“ไม่ขอรับ…คนที่แสดงภาพไม่น่าดูออกไปคือข้าต่างหาก”

ข้าโค้งคำนับให้อีกฝ่าย

สิ่งที่ข้าเห็นตรงหน้าคือยอดฝีมือด้านการนำลมปราณ

ตอนที่ท่านตงหลี่ใช้ สัตตเทวชักนำพลัง นางดูราวกับลืมไปแล้วว่าตัวเองเป็นมนุษย์
ถึงได้ดูเหมือนเป็นแมวอย่างแท้จริงในสายตาข้า

แต่ว่า…หลังจากท่าร่างแบบแมวแล้ว ท่าที่นางแสดงให้ดูต่อคืออะไรกันแน่
ลิงงั้นหรือ?

ทำไมถึงมีท่านั้นเพิ่มเข้ามาด้วยล่ะ…

หรือว่าท่านอาจารย์ใหญ่ได้คิดค้นวิธีการนำลมปราณแบบใหม่ขึ้นมา?

ถ้าข้าฝึกฝนสิ่งนั้นได้ พลังลมปราณของข้าก็อาจเข้มแข็งยิ่งขึ้น จนสามารถต่อกรกับพวกเผ่าจิ่นจิ้งและเหล่าผู้กล้าในเกมได้อย่างไม่เป็นรองก็เป็นได้

“ขอบคุณขอรับ ท่านตงหลี่”

ข้าก้มหัวให้อีกครั้ง

“เพราะท่านตงหลี่ ข้าถึงได้รู้ว่าตัวเองยังอ่อนหัด ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าความแม่นยำของ สัตตเทวชักนำพลัง จะไปได้ไกลขนาดนี้…พูดตรงๆ ว่าข้าประทับใจมากขอรับ”
“ท่านหวงเทียนฟาง…”
“รบกวนสอนข้าในฐานะอาจารย์ด้วยเถอะขอรับ!”
“นั่นต้องตอบคำถามของข้าให้ได้ก่อนนะ หวงเทียนฟาง”

อาจารย์ชิวยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วกล่าวว่า

“บอกชื่อเต็มของ สัตตเทวชักนำพลัง ที่ตงหลี่แสดงให้ดูมาทั้งหมดให้ฟังหน่อยสิ”
“ท่าร่างแมว ได้แก่ ‘แมวยืดหดไร้ขอบเขต’, ‘แมวม้วนกลิ้ง’, และ ‘แมวเป็นของเหลว’ ขอรับ”
“แล้วท่าสุดท้ายล่ะ?”
“…ไม่ทราบขอรับ”
“อย่างที่คิด…ดูท่าท่านเหลยกวงจะไม่ได้สอนการนำลมปราณแบบนั้นให้สินะ”

ว่าแล้วอาจารย์ชิวก็ยื่นมือออกมา
ข้าเผลอยื่นมือไปรับโดยอัตโนมัติ
นางจึงวางนิ้วลงบนข้อมือของข้า แล้วว่า

“ขอเช็กสภาพลมปราณในตัวเจ้าหน่อยนะ หลับตาลงแล้วลองสัมผัสการไหลเวียนของ ‘พลังปราณ’ ในตัวดู”

ทันใดนั้น ความร้อนราวเปลวเพลิงก็ไหลผ่านจากปลายนิ้วนางมาที่ข้า
ถัดมาเป็นความเย็น…เย็นจัดราวกับน้ำแข็ง

ยอดเยี่ยมจริงๆ…อาจารย์ชิวสามารถเปลี่ยนแปลง ‘พลังปราณ’ ได้อย่างอิสระเลยเหรอ?

ข้ากับเสี่ยวหวงใช้วิชาดาบห้าธาตุ—ไม้ ไฟ ดิน ทอง น้ำ
แต่อาจารย์ชิวกลับเปลี่ยนปราณเป็นไฟหรือเป็นน้ำได้อย่างเป็นธรรมชาติ

นี่แหละคือพลังของผู้เชี่ยวชาญด้านพลังภายในจริงๆ

“ในตัวเจ้ามี ‘พลังเทียนหยวน’ อยู่สินะ”

อาจารย์ชิวกล่าว

“เข้าใจแล้วล่ะว่าทำไมเหลยกวงถึงบอกให้หาอาจารย์ด้านพลังภายใน
พลังปราณในร่างเจ้ามีแค่ ‘พลังเทียนหยวน’ ล้วนๆ เลย แบบนี้น่ะ ข้าไม่เคยเห็นมาก่อนเลยนะ…”
“อาจารย์ชิว ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมขอรับ?”
“อะไรเหรอ?”
“‘พลังเทียนหยวน’ คืออะไรเหรอขอรับ?”
“ท่านอาจารย์หนางอวิ๋นเคยกล่าวไว้ว่า—‘มันคือพลังปราณที่สามารถแปรเปลี่ยนเป็นสิ่งใดก็ได้’”
“แปรเปลี่ยนเป็นอะไรก็ได้?”
“ใช่ จะเป็นไฟก็ได้ น้ำก็ได้ ไม้ ดิน ทอง ก็ได้ทั้งนั้น”
“แต่เมื่อครู่อาจารย์ชิวก็แปรเปลี่ยนพลังปราณของตัวเองเหมือนกันนี่ขอรับ?”
“พลังเทียนหยวนน่ะสามารถใช้ธาตุหลายอย่างพร้อมกันได้ ถ้าฝึกฝนให้ดี จะสามารถใช้ธาตุทั้งห้าพร้อมกันได้เลยล่ะ”
“ใช้ได้พร้อมกันทั้งหมดเลยเหรอขอรับ!?”
“อาจารย์หยางอวิ๋นเคยพูดว่า—‘ถ้าตั้งใจทำจริง ก็สามารถพ่นไฟจากดาบ หรือทำให้ร่างกายแข็งแกร่งดั่งเหล็กกล้าได้’ เจ้านึกภาพออกไหม?”
“ข้า…พอจินตนาการได้ครับ แต่ว่า…”

