบนี้เขาใช้ปืนและพวกเขามีทหารเข้ามาร่วมด้วย

จากภาพถ่ายที่จับได้จากโดรนเล็ก พวกเขาต้องเข้าบุกตึก 5 ชั้นจากชั้น 3

ทหารทีมละ 5 คนสองทีมจะแบ่งกันทำหน้าที่ โดยที่ทีมแรกจะไปเคลียร์ชั้นล่าง แล้วเข้าพบกับทีมใหญ่ที่บุกทางป่ามาที่ชั้น 1

บ้านอยู่กลางป่าและมีการวางกำลังกระจายอยู่ในป่า

มันจะเป็นภารกิจที่ยากสำหรับทหาร

แต่ด้วยกล้องมองกลางคืนและทีมพลซุ่มยิงมือฉกาจ วารีไม่ได้ห่วงอะไรมาก

ทีมที่ลงชั้น 3 กับเขาจะตามเขาไปด้วยอีก 1 ทีม ไว้สำหรับการเจอทางแยกหรือการเคลียร์ห้องที่มีอันตราย

วารีถือลูกซองอัตโนมัติเหมือนที่เคยใช้

วีถือปืนกลเล็กแบบที่เธอถนัด

แต่รอบนี้วิวเปลี่ยนอาวุธ

เพราะมีเวลาผลิตปืนอยู่เยอะ ผักชีผลิตปืนกลหนักที่รัวกระสุนเป็นร้อยนัดในแมกกาซีนเดียวได้แล้ว

วิวชอบปืนนี้มากถึงกับมีไว้ประดับห้อง

วิวนั่งถูปืน ตัวเธอพาดสายกระสุนเป็นกากบาทกลางตัว

วีจดโน้ตอะไรซักอย่าง มันกระตุ้นต่อมอยากรู้ของวารี

“เขียนอะไรเหรอวี?” วารีถามแฟนที่รัก

“ฉันเขียนเนื้อเพลงที่น่าสนใจอยู่” วีจดไปสลับกับมองเพดานโดรนไป

“มีเนื้อเพลงไหนน่าสนใจบ้าง?” วารีถามเพิ่มเติมเพราะเขาไม่ได้มีส่วนร่วมกับการแต่งเพลงของวีเยอะ และเขารู้สึกเหมือนความสัมพันธ์ของทั้งคู่ห่างกัน

ทั้งๆที่มันไม่ได้เกี่ยวเหี้…

“เด้ง เด้ง เด้ง บนหมอนเสยและเตียงน้ำ เด้งให้ดาวขึ้นหน้าให้เหงื่อไหลจากเพลิงราคะให้มันสนั่นลั่นห้อง อะไรประมาณนี้” วียิ้มไปพูดไป

วารีเกาหัวและรู้สึกผิด “มันออกคาวไปหน่อยนะวี เอิ่ม เปลี่ยนเป็นเต้นบนหญ้าที่ยอดเขาให้เหงื่อเราหลั่งจากเพลิงรักสัมพันธ์หวาน อะไรประมาณนี้แทนได้มั้ย?”

“ไม่รู้สินะ อาจจะ… อาจจะไม่ อึ้บ…” วีปิดสมุดและยืดตัวเมื่อไฟสีเหลืองในโดรนบรรทุกคนเปิด

สีเหลืองแปลว่าเหลือเวลาไม่มากก่อนถึงที่หมาย

“เรายังมีเวลานิดๆ ไปเข้าห้องน้ำด้วยกันมั้ย?” วีถามวารี

“เฮ้ เมื่อเย็นก่อนออกมาก็ทีนึงแล้วนี่ เธอยังอยากอยู่อีกเหรอ? พูดถึงได้อ่ะมันได้ แต่เก็บไว้ตอนเสร็จน่าจะดีกว่ามั้ง?” วารีคิ้วขมวดบ่น

“ก็ได้… เล่นตัวจัง เธอก็อยากแท้ๆ” วีพูดเสร็จพูดไปลับเล็บที่กระดานไม้บนโดรน

“นี่ๆ ถ้าฉันเอาปืนนี้ไว้ที่หว่างขาแล้วยิงมันก็เหมือนไม้นวดเลยใช่ป่ะ?” คราวนี้เป็นวิวที่ไม่รู้เอาความคิดมาจากไหน

