ตอนที่ 63 การประชุมยุทธศาสตร์ : มุมมองอาริสะ

เรื่องนี้เกิดขึ้นในคืนหนึ่งก่อนเหตุการณ์วุ่นวายที่กำลังจะเกิดขึ้นในวันถัดไป

“ทำไมๆ ทำไมถึงมีเพื่อนสาวที่น่ารักแบบนั้นอยู่ข้างๆเรียวมะล่ะ!”

“นั่นสิเนอะ”

วันนี้มีเด็กใหม่ ฮิอิรากิ สึมุกิ ย้ายเข้ามาเรียนที่โรงเรียน แม้จะคิดว่ามันก็แค่เด็กใหม่คนหนึ่ง แต่เมื่อเธอเกี่ยวข้องกับผู้ชายที่เธอแอบชอบแถมเป็นเพื่อนกับเขาตั้งแต่เด็ก เรื่องมันก็เปลี่ยนไป

คืนนี้เธอได้ระบายความรู้สึกนี้ออกมาให้กับเพื่อนรักของเธอที่ชื่อ ชิซึกุ

“ยิ่งไปกว่านั้นยังอาศัยอยู่บ้านเดียวกันอีก… แบบนี้มันคือความรักวัยรุ่นไช่ไหม?”

“ดูเหมือนทางฝั่งนั้นจะได้เปรียบมากกว่า”

“อิจฉามากเลยนะที่รู้จักเรียวมะตอนเด็กๆ แล้วอีกอย่างเรียวมะยังชอบเธออีก…”

“กลายเป็นคู่แข่งเข้ามาทันทีเลยนะ”

“ถ้าเธอชอบฮิราซาวะคุงคงจะดีกว่านะ ฉันจะได้ไม่ต้องลำบากใจ”

“นั่นสิ ฉันเองก็คงลำบากใจเหมือนกัน! อาริสะ พูดอะไรแบบนี้ไม่ได้นะ!”

ชิซึกุที่เป็นแฟนของฮิราซาวะคุงถึงกับตะโกนขึ้นมา ซึ่งก็สมควรแล้ว เพราะคำพูดนี้มันค่อนข้างขำและคิดไม่ถึง

“ถ้าพูดแบบนี้ไม่ดีนะ ห้ามขอข้าวเพิ่มอีก!”

“อ๊า! ขอโทษค่ะ! อย่าทำอย่างนั้นเลย!”

วันนี้ชิซึกุกำลังทำอาหารเย็นให้ด้วยงานพาร์ทไทม์เป็นแม่บ้าน ซึ่งตอนนี้ทั้งเธอและเรียวมะสลับกันมาทำงานนี้ แต่พรุ่งนี้เรียวมะจะมาที่บ้านของเธอ ฉันไม่รู้เลยว่าจะต้องเจอหน้าเขาอย่างไรดี เพราะเห็นเขาดูสนิทสนมกับฮิรากิซัง คงจะเดินทางไปโรงเรียนด้วยกันทุกวันแน่ๆ

ฉันก็อยากจะเดินทางไปโรงเรียนกับเรียวมะบ้างเหมือนกัน

ตอนนี้รู้สึกเศร้าใจจนทำให้เธอเริ่มน้ำตาคลอ

“นี่มันแค่ความรักครั้งแรกเองนะ… แล้วฉันก็จะต้องอกหักแล้วหรือเนี่ย?”

“ยังไงก็ยังไม่เห็นว่าโคกุเระคุงจะคบกับฮิอิรากิซังหรอก อีกอย่างอาริสะเองก็สามารถสู้ได้นะ”

“ฉัน… ไม่มีอะไรดีเลยนะ”

“นี่ สาวสวยอันดับหนึ่งของโรงเรียน! ฉันบอกไปแล้วนะว่าเธอไม่มีทางแพ้เลย ด้วยใบหน้าและทรวงอกแบบนั้น อาริสะน่ารักที่สุดแล้ว! น่ารักกว่าฮิอิรากิซังอีก!”

