เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในเวลาต่อมาเมื่อเราตัดสินใจไปตกงูทะเล

“มีเรือประมงขนาดกลาง 6 ลำ และเรือประมงขนาดใหญ่ 3 ลำ ที่สามารถใช้ในการจับงูทะเลได้”

ฉันกำลังอ่านเอกสารที่ประธานาธิบดีแม็คเคนซีมอบให้ฉัน

การตกงูทะเลเป็นปฏิบัติการทางทหารขนาดใหญ่

เหยื่อที่ตกได้คืองูทะเลยักษ์อย่างน้อยสองตัว ซึ่งต่างจากการตกปลาทั่วไปตรงที่มีความเสี่ยงที่งูทะเลจะเขมือบได้ ชาวประมงทั่วไปไม่อยากทำแบบนี้ และยังไม่ชัดเจนว่าแม้แต่เรือรบติดอาวุธจะมีโอกาสรอดหรือไม่

แต่ก็ต้องทำ

คู่ต่อสู้คือซามาเอล ผู้ควบคุมเนโครฟาจ

การโจมตีครั้งต่อไปอาจทรงพลังยิ่งกว่าการโจมตีสุดตัวของโฟตอนเสียอีก เพื่อปกป้องตัวเองจากการโจมตีนี้ เราต้องการยูนิตเพิ่มเติมและยูนิตที่ทรงพลังกว่านี้

ฝูงไวเวิร์นและฝูงกริฟฟอนลาดตระเวนบริเวณรอบๆ โฟตอนเป็นประจำ แต่ปัจจุบันไม่พบยูนิตศัตรู นั่นคือเหตุผลที่เราต้องทำทุกวิถีทางเพื่อฆ่างูทะเลและทำเนื้อจากมัน

“คุณพร้อมหรือยัง”

พลเรือเอกแห่งกองทัพเรือสาธารณรัฐพอร์ตาริโอ ซึ่งจะทำงานร่วมกับเราในการจับงูทะเล ได้เรียกพวกเราออกมา เขาจะเป็นพันธมิตรอันมีค่าที่ยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อจับงูทะเลร่วมกับพวกเราตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป

“หน่วยของเราสามารถโจมตีได้ก็ต่อเมื่องูทะเลออกพ้นทะเลแล้วเท่านั้น ฉันอยากให้คุณทำทุกวิถีทางเพื่อนำเหยื่อของคุณขึ้นมาบนผิวน้ำ ถ้าเราใช้หอกฉมวก เราก็ควรจะลากเหยื่อขึ้นมาบนผิวน้ำได้”

“เข้าใจแล้ว มาทำเท่าที่ทำได้กันเถอะ ขวัญกำลังใจของทหารเรือเพิ่มขึ้นมาก เมื่อรู้ว่าเราสามารถมีส่วนสนับสนุนชัยชนะได้”

ถูกต้องแล้ว การต่อสู้กับเนโครฟาจเป็นการต่อสู้บนบกเป็นหลัก กองทัพเรือสามารถขนส่งผู้ลี้ภัยไปยังทวีปเก่าได้เท่านั้น และนั่นต้องข้ามทะเลอันตรายที่เต็มไปด้วยงูทะเล

ดังนั้นปฏิบัติการนี้จึงถือเป็นปฏิบัติการสำคัญที่กองทัพเรือจะได้แสดงให้เห็นถึงคุณค่าของพวกเขา โดยการช่วยเหลือเราทำให้พวกเขาสามารถต่อสู้กับเนโครฟาจได้โดยอ้อม

“โอเค ก่อนอื่นเรามายืนยันแผนกันก่อนดีกว่า เราเคยตกงูทะเลมาก่อนแล้ว สุดท้ายเรากลับฆ่ามันแทนที่จะจับมัน แต่คราวนี้เราจะจับมันให้ได้ เรามียูนิตที่จำเป็นต้องทำ”

คราวที่แล้ว เราใช้พิษของอารัคเนเพื่อเปลี่ยนพวกมันให้เป็นน้ำเกรวี แต่คราวนี้เราต้องนำพวกมันไปที่ท่าเรือโดยยังคงรูปร่างเดิมเอาไว้

