「ม, ไม่นะ…♡ ไม่ได้แล้ว…♡ อ๊า♡ หยุดนะ♡」

 

ชินจิซุกหน้าลงที่ซอกคอของเรนกะ พลางบีบนวดหน้าอกของเธอที่กำลังบิดตัวอยู่ในอ้อมแขน เรนกะหัวเราะอย่างจั๊กจี้เมื่อรู้สึกถึงลมหายใจของชินจิ

 

จากตัวเรนกะมีกลิ่นเหงื่อจางๆ ผสมกับกลิ่นหอมหวาน ชินจิไม่หยุดมือเมื่อเห็นว่าเรนกะต่อต้านแค่เล็กน้อย เขาดึงเสื้อของเรนกะขึ้น เผยให้เห็นหน้าอกที่ถูกห่อหุ้มด้วยชุดชั้นใน

 

「เหลือแค่ปล่อยน้ำทิ้งก็เสร็จแล้ว ไม่เป็นไรหรอกมั้ง?」

 

「ทุกคนยังทำความสะอาดอยู่เลยนะ♡ พวกเราก็ต้องช่วยด้วยสิ…♡」

 

เสียงของเอมิลี่ดังมาจากหน้าต่างที่เปิดแง้มไว้เพื่อระบายอากาศ จากเสียงที่ได้ยิน ดูเหมือนว่าเฟรรี่กำลังใช้เวทมนตร์ถอนวัชพืช และ เอมิลี่กำลังทำหน้าที่ขนย้าย

 

「งั้นแค่ครั้งเดียวก็ได้ เรนกะก็เปียกแล้วนี่นา」

 

「ชินจินั่นแหละที่ทำให้ฉันเปียกนะ…♡」

 

มือของชินจิเลื่อนลงไปใต้กางเกงขาสั้นและชุดชั้นใน เมื่อนิ้วของชินจิสัมผัสส่วนลับ มันก็เปียกชุ่มอยู่แล้ว แสดงว่าร่างกายของเธอกำลังพร้อมสำหรับการมีเซ็กส์เพียงแค่ถูกลูบไล้หน้าอกเบาๆ

 

เรนกะก็เริ่มอยากมีเซ็กส์มากขึ้นเรื่อยๆ การถูกคนรักต้องการเป็นเรื่องที่น่ายินดี เธอรู้ว่าควรจะตั้งใจทำความสะอาด แต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธอย่างได้

 

แม้จะรู้ว่าถ้าปฏิเสธอย่างจริงจัง ชินจิก็จะหยุดเหมือนตอนทำอาหาร แต่ส่วนไม่ดีในตัวเธอก็กระซิบว่าปล่อยให้มันเป็นไปเถอะ

 

「ค, แค่ครั้งเดียวเท่านั้นนะ…♡」

 

「ขอบใจนะ เรนกะ」

 

「อ๊า♡ จู่ๆ ก็…♡ หยุดนะ อย่ารุนแรงสิ…♡ ไปที่มุมห้องกันเถอะ…♡ ถ้าอยู่ตรงนี้… อ๊ะ!♡ แม้จะเป็นกระจกฝ้าจากทางเข้า…อื้ออือ♡ ถ้ามีใครมาเห็นเงาก็จะรู้หมดนะ…♡」

 

เมื่อเรนกะอนุญาต การลูบไล้ของชินจิก็ไม่มีความเกรงใจอีกต่อไป มือที่ลูบไล้หน้าอกก็คลายชุดชั้นในที่ซ่อนหน้าอกไว้ออก แล้วยกขึ้นเหมือนเสื้อตัวบน

 

ชินจิบีบหัวนมที่เริ่มแข็งตัวด้วยนิ้วโป้งและนิ้วกลาง เขาปล่อยมือจากส่วนลับ แล้วใช้มือทั้งสองข้างลูบไล้หน้าอกเป็นหลัก เรนกะก็ค่อยๆ เดินไปที่มุมห้องน้ำอย่างช้าๆ เมื่อถูกดัน

