[ข้อมูลทั่วไปภูมิภาคดูโอ]

นี่คือกระดานข้อมูลทั่วไปสำหรับภูมิภาคดูโอ

โปรดใช้เพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลในภูมิภาคดูโอ

~~~~~~~~~~~~~

(250://ผู้ฝึกสัตว์นิรนาม)

นกฮูก! นกฮูกจับมาฝึกไม่ได้! ใครก็ได้ช่วยบอกที!

(251://คนที่สองนิรนาม)

>250 นกฮูกในป่าสนธยาเหรอ? นั่นมันมอนสเตอร์หายากไม่ใช่เหรอ ความยากในการจับมันสูงไม่ใช่หรือไง?

(252://คนที่สองนิรนาม)

คิดถึงจัง… นกฮูกสีขาวที่นานๆ ทีจะเจอตอนกลางคืนน่ะ ฉันเคยโดนมันทำให้ตาบอดมาแล้ว และก็ตายยกตี้เลย

(253://คนที่สองนิรนาม)

กวางธรรมดาก็ร้ายกาจนะ มันสะกดจิตได้ด้วย

(254://คนที่สองนิรนาม)

เห็ดชา แมงมุมพิษ มอนสเตอร์ในป่านั้นมันอุดมไปด้วยสถานะผิดปกติเลยนะ แถมป่ายังทำให้หลงทางเหมือนดันเจี้ยนอีก เลยได้ฉายาว่าป่าแห่งความตายใช่ไหม?

(255://คนที่สองนิรนาม)

ทำไมภูมิภาคที่มีป่าแบบนั้นถึงเหมาะกับผู้เล่นใหม่กัน?…

(256://คนที่สองนิรนาม)

>255 ก็แค่เมื่อเทียบกับที่อื่นน่ะสิ…

(257://ผู้ฝึกสัตว์นิรนาม)

เฮ้… ใครก็ได้ช่วยบอกวิธีจับมอนสเตอร์หน่อย… ถ้าฉันทำไม่ได้การ Role Play ของฉันมันไม่สมบูรณ์นะสิ

(258://คนที่สองนิรนาม)

>257 ลด HP ของมันลงและเพิ่มเลเวลสกิลเทมเมอร์ ซะ มันเป็นมอนสเตอร์หายาก เพราะฉะนั้นก็ต้องเชื่อโชคของตัวเองว่าจะจับได้ไหม

แล้วก็ไปที่กระทู้เทมเมอร์สิ ไม่ใช่ที่นี่!

—

[คู่หู] เทมเมอร์รวม [นุ่มฟู]

~~~~~~~~~~~~~

(259://ผู้ฝึกสัตว์นิรนาม)

>258 ขอโทษนะ! ขอบคุณ!

(260://คนที่สองนิรนาม)

พลาดแล้วที่เลือกภูมิภาคดูโอ น่าจะเลือกภูมิภาคเฮย์… อะไรกัน เจ้าหญิงของรัฐเอนเต้ก็น่ารักไม่ใช่เหรอ!

(261://คนที่สองนิรนาม)

ราชินีสวารอ ก็ดีนะพวกแก!

(262://คนที่สองนิรนาม)

ป้าแล้วไม่ใช่เหรอ!

(263://คนที่สองนิรนาม)

>260 นี่ไง [รูปภาพ]

(264://คนที่สองนิรนาม)

>263 ใครเนี่ย เด็กสาวน่ารักคนนี้!

(265://คนที่สองนิรนาม)

>264 ไปที่หมู่บ้านเบอนี่ก็ได้เจอแล้ว

(266://คนที่สองนิรนาม)

>265 จริงดิ! อีกหน่อยก็จะไปถึงแล้ว งั้นฉันไปเลย!

(268://คนที่สองนิรนาม)

จะว่าไปราชาและเจ้าชายก็หล่อดีนะ แต่รู้สึกว่าพวกสาวสวยดูจะไปอยู่อีกภูมิภาคมากกว่า

(275://คนที่สองนิรนาม)

ว่าแล้วก็เพิ่งนึกขึ้นได้จากบทสนทนาข้างบนนั่นแหละ มีคนแปลกๆ ในป่าสนธยา ใครรู้บ้าง?