“แต่ว่าชิซึกุน่ารักกว่าอีกนะ”

“ก็ช่างเถอะ บอกแล้วว่าคำนี้มีแค่กับอาริสะกับเรโอะคุงเท่านั้นแหละที่พูด”

อย่างน้อยฮิราซาวะคุงก็รู้ดีว่า ชิซึกุคือนางฟ้าที่น่ารักที่สุดในโลก

ถึงแม้ว่าจะเป็นผู้ชายที่น่ารำคาญ แต่ฉันก็เห็นว่าความรักของเขาที่มีต่อชิซึกุไม่ผิดอะไร

“ไม่ต้องสนใจฉันหรอก! ตอนนี้เรื่องอาริสะต้องสำคัญกว่า!”

ชิซึกุเริ่มโมโหฉันอีกแล้ว เวลาชิซึกุโกรธก็ยังคงน่ารักอยู่ดี

แต่ตอนนี้ฉันไม่รู้จะทำอย่างไรดี พออยู่ใกล้เรียวมะแล้วใบหน้าก็เริ่มร้อนขึ้น หัวใจเต้นแรง

เมื่อวานที่เรียวมะมาที่บ้านฉันก็เกือบจะ… สัมผัสริมฝีปากกันแล้ว… อ๊า! เพียงแค่คิดถึงก็น้ำตาจะออกแล้ว!

“ตอนนี้ฉันรู้เลยว่าอาริสะคิดอะไรอยู่ เมื่อวานฉันกลับเร็วกว่าที่คิด ขอโทษนะ”

“ไม่… ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก!”

เพราะชิซึกุกลับมาบ้านเร็วเกินไป บรรยากาศที่เต็มไปด้วยความโรแมนติกก็หายไปทันที

ชิซึกุขอโทษฉันหลายครั้ง แต่จริงๆ แล้วฉันคิดว่ามันดีแล้วถ้าเป็นแบบนั้น เพราะถ้าเราแลกลิ้นกันไปจริงๆ อาจจะทำให้ฉันไม่สามารถไปโรงเรียนได้ในวันนี้

เมื่อคืนตอนเรียวมะลูบหัวฉันแล้วฉันรู้สึกตื่นเต้นจนไม่สามารถหลับได้เลย

ผลลัพธ์ของความตื่นเต้นนั้นคือการเจอกับเพื่อนสาวที่ย้ายมาทันทีในวันนี้

“แล้วอีกอย่าง… ฮิอิรากิซังน่ะดูเหมือนจะติดเรียวมะมากเลยนะ”

“คงเพราะเธออิจฉาอาริสะรึเปล่า? ที่อยู่กับเขามานานแล้วน่ะ”

การมีรูปร่างหน้าตาที่ดีไม่ใช่แค่ดึงดูดใจผู้ชาย แต่ยังทำให้สาวๆ ต่างก็อิจฉาเช่นกัน

แต่การเข้าใกล้แบบง่ายๆ มันไม่ใช่เรื่องง่าย สาวๆ บางคนมักจะมีความตั้งใจแอบแฝงที่ทำให้พวกเธอมักจะใช้วิธีเหล่านี้เพื่อเข้าหาผู้ชายหรือหวังจะได้อำนาจ… และบ่อยครั้งที่พวกนั้นมักจะทำตัวไม่ดีกับชิซึกุ ซึ่งสุดท้ายก็ต้องห่างกันไป

“ดูเหมือนเขาจะมีความรู้สึกที่ดีต่อฉันนะ เพราะเขาบอกว่าฉันเหมือนโคกุเระคุง”

“แสดงว่าเขามีความสามารถในการมองคนดีนะ”

“…น่าเสียดายที่ฉันไม่รู้สึกดีนักหรอกนะ เพราะว่าโคกุเระคุงคือคู่แข่งที่ใหญ่ที่สุดของฉันเลย”

การที่ชิซึกุรู้สึกอิจฉาก็น่ารักดีจริงๆ

เพราะอย่างนี้กลุ่มสาวๆ ในห้องเรียนตอนนี้ถึงได้ดูเหมือนจะคงความสัมพันธ์กันได้อย่างมั่นคง