 

「หน้าอก…♡ ถูกจับแล้วเดินยากจัง…♡ แถมเอาแต่จับหน้าอกอย่างเดียวเลย…♡」

 

「เธอคงกังวลเรื่องหน้าอกของเฟรรี่ใช่ไหม? ฉันเลยคิดว่า ต้องบอกว่าฉันชอบหน้าอกของเรนกะนะ」

 

「ฮ้า…♡ อ๊าง…♡ หัวนม…♡ เอาแต่บีบหัวนมอย่างเดียวเลย…♡ อาาา…♡ เข้าใจแล้วค่ะ…♡」

 

ชินจิและเรนกะที่แนบชิดกันก็เดินโซซัดโซเซจนมาถึงมุมห้องน้ำในที่สุด ตอนนั้นหัวนมทั้งสองข้างของเรนกะก็บวมเป่งและแข็งขึ้นแล้ว

 

เรนกะยันมือทั้งสองข้างกับผนัง แล้วยื่นก้นให้ชินจิ

 

ก้นของเรนกะที่แนบชิดกันอยู่แล้วก็ถูกกดทับมากขึ้น และอวัยวะเพศที่แข็งตัวเต็มที่ก็สัมผัสกับความนุ่มของก้น

 

「ชินจิ…♡ จูบหน่อยสิ…♡ จุ๊บ…♡ อื้ออือ…♡ เลีย…♡ ฟู่…♡ อ๊าง♡ ตรงนั้น…♡ ตรงนั้นดีจัง…♡ นิ้วของชินจิ รู้สึกดีจัง…♡」

 

ชินจิเลื่อนกางเกงขาสั้นลง และลดกางเกงของตัวเองลงด้วย จากนั้นก็กดอวัยวะเพศเข้ากับเรนกะอย่างแรง แม้จะผ่านผ้าก็ยังรู้สึกได้ว่าอวัยวะเพศของชินจิร้อนมาก และส่วนลับของเรนกะก็ปวดหนึบ “คิวย์น♡” ด้วยความคาดหวัง

 

ช่องคลอดที่เริ่มปวดหนึบก็เปียกชุ่มไปด้วยน้ำหล่อลื่นอย่างรวดเร็ว

 

นิ้วของชินจิสอดเข้าไป “หนึบ~♡” ไม่ใช่นิ้วเดียว แต่เป็นสองนิ้ว กวนช่องคลอดของเรนกะอย่างนุ่มนวล

 

ชินจิที่รู้จุดอ่อนของเรนกะที่มีเซ็กส์มาหลายครั้งแล้ว ก็เน้นการถูจุดนั้นด้วยนิ้ว ทำให้เรนกะบิดตัวพลางปล่อยน้ำหล่อลื่นออกมามากขึ้น

 

「ถ้าส่งเสียงดังมากไป เดี๋ยวก็รู้หรอกนะว่ากำลังมีเซ็กซ์กันอยู่?」

 

「ฉัน…♡ อ๊า♡ ไม่มีรสนิยมชอบโชว์หรอกนะ…♡ อื้ออือ…♡ วันนี้อัลก็อยู่ด้วย… ต้องอดกลั้นเสียงไว้…♡」

 

ชินจิและเรนกะคุยกันด้วยเสียงกระซิบเบาๆ

 

เรนกะที่กลายเป็นคนรักของชินจิ ได้สูญเสียความรู้สึกชอบอัลวินในฐานะเพศตรงข้ามไปนานแล้ว ตอนนี้เธออยากจะหลีกเลี่ยงการถูกเห็นภาพลามกของตัวเอง

 

「งั้นค่อยๆ ทำกันเถอะนะ…」

 

「อืม…♡ ชินจิ…♡ มาเลย…♡」

 

