รถม้าที่บรรทุกสมาชิกสี่คนของ〈หมาป่าทะยาน〉 และเอมิลี่ ออกจากเมืองแห่งทะเลทรายโดยไม่มีปัญหาเกิดขึ้น และใช้เวลาเดินทาง 3 วัน ในที่สุดก็มาถึงเมือง〈เมดิโอ〉 ซึ่งเป็นฐานเดิมของพวกเขา
ทุกคนลงจากรถม้าที่มาถึงหน้ากิลด์นักผจญภัย
「ในที่สุดก็ได้กลับมาแล้ว!」
「แค่เดินทางด้วยรถม้า 3 วันก็เหนื่อยแล้วนะคะ…」
「มี่ ไม่เป็นไรนะ?」
「ฉันต้องหาที่พักแล้วล่ะ! ฉันอยากพักที่เดียวกับชินจิ เพราะงั้นไปกันเถอะ~♡」
「เข้าใจแล้วน่า อย่าเกาะแขนสิ…มันเดินลำบากนะ」
พวกเขาแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มของอัลวิน มีริส เรนกะสามคน และกลุ่มของชินจิกับเอมิลี่สองคน เอมิลี่เกาะแขนชินจิ แต่ชินจิก็แกะมือเธอออก
「จริงสิ พรุ่งนี้เราจะหยุดพักกันนะ วันนี้ก็ยังเช้าอยู่ ไปดูเวทมนตร์พิเศษด้วยกันไหม?」
「เห็นด้วยกับอัลคุงค่ะ! อยากไปค่ะ」
「ฉันก็เห็นด้วย…ชินจิ ไม่พักที่เดียวกับพวกเราเหรอ?」
「งั้นไว้เจอกันที่กิลด์…เรื่องที่พักคงต้องขอคิดดูก่อนน่ะ」
「ฉันขอผ่านแล้วกัน…ฉันไม่ทำอะไรแปลกๆ หรอกนะ… ถึงจะอยู่กันสองต่อสองก็เถอะ」
เมื่อเรนกะชวนชินจิ เขาก็พิจารณาอย่างจริงจัง
ชินจิรู้สึกถึงอันตรายจากเอมิลี่ ที่พยายามซ่อนใบหน้าที่เหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างด้วยการโกหกที่ดูไม่เป็นธรรมชาติ
「ถ้าอย่างนั้นเช่าบ้านอยู่ด้วยกันทั้งหมดอาจจะปลอดภัยกว่านะ」
「อัลวิน, มาเช่าบ้านอยู่กันเถอะ!」
「ก็น่าสนุกดีนะ!」
「จะทำความสะอาดและดูแลรักษายากนะ?」
「ฉันไม่ทำอะไรแปลกๆ จริงๆ นะ!?」
ทั้งห้าคนเดินไปด้วยกันจนถึงกลางทาง แล้วก็แยกย้ายกันไปยังที่พักของตัวเอง
ชินจิและเอมิลี่เปิดประตูเข้าไปในโรงแรม〈โพรงตัวตุ่น〉
ชาร์ลอตต้าที่นั่งอยู่ที่เคาน์เตอร์ เมื่อเห็นชินจิ เธอก็ยิ้มแล้วทักทาย
「คุณชินจิ ยินดีต้อนรับกลับค่ะ! ดีใจนะคะที่ปลอดภัย!」
「กลับมาแล้ว ชาร์ลอตต้าจัง ขอรบกวนอีกนะ ว่าแต่มีห้องว่างเหลือไหม? ดูเหมือนเพื่อนร่วมทางของฉันก็อยากพักด้วยน่ะ」
「ห้องว่าง…มีค่ะ แต่มีแค่ห้องที่อยู่ไกลจากห้องคุณชินจิที่สุดเท่านั้นเองค่ะ ห้องอื่นๆ เต็มหมดแล้วค่ะ」
ชาร์ลอตต้าพลิกสมุดบันทึกไปมา ชินจิหันไปมองเอมิลี่เพื่อถามว่า “เอาไง?”
