วันรุ่งขึ้นหลังจากที่ชินจิกับเรนกะ และอัลวินกับมีริสได้มีเซ็กส์กัน

ปาร์ตี้〈หมาป่าทะยาน〉ก็ได้หยุดพักชั่วคราว

 

เมื่อคืนก่อน อัลวินได้มาเยี่ยมห้องของชินจิ

 

ชินจิที่เพิ่งแยกกับเรนกะช่วงบ่าย กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่คนเดียว อัลวินก้มหัวขอโทษอย่างรู้สึกผิด แต่ก็ปิดบังบรรยากาศแห่งความสุขไม่มิด เขาบอกว่าอยากจะหยุดพักในวันพรุ่งนี้ ชินจิที่เข้าใจสถานการณ์จึงตอบตกลง

 

ด้วยเหตุนี้เอง ชินจิที่ว่างขึ้นมาอย่างกะทันหัน จึงตัดสินใจไปเยี่ยมบ้านของเพื่อนร่วมปาร์ตี้เก่า ที่แต่งงานและเกษียณไปแล้ว ซึ่งเขาเคยถามที่อยู่ไว้แต่ไม่เคยไปเยี่ยมเลย

 

ชินจิเดินไปตามถนนในเมืองอยู่พักหนึ่ง ก็มาถึงบ้านหลังหนึ่ง

 

ที่นั่นมีร้านขายเครื่องประดับเล็กๆ ที่ดูมีสไตล์ชื่อว่า〈เฮลิโอโทรป〉

 

「ขอรอบกวนหน่อยนะ」

 

เมื่อชินจิเดินเข้าไปในร้าน เขาก็เห็นผ้าที่จัดเรียงอย่างเป็นระเบียบและเครื่องประดับเล็กๆ ที่ประดับด้วยอัญมณี ดูเหมือนจะไม่มีลูกค้าคนอื่นนอกจากชินจิ

 

「ยินดีต้อนรับ…นี่มันชินจินี่นา! ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ!」

 

「ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ฮารุโตะ」

 

เมื่อเห็นหน้าชินจิ พนักงานชายที่แต่งกายเรียบร้อยก็วิ่งเข้ามาหาชินจิอย่างดีใจ

 

เขาคือฮารุโตะ อดีตโจรผู้ใช้มีดสั้น ซึ่งได้เปลี่ยนอาชีพมาเป็นเจ้าของร้านเครื่องประดับโดยใช้ความสามารถด้านฝีมือที่คล่องแคล่ว เมื่อชินจิยื่นมือไป ฮารุโตะก็จับมือเขาแน่น

 

「ดีใจที่ได้เจอหน้านายนะ! วันนี้มาทำอะไรเหรอ?」

 

「ไม่มีอะไรหรอก ปาร์ตี้หยุดพักชั่วคราวน่ะสิ ฉันก็เลยมีเวลาว่าง แล้วก็นึกขึ้นได้ว่านายก็มีลูกมาได้สักพักแล้วนี่นะ ก็เลยมาแสดงความยินดีกับการคลอดบุตรไง」

 

ชินจิหยิบซองจดหมายออกมาจากกระเป๋าแล้วยื่นให้ฮารุโตะ ฮารุโตะรับซองจดหมายมาอย่างลังเล

 

「แน่ใจเหรอ? เหมือนฉันเคยได้ไปมานะ」

 

「นั่นก็ส่วนนั้น นี่ก็ส่วนนี้ไงล่ะ มีลูกแล้วก็ต้องมีค่าใช้จ่ายใช่ไหมล่ะ?」

 

「…ขอโทษ… ขอบคุณนะ เดี๋ยวฉันจะเรียกนานากะมา รอแป๊บนะ」

 

ฮารุโตะถือซองจดหมายแล้วหายเข้าไปด้านในของร้าน รออยู่พักหนึ่ง หญิงสาวผมสีม่วงที่รวบเป็นหางม้า และกำลังอุ้มเด็กทารกอยู่ ก็ปรากฏตัวพร้อมกับฮารุโตะจากด้านในของร้าน

 

เธอคือ นานากะ อดีตนักบวชหญิง ที่แม้หน้าอกจะเล็ก แต่มีช่วงล่างที่อวบอิ่มน่าดึงดูดใจ เหมาะสำหรับการตั้งครรภ์และคลอดบุตร

 

「ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ คุณนานากะ สบายดีไหมครับ?」

 

「จ้ะ ดีใจที่ชินจิก็ดูสบายดีนะจ๊ะ ลูกสาวคนนี้ชื่อฮานะ น่ารักไหมจ๊ะ?」

 

นานากะโชว์ทารกที่กำลังหลับปุ๋ยด้วยใบหน้าที่ไร้เดียงสาออกมาให้ชินจิเห็น ใบหน้าของชินจิผ่อนคลายลงโดยธรรมชาติ