เมื่อดึงนิ้วออก น้ำหล่อลื่นก็ไหลเป็นสาย

 

ชินจิถอดชุดชั้นในลง แล้วดึงอวัยวะเพศออกมา จากนั้นก็ค่อยๆ สอดเข้าไปในช่องคลอดของเรนกะ เขาดันอวัยวะเพศเข้าไปในช่องคลอดที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำหล่อลื่น และเอวของชินจิก็แนบชิดกับก้นของเรนกะ

 

「ฮ้า…♡ เข้าไปแล้ว…♡ จู๋ของชินจิ รู้สึกดีจัง…♡」

 

「ข้างในของเรนกะสุดยอดเลยนะ…หันมาทางนี้สิ」

 

「อืม…♡ อื้ออือ…♡ จุ๊บ…จุ๊บ…♡ ชินจิ…♡ กำลังกระตุกอยู่ในตัวฉัน♡ ข้างในฉันรู้สึกดีไหม?♡」

 

「อืม… ข้างในของ เรนกะ ทำให้ฉันรู้สึกสบายใจที่สุดเลยนะ อยากจะเชื่อมต่อกันไปตลอดเลย」

 

ชินจิไม่ขยับทันทีหลังจากสอดใส่ แต่โอบแขนรอบท้องและหน้าอกของเรนกะ

 

ขณะจูบกับเรนกะ เขาก็เลื่อนมือลูบไล้ร่างกายของเรนกะอย่างช้าๆ

 

เรนกะรู้สึกถึงความสุขที่ได้เชื่อมต่อกับคนที่รักมากกว่าความสุขจากการลูบไล้ ช่องคลอดของเรนกะรัดอวัยวะเพศของชินจิอย่างพอดี

 

ช่องคลอดของเรนกะแนบชิดกับอวัยวะเพศของชินจิอย่างสมบูรณ์แบบ และปากมดลูกก็ต้อนรับปลายอวัยวะเพศ ไม่มีการบีบรัดเพื่อกลืนอสุจิเหมือนเฟรรี่ มีแต่แรงบีบในช่องคลอดที่แสดงความตั้งใจจะทำให้ชินจิรู้สึกดีที่สุดในแบบของเรนกะ

 

ชินจิรู้สึกสบายใจมาก จนคิดว่าแค่สอดเข้าไปก็สามารถหลั่งอสุจิได้แล้ว

 

นี่คือช่องคลอดที่ดีที่สุดสำหรับชินจิโดยเฉพาะ ซึ่งเกิดจากร่างกายที่เข้ากันได้ดีเยี่ยมและความรักที่ทุ่มเทของ เรนกะ

 

「ชินจิ…♡ ฉัน…แค่เชื่อมต่อกันก็อาจจะเสร็จแล้วนะ…♡」

 

「ฉันก็จะ…ขยับช้าๆ นะ อดทนหน่อยนะ」

 

「อืม…♡ จุ๊บ…♡ อื้ออือ…♡ อื้ออือ, อื้ออือ…♡ เลีย…เลีย…♡ จุ๊บ…จ๊วบ…♡」

 

ริมฝีปากของชินจิและเรนกะแนบชิดกัน ลิ้นพันเกี่ยวกัน

 

ชินจิเริ่มการกระแทกที่ช้ามาก พลางจูบอย่างดูดดื่มราวกับกำลังแลกเปลี่ยนน้ำลาย เขาดึงอวัยวะเพศออกมาเกือบสุด แล้วก็ดันอวัยวะเพศเข้าไปจนถึงปากมดลูก

 

เรนกะก็ยื่นก้นออกไป แล้วกดส่วนลึกของช่องคลอดกับปลายอวัยวะเพศอย่างแรง กลีบช่องคลอดพันรอบอวัยวะเพศอย่างแน่นหนา เพื่อกระตุ้นให้หลั่ง…

 

