「ขอโทษจริงๆ ค่ะ…!」

 

ลีร่าที่จัดเสื้อผ้าบนเตียงเรียบร้อยแล้ว ก้มศีรษะลง ชินจิยิ้มแห้งๆ แล้วบอกให้ลีร่าหยุดก้มศีรษะ เขาเรียกเอมิลี่ที่รออยู่ข้างนอกเข้ามา แล้วก็เริ่มพูดคุยกัน

 

「ฉันก็ไม่ได้หยุดเธอด้วย เพราะงั้นถือว่าเสมอแล้วกันนะ」

 

「ฉันก็โดนกอดทั้งคืนเหมือนกัน เลยรู้ดีว่าชินจินะ อึดแค่ไหน…♡」

 

「ทั้งคืน…」

 

ลีร่ากลืนน้ำลาย “กึ้ก” เมื่อบรรยากาศเริ่มแปลกๆ และเรื่องไม่คืบหน้า ชินจิจึงกระแอมในลำคอ “อื้อออ” เพื่อดึงความสนใจของทั้งสองคน

 

「ถึงจะสายไปหน่อย แต่ฉันชื่อชินจิ ส่วนนี่เอมิลี่」

 

「ฉันชื่อลีร่าค่ะ…ว่าไปแล้วก็ยังไม่ได้ทักทายกันอย่างเป็นทางการเลยนะคะ」

 

ลีร่านั่งลงใหม่พลางยิ้มแห้งๆ เอมิลี่ก็ตอบกลับลีร่าว่า “ยินดีที่ได้รู้จักนะ♡”

 

「ตอนแรกมันเป็นแบบนั้นนี่นา เอาล่ะ…เรื่องมินาโตะนะ」

 

ดูเหมือนว่าเวทมนตร์เสน่ห์จะถูกถอนออกไปอย่างสมบูรณ์แล้ว เพราะเมื่อเอ่ยชื่อมินาโตะ สีหน้าของลีร่าก็เปลี่ยนเป็นเคร่งเครียด

 

「ฉันตั้งใจจะจัดการเขาไม่ให้มายุ่งกับผู้หญิงของฉันได้อีกต่อไป และฉันอยากให้ลีร่าจังช่วยในเรื่องนี้」

 

「คุณจะทำอะไรกับเขาคะ…?」

 

「จัดการเขาซะ」

 

ลีร่ากลั้นหายใจเมื่อชินจิตอบทันที

 

「ถ้าไม่มีดวงตาแห่งเสน่ห์ ก็คงจะแค่ลงโทษอย่างหนักไปแล้วนะ แต่เพราะมีสิ่งนั้น ฉันจะไม่ทำครึ่งๆ กลางๆ หรอกนะ」

 

「…น้องสาวของฉันล่ะคะ… คุณบอกว่าอาจจะตายตามเขาไปไม่ใช่เหรอคะ…?」

 

ลีร่าหน้าซีดแล้วมองชินจิด้วยสายตาที่อ้อนวอน ชินจิยิ้มตอบลีร่าอย่างอ่อนโยน

 

「ก่อนหน้านั้นฉันจะปลดปล่อยพวกเธอให้เป็นอิสระนะ ฉันอยากให้มินาโตะตายไปอย่างโดดเดี่ยว ถึงแม้จะเป็นวิธีที่ค่อนข้างบังคับหน่อย…เหมือนเมื่อกี้ไง」

 

「คะ, เซ็กส์เหรอคะ…?」

 

「เพราะมันเป็นเรื่องบังคับ ก็คงจะกลายเป็นการข่มขืนไปนั่นแหละนะ」

 

ชินจิอธิบายเหตุผลให้กับลีร่าที่กำลังตกตะลึง

 

ดวงตาแห่งเสน่ห์นั้นทรงพลังกว่าเวทมนตร์เสน่ห์มาก การกระตุ้นความไม่ไว้วางใจในตัวมินาโตะอย่างที่เคยทำกับลีร่า นั้นเป็นไปไม่ได้เลย เพราะพวกเธอถูกทำให้หลงรักมากขนาดนั้น หากต้องการเขียนทับความรู้สึก ‘รัก’ ด้วยสิ่งที่แข็งแกร่งกว่า การทรมานด้วยความสุขเป็นวิธีที่ง่ายที่สุด แน่นอนว่าฝาแฝดจะต้องขัดขืน ดังนั้นมันจะกลายเป็นการข่มขืน เขาจะกระทำจนกว่าพวกเธอจะคิดอะไรไม่ได้เลย จะทำให้พวกเธอจมดิ่งในความสุขและลบสถานะที่หลงรักมินาโตะออกไป

 

「การยกเลิกด้วยความสมัครใจเป็นสิ่งที่ดีที่สุดนะ แต่ถ้าทำต่อหน้ามินาโตะก็อาจมีโอกาสที่เขาจะยกเลิกกลางคันด้วย」

 

