“เฮ้อ~ ดีแล้วล่ะที่มันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด ฉันไม่อยากเชื่อเลยนะว่าโซมะคุงจะเป็นคนหื่นอะไรแบบนั้นน่ะ”
“…………ฉันรู้อยู่แล้วตั้งแต่แรกนะ”
“อะฮะฮะ…………ขอโทษจริงๆ นะ……”
“ไม่ครับ ความผิดทั้งหมดเป็นของผมเอง…ต้องขอโทษด้วยที่ทำให้วุ่นวายกันไปหมด”

เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อวันจันทร์ ส่วนวันอังคารฮิโยรินก็มีไลฟ์สดบน ZANIMAS พอมาเจอกันครบสี่คนแบบนี้อีกที มันก็รู้สึกเหมือนผ่านไปนาน ทั้งที่จริง ๆ แล้วบ่อยครั้งก็มีใครสักคนหายไปเสมอ แต่หลังจากเรื่องที่เกิดขึ้น การได้กินข้าวพร้อมหน้ากันแบบนี้ก็ให้ความรู้สึกอุ่นใจอย่างประหลาด

“ว่าแต่ฮิโยริซัง จะเริ่มช่องมีทูปเมื่อไหร่เหรอ? ช่อง ‘เมาเบาๆกับฮิโยริน’ ไง”

ชิซุกะเอ่ยถามพลางยิ้มอย่างมีความสุขขณะกินข้าวหน้าไก่ เธอกินอาหารที่ฉันทำด้วยท่าทางเอร็ดอร่อยจนบางทีฉันก็เผลอรู้สึกหวั่นไหวขึ้นมาได้เหมือนกัน ถ้าเธอมีทักษะชีวิตพื้นฐานที่ดีกว่านี้อีกนิด ฉันอาจจะตกหลุมรักไปแล้วก็ได้…แต่ห้องเธอมันรกจนพูดยาก

จริงๆ แล้ว ฉันจินตนาการไม่ออกเลยว่าตัวเองจะหลงรักชิซุกะแบบไหน แต่ก็รู้สึกได้ว่าถ้าเกิดขึ้นจริงก็คงไม่แปลก…ถึงอย่างนั้นคิดไปก็ไม่มีประโยชน์

“พอจะเริ่มจริงๆ ขึ้นมา ก็ไม่รู้จะพูดอะไรดีเลยล่ะ ทุกคนอยากฟังเรื่องแบบไหนกันบ้างเหรอ?”

ฮิโยรินเงยหน้าขึ้นมองพวกเราทีละคน ดูเหมือนจะยังไม่คุ้นเคยกับงานด้านสตรีมที่แตกต่างจากงานประจำของเธอพอสมควร

“ว่าไงล่ะ โซมะคุง ในฐานะโอชิของฮิโยริซัง นายว่าไง?”
“อืม…ถ้าให้พูดตรงๆ เราก็สนิทกันพอสมควร ความรู้สึกคงต่างจากโอชิทั่วไปนิดหน่อย…แต่ผมว่าสุดท้ายแล้วแฟนๆ ก็อยากรู้เรื่องของตัวฮิโยรินเองนั่นแหละ นิสัยหรือมุมที่ไม่เคยเปิดเผย เพราะถ้าแค่ดูจากไลฟ์หรือสตรีมมันก็ไม่รู้หรอกว่าฮิโยรินเป็นคนยังไง”

ในจอภาพนั้นคือ “ยาสุมิ ฮิโยริ” นักพากย์ ไม่ใช่ “ฮาเซคุระ ฮิโยริ” ตัวจริง และสิ่งที่แฟนๆ อยากรู้อยู่เสมอก็คือชีวิตจริงของเธอนั่นเอง

“แล้วก็────ผมว่าพวกเบื้องหลังงานพากย์อะไรแบบนั้นก็คงเป็นที่สนใจนะ ถึงผมจะสนใจแค่ฮิโยรินก็เถอะ แต่แฟนทั่วไปน่าจะอยากรู้เกี่ยวกับเรื่องของนักพากย์คนอื่นๆ ด้วย”
“…………ก็จริง”
“งือー…………!”
“……………”
“…………อะ เอ๊ะ? ผมพูดอะไรผิดไปเหรอ?”

ฉันคิดว่าตัวเองให้ความเห็นดีพอสมควร แต่ฮิโยรินกลับยกมือขึ้นปิดปาก ชิซุกะก็เหมือนจะหงุดหงิด ส่วนมาฟุยุจังก็กินข้าวเงียบๆ ไม่สนใจอะไรเลย ปฏิกิริยาที่ได้กับที่คาดไว้ต่างกันลิบลับ ทำฉันอึ้งไปเลย

“อ๊ะ ใช่สิวีทูปเบอร์ที่โซมะคุงติดตามก็คือฉันนี่นา”
“หือ? อ๋อ ใช่ๆ ฉันแทบไม่ดูวีทูปเบอร์คนอื่นเลยด้วยซ้ำ”
“ส่วนในโลกจริงก็ชอบฉันไง…………ก็ฉันเป็นแฟนนี่นา”
“นั่นไม่จริงสักนิด…ช่วยลืมมันไปได้แล้วจะดีมากเลยนะ…”

