หลังจากแยกกับเฟรรี่แล้ว ชินจิก็ไปที่กิลด์ เขาไปยังแผนกที่รับเรื่องการยื่นคำขอปาร์ตี้ การร้องเรียน และอื่นๆ

 

อาจเป็นเพราะเลยช่วงเวลาที่แออัดที่สุดในตอนเช้าไปแล้ว เขาจึงไปถึงเคาน์เตอร์ได้ทันที

 

「ขอโทษนะครับ อยากจะถามเกี่ยวกับ〈มังกรเพลิง〉หน่อย」

 

「…เข้าใจแล้วค่ะ ไม่ทราบว่าต้องการทราบเนื้อหาเกี่ยวกับอะไรคะ?」

 

ชินจิไม่พลาดที่จะเห็นสีหน้าของพนักงานต้อนรับที่แวบหนึ่งแสดงออกว่า “อีกแล้วเหรอ…”

 

ชินจิตัดสินใจพูดต่อด้วยสีหน้าที่ลำบากใจกับพนักงานต้อนรับที่ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

 

「มีคนมาถามบ่อยขนาดนั้นเลยเหรอครับ?」

 

「…ขออภัยค่ะ เผลอแสดงสีหน้าออกมาเสียแล้ว」

 

ชินจิแสดงความเห็นใจต่อพนักงานต้อนรับที่กล่าวขอโทษ

 

「เมื่อวานนี้ปาร์ตี้ของผมก็โดนเหมือนกันครับ ดูจากท่าทางแล้ว ผมคิดว่าพวกเขาน่าจะก่อปัญหาที่อื่นด้วยครับ เข้าใจเลยครับ」

 

「มีการสอบถามเข้ามาบ่อยเท่านั้นเองค่ะ คุณต้องการตรวจสอบบันทึกเกี่ยวกับสมาชิกหรือชื่อเสียงของปาร์ตี้ใช่ไหมคะ?”」

 

พนักงานต้อนรับหัวเราะแห้งๆ แล้วถามกลับ ชินจิก็พยักหน้าเงียบๆ

 

เมื่อฟังเรื่องราวทั้งหมดจากพนักงานต้อนรับแล้ว เขาก็กล่าวขอบคุณและเดินออกจากเคาน์เตอร์ เขานั่งลงที่ที่นั่งที่ว่างอยู่ แล้วรวบรวมข้อมูลในหัว

 

〈มังกรเพลิง〉เป็นปาร์ตี้ระดับต่ำสุดของระดับสูง

 

หัวหน้าคือมินาโตะ เป็นนักเวทที่ทำสัญญากับภูตเพลิง

 

ลีร่า ลิลี่ ลิล เป็นสามพี่น้องเอลฟ์ ลีร่าเป็นพี่คนโต ส่วนลิลี่และลิลเป็นฝาแฝดน้องรองและน้องเล็ก รายละเอียดเกี่ยวกับภูตเพลิงไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด…

 

ชื่อเสียงของปาร์ตี้สุดโต่งมาก

 

สำหรับการพิชิตดันเจี้ยนและการสังหารสัตว์ประหลาดที่ไม่เกี่ยวข้องกับผู้คน พวกเขายังคงทำผลงานได้อย่างยอดเยี่ยมไร้ที่ติ

 

แต่สำหรับเควสต์ที่เกี่ยวข้องกับผู้คน ดูเหมือนจะมีปัญหากับผู้ว่าจ้างเป็นบางครั้ง ทำให้ได้รับการประเมินทั้งดีและไม่ดี

 

(การประเมินที่ดีที่ออกมานั้น เป็นเพราะใช้เวทมนตร์〈เสน่ห์〉หรือไม่ก็เจอผู้ว่าจ้างที่เข้ากันได้ดี..)

 

คิดไปก็ไม่ได้คำตอบ สิ่งที่รู้คือ ถึงแม้จะยังไม่รู้เรื่องบุคลิกส่วนตัว แต่ก็เป็นปาร์ตี้ที่มีความสามารถในการต่อสู้ที่เหมาะสมกับระดับต่ำสุดของระดับสูง

 

(ข้อมูลภายนอกก็ประมาณนี้สินะ ที่เหลือก็…)

 

ชินจิคิดทบทวนในใจพลางเดินออกจากกิลด์

 

 

 

หลังจากนั้น ชินจิก็ซื้อข้อมูลเกี่ยวกับ〈มังกรเพลิง〉เท่าที่จะซื้อได้จากนักขายข่าวในบาร์ที่อยู่ในตรอกซอย แล้วกลับไปที่ห้องของตัวเองที่โรงแรม