“หน้าที่ของเราคือดึงศัตรูขึ้นมาบนผิวน้ำด้วยฉมวกใช่ไหม”

“ใช่ เราจะล่อพวกมันขึ้นมาด้วยเหยื่อแล้วแทงพวกมันด้วยฉมวก จากนั้นเราจะยับยั้งงูทะเลที่กำลังอาละวาดเอาไว้ แล้วปล่อยให้เราจัดการส่วนที่เหลือเอง”

ครั้งนี้มันไม่ใช่งูทะเลขนาดยักษ์เหมือนครั้งก่อน แต่มันก็ยังเป็นงูทะเลอยู่ดี เราต้องพิจารณาความเป็นไปได้ที่จะเกิดการสูญเสีย

“เข้าใจแล้ว มาทำให้ดีที่สุดกันเถอะ เพื่อชัยชนะของพวกเรา”

“ใช่ ชัยชนะของพวกเรา ถ้าเราชนะที่นี่ไม่ได้ เราก็ไม่สามารถเอาชนะเนโครฟาจได้เช่นกัน มาร่วมมือกันและทำให้ดีที่สุดกันเถอะ”

ดังนั้น แผนการจับงูทะเลจึงถูกตัดสินใจขึ้น

กองทัพเรือสาธารณรัฐพอร์ตาริโอจะเป็นผู้กำหนดกลยุทธ์เฉพาะเจาะจง เราจะปล่อยให้พวกเขาตัดสินใจเรื่องการจัดวางเรือและการวางหน่วยของเรา

แต่ก็ควรจะได้ผล กองทัพเรือสาธารณรัฐพอร์ตาริโอกระหายชัยชนะ ขวัญกำลังใจของพวกเขาสูงมาก และพวกเขามีลูกเรือที่มีความสามารถมากมาย หากเราสามารถฆ่างูทะเลอย่างน้อยสองตัว นำพวกมันกลับมาที่ท่าเรือ และให้เวิคเกอร์ทำพวกมันให้กลายเป็นลูกชิ้น กองกำลังของเราจะเติบโตอย่างมาก

“เซริเนียน จะไปด้วยไหม”

“แน่นอนองค์ราชินี ฉันจะทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อช่วย”

เซริเนียนยังคงเป็นพันธมิตรที่แข็งแกร่ง

“เอาล่ะ รอก่อนนะเจ้างูทะเล ฉันจะจับมาทำซุปลูกชิ้นปลาให้ได้”

หลังจากที่ฉันประกาศแล้ว กองทัพเรือสาธารณรัฐพอร์ตาริโอก็ขึ้นเรือประมงที่ชาวประมงคนหนึ่งขอมาและรอสัญญาณเพื่อเริ่มปฏิบัติการ

 

————————————————————-

 

กองเรือได้แล่นเรือข้ามทะเลเปิด

มีเรือสองประเภทที่ระดมกำลังมา ได้แก่ เรือประมงขนาดกลางที่แล่นเร็วและเรือประมงขนาดใหญ่สำหรับลากปลาจำนวนมาก

เรือเหล่านี้แล่นข้ามทะเลเปิดเพื่อค้นหาเหยื่อ

“นี่คือบริเวณที่มักพบงูทะเลมากที่สุด”

“คงเป็นจุดตกปลาที่ดี เราควรวางเหยื่อไว้ไหม”

ตามที่พลเรือเอกอธิบาย ฉันจึงถาม

“แน่นอน เริ่มกระจายเหยื่อกันเลยดีกว่า ฉันหวังว่าพวกมันจะมาเร็วๆ นี้ อาจไม่ง่ายขนาดนั้น”

พลเรือเอกกล่าวเช่นนี้ พร้อมกับส่งสัญญาณให้เรือประมงขนาดกลางกระจายเนื้อปลาบดให้ทั่วบริเวณ แม้ว่าจะไม่มีเนื้อสัตว์ปศุสัตว์อยู่เลย แต่ก็ยังสามารถจับปลาได้ตามชายฝั่ง นั่นคือวิธีที่สาธารณรัฐพอร์ตาริโออยู่รอด