ข้าลองพยายามสร้างเปลวไฟขึ้นมาจากมือ
แต่แน่นอน ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ก็ข้าไม่รู้สึกเลยว่ามีพลังอะไรแบบนั้นอยู่ในตัว
แถมยังไม่รู้วิธีใช้ด้วย

“อาจารย์ชิวขอรับ…ช่วยสอนวิธีใช้พลังเทียนหยวนให้ข้าหน่อยได้ไหมขอรับ”

ข้าตั้งท่าตรง มองตรงไปที่อาจารย์ชิว แล้วโค้งศีรษะลง

“ข้าจะตอบแทนให้ขอรับ ข้าพอมีพื้นฐานศิลปะการต่อสู้อยู่บ้าง…สามารถช่วยคุ้มกัน หรือขนของให้ได้
ขอแค่ได้เรียนรู้การใช้พลังเทียนหยวนจากอาจารย์ชิวเท่านั้น”
“ข้าสอนให้ได้”
“จริงเหรอขอรับ!?”
“แต่มีข้อแม้หนึ่งอย่าง”
“เชิญพูดได้เลยขอรับ”
“ช่วยพาข้ากับลูกสาว—ตงหลี่—ไปยังแคว้นหลานเหอทีสิ”

อาจารย์ชิวกล่าว

“ข้าเป็นหมอพเนจรอยู่แล้ว ก็กำลังจะออกเดินทางพอดี ในเมื่อเจ้ามาจากแคว้นหลานเหอก็ดีเลย
งั้นข้าก็ขอไปทำงานที่นั่นสักพักก็แล้วกัน”
“นั่น…เป็นเกียรติอย่างมากเลยขอรับ”

เกินคาดไปมาก
เดิมที ข้าแค่ต้องการหาผู้ฝึกสอนด้านพลังภายใน แล้วจองเวลาเรียนไว้ก่อน
จากนั้นก็กลับไปขออนุญาตท่านพ่อกับท่านแม่แล้วจึงค่อยไปเรียนต่อที่แคว้นโซมะ

แต่ถ้าอาจารย์ชิวมาแคว้นหลานเหอให้
ข้าก็ไม่จำเป็นต้องเรียนต่อที่นั่น
แค่เดินทางจากบ้านไปกลับเหมือนตอนเรียนกับท่านเหลยกวงก็พอแล้ว

นั่นมันเป็นเรื่องที่ดีเกินกว่าจะหวังเสียอีก—แต่ว่า

“เข้าใจแล้วขอรับ
แต่ข้าเดินทางมาที่แคว้นโซมะในฐานะทูต จึงต้องปรึกษาผู้ร่วมเดินทางก่อน
หลังจากนั้น ข้าจะมารับท่านอีกครั้ง แบบนั้นได้ไหมขอรับ?”
“ไม่ติดอะไร
แต่อีกเรื่องหนึ่ง…”

พูดจบ อาจารย์ชิวก็ดันไหล่ตงหลี่เบาๆ

“เจ้าช่วยฝึกชักนำพลังร่วมกับตงหลี่สักพักได้ไหม?”
“ขะ…ขอร้องล่ะค่ะ!”

ตงหลี่ก้มศีรษะจนหน้าผากแตะพื้นเสื่อ

“เด็กคนนี้เคยได้รับบาดเจ็บหนักมากมาก่อน จนทำให้ลมปราณเกิดความผิดปกติ”

อาจารย์ชิวกล่าว

“ถึงแม้จะหายเกือบหมดแล้ว แต่ก็ยังไม่สมบูรณ์
หากเจ้าช่วยแลกเปลี่ยนพลังปราณกับตงหลี่ อาจช่วยลบล้างความผิดปกตินั้นได้”
“ถึงขนาดที่อาจารย์ชิวก็ยังลบไม่ได้เลยเหรอครับ?”
“ใช่ จริงๆ แล้วข้ายอมเป็นศิษย์ของอาจารย์หยางอวิ๋น ก็เพื่อรักษาร่างกายของตงหลี่ แม้จะช่วยให้รอดตายมาได้…แต่ปัญหาของพลังปราณก็ยังไม่หมดไป”

อาการผิดปกติของตงหลี่ เกิดจากความเสียหายที่ยังตกค้างอยู่ในจุดไหลเวียนพลังปราณ หรือก็คือเส้นลมปราณ
นั่นจึงเป็นเหตุผลที่นางต้องฝึกฝน ‘สัตตเทวชักนำพลัง’ ที่สืบทอดจากอาจารย์หยางอวิ๋น เพื่อรักษาสุขภาพ

“ถ้าเจ้สให้ยืมพลังของ ‘พลังเทียนหยวน’ ได้ล่ะก็
ข้าก็มั่นใจว่าสามารถรักษาตงหลี่ให้หายขาดได้
แลกกับการที่ข้าจะเป็นอาจารย์ของเจ้า
เป็นยังไง? เงื่อนไขแบบนี้ พอรับได้ไหม?”

ด้วยสีหน้าจริงจัง อาจารย์ชิวพูดเช่นนั้น