 

ชินจิเริ่มเขียนข้อมูลประวัติของ <มังกรเพลิง> ที่รวบรวมได้ทั้งหมด

 

‘มินาโตะ: นักเวทและหัวหน้า〈มังกรเพลิง〉

 

ชายหนุ่มรูปงามมาก นิสัยเย่อหยิ่งและเห็นแก่ตัว เคยมีฐานอยู่ในเมืองข้างๆ แต่เกิดข้อผิดพลาดในการใช้ภูตเพลิงเผาทุ่งหญ้าใกล้เมือง ทำให้รู้สึกอึดอัดจึงมาที่เมืองนี้

 

เขาหน้าตาดีจึงเป็นที่นิยมในหมู่ผู้หญิง ชอบผู้หญิงหน้าอกเล็ก และเคยเที่ยวกับผู้หญิงหน้าอกเล็กหลายคน ดูเหมือนว่าเคยมีปัญหาเกิดขึ้นบ้างจากเรื่องนี้ แต่ก็แก้ไขได้ด้วยกำลังหรือเงินทอง ไม่มีข้อมูลว่าสามารถใช้เวทมนตร์〈เสน่ห์〉ได้ แต่ก็รู้ว่าสามารถใช้ได้ จึงต้องระวัง’

 

‘ลีร่า ลิลี่ ลิล เป็นสมาชิกปาร์ตี้ของมินาโตะ’

 

‘ลีร่า: พี่สาวคนโตของสามพี่น้องเอลฟ์ มีบทบาทเป็นหน่วยสอดแนม

 

ความสามารถในการต่อสู้และสอดแนมค่อนข้างยอดเยี่ยม นิสัยเงียบขรึมและขี้อาย สามพี่น้องหน้าตาคล้ายกัน แต่เธอมีหน้าอกใหญ่ที่สุด จึงจำง่าย ในที่สาธารณะดูเหมือนจะได้รับการปฏิบัติแบบปกติ แต่ในโรงแรมที่พวกเขาพัก มักจะได้ยินเสียงตะโกนใส่เธออยู่บ่อยๆ จึงได้รับการปฏิบัติที่ไม่ดี ไม่ทราบว่าเข้ามาเป็นเพื่อนร่วมทีมได้อย่างไร’

 

‘ลิลี่: น้องสาวคนรองของสามพี่น้องเอลฟ์ มีบทบาทเป็นสายแทงก์

 

ความสามารถในการต่อสู้ยอดเยี่ยม นิสัยร่าเริงและเข้ากับคนง่าย หน้าอกเล็ก น้องสาวคนเล็กก็หน้าอกเล็กพอๆ กันจนแทบแยกไม่ออก นอกจากทรงผม ทรงผมคือมัดผมข้างขวา ถูกมินาโตะเอ็นดูพร้อมกับลิล ไม่ทราบว่าเข้ามาเป็นเพื่อนร่วมทีมได้อย่างไร’

 

‘ลิล: น้องสาวคนเล็กของสามพี่น้องเอลฟ์ มีบทบาทเป็นสายโจมตี

 

ความสามารถในการต่อสู้ยอดเยี่ยม นิสัยร่าเริงและเข้ากับคนง่าย หน้าอกเล็ก รูปร่างเกือบจะเหมือนกับน้องสาวคนรองจนแทบแยกไม่ออก นอกจากทรงผม ทรงผมคือมัดผมข้างซ้าย ถูกมินาโตะเอ็นดูพร้อมกับลิลี่ ไม่ทราบว่าเข้ามาเป็นเพื่อนร่วมทีมได้อย่างไร’

 

‘แฟลร์: ภูตเพลิง ทำสัญญากับมินาโตะ

 

พลังเวทเพลิงรุนแรงมาก แต่มีความแม่นยำต่ำ ผมสีดำหยิก ผิวสีแทน และมีรูปร่างดี รายละเอียดอื่นๆ นอกเหนือจากรูปลักษณ์ภายนอกไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด ไม่ทราบว่าทำสัญญากับมินาโตะได้อย่างไร มีจุดที่ไม่ทราบแน่ชัดมากเกินไป จำเป็นต้องรวบรวมข้อมูลเพิ่มเติม’

 

หลังจากเขียนข้อมูลเสร็จ ชินจิก็วางปากกาลงบนโต๊ะ

 