เหยื่อถูกปล่อยออกไป และน้ำทะเลก็เปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลแดง แต่งูทะเลไม่ปรากฏตัวให้เห็นง่ายๆ

“ถ้าเราทำไม่ได้ที่นี่ เราจะต้องเปลี่ยนสถานที่และวันที่”

“ฉันอยากจะจัดการพวกมันให้เสร็จภายในวันนี้ถ้าเป็นไปได้ เราเหลือเวลาไม่มากแล้ว ศัตรูน่าจะเตรียมการโจมตีครั้งที่สองแล้ว”

ฉันไม่คิดว่าซามาเอล เนโครฟาจ จะมองเห็นเราโดยไม่มีการป้องกันมากนัก มีความเสี่ยงที่ครั้งหน้าเธอจะโจมตีเราด้วยกองทัพที่ใหญ่กว่านี้ ก่อนที่สิ่งนั้นจะเกิดขึ้น เราต้องรวบรวมยูนิตที่จำเป็นและสร้างเดรดนอต

“พลเรือเอก กระแสน้ำในมหาสมุทรเปลี่ยนไป”

“พวกมันมาแล้ว”

ขณะที่ฉันกำลังคิดเรื่องนี้ เจ้าหน้าที่จากกองทัพเรือสาธารณรัฐพอร์ตาริโอก็มองไปรอบๆ ด้วยกล้องโทรทรรศน์และรายงานเรื่องนี้ให้พลเรือเอกทราบ  

ตามที่เจ้าหน้าที่รายงาน กระแสน้ำในมหาสมุทรปั่นป่วน ซึ่งหมายความว่ามีบางสิ่งบางอย่างกำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วใต้ผิวน้ำ มีงูทะเลอยู่ที่นั่น และมันอยู่ใกล้ๆ เราจะต้องตามล่ามันให้ได้

“เตรียมฉมวกไว้ให้พร้อม! พร้อมที่จะยิง!”

เรือประมงขนาดใหญ่ที่ลากเหยื่อมามีฉมวกขนาดใหญ่พร้อมที่จะยิงงูทะเล เพื่อความปลอดภัย ฉมวกนั้นถูกเคลือบด้วยพิษที่ทำให้เป็นอัมพาตซึ่งเกิดจากอารัคเนเคมิเคิล แม้แต่การถูกฉมวกเพียงครั้งเดียวก็สามารถทำให้การเคลื่อนที่ของงูทะเลช้าลงได้

“มันมาแล้ว! งูทะเล!”

และในขณะที่เรากำลังล่องเรืออย่างขะมักเขม้น งูทะเลก็ปรากฏตัวขึ้น งูทะเลตัวนั้นมีเกล็ดสีขาวบริสุทธิ์และดวงตาสีแดงสด มันกระโดดขึ้นมาจากน้ำและพยายามโจมตีเรือประมงขนาดกลางที่แล่นมาด้วยความเร็วสูง

เรือประมงขนาดกลางต้องเผชิญกับการโจมตีตอบโต้ที่ไม่คาดคิด

เป็นอารัคเนเคมิเคิล อย่างไรก็ตาม ในครั้งนี้ แทนที่จะฆ่าศัตรูด้วยยาพิษ พวกมันกลับเปลี่ยนมาใช้ยาพิษที่ทำให้ศัตรูเป็นอัมพาต อารัคเนเคมิเคิลทั้งห้าตัวบนเรือประมงขนาดกลางฉีดพิษที่ทำให้เป็นอัมพาตใส่งูทะเลในคราวเดียวกัน และเมื่องูทะเลถูกพิษทำให้เป็นอัมพาตแล้ว มันก็คำรามออกมาในขณะที่มันพุ่งลงไปในทะเล

“เราเล็งฉมวกไม่ได้หรือไง”

“ยังก่อน พลเรือเอก มันต้องปรากฏตัวให้ใกล้กว่านี้”

บนเรือประมงขนาดใหญ่ พลเรือเอกและเจ้าหน้าที่ของเขารอโอกาสที่เหมาะสมที่จะโจมตี

งูทะเลไม่ได้เข้าใกล้เรือประมงขนาดใหญ่ เพราะมันเข้าใจดีถึงการโจมตี และพยายามสร้างคลื่นเพื่อพลิกคว่ำเรือประมงขนาดกลาง ซึ่งพยายามต้านทานอย่างสุดชีวิต ฉันดีใจที่ไม่ได้ขึ้นเรือประมงขนาดกลาง