「เอาห้องนั้นแหละ! ชื่อ เอมิลี่ ขอพัก 1 อาทิตย์ก่อนนะ」
「ผมขอ 2 อาทิตย์นะ」
「ขอบคุณมากค่ะ~♪」
ชาร์ลอตต้ายิ้มแย้มแจ่มใสและรับเงินจากทั้งสองคน จากนั้นเธอก็เรียกแม่เสียงดัง แล้วขอให้พาเอมิลี่ไปที่ห้อง
ชาร์ลอตต้าก็เดินพาชินจิไปเพื่อให้เขาตรวจสอบห้องที่ทำความสะอาดแล้ว
ชินจิมาถึงห้องเดิมที่เคยพัก แล้วรับกุญแจแล้วเข้าไปในห้อง ชาร์ลอตต้าก็เดินตามเข้าไป เมื่อประตูปิดลง และเหลือกันอยู่แค่สองคน ใบหน้าของชาร์ลอตต้าก็เปลี่ยนจากใบหน้าของลูกสาวเจ้าของโรงแรมที่ยิ้มแย้มแจ่มใส เป็นใบหน้าของหญิงสาวที่หน้าแดงก่ำ
「เป็นเด็กน่ารักมากเลยนะคะ คุณมีแฟนแล้วเหรอคะ?」
「ไม่ใช่นะ แค่เขามาจีบเท่านั้นเอง」
「น่าเสียดายนะคะ~ เด็กน่ารักขนาดนั้น…ฮิย่า♡」
ชินจิลูบไล้สะโพกที่สวยงามของชาร์ลอตต้า แค่นั้นก็ทำให้ชาร์ลอตต้าสะดุ้ง “บึ้บ♡” ชินจิยิ้มกว้างขึ้นเมื่อเห็นชาร์ลอตต้าที่ไวต่อความรู้สึก
「คืนนี้…จะมาไหม?」
「ค่ะ…♡ รอด้วยนะคะ คุณชินจิ♡」
ชาร์ลอตต้าจูบแก้มของชินจิเบาๆ “จุ๊บ…♡” แล้วออกจากห้องไปทำงานต่อ แผ่นหลังของเธอแสดงให้เห็นถึงความตื่นเต้นที่ไม่อาจซ่อนได้ และไม่แสดงความรู้สึกผิดต่อคนรักเลย
(คุ้มค่าจริงๆ ที่ทำให้ร่างกายของเธอลุ่มหลง จนไม่สามารถพอใจได้แค่กับมอร์สคุง)
ชินจิหัวเราะคนเดียวเมื่อเห็นชาร์ลอตต้า ที่ร่างกายถูกทำให้ตกต่ำ จนไม่มีความรู้สึกต่อต้านการนอกใจอีกต่อไป
〈หมาป่าทะยาน〉มารวมตัวกันที่กิลด์นักผจญภัยอีกครั้ง เมื่อรายงานการกลับมาและการเลื่อนขั้นเสร็จ พวกเขาก็ขอใช้ห้องดูเวทมนตร์พิเศษ โชคดีที่ห้องยังว่างอยู่ ทั้งสี่คนจึงสามารถใช้ได้
พวกเขาได้รับรายการเวทมนตร์จากเจ้าหน้าที่กิลด์ในห้อง แล้วทั้งสี่ก็นั่งเรียงกัน
「พอดูแบบนี้แล้วก็มีเยอะแยะเลยนะ」
「มีเยอะขนาดนี้ก็เลือกยากนะคะ…」
「ชินจิ, เวทมนตร์ไหนที่คนส่วนใหญ่นิยมใช้เหรอ?」
เรนกะ หันไปถาม ชินจิ ขณะที่ อัลวิน และ มีริส กำลังเอียงคอคิดอยู่ข้างๆ
ชินจิ ที่กำลังมองผ่านรายการอย่างคร่าวๆ ก็ยิ้มเจื่อนๆ
「ฉันอยากให้พวกเธอดูไปก่อนโดยไม่มีอคตินะ」
「เยอะขนาดนี้ก็ลังเลสิ เวทมนตร์ที่คนใช้บ่อยๆ ก็น่าจะสะดวกกว่าด้วย」
「นั่นสินะ」 ชินจิ พยักหน้าแล้วถาม อัลวิน และ มีริส ว่าต้องการคำแนะนำไหม ทั้งสองก็พร้อมฟังเพื่อใช้เป็นข้อมูลอ้างอิง
「สำหรับแนวหน้า 〈คมมีดเวทมนตร์〉 ค่อนข้างเป็นที่นิยมนะ เพราะต้องรับมือกับสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่มากขึ้นเรื่อยๆ ส่วน <ย่นระยะ> หรือ <เคลื่อนที่กลางอากาศ> ก็เป็นเวทมนตร์เคลื่อนที่ที่มักจะได้ยินบ่อยๆ」