「…ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ยังไม่สามารถเคลื่อนไหวอย่างโจ่งแจ้งได้สินะ」

 

ในสถานการณ์ปัจจุบัน การพิสูจน์ว่าถูกใช้เวทมนตร์〈เสน่ห์〉นั้นเป็นเรื่องยาก หากเขาเป็นฝ่ายเริ่มก่อความวุ่นวาย ชื่อเสียงของ〈หมาป่าทะยาน〉ก็จะเสียไปด้วย ซึ่งไม่ตรงกับความตั้งใจของชินจิ

 

(ดูจากท่าทางแล้ว มันคงจะเข้ามาหาเรื่องอีกแน่ๆ)

 

เขานึกถึงตอนที่ดักฟังอยู่ คงจะมีการติดต่อกันอีกแน่นอน เพราะมินาโตะโกรธจัด ตอนนี้ทำได้แค่ระมัดระวังและรอเท่านั้น…เขาสรุปเช่นนั้น

 

ขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น เขาก็ได้ยินเสียงใครบางคนกำลังวิ่งตรงมาที่ห้องของชินจิ มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะทำเช่นนี้ได้

 

「ชินจิ! ไปกินข้าวเย็นกันเถอะ♡」

 

เอมิลี่เปิดประตูเข้ามาโดยไม่เคาะ

 

「…ฉันบอกให้เคาะประตูก่อนเสมอไม่ใช่เหรอเอมิลี่?」

 

「ก็เราสนิทกันนี่นา…♡」

 

「เขาว่ากันว่า แม้จะสนิทกัน ก็ต้องมีมารยาทนะ…!」

 

ชินจิกดขมับพลางถอนหายใจกับเอมิลี่ ที่ไม่เคยเข็ดหลาบ เขาเริ่มคุ้นเคยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งตั้งแต่ที่เอมิลี่พักที่โรงแรมเดียวกับเขาแล้ว

 

เอมิลี่จับมือชินจิแล้วดึงอย่างแรง ชินจิก็ยอมแพ้แล้วเริ่มเดินไปที่ห้องอาหาร

 

เขามองใบหน้าของเอมิลี่ที่เดินอยู่ข้างๆ อย่างพินิจพิเคราะห์อีกครั้ง ก็ยังไงเธอก็น่ารักมากจริงๆ ชินจิคิดว่าก็คงช่วยไม่ได้ที่เธอจะตกเป็นเป้าหมายของพวกโรคจิต

 

เอมิลี่สังเกตเห็นสายตาของชินจิ จึงเงยหน้าขึ้นแล้วขยิบตาอย่างน่ารัก

 

「มีอะไรเหรอ? ในที่สุดก็รู้ถึงเสน่ห์ของฉันแล้วสินะ?」

 

เอมิลี่คิดว่าชินจิจะเมินเฉยไปตามปกติ อย่างไรก็ตาม การตอบสนองของชินจิในวันนี้แตกต่างไปจากปกติ

 

「ก็…เอมิลี่น่ารักจริงๆ นั่นแหละ」

 

「…ฮะ?」

 

เอมิลี่หน้าแดงก่ำ และชินจิก็สับสนกับปฏิกิริยาที่แตกต่างจากที่เขาคิดไว้ว่าเธอจะเหลิง เมื่อคิดดูดีๆ แล้ว เขามักจะเมินเฉยหรือตอบกลับแบบขอไปทีมาโดยตลอด ไม่เคยชมเชยเธออย่างจริงจังเลยแม้แต่ครั้งเดียว

 

「จะ, จะ, อย่างนั้นเหรอคะ ถ้าเป็นเอมิลี่จังที่น่ารักแบบนี้ ตอนนี้ก็คบกันได้เลยนะคะ!」

 

「ฮ่าๆๆๆ ขอผ่านแล้วกันนะ」

 

ชินจิปฏิเสธคำพูดของเอมิลี่ ที่กำลังเล่นผมพลางมองชินจิอย่างเฉียงๆ ด้วยรอยยิ้ม ทำให้เอมิลี่หน้าบูดบึ้ง

 

「เอาเถอะน่า วันนี้ขอแค่ไปกินข้าวเย็นด้วยกันก็แล้วกันนะ」

 

「..ช่วยไม่ได้นะ!」

 

ชินจิดึงมือที่เคยถูกดึงกลับไป ทำให้เอมิลี่ยิ้มอย่างอารมณ์ดี แล้วเดินตามหลังชินจิไป