“บ้าเอ้ย เจ้าสิ่งนั้นมันฉลาดอย่างน่าประหลาดใจ มันรู้ว่าการเล็งเป้าเรือลำเล็กเป็นวิธีที่ดีที่สุด”

“เราแค่โยนเหยื่อล่อพวกมันเข้ามาไม่ได้หรือไง”

ฉันพูดในขณะที่พลเรือเอกคราง

“ลองดูสิ เสี่ยงดวงชะตา”

เรือประมงขนาดใหญ่ปล่อยเนื้อปลาบดออกมา ซึ่งพวกเขากังวลว่าจะเหลืออยู่เท่าไร เนื้อปลาบดที่เปื้อนเลือดกระจายไปทั่ว ทำให้งูทะเลได้กลิ่นขึ้นมา เข้ามาสิ มาเลย ดึงตัวเองขึ้นมา แล้วกลายเป็นซุปลูกชิ้นปลา

“…มันกำลังมา! งูทะเลกำลังมา! มุ่งหน้ามาหาเรา!”

“นี่คือโอกาสของเรา! เตรียมฉมวกของคุณไว้ให้พร้อม!”

เงาของปลาสีขาวเลื้อยไปตามผิวน้ำ เข้าใกล้เรือประมงลำใหญ่ที่เรานั่งอยู่ด้วยความเร็วสูง  

มีการเตรียมอุปกรณ์ที่ยิงฉมวกในลักษณะเดียวกับบัลลิสต้า และเตรียมยิงฉมวก 3 อันไปยังเงาขาวที่กำลังเข้ามา

“ยิง!”

พร้อมกับคำสั่งนั้น ก็มีการยิงฉมวกจากบัลลิสต้า  

จากการยิงสามนัด มีเพียงนัดเดียวที่ถูกเป้าหมาย แต่แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว

“ดึงขึ้น! และเตรียมยิงฉมวกที่เหลือ!”

กะลาสีเรือดึงเชือกที่ผูกกับฉมวกด้วยพลังทั้งหมดเพื่อพยายามลากงูทะเลออกสู่ทะเล จากนั้นฉมวกที่เหลืออีกสองอันก็ฟาดไปที่งูทะเลซึ่งเคลื่อนไหวได้จำกัด

“ดึงมันขึ้นมา! แสดงความกล้าหาญออกมาหน่อย!”

นายทหารชั้นประทวนตะโกน และลูกเรือก็พยายามดึงงูทะเลที่กำลังอาละวาดขึ้นมา

อย่างไรก็ตาม งูทะเลไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมนุษย์ มันยังคงต่อต้านและไม่ยอมโผล่ขึ้นมาบนผิวน้ำ

ดูเหมือนว่า พิษที่ทำให้เป็นอัมพาตจากฉมวกจะออกฤทธิ์ และการเคลื่อนไหวของงูทะเลก็ช้าลง และมันก็เริ่มถูกดึงขึ้นมาที่ผิวน้ำ

“อารัคเนเคมิเคิล โจมตี!”

ทีนี้ก็ถึงคราวของฉันที่จะออกคำสั่งแล้ว

ฉันเล็งเข็มพิษที่บรรจุพิษที่ทำให้เป็นอัมพาตไปที่งูทะเลที่กำลังจะถูกดึงขึ้นมาและโจมตีมัน

นั่นเป็นสิ่งที่ฉันคิด

“งูทะเลตัวที่สองกำลังเข้ามา! มุ่งตรงมาหาพวกเรา!”

ใช่แล้ว ฉันเห็นด้วย ไม่มีใครเกรงใจพอที่จะออกมาทีละตัว

“เล็งฉมวกไปที่ตัวที่สอง! นี่คือโอกาสของเรา! เราจะจัดการมันให้ได้ในครั้งเดียว!”