ชินจิตัดสินใจที่จะอดทนกับการหลั่งให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อที่จะลิ้มรสช่องคลอดของเรนกะให้เต็มที่ และในขณะที่เขาคิดว่าอีกแค่ครั้งเดียวก็จะหลั่ง เสียงประตูห้องแต่งตัวก็เปิดออก

 

「ชินจิ, เรนกะ ทางนั้นเป็นไงบ้าง?」

 

「พวกเราเสร็จแล้ว! เอ๊ะ? ไม่มีใครอยู่นี่นา…」

 

เสียงของอัลวินและมีริสดังขึ้น จากตำแหน่งที่อัลวินยืนอยู่ พวกเขาไม่เห็นเงาของทั้งสองคนที่เชื่อมต่อกันอยู่ที่มุมห้องน้ำ ทำให้ดูเหมือนว่าทั้งสองไม่ได้อยู่ในห้องน้ำ

 

เรนกะเบิกตากว้างด้วยความตกใจ

 

ชินจิไม่สามารถหยุดการกระแทกครั้งสุดท้ายได้แล้ว เพื่อไม่ให้เรนกะส่งเสียงครางด้วยความสุขจากการหลั่ง

 

เขาจึงดึงศีรษะของเธอเข้ามา แล้วประกบปากเข้าหากันอย่างรุนแรง พร้อมกับกระแทกอวัยวะเพศเข้าไปในช่องคลอดส่วนลึกและหลั่งอสุจิ

 

「〜〜〜〜♡♡♡♡」

 

ตึ้ก…♡ ตึ้ก…♡ ตึ้ก…♡ ตึ้ก…♡

 

ชินจิหลั่งในช่องคลอดของเรนกะ พลางส่งกระแสความคิดผ่านรอยสลักแห่งราคะไปยังมีริส ให้พาอัลวินออกจากห้องแต่งตัวไปช่วยงานที่สวน

 

「อัลคุง ดูเหมือนจะไม่มีใครอยู่ งั้นไปช่วยคุณเอมิลี่ที่ข้างนอกกันเถอะ」

 

「นั่นสินะ! ทั้งสองคนอาจจะอยู่ตรงนั้นก็ได้นะ」

 

ขณะที่เสียงพูดคุยของอัลวินและมีริสดังขึ้น เรนกะก็ถึงจุดสุดยอด เธอใช้แรงที่เหลือทั้งหมดเพื่อไม่ให้ล้มลงบนพื้น เนื่องจากผนังที่ลื่นไม่มีที่ให้จับ เธอจึงจับแขนของชินจิ “แน่น~” พลางดื่มด่ำกับความรู้สึกที่ถูกหลั่งอสุจิเข้าไปอย่างเต็มที่

 

ชินจิและเรนกะไม่ขยับเลยจนกระทั่งการหลั่งสิ้นสุดลง เมื่ออัลวินและมีริส ออกจากห้องแต่งตัวไป และความรู้สึกถึงตัวพวกเขาก็ห่างออกไป ชินจิก็ดึงอวัยวะเพศออกในที่สุด

 

「ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นจังหวะที่ยอดเยี่ยมจริงๆ นะ」

 

「ฮ้า…♡ ฮ้า…♡ เกือบจะถูกจับได้ซะแล้ว…♡」

 

ชินจิและเรนกะ หัวเราะให้กันอย่างสนุกสนาน

 

「ดูเหมือนเราต้องไปแล้วนะ」

 

「นั่นสินะ เดี๋ยวอาจจะกลับมาหาอีก ฉันจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องแล้วค่อยไปนะ」

 

「เข้าใจแล้ว ขอบคุณนะเรนกะ」

 

「อืม…♡」

 

ชินจิจูบเบาๆ แล้วจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย

 

“เอาล่ะ ต้องหลอกให้เนียนซะหน่อยสินะ…” ชินจิพึมพำกับตัวเองพลางเดินออกไปที่สวนก่อนเรนกะ