“ไม่ๆ มันคนละอย่างเลย” วารีพูดเสร็จไฟก็เปลี่ยนเป็นสีแดง

วิววิ่งไปลับเล็บบ้าง

วารีจับปืนใส่แมกกาซีนแล้วไปยืนที่หน้าประตูโดรน

วีและวิวใส่กระสุนพร้อมตามมายืนหลังวารี

ทหารสองทีมเตรียมปืนและอุปกรณ์หลังกลุ่มสามคน

จากนั้นวารีจับที่จับบนหัว

บนหัวเป็นเครื่องปล่อยโดรนเล็กไว้สำหรับให้คนนึงลอยไปลงพื้นในที่เป้าหมาย

“อย่าพลาดกับคนคุมระเบียงชั้น 3 ล่ะ วารี” วีเตือนเมื่อเห็นภาพระเบียงชั้น 3 ผ่านมาทางจอในแว่นตา

“แน่นอน” วารีหันไปยิ้มชูนิ้วโป้ง จากนั้นประตูเปิด

วารีเลื่อนโดรนออกจากห้องบรรทุกคนที่โดรนใหญ่ลงไปกลางท้องฟ้ากว้าง

จากนั้นโดรนเล็กทำงานและทำให้วารีตกพื้นช้าลงกว่าเดิมหลายเท่า

วารีร่วงลงไปเรื่อยๆและเมื่อมองไปบนฟ้ากว้างข้างบนเขาวีและวิวก็ลอยมาแบบเดียวกัน

วารีลอยเลยจุดตกที่เป็นเป้าหมายไปหน่อย

เพราะคนร้ายที่คุมระเบียงหันออกไปมองนอกบ้าน วารีมีแผนเข้าจากมุมที่เขามองไม่เห็น

“จำไว้ จับเป็นได้จะมีประโยชน์กับเรามากกว่า” เสียงนาดังเข้ามาที่หูฟังแบบเสียบหูของทุกคน

“รับทราบ” วารีตอบกลับอย่างมั่นใจ

วารีเริ่มเห็นทหารอยู่ไกลๆ จนใกล้ขึ้นเรื่อยๆ

เมื่ออยู่ในระยะโจมที่วารีแกว่งตัวไปทางทหาร ปล่อยโดรนเล็กและลอยไปกระโดดถีบหัวคนร้าย

คนร้ายกระเด็นคว่ำหน้าหัวกระแทกพื้นอย่างแรง

กระโหลกน่าจะร้าวแต่วารีไม่ได้กังวลอะไร

วีกับวิวและทหารสองทีมลงพื้นตามมา

วารีตั้งเสาตัดสัญญาณ “อินเตอร์เน็ตสำหรับประชาชนถูกตัดแล้ว เปลี่ยนไปใช้อินเตอร์เน็ตของแอดมิน”

“รับทราบ” นาตอบกลับ

จากนั้น วารีนำกล้องสายไฟจิ๋วลอดใต้ประตูเพื่อดูอีกฝั่ง

วารีเห็นเหล่าคนร้ายกำลังนั่งเล่นไพ่โต๊ะใหญ่กันอยู่

“เอไอ แสกนห้องเพื่อตรวจวัตถุอันตราย” วารีสั่งเอไอที่เพิ่งเปิดใช้เป็นครั้งแรกกับภารกิจนี้

“ตรวจพบธนูสามคัน ที่ด้านขวาสองและซ้ายหนึ่ง” เสียงที่ไม่ธรรมชาติตอบกลับมาทางหูฟัง

“จริงด้วย เก่งมากเอไอ” วารีขอบคุณเอไอ

“ยินดีเสมอ” เอไอถูกสร้างมาให้ถ่อมตัวไว้ก่อน

จากนั้นวารีลุกและหันไปหาวิว “ตาเธอแล้ว วิว”

“หุหุหุ ในที่สุดก็ได้อาละวาด” วิวยิ้มกริ่ม

วารีค่อยๆแง้มประตู เมื่อคนเข้าไปได้วิวรีบเข้าไป

ชุ่ชุ่ชุ่ชุ่ชุ่ ชุ่ชุ่ชุ่ชุ่ชุ่ ชุ่ชุ่ชุ่ชุ่ชุ่

เสียงปืนกลหนักใส่ที่เก็บเสียงรัวอยู่ในห้องไม่หยุด

วารีตามเข้าไป

คนใกล้ล้มหมดแล้ว แต่ยังมีคนวิ่งหาธนู

วารียิงไปทางเขาและเขากระเด็นไปตกหลังเคาน์เตอร์จากแรงกระสุน

ชุ่ชุ่ชุ่ชุ่ชุ่

หลังจากรัวกระสุนอีกนิดหน่อยวิวหยุด “คิดว่าห้องอื่นจะได้ยินมั้ย?”