พลเรือเอกตะโกน และเรือของเราซึ่งลากงูทะเลที่ถูกพิษทำให้เป็นอัมพาตก็เร่งความเร็วและถอยกลับไปด้านหน้ากองเรือ ขณะที่เรือประมงขนาดใหญ่สองลำเผชิญหน้ากับงูทะเลที่กำลังเข้ามาแทนที่

อย่างไรก็ตามงูทะเลไม่ได้สนใจเรือประมงขนาดใหญ่ทั้งสองลำ แต่กลับพุ่งตรงมาที่เรือของเราแทน

“ดูเหมือนพวกมันจะมาช่วยเพื่อนของพวกมัน พวกมันมุ่งตรงมาหาพวกเรา”

เป้าหมายของงูทะเลที่เพิ่งปรากฏตัวคือเรือลำนี้ มันคงได้เห็นเพื่อนของมันถูกจับขังอยู่บนเรือลำนี้และมาช่วยพวกมัน ถึงแม้ว่าพวกมันจะเป็นไอ้สารเลว แต่พวกมันก็มีความรู้สึกเป็นพวกพ้องที่แข็งแกร่ง นี่มันยุ่งยาก

“นี่มัน…ปัญหา”

“ไม่เป็นไร ถ้าพวกมันมาหาเรา เราก็สู้กลับได้”

เมื่อฉันพูดจบ เซริเนียนก็ก้าวมาขวางหน้าฉัน

“เซริเนียน ฉันฝากความหวังไว้ที่เธอ”

“ปล่อยให้ฉันจัดการเอง องค์ราชินี”

ชั่วพริบตาต่อมา งูทะเลก็กระโจนออกมาจากน้ำและพุ่งเข้าใส่เรือโดยตั้งใจจะทำให้เรือจม เสากระโดงหัก ฉมวกก็พังทลาย และความโกลาหลก็ปกคลุมเรือประมงขนาดใหญ่

“เซริเนียน รีบจัดการเลย!”

เซริเนียนไม่รอช้ารีบพุ่งเข้าหาเจ้างูทะเลที่เอียงตัวอยู่เหนือเรือ แทงเกล็ดของงูทะเลและฉีกเนื้อของมัน

จู่ๆ งูทะเลก็กลายเป็นงูทะเลที่ดุร้ายมากขึ้น แต่เซริเนียนได้พันใยไว้รอบมันและเตรียมที่จะไม่ยอมให้มันหนีออกไป

“ย้าก!”

เซริเนียนคำราม กระโดดขึ้นไปบนหัวงูทะเลที่กำลังโกรธจัด และแทงดาบยาวเข้าไปอย่างแรง จนกระโหลกศีรษะกระเด็นและทะลุสมองของมัน

แรงกระแทกดังกล่าวทำให้งูทะเลเกิดอาการชักกระตุก และเริ่มไถลออกจากเรือประมงขนาดใหญ่ช้าๆ

“ยิงฉมวกใส่เร็วเข้า! ถ้ามันจมลงไปถึงก้นทะเล เราก็จะเอามันกลับขึ้นมาไม่ได้!”

“ยิงฉมวก!”

เมื่อปลาตาย มันก็จะลอยขึ้นมาบนผิวน้ำ แต่ในกรณีของงูทะเล มันจะพยายามจมลง เรือประมงขนาดใหญ่จึงยิงฉมวกใส่งูทะเลที่กำลังจมลงอย่างรวดเร็ว ทำให้มันอยู่เหนือระดับน้ำทะเล

“ตอนนี้เรามีงูทะเลสองตัวตามโควตา”

แม้ว่าจะมีอุบัติเหตุหลายอย่างเกิดขึ้น แต่เราก็กลับไปที่ท่าเรือสาธารณรัฐพอร์ตาริโอพร้อมกับงูทะเลสองตัว

วันนั้นเอง งูทะเลก็ถูกเวิคเกอร์แปลงร่างเป็นลูกชิ้นและใส่ไว้ในโกดังของมัน

“ดีเลย ดีเลย ตอนนี้เป็นโอกาสของฉันที่จะโต้กลับแล้ว”

หลังจากตรวจสอบทรัพยากรสำรองของฉันแล้ว ฉันก็ยิ้ม