 

「น่ารักจังเลยนะ เหมือนฮารุโตะเลยหรือเปล่า?」

 

「อื้อหือ ก็โดนพูดบ่อยนะเนี่ย พ่อดีใจนะ~」

 

「นี่! ถ้าแตะเดี๋ยวลูกก็ตื่นหรอก」

 

ฮารุโตะพยายามจะแตะแก้มของทารก แต่ก็ถูกนานากะขัด ทำให้เขาหงอยไป ชินจิหัวเราะกับความสัมพันธ์อันดีที่ยังคงเดิม

 

「ชินจิ วันนี้นายว่างใช่ไหม? มาทานข้าวเย็นด้วยกันสิ อยากคุยกันนานๆ หน่อย ฮารุโตะก็อยากคุยด้วยใช่ไหม?」

 

「อืม มาหลังจากปิดร้านแล้วนะ ได้ไหม?」

 

เมื่อถูกทั้งสองคนชวน ชินจิก็พยักหน้า

 

「ฉันจะเอาเหล้าดีๆ มาด้วยนะ」

 

「งั้น ไว้เจอกันนะ」

 

「ฉันจะเตรียมเนื้อวัวไว้ให้นะ」

 

ชินจิออกไปซื้อเหล้าในเมือง ใช้เวลาพักหนึ่ง แล้วก็กลับมายัง〈เฮลิโอโทรป〉อีกครั้ง

 

 

 

「…อือ」

 

「ฮารุโตะ…ฉันจะพานายไปห้องนะ?」

 

ฮารุโตะที่ปล่อยตัวเต็มที่ในการกลับมาพบกันก็เมาจนหลับไป อาหารก็กินเกือบหมดแล้ว และพวกเขาก็กำลังจะดื่มจนหมดแก้วพอดี

 

ชินจิแบกฮารุโตะไปที่ห้องนอนของสองสามีภรรยา ซึ่งอยู่ติดกับห้องนั่งเล่นที่พวกเขากินอาหารเย็นกันตามที่นานากะบอก แล้ววางฮารุโตะลงบนเตียง ฮานะจังก็หลับปุ๋ยอยู่ในห้องเดียวกัน

 

ชินจิปิดประตูอย่างเงียบๆ แล้วก็กลับมายังห้องนั่งเล่น

 

「ขอบคุณนะที่พาไปส่ง เดี๋ยวฉันจะล้างจานเอง」

 

「ให้ฉันช่วยไหม?」

 

「ก็ได้นะ รบกวนด้วยนะ」

 

พวกเขายกจานที่กินเสร็จแล้วไปที่ห้องครัว ชินจิกับนานากะยืนเรียงกันแล้วเริ่มล้างจาน เสียงน้ำและเสียงจานชามกระทบกันดังขึ้นในห้องที่เงียบสงบ

 

「ขอบคุณสำหรับหลายๆ เรื่องมากเลยนะชินจิ ทั้งฉันกับฮารุโตะก็ได้รับการดูแลจากนาย โดยเฉพาะตอนที่ยุบปาร์ตี้ไปน่ะ」

 

「อ่า…เอมิลี่โกรธมากๆ เลยนี่นา」

 

ชินจิหัวเราะแห้งๆ เมื่อนึกถึงท่าทางที่โกรธเกรี้ยวของอดีตสมาชิกปาร์ตี้คนสุดท้ายที่ไม่ได้อยู่ที่นี่ในตอนนี้

 

「ฉันนึกแล้วก็ขนลุกเลยนะ ถ้าชินจิไม่เป็นคนกลางให้ แต่ฉันกับฮารุโตะก็ผิดเองแหละ」

 

「เอมิลี่รับอุปกรณ์ทั้งหมดไปเอง กองกลางก็เอาไปสามในสี่ส่วน นั่นก็ทำให้เธอพอใจแล้ว…จะว่ายังไงดีนะ ก็แค่ทำให้เธอเงียบด้วยพลังของเงินน่ะ」

 

การปลอบประโลมเอมิลี่ที่โวยวายและพูดโน้มน้าวเธออย่างสุดกำลังนั้น ตอนนี้กลายเป็นอดีตและเป็นความทรงจำที่ดีสำหรับชินจิไปแล้ว

 

「จริงๆ เลยนะ ฉันรู้สึกขอบคุณจริงๆ…♡」

 

เสียงน้ำหยุดลง มือของนานากะที่อยู่ใกล้จนไหล่ชนกัน ค่อยๆ เลื่อนลงไปที่เป้ากางเกงของชินจิ มือของนานากะเริ่มลูบไล้อวัยวะเพศของชินจิผ่านกางเกง