“เสียงปืนมันไม่ดังแต่เสียงกำแพงทะลุยังดังอยู่ มีความเป็นไปได้ที่เหล่าคนร้ายจะตื่นตัวแล้ว” วารีเดินไปที่มุมห้อง

เขาจับๆและตรวจดูกล้องวงจร

“กล้องนี้ใช้ระบบอินเตอร์เน็ต และเราตัดสัญญาณหมดแล้ว มันใช้การไม่ได้ เราน่าจะยังไม่ถูกรู้ว่าบุกมา” วารีบอกเหล่าทหารและแฟน

เหล่าทหารเริ่มเคลียร์ห้องและหาผู้รอดชีวิต

“เหมือนที่เอไอวิเคราะห์ พวกนี้มาเที่ยวดื่มกินและเล่นกันอยู่ที่ห้องนี้เป็นส่วนใหญ่จริงๆด้วย แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่ห้องอื่นจะไม่มีคนเฝ้า” วารีบอกวีและวิวที่หน้าตาพร้อมเสมอ

วารีเดินไปจับลูกบิดประตูแล้วแอบทางซ้าย วีจับไหล่วารีเพื่อให้สัญญาณว่ารอซ้อนแล้ว ส่วนวิวชิดขอบด้านขวา

วารีเปิดประตูแล้วพุ่งออกไป

ฟิ้ว

ลูกธนูบินมาใส่วารีและเขาใช้ปฏิกิริยาตอบสนองต่ออันตรายตะแคงตัวและจับลูกธนูนั้นกลางอากาศ

คนร้ายอีกสองคนเงื้อดาบวิ่งมาแต่มีวีพุ่งไปข่วนหน้าก่อนฟันลงมา

คนร้ายสองคนจับหน้า ปล่อยดาบ และล้มลง

พลธนูที่ยิงวารีรีบทิ้งธนูวิ่งไปจะกดปุ่มที่อยู่บนกำแพง

วารีเอาลูกซองยิงขาจนตัวเขาหงายท้องหัวฟาดพื้น

เขาพยายามเอื้อมมือไปกด แต่ก็กดไม่ได้ตามที่เขาหวัง

เขาสลบไปและทหารอุ้มเขาออกไป

และกลุ่มวารีวีและวิว กับทหารที่มาด้วยก็มาถึงบันไดกลางบ้าน

วารีทำสัญญาณมือและทหารกลุ่มที่ 1 ห้าคนก็วิ่งลงไปด้านล่าง

วารีค่อยๆขึ้นไปด้านบน

มีทหารดักอยู่ที่หัวบันไดสองคน

วารีกับวิวจับไหล่วี

ตึ่กตึ่กตึ่กตึ่กตึ่ก

วีรัวกระสุนปืนกลเล็กใส่ขาทั้งสองคนพร้อมกัน

จากนั้นวารีและวิววิ่งไปอุดปากพร้อมส่งให้ทหารหิ้วออกไป

และสิ่งที่น่าตกใจก็คือเหล่าคนร้ายเริ่มหันมาใช้ธนูเยอะขึ้น และตัววารีกับเหล่าแฟนไม่ได้ปลอดภัยเพราะไม่มีอาวุธระยะไกลเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