〈ย่นระยะ〉เป็นเวทมนตร์ที่สามารถเคลื่อนที่ได้ด้วยความเร็วเท่ากับการเคลื่อนที่ของ เอมิลี่ เป็นเวทมนตร์ที่ยอดเยี่ยมที่สามารถใช้ในการบุกทะลวงได้โดยไม่ต้องกังวลเรื่องการป้องกัน
〈เคลื่อนที่กลางอากาศ〉เป็นเวทมนตร์ที่เคลื่อนที่โดยการเตะอากาศ
ดูเหมือนว่ามันจะถูกควบคุมเนื่องจากเป็นเวทมนตร์ที่โจรใช้บ่อยครั้งพร้อมกับ <ย่นระยะ>
「แล้ว 〈กายาเหล็ก〉 ที่เป็นอมตะ 1 วินาทีล่ะ?」
「คนส่วนมากจะใช้เป็นเวทมนตร์ที่ 2 เมื่อเลื่อนเป็นระดับกลางของขั้นสูงแล้วนะ」
ชินจิ กล่าวว่าแม้จะทนได้ชั่วคราว แต่ถ้าไม่สามารถโค่นศัตรูได้ ก็จะค่อยๆ อ่อนแอลง และคนส่วนใหญ่ที่เรียนรู้ก็มักจะเรียนรู้เวทมนตร์ที่เพิ่มพลังในการโจมตีก่อน
「ถ้าเป็นพลธนู ก็จะเป็น〈ติดตาม〉〈ตาเหยี่ยว〉 และเวทมนตร์เคลื่อนที่ประมาณนั้น」
〈ติดตาม〉เป็นเวทมนตร์ที่ทำให้ลูกธนูพุ่งไปตามวิถีที่กำหนด
〈ตาเหยี่ยว〉เป็นเวทมนตร์ที่ทำให้สามารถมองเห็นสภาพแวดล้อมจากมุมสูงได้
「สำหรับอาชีพสายเวทมนตร์ เวทมนตร์ที่ถูกควบคุมในแต่ละธาตุมักจะเป็นเวทมนตร์ที่มีขอบเขตกว้างหรือมีพลังทำลายล้างมากเกินไป… ส่วนใหญ่จะเลือกเวทมนตร์ที่เข้ากันได้ดีนะ ถ้ามีริสเป็นธาตุแสง ก็น่าจะเป็น〈ดาบศักดิ์สิทธิ์〉ล่ะมั้ง」
เวทมนตร์ที่มีพลังทำลายล้างสูงสำหรับต่อสู้กับสัตว์ร้ายขนาดใหญ่ หรือเวทมนตร์ที่มีขอบเขตกว้างสำหรับต่อสู้กับฝูงสัตว์อสูร ซึ่งอาจก่อให้เกิดหายนะได้หากใช้งานไม่ถูกวิธี ก็จะถูกควบคุม
อนึ่ง โดยทั่วไปแล้วธาตุจะแบ่งออกเป็น 6 ชนิด ได้แก่ ไฟ น้ำ ดิน ลม แสง และความมืด ส่วนที่เหลือจะถือว่าเป็นไร้ธาตุ
「พูดมาเยอะแล้ว แต่ถ้าเลือกไปแล้วไม่เข้ากัน ก็แค่ยื่นคำขอใหม่ก็ได้ เพราะงั้นสุดท้ายก็แล้วแต่ชอบเลยนะ เพราะเราต้องเป็นคนใช้เวทมนตร์ ไม่ใช่ให้เวทมนตร์มาใช้เรานะ ไม่งั้นไปไม่ถึงระดับสูงหรอกนะ」
「ก็จริงนะ…ชินจิ ตัดสินใจได้แล้วเหรอ?」
หลังจากพูดคุยเสร็จ ชินจิ ก็ไม่ได้มองรายการเวทมนตร์เลย
มีริส และ เรนกะ เริ่มครุ่นคิดอีกครั้งพลางมองกระดาษ
「อืม ฉันเลือกเวทมนตร์〈อัญเชิญภูต〉นะ ถ้ามีสิ่งนี้ ก็จะสามารถอัญเชิญร่างจริงของ เฟรรี่ ได้น่ะสิ ที่ผ่านมาเป็นแค่ร่างแยก เลยมีขนาดเท่าไหล่ แต่จริงๆ แล้วสูงเท่า มีริส เลยนะ」
「อย่างนั้นเหรอคะ?」
「อยากเห็นบ้างจังเลย…」
「ไว้ตอนฝึกด้วยกันนะ」
「อ่า~ อย่างที่คิดไว้…น่าจะเป็น〈คมมีดเวทมนตร์〉สินะ!」
หลังจากปรึกษาหารือกันอยู่พักหนึ่ง
ท้ายที่สุดแล้ว
อัลวิน เลือก 〈คมมีดเวทมนตร์〉
มีริส เลือก 〈ดาบศักดิ์สิทธิ์〉
เรนกะ เลือก 〈ติดตาม〉
ชินจิ เลือก 〈อัญเชิญภูต〉
พวกเขาได้ยื่นคำขอเวทมนตร์พิเศษไปแล้ว
คำขอได้รับการอนุมัติภายในวันนั้น และทุกคนก็กลับโรงแรมพร้อมกับพลังใหม่
MANGA DISCUSSION