ชินจินึกถึงท่าทีของมินาโตะแล้วคิดว่า “คงเป็นประเภทที่จะปฏิเสธหญิงสาวที่ถูกคนอื่นกระทำสินะ” เมื่อเสร็จแล้ว หากใช้เวทมนตร์สะกดจิตเพื่อผนึกสภาพที่จมดิ่งในความสุขไว้ ก็จะเหลือเอลฟ์ฝาแฝดที่ได้รับการปลดปล่อยจากดวงตาแห่งเสน่ห์นั่นเอง การที่ร่างกายถูกพัฒนาไปแล้วก็ช่วยไม่ได้ เพราะเวทมนตร์สะกดจิตจะไม่ส่งผลในขณะที่ดวงตาแห่งเสน่ห์กำลังทำงานอยู่

 

「มี…วิธีอื่นอีกไหมคะ…?」

 

「ฉันคิดไม่ออกนะ ถึงลีร่าจังจะไม่ร่วมมือ ฉันก็จะทำด้วยตัวเองอยู่ดีนะ แค่อย่าขัดขวางก็พอ」

 

ชินจิส่งสายตาให้เอมิลี่ แล้วเอมิลี่ก็พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม ความคิดของลีร่าสับสนวุ่นวายไปหมด

 

 

 

สิ่งที่ชินจิกำลังจะทำนั้นเป็นแผนการที่ชั่วร้ายมาก เธอรู้สึกว่ามันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับคนชั่วอย่างมินาโตะที่พอใจกับการทำตามใจชอบเพียงชั่วคราวอย่างสิ้นเชิง ลีร่าสัมผัสได้ว่า ชินจิได้เตรียมใจที่จะฆ่ามินาโตะ และเตรียมใจที่จะถูกตำหนิเรื่องการข่มขืนน้องสาวฝาแฝดไว้แล้ว เธอรู้สึกถึงความน่ากลัวจากชินจิ ที่จะทำตามแผนจนสำเร็จไม่ว่าใครจะพูดอะไรก็ตาม เอมิลี่ที่กำลังจ้องมองชินจิด้วยสีหน้าเคลิบเคลิ้ม ก็เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดอย่างไม่ต้องสงสัย

 

ลีร่าพูดอะไรไม่ออก และก้มหน้าลง

 

「คงจะพูดว่าร่วมมือไม่ได้สินะ สิ่งที่ฉันกำลังจะทำคือการฆ่าคนและการข่มขืน แค่ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นก็พอแล้วนะ เมื่อทุกอย่างจบลง น้องสาวของเธอก็จะกลับไปหาลีร่าจังเอง」

 

「อ๊า……」

 

มือของชินจิวางลงบนศีรษะของลีร่าที่ก้มหน้าอยู่ มือข้างนั้นเริ่มลูบศีรษะของลีร่าอย่างอ่อนโยน ลีร่ารู้สึกว่าจิตใจของเธอสงบลงทุกครั้งที่ถูกชินจิลูบไล้ ในขณะเดียวกัน เธอก็เริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่า “ฉันควรปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างนี้จริงๆ หรือ?” เวทมนตร์สะกดจิตของชินจิกำลังชักนำความคิดของลีร่าให้เลือกตัดสินใจว่าจะเตรียมใจหรือไม่

 

การกระทำของชินจิเป็นความชั่วร้ายอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ผลลัพธ์คือการช่วยเหลือน้องสาวที่รักของเธอ ในฐานะพี่สาวที่ควรจะช่วยเหลือน้องสาวด้วยตัวเอง เธอควรจะเฝ้าดูชินจิผู้เป็นคนแปลกหน้าเข้ามาช่วยเหลืออย่างเงียบๆ อย่างนั้นหรือ?

 

(ไม่ดีอยู่แล้ว!)

 

ลีร่ากระตุ้นตัวเองที่อ่อนแอ แล้วรวบรวมความกล้า เธอจับมือของชินจิที่กำลังลูบไล้ แล้วเงยหน้าขึ้นมองชินจิ

 

「ฉันจะร่วมมือค่ะ น้องสาวของฉัน…ฉันอยากจะช่วยด้วยตัวเองค่ะ…!」

 

「อย่างนั้นหรือ…เยี่ยมมากเลยนะ ลีร่าจัง นั่นแหละคือพี่สาว」

 

「อ๊า…」

 

เมื่อชินจิพูดว่า “พี่สาว” ลีร่าก็หวนนึกถึงภาพของน้องสาวที่เคยเรียกเธอว่า “พี่สาว” และรักเธอในอดีต ความกล้าหาญและความมุ่งมั่นก็เพิ่มขึ้น ความมุ่งมั่นที่จะพาน้องสาวกลับมาจากมินาโตะแม้จะต้องมีส่วนร่วมในการกระทำที่ชั่วร้ายก็ตาม

 