มีโถงทางเดินที่ไม่มีคนเฝ้า และมีห้องใหญ่ที่ประตูเป็นแบบสองบานติดอยู่สองข้าง

วารีเปิดดูข้างในและพบทองกับเครื่องประดับทองมากมาย

บังเหียนทองคำ เก้าอี้ทองคำ โต๊ะทองคำ ช่วยบอกถึงรสนิยมที่ห่วยแตกของลิงอัสนี

เขาให้ทหารคุมชั้นนี้สองคนและเตรียมขึ้นไปชั้นต่อไป

กั้บ กั้บ

เสียงฟันกรามกระทบดังสนั่น

เสียงมาจากชั้นบน

“สัตว์ประหลาด ระวังตัวเต็มรูปแบบ” วารีสั่งการ

ทหารมายืนหน้าวารีและแฟนพร้อมตั้งแถวเรียงสามนั่งชันเข่ากับพื้น

วารีและแฟนเล็งปืนขึ้นไปชั้นต่อไปหลังทหารผู้กล้าหาญเหล่านั้น

จากนั้นมันก็มา

ปีศาจหัวเหมือนปลาทอง ฟันแหลมคม พร้อมมีตัวและแขนขาที่อ้วนป้อม

หัวมันมีครีบปลา และหลังมันมีหางปลา

ตามันสีดำล้วนกลมๆเล็กๆไม่มีเปลือกตา

กลุ่มวารีเล็งเป้าเตรียม รอคำสั่ง

วารีกำลังคิดอยู่ว่าจะเอาดีเอ็นเอมันไปทำอะไรดี

แต่นั่นเป็นความผิดพลาดที่เขาสั่งการช้าไป

มันกระโดดและเลื้อยเหมือนงูลงบันไดด้วยความเร็วสูง

“ยิง!” วารีสั่งและรัวปืน

วีและวิวยิงใส่ไม่ยั้ง และทหารข้างหน้าก็รัวปืนเหมือนกัน

แต่สัตว์ประหลาดตัวนี้ไม่มีทีท่าจะช้าลง

มันอ้าปากใส่ทหารตรงกลาง

ทหารกำลังจะโดนกัด เขาใช้มือขวาดันในปากมันเพื่อเอาแขนซ้ายออกจากปากมัน แต่แล้ว แขนขวาเขาโดนงับขาดหายไป

เขารีบถีบตัวหันหลังวิ่งไปข้างวิว การรัวปืนยังไม่หยุด

ทหารต้องหันหลังให้สัตว์ประหลาดเพื่อหันด้านขวาให้วิว เขาเอี้ยวตัวเอามือซ้ายถือปืนมือเดียวยิงข้างหลังและไม่หยุดยิงมัน

วิวฉีดใยแมงมุมปิดแผล และไม่นานเลือดก็หยุดไหล

สัตว์ประหลาดปลาทองมีเลือดออกมาทั่วตัวและเริ่มช้าลง

มันลุกขึ้นและแกว่งแขนได้สองสามครั้ง แต่ทหารและวารีกับแฟนหลบได้หมด

วีข่วนหลังมันเป็นแผลใหญ่

จากนั้นมันก็ล้ม

“ยอมนิ่งแล้วสินะ นายที่แขนหาย ไปขึ้นโดรนที่ระเบียงชั้น 3 นา เอาโดรนมารอที่หน้าต่างกระจกสีใหญ่ เราต้องเอาซากเจ้านี่กลับไป” วารีสั่งแผนการต่อไป

“ยังตรวจพบชีพจรในสัตว์ประหลาด กรุณาเคลื่อนย้ายด้วบความระมัดระวัง” เสียงเอไอแทรกเข้ามา