 

「นายยังใช้อยู่ใช่ไหม…เวทมนตร์คุมกำเนิดนะ…♡」

 

「แน่นอน…」

 

ชินจิได้ร่ายเวทมนตร์ใส่ตัวเอง มันคือเวทมนตร์เฉพาะตัวที่เพิ่มพลังทางเพศและปริมาณการหลั่งน้ำอสุจิให้มากขึ้น โดยแลกกับการไร้ความสามารถในการทำให้ตั้งท้อง นั่นหมายความว่าการมีเซ็กส์กับชินจิ จะไม่ต้องกังวลว่าจะตั้งท้องเลย ตราบใดที่เขาไม่ต้องการ

 

เมื่อครั้งที่นานากะยังอยู่ในปาร์ตี้เดียวกัน เธอก็มีความสัมพันธ์ทางกายกับชินจิ

 

ฮารุโตะไม่รู้เลยว่าชินจิเป็นคนพรากพรหมจรรย์ของนานากะไป และยังสอนเรื่องความสุขทางเพศให้กับเธอ

 

ฮารุโตะได้สารภาพรักกับนานากะ ทั้งคู่เป็นเพื่อนสมัยเด็กและต่างฝ่ายต่างก็มีใจให้กัน ทำให้นานากะเลือกฮารุโตะ

 

อย่างไรก็ตามนานากะที่จมดิ่งในความสุขที่ชินจิมอบให้ ไม่สามารถตัดความสัมพันธ์ทางกายกับเขาได้

 

ฮารุโตะยังคงไม่รู้เรื่องนี้มาจนถึงปัจจุบัน

 

นานากะที่ตกเป็นทาสอวัยวะเพศของชินจิ มักจะหาโอกาสแอบไปมีเซ็กส์กัน แต่หลังจากที่เธอรู้ว่าตัวเองตั้งท้อง ปาร์ตี้ก็ถูกยุบ เธอก็แต่งงาน และเธอก็พยายามระงับพฤติกรรมเหล่านั้นลง

 

ชินจิรู้ว่าฮารุโตะเป็นคนหลับลึกและไม่ค่อยตื่นง่ายๆ เขาจึงปล่อยให้นานากะทำในสิ่งที่เธอต้องการ เมื่อกางเกงและกางเกงชั้นในถูกปลดลงมา สิ่งที่ปรากฏต่อหน้านานากะ คืออวัยวะเพศของ “นายท่าน” ที่แข็งตัวเต็มที่ ซึ่งใหญ่กว่าของสามีเธอมาก และเธอก็ไม่ได้เห็นมันมานานแล้ว

 

「หลังจากคลอดฮานะจังแล้ว… ฮารุโตะก็ไม่ยอมมีเซ็กส์ด้วยกันเลยค่ะ…♡ ฮืม…♡ จุ๊บ…♡ เลีย…♡ อืม…♡」

 

「งั้นเหรอ… ได้สิ, นานากะ…」

 

นานากะคุกเข่าลงตรงหน้าชินจิ แล้วนำอวัยวะเพศของเขาเข้าไปในปากด้วยใบหน้าที่เคลิบเคลิ้ม เธอใช้ลิ้นที่ช่ำชองและอ่อนนุ่มทำให้ชินจิได้รับความสุข โดยพยายามไม่ให้เกิดเสียงดูดที่ดังเกินไปนัก

 

「ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ แต่ก็กินให้หมดล่ะ”」

 

「ค่ะ…♡ อืม!♡ อู้ววววววว!♡♡♡」

 

 

ชินจิจับหัวของนานากะไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง ไม่รอช้าที่จะปลดปล่อยน้ำอสุจิที่หลั่งออกมาเข้าสู่ปากของนานากะ “พลั่ก! พลั่ก! พลั่ก!”

 

น้ำอสุจิจำนวนมากเอ่อท่วมปากของนานากะ แต่เธอกลับหลับตาลงพร้อมสีหน้าเคลิบเคลิ้ม กลืนน้ำอสุจิของชินจิลงไปจนหมด

 

เมื่อการหลั่งที่ยาวนานสิ้นสุดลง ชินจิก็ค่อยๆ ดึงอวัยวะเพศออกจากปากของนานากะ

 

「ไหนนานากะ อ้าปากให้ดูหน่อยสิ」

 

「…♡ ค่ะ…♡」

 

เมื่อชินจิใช้นิ้วหัวแม่มือเช็ดคราบน้ำอสุจิที่เหลืออยู่รอบปากของนานากะ เธอก็อ้าปากออกตามคำสั่ง เผยให้เห็นภายในช่องปาก เมื่อชินจิยืนยันว่าเธอได้กลืนเข้าไปทั้งหมดแล้ว เขาก็ลูบหัวของนานากะ