ฉันคิดว่าเพื่อนที่สนิทที่สุดอย่าง มาโตบะ เอริ และ มิโยชิ มาริอา อาจจะเข้าหาฉันด้วยเจตนาไม่บริสุทธิ์ แต่ก็เป็นเพราะพวกเขาคุยกับฉันอย่างสนุกสนานและก็เข้ากับชิซึกุได้ดี

สิ่งที่น่าประหลาดใจคือ หลังจากที่ชิซึกุเริ่มคบกับฮิราซาวะคุง พวกเธอก็สนิทกันมากขึ้น ถึงแม้ว่าจะมีความกลัวในใจว่าเอริและมาริอาอาจจะมีความรู้สึกกับฮิราซาวะคุง แต่โชคดีที่มันเป็นแค่ความห่วงใยเกินเหตุ

ถ้าฮิอิรากิไม่ทำให้ชิซึกุได้รับอันตราย ฉันก็ไม่จำเป็นต้องเป็นศัตรูกับเธอ

“คิดว่าควรจะทำความรู้จักกับฮิอิรากิดีกว่านะ”

“ชิซึกุก็คิดเหมือนกันเหรอ?”

“ฉันคิดว่าทุกอย่างที่ทำกับฮิอิรากิจะต้องถูกบอกต่อไปถึงโคกุเระคุงแน่ๆ คิดไว้เผื่อแล้ว ฉันจะให้เรโอะคุงช่วยหาข่าวให้”

“ชิซึกุ! น่าเชื่อถือจริงๆ”

ชิซึกุเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดและน่าเชื่อถือที่สุดสำหรับฉันเสมอ

“เธอบอกว่าเธอชอบโคกุเระคุง แต่… ฉันรู้สึกว่ามันไม่เหมือนความชอบที่ฉันมีหรอกนะ อาจจะเหมือนความชอบของฉันกับอาริสะมากกว่า”

“ฉันชอบชิซึกุมากจนถึงขนาดอยากแต่งงานกับเธอเลย!”

“ฉันอยากแต่งงานกับผู้ชายน่ะ ขอโทษนะ”

การตอบกลับของชิซึกุที่ค่อนข้างตรงไปตรงมาก็ยังน่ารักมาก!

แต่ต้องระวังไว้ให้ดี ถ้าฮิอิรากิซังจริงจังกับเรียวมะ เธอก็จะกลายเป็นคู่แข่งที่แข็งแกร่งสำหรับฉันแน่ๆ

“ทำยังไงถึงจะดึงความสนใจจากเรียวมะได้นะ…”

“บางทีก็มีอะไรที่ทำให้เธอไม่สามารถปิดบังตัวตนที่แท้จริงได้”

“น่าจะมีแค่ชิซึกุกับเรียวมะเท่านั้นแหละที่รู้จักฉันในแบบนี้น่ะ”

ตอนนี้ในโรงเรียนฉันมักจะทำตัวแข็งแกร่งและดูเป็นคนเด็ดขาดมาก แต่ในความเป็นจริงแล้วฉันแสดงตัวตนที่แท้จริงให้กับคนที่ฉันไว้ใจสองคนนี้เท่านั้น

“พรุ่งนี้ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามแผน เธอจะได้อยู่กับโคกุเระคุงสองคนตอนกลางคืนใช่ไหม”

“อืม… ฉันคิดว่าจะถามเขาเกี่ยวกับฮิอิรากิด้วย”

“งั้นลองเปลี่ยนลุคดูไหม ฉันเพิ่งซื้อชุดเมดที่คิดว่าเหมาะกับอาริสะ”

“ทำไมชุดเมดล่ะ!?”