มาฟุยุจัง…เมื่อไหร่เธอจะเลิกพูดเรื่อง “เป็นแฟนกัน” ซะทีนะ…

“กลับเข้าเรื่องนะ ฉันว่าสตรีมเกมก็น่าจะดีนะ? คุยอย่างเดียวมันไม่ค่อยคึกคักเท่าไหร่ ถ้าเล่นเกมไปด้วยอาจจะสนุกขึ้น แถมฉันก็อาจจะได้ร่วมเล่นด้วย”

ข้อเสนอของชิซุกะถือว่าเข้าท่า สมกับเป็นรุ่นพี่แห่งวงการสตรีม

สตรีมเกมคือเส้นทางหลักของวงการจริงๆ
ฉันเองก็มีแผนจะเริ่มสตรีมเกมเร็วๆ นี้ เพื่อนร่วมรุ่นคนอื่นก็เริ่มกันไปแล้ว ส่วนฉันตั้งใจจะให้ความถี่มันต่ำหน่อยเลยยังไม่ได้เริ่ม

“ว่าแต่…ทุกคนรู้กันหมดแล้วว่าฮิโยรินกับท่านเอ็ตสนิทกัน จะไม่เป็นไรเหรอ? ฉันได้ยินว่ามายะซังโมโหเลยนะ”
“อ๋อ~ ก็โมโหจริงแหละ แต่เรื่องที่โกรธจริง ฃๆ น่ะคือที่โซมะคุงพาไปออฟคอลแลบที่บ้านต่างหาก เรื่องของฉันกับฮิโยรินเลยโดนกลบไปหมดเลย แล้วฮิโยรินล่ะ โดนอะไรไหม?”
“อืม…ไม่มีใครว่าอะไรนะ คิดว่าทางต้นสังกัดคงรู้แล้วแหละ…”
“ก็แหงสิ ตอนนั้น ‘ฮิโยริน’ ขึ้นเทรนด์อันดับ 1 ในทวิตแล้วนี่นา”

แน่นอนว่าต้นสังกัดต้องรู้แน่นอน

“ว่าแต่…แบบนี้ถ้าจะทำคอลแลบกันเอง มันทำได้เหรอ?”

ผมอยากรู้ เพราะถ้าได้เล่นเกมกับฮิโยรินหรือชิซุกะก็คงสนุกดี

“อืม…พูดยากแฮะ ขึ้นอยู่กับคู่คอลแลบ เนื้อหา แล้วก็แนวทางของตัวนักพากย์กับผู้จัดการล่ะ ถ้าเป็นค่ายใหญ่ต้องวางแผนล่วงหน้าก่อนเป็นเดือนเพราะเกี่ยวกับเงินด้วย แต่ถ้าสไตล์ ‘เล่นกับเพื่อนเฉยๆ’ แค่จัดตารางเวลาก็พอ อย่างออฟคอลแลบครั้งก่อนก็เป็นเซเรียจังตัดสินใจเองเลย”
“อ๋อ อย่างนั้นนี่เอง…”

สรุปคือ ถ้าไม่เกี่ยวกับธุรกิจ ก็จัดคอลแลบได้สบายๆ

“ถ้าแบบนั้น ช่องของฉันก็ไม่น่ามีปัญหา เพราะตั้งไว้เป็นช่องส่วนตัวที่ไม่เกี่ยวกับต้นสังกัดน่ะ”
“เอ๊ะ เป็นช่องส่วนตัวเหรอ? ฉันนึกว่าเป็นช่องทางการของต้นสังกัดซะอีก”
“ตอนแรกกะว่าจะใช้ช่องทางการนั่นแหละ…แต่พอพูดเรื่องดื่มเหล้าเข้าไป ผู้จัดการก็บอกว่า ‘ไม่ขอรับผิดชอบนะ’…”
“ฮะฮะฮะ…”

คำพูดของฮิโยรินทำเอาทุกคนหัวเราะแห้งๆ
ดูเหมือนว่าต้นสังกัดของนักพากย์จะจริงจังเรื่องความเสี่ยงมากกว่าที่คิด

“งั้นถ้าฮิโยริซังเปิดช่องเมื่อไหร่ มาคอลแลบกับฉันนะ! เดี๋ยวฉันจะคุยกับผู้จัดการไว้ให้!”
“ขอบคุณนะจ๊ะ ชิซุกะจัง ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะได้ร่วมงานกับท่านเอ็ต เหมือนฝันไปเลย”

อ๊ะ ใช่สิ…ฮิโยรินเคยบอกว่าชอบท่านเอ็ตนี่นะ ตอนที่เธอย้ายมาอยู่ที่นี่ก็พูดอะไรแนวนั้นเหมือนกัน

“แล้วโซมะคุง ฉันล่ะ จะได้โผล่ไปในสตรีมเมื่อไหร่?”
“อืม…ขอให้รอไปก่อนนะ”

ผู้ชมของฉัน…คือ “พวกโอเน่จัง” น่ะนะ…
พวกเขาเข้าใจยากเกินไป ยังต้องพิจารณาให้ดีว่าควรจะเอามาฟุยุจังไปโผล่ในไลฟ์ดีหรือเปล่า…