 

「เอาล่ะ ยืนขึ้นแล้วหันก้นมาทางนี้สิ」

 

「…ค่ะ♡」

 

นานากะใช้มือทั้งสองข้างจับขอบอ่างล้างจาน หันบั้นท้ายอวบอิ่มมาทางชินจิ เมื่อชินจิ ถอดกางเกงและชุดชั้นในที่เปียกชุ่มจากการออรัลเซ็กส์ของนานากะออก เขาก็สอดอวัยวะเพศที่ยังแข็งตัวอยู่ ราวกับไม่เคยหลั่งมาก่อนเข้าไปในตัวเธอทันที

 

「อืมมมมมมมม♡」

 

นานากะที่ถูกชินจิฝึกฝนมาเป็นอย่างดี ช่องคลอดของเธอถูกฝึกให้รับรู้ถึงความสุขได้อย่างเต็มที่ แม้จะถูกสอดใส่อย่างรุนแรง นานากะก็ถึงจุดสุดยอดได้เพียงแค่การสอดใส่ ความไม่พึงพอใจทางเพศที่สะสมมา และอวัยวะเพศชายที่เติมเต็มช่องคลอดและกดทับเข้ามา… นานากะทำได้เพียงกัดปากตัวเองอย่างสุดกำลังเพื่อไม่ให้สะโพกทรุดและไม่ส่งเสียงครางออกมา

 

ชินจิใช้แขนข้างหนึ่งยึดร่างของนานากะไว้แน่น ส่วนอีกมือก็ปิดปากของเธอไว้ แล้วเขาก็เริ่มกระแทกช่องคลอดของนานากะอย่างไม่ปรานี “ปั๊ก!♡ ปั๊ก!♡ ปั๊ก!♡ ปั๊ก!♡ ปั๊ก!♡” สะโพกของชินจิและบั้นท้ายของนานากะกระแทกกันอย่างรุนแรง เนื้อก้นที่อวบอิ่มสั่นกระเพื่อม

 

ช่องคลอดของนานากะ ดีใจกับการได้กลับมาเจอกัน กับอวัยวะเพศของ “นายท่าน” ที่เคยลืมเลือนไป และก็ถึงจุดสุดยอดอย่างต่อเนื่อง มดลูกหย่อนลง และปากมดลูกก็เรียกร้องน้ำอสุจิจากปลายอวัยวะเพศ “จุ๊บ!♡ จุ๊บ!♡” ราวกับจะร้องขอสเปิร์ม ทั้งๆ ที่เธอไม่มีทางตั้งท้องได้แน่นอน

 

「จะเสร็จแล้วนะ」

 

「♡♡♡♡♡♡♡」

 

อวัยวะเพศถูกสอดเข้าไปจนสุด ดันมดลูกให้สูงขึ้น ในสภาพนั้น สเปิร์มจำนวนมากก็ถูกฉีดเข้าไปในมดลูกและช่องคลอดของนานากะ นานากะก็ถึงจุดสุดยอดอย่างเต็มที่พร้อมกับการหลั่งของเขา

 

แม้จะถึงจุดสุดยอดแล้ว แต่เธอก็ยังคงแสวงหาความสุขอย่างไม่รู้จักพอ บั้นท้ายของเธอก็กระแทกเข้ากับสะโพกของชินจิ “กึ้ก!♡ กึ้ก!♡” และช่องคลอดก็รัดแน่น “จี๊ด!♡ จี๊ด!♡” เพื่อบีบรีดน้ำอสุจิออกมาให้หมด

 

เมื่อการหลั่งอันยาวนานสิ้นสุดลงและชินจิค่อยๆ ดึงอวัยวะเพศออกมา นานากะก็ทรุดตัวลงบนพื้น นั่งก้นจ้ำเบ้าโดยที่ยังคงจับอ่างล้างจานไว้

 

「ฮ้า…♡ ฮ้า…♡ ฮ้า…♡」

 

ชินจิเผยอวัยวะเพศของเขาต่อหน้านานากะที่กำลังหอบหายใจ อวัยวะเพศที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำอสุจิและน้ำหล่อลื่นถูกนำไปที่ปากของเธอ นานากะก็เผยริมฝีปากออกและอมอวัยวะเพศเข้าไป แล้วเธอก็ขยับใบหน้าไปมา “จุ๊บ…♡ จุ๊บ…♡” สองสามครั้ง เพื่อทำความสะอาดอวัยวะเพศ

 

「พอใจไหม?」

 

「ค่ะ…♡ ขอบคุณมากค่ะ…♡ คุณชินจิ…♡」

 

นานากะพยักหน้ารับด้วยสีหน้าเคลิบเคลิ้ม