ชินจิแอบยิ้มอย่างพึงพอใจที่สามารถชักนำลีร่าได้สำเร็จ ถึงแม้เขาจะบอกว่าไม่ว่าอย่างไรก็ได้ แต่การที่จะสามารถโน้มน้าวลีร่าผู้เป็นหน่วยลาดตระเวนของปาร์ตี้ได้หรือไม่นั้น มีผลอย่างมากต่ออัตราความสำเร็จของแผนการ

 

「แล้วก็ ขอบคุณนะ การที่ลีร่าจังช่วยเหลือ ฉันก็เป็นประโยชน์และทำให้ฉันดีใจนะ」

 

「ค่ะ…♡」

 

มือของชินจิที่เคยลูบศีรษะสัมผัสแก้มของเธอ ความอบอุ่นของมือทำให้จิตใจที่ตึงเครียดของลีร่าสงบลง เมื่อถูกสัมผัสด้วยมือของชายที่เพิ่งร่วมรักกัน ลีร่าก็ยิ้มอย่างเขินอาย

 

「สิ่งที่อยากให้ช่วยคือ ฉันต้องการพลังเวทของมินาโตะ ทั้งเลือด ทั้งน้ำลาย… อยากให้รวบรวมมาให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เอาที่รวบรวมได้ไปให้เอมิลี่ในตอนเย็นก็พอ」

 

ชินจิพึมพำว่า มินาโตะดูเหมือนจะไม่มีทีท่าว่าจะออกจากที่พักเลย

 

「คุณรู้ได้ยังไงคะ…?」

 

「ฉันก็เฝ้าดูอยู่เหมือนกันนะ ได้ยินบทสนทนาส่วนใหญ่ด้วย」

 

ชินจิเพิ่มในใจว่า “ก็เฟรรี่นั่นแหละนะ”

 

ความจริงแล้วลีร่ารู้ว่า มินาโตะที่ได้รับคำเตือนเมื่อคืนนี้ ประกาศว่าจะแก้แค้นชินจิในการทดสอบ และจะพักผ่อนอยู่ในที่พักจนกว่าจะถึงตอนนั้น

ลีร่ารู้สึกว่าทุกอย่างอยู่ในกำมือของชินจิ เธอรู้สึกทั้งน่ากลัวและน่าพึ่งพา ความหวังที่จะพาน้องสาวฝาแฝดกลับมาเริ่มก่อตัวขึ้นอย่างชัดเจนในใจของลีร่า

 

「ฉันมีขั้นตอนต่อไปที่จะต้องทำ ดังนั้นฉันจะเตรียมตัวอยู่ที่นี่นะ เอมิลี่, ลีร่าจัง ฝากทั้งสองคนด้วยนะ」

 

「ปล่อยให้ฉันจัดการได้เลย!」

 

「ค่ะ…!」

 

ทั้งสองตอบรับความต้องการของชินจิ

 

 

 

「เฮ้ยลีร่า! เมื่อกี้แกไปทำอะไรมา!」

 

เมื่อลีร่ากลับมาที่โรงแรม ก็เลยเที่ยงไปแล้ว มินาโตะที่ดูหงุดหงิดกำลังรออยู่พร้อมกับฝาแฝด ลีร่าทำหน้าขอโทษเหมือนเดิม แล้วขอการให้อภัยจากมินาโตะ

 

「ขอโทษค่ะ… พอแอบเฝ้าดูอยู่ก็เห็นว่าชินจิกับคุณเอมิลี่กำลังออกเดทกัน… ฉันก็เลยไปขัดขวางไม่ให้บรรยากาศดูดีเกินไป…」

 

เมื่อได้ยินว่าเอมิลี่กำลังเดท คิ้วของมินาโตะก็เลิกขึ้น

 

「ว่าไงนะ! ขัดจังหวะได้เรียบร้อยใช่มั้ย？」

 

「ค่ะ… พวกเขากลับไปโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยค่ะ…」

 

「ดี… อย่างนั้นก็ดี」

 

「ดีจังเลยนะคะ♡ ท่านมินาโตะ♡」

 

「ต้องรีบทำให้เขารู้ถึงเสน่ห์ของท่านมินาโตะให้ได้แล้วนะคะ ♡」

 

เมื่อมินาโตะอารมณ์ดีขึ้น น้องสาวฝาแฝดก็เบียดเข้ามาจากทั้งสองข้าง มินาโตะทำหน้าทะลึ่งพลางสัมผัสและจูบน้องสาวฝาแฝด แม้จะถูก มินาโตะทำอะไรตามใจชอบ น้องสาวของเธอก็ยังทำหน้าเคลิบเคลิ้มและมีความสุข

 

(ฉันจะช่วยพวกเธอให้ได้!)

 

“ฉันจะไปทำความสะอาดนะคะ” ลีร่าพูด พลางเดินแยกออกมาจากทั้งสามคน แล้วเริ่มปฏิบัติการตามที่ชินจิร้องขอ