ชิซึกุเดินออกมาอย่างมั่นใจพร้อมชุดเมดในมือ

หนึ่งในความสนุกของชิซึกุคือการซื้อชุดที่คิดว่าเหมาะกับฉันจากเงินที่ได้จากงานพาร์ทไทม์ และบังคับให้ฉันใส่มัน

เธอบอกว่ามันไม่เหมาะกับเธอ แต่จริงๆ แล้วมันเหมาะมาก

ถึงแม้ขนาดชุดจะไม่พอดีตัว ฉันก็ต้องใส่มัน

“ตอนที่เขาทำงานพาร์ทไทม์เธอก็จะให้โคกุเระคุงสอนทำอาหารอยู่แล้ว ไม่ต้องห่วง! ฉันเลือกชุดที่เซ็กซี่ที่สุดแล้ว โคกุเระคุงต้องหลงรักเธอแน่ๆ”

“อาหารกับเซ็กซี่มันเกี่ยวอะไรกัน!”

“เพราะอยากชนะฮิอิรากิซังไง”

“นั้นก็!”

มันเป็นความรักครั้งแรกที่แท้จริง ฉันตกหลุมรักเด็กผู้ชายคนแรกในชีวิต ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน

ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อที่จะดึงดูดความสนใจจากเรียวมะ

“ชิซึกุ! ช่วยยืมชุดให้ฉันเถอะ คืนนี้ฉันจะแต่งให้สวยให้ได้!”

“ใช่เลย! แต่ก่อนอื่นขอถ่ายรูปก่อนนะ”

—————

เมื่อวานนี้ฉันโดนชิซุกุถ่ายรูปในท่าต่างๆ เยอะแยะมากมาย

ขอบคุณชิซึกุที่ทำให้ฉันใส่ชุดเมดนี้ได้อย่างมั่นใจ

หลังเลิกเรียน ฉันรีบกลับบ้านไปเปลี่ยนชุดเมด และเตรียมตัวสำหรับการต้อนรับเรียวมะหลังจากการฝึกซ้อม

ฉันจำลองสถานการณ์ต่างๆ ไว้ในหัวแล้วว่าจะทำยังไงให้เรียวมะหันมามองฉัน

กระโปรงสั้นและคอเสื้อหลวม… ฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะเป็น—เลย

(TLN: เติมคำเองนะครับ คำค่อนข้างแรงเลยเซ็นไว้ดีกว่า)

แต่ถ้าคนที่เห็นคือเรียวมะ ฉันก็ไม่เป็นไรหรอก!

เผื่อไว้ถ้าฉันโดนทำอะไร ชิซึกุให้เครื่องรางกับฉันมาแล้ว แต่มันก็ยังไม่มั่นใจนัก

(TLN: เครื่องราง???)

วันนี้ชิซึกุก็จะไม่แวะมาบ้านฉันด้วย ดังนั้นไม่มีใครจะมาขัดจังหวะ

“ฉันพร้อมแล้ว…เรียวมะ รีบมาเถอะ!”

ทันใดนั้นเสียงกริ่งประตูหน้าก็ดังขึ้น

เสียงกริ่งที่ประตูหน้าบ้านกับเสียงกริ่งที่หน้าประตูบ้านมันต่างกัน ถ้าคนที่สามารถมาถึงหน้าประตูได้คงจะเป็นครอบครัวหรือชิซึกุหรือเรียวมะ

ถ้าอย่างนั้น…

ฉันเปิดประตูแล้วยืนในท่าทางที่ได้เตรียมไว้

“ยินดีต้อนรับค่ะ… ท่านชาย! เหมียว~~”

“ว้าว… อาริสะจัง น่ารักมากเลย!”

“เอ๊ะ?”

แล้วฉันก็พบกับเรียวมะที่ยืนตกตะลึง… และฮิอิรากิซังที่ยิ้มพร้อมสายตาที่สนใจมองมาที่ฉัน

“ทำไมฮิอิรากิซังถึงอยู่ที่นี่?”

“อาริสะจังมีด้านนี้ด้วยเหรอ?”

“อ๊า… อ๊า… ถูกเห็นเข้าแล้ว! ฉันโดนเห็นแบบนี้… อ๊าาาาาา!”

ฉันอยากจะตาย