“รับทราบ จะให้ทหารระวังเป็นพิเศษ” เสียงนาตามมาหลังจากนั้น

“มันยังไม่ยอมตายอีก” วีเอาปืนเขี่ยและเตะใส่หน้ามันซ้ำ

หืดหาด หืดหาด ครีบมันเปิดๆปิดๆเหมือนปลาที่อยู่บนแผงปลาในตลาดสดตอนเช้าๆ

“แบบนั้นมันไม่ดีนะพี่วี” วิวพูดและยิงใยปิดปากมัน รัดวนที่ปากหลายรอบเป็นพิเศษ

วารีและกลุ่มทหารไปกันต่อที่ชั้นบน

ชั้นบนมีเสาประดับอลังการพร้อมห้องใหญ่

ด้านในน่าจะเป็นห้องนอนของลิงอัสนีที่พวกเขาตามหา

วารีเดินไปใกล้ประตูพร้อมเปิดเหมือนเดิม

วีและวิวพร้อมซ้อนแต่เสียงที่ออกมามันทำให้สามคนมองหน้ากัน

เสียงคนมีเซ็กส์ แต่มีแค่เสียงผู้ชายไม่มีเสียงของผู้หญิง

วารีเปิดแล้วเข้าไป

ด้านในเป็นห้องนอนใหญ่ที่มีทีวี โต๊ะเหล้า เครื่องออกกำลังกาย

และเตียงที่มีผ้าบางคลุมอยู่กลางห้อง

มีผู้ชายตัวใหญ่กำลังทำอะไรซักอย่างกับผู้หญิงที่อยู่บนเตียง

วารีทำสัญญาณมือให้วีและวิวล้อมเตียงจากอีกด้าน

วารีเล็งเข้าด้านหลังคนที่คิดว่าเป็นลิงอัสนี

เขาเปิดม่านจากนั้นเห็นภาพที่ไม่น่ามอง

ผู้หญิงปิดหน้าถูกเอาดิลโด้อันเท่าแขนยัดเข้ารูหลังดึงเข้าออกด้วยความเร็ว

วารีเอาพสนท้ายปืนลูกซองตีหัวลิงอัสนีสุดแรง เขากระเด็นทะลุผ้าม่านขาดร่วงไปนอนอยู่ข้างเตียง

ลิงอัสนีกำลังจะลุกขึ้นมา

วารีลุกตามไปและเตะซ้ำเข้าหน้า ทำให้ฟันร่วงหลายซี่

ลิงอัสนีแน่นิ่งไป

เมื่อวีและวิวเห็นสภาพผู้หญิงบนเตียงก็รีบเอาผ้าม่านมาปิดตัวและยกหัวเธอขึ้นนั่ง

วิวดึงดิลโด้ออก แต่เธอร้องและแย่งมันไป “ไม่นะ! อย่าเอามันไป!”

วิวและวีมองหน้ากัน

แต่วารีเดาว่าลิงอัสนีเป็นพวกโรคจิตและทำเหมือนเธอไม่ใช่คนจนเธอคิดว่าขาดมันไม่ได้มากกว่า

เขาพูดออกมา “ฉันเป็นผัวราชินีที่นี่ และร้านฉันก็มีของแบบนี้ขาย เธอทิ้งความทรงจำเก่าๆแล้วไปกับฉันเถอะ”

วารียื่นมือไปให้ผู้หญิงจับ

วารีมองหน้าเธอชัดๆและเห็นว่าหน้าตาเธอน่าหลงไหลมาก

ผิวเธอขาวและเธอยังอายุไม่มาก น่าจะเท่าเขา

ผู้หญิงมองดิลโด้ วางมันลง และจับมือวารี

วารีอุ้มเธอเหมือนเจ้าหญิง “เคลียร์ตึก”

ทหารเข้ามาและจับลิงอัสนีพร้อมเปิดเช็คทุกมุมห้อง

วารีเดินกับวีและวิวไปหน้าบ้าน

“เขาหาแฟนใหม่อีกแล้วสิน่า… วิว คืนนี้มารุมเขากับพี่ เขาต้องไม่ลืมเรา” วีบ่นขึ้นมา

“เย้ๆ จากนี้ก็ได้เวลาลุยของจริงแล้วสินะ” วิวพูดแบบยิ้มแย้มแจ่มใส

วารี, วีและวิว, กับสาวปริศนาขึ้นโดรนหน้าบ้านกลับวัง

 

 

 

 

4 บาท

นี่คือตัวอย่างบางส่วนของตอน ท่านใดสนใจเชิญได้ที่

Plotteller (แนะนำ มีโหมดกลางคืน)

https://www.plotteller.com/book_reading_novel/01J6K59JBZFBKF5WR1DS8Y86Q2

Fictionlog (แนะนำ)

https://fictionlog.co/b/66cbd9b23f2e2f001ca925b5

Nekopost (ออกช้า แต่ดี)

https://www.nekopost.net/novel/13577

ธัญวลัย (ไม่มีภาพ มีปลดกุญแจ)

https://www.tunwalai.com/story/813865

ReadAWrite (ภาพเล็กกว่าที่อื่น)

https://www.readawrite.com/a/93ef57cb1e400eac4c65e8979613acfd

DekD (ไม่มีภาพ มีความเห็นท้ายตอน)

https://dekd.co/w/n/2536726

ebook 👇

https://www.mebmarket.com/ebook-309517-

4 บาท