ผู้หญิงสวมเสื้อคลุมสีดำกำลังบ่นพึมพำด้วยภาษาที่ฟังไม่รู้เรื่องแล้วก็กินหญ้า…

(276://คนที่สองนิรนาม)

น่ากลัวจัง!

(277://คนที่สองนิรนาม)

มองผิดไปหรือเปล่า เป็นกวางหรืออะไรสักอย่างมั้ย?

(278://คนที่สองนิรนาม)

นั่นคนแน่ๆ เป็นพวกคล้ายแม่มด แล้วก็หายไปไหนไม่รู้ ตามไปก็หาไม่เจอ

(279://คนที่สองนิรนาม)

>278 ฉันเป็นพวกทั่มาถึงก่อนนะ ไม่เคยจำได้ว่ามีคนแบบนั้น

(280://คนที่สองนิรนาม)

>279 จริงดิ แล้วที่ฉันเห็นมันคืออะไรวะเนี่ย

(281://คนที่สองนิรนาม)

อาจจะเป็นผีจริงๆ ก็ได้

(282://คนที่สองนิรนาม)

ปริศนาของป่าแห่งความตายเพิ่มขึ้นมาอีกแล้วสินะ…

//////////////////////////

—

“นี่ นิล ดูสิคะ! เขาบอกว่าเป็นแม่มด! เขาบอกว่าฉันดูเหมือนแม่มดเลย!”    ヘ(* 。* ヘ)

ด้วยความดีใจ ฉันปลุกนิลที่เกาะอยู่บนปลายไม้เท้าแล้วยกหน้าจอที่เปิดค้างไว้ให้ดู นิลมองด้วยตาปรือๆ แล้วเอียงคอ

ถูกเรียกว่าแม่มดแล้ว! ฉันที่ตั้งเป้าหมายจะเป็นแม่มด จะไม่ดีใจได้อย่างไรกันเล่า ก็นะ แค่คล้ายแม่มดเอง แถมยังถูกเรียกว่าผีบ้างอะไรบ้าง…

“…ฮ่าๆ”

ฉันดีใจถึงขั้นยิ้มย่องกับหน้าจอ ถ้าเจอคนเขียนข้อความนี้ ฉันอยากจะขอบคุณเขาจริงๆ

…แต่ก็มีเรื่องหนึ่งที่น่ากังวล นั่นคือ นิล หรือ นกฮูกสนธยา ดูเหมือนจะจับมาฝึกได้ยาก จากการตรวจสอบอีกครั้ง ฉันรู้ว่าระดับเฉลี่ยของป่าสนธยาอยู่ที่ เลเวล 20 เทมเมอร์ที่มีระดับแนะนำก็ยังจับได้ยาก แล้วทำไมมันถึงมาเป็นผู้รับใช้ของฉันได้ก็ไม่รู้

คงเป็นความแตกต่างระหว่าง [จับ] กับ [ทำสัญญา] สินะ? การจับคือการจับมอนสเตอร์มาเป็นสัตว์เลี้ยง โดยไม่สนใจเจตนาของสัตว์ตัวนั้นเลย แต่การทำสัญญา ฉันจำได้ว่าเคยมีคนบอกไว้ที่ไหนสักแห่งว่ามันจะไม่สำเร็จถ้าอีกฝ่ายไม่ยินยอมแน่ๆ 

การจับมอนสเตอร์ของเทมเมอร์สามารถทำได้โดยไม่ต้องได้รับความยินยอมจากอีกฝ่าย แต่ความยากในการจับขึ้นอยู่กับระดับและปัจจัยอื่นๆ แตกต่างจาก [อัญเชิญ:แฟมมิเลียร์] คือถ้าอีกฝ่ายยินยอม ก็สามารถทำได้โดยไม่เกี่ยวกับระดับ แต่ในทางกลับกัน ถ้าไม่ยินยอม ก็ทำไม่ได้แม้จะเป็นระดับต่ำๆ สินะ

“แสดงว่า นิล ยินยอมสินะคะ”

[คำสั่ง] ถูกเปิดใช้งาน แต่ฉันคิดว่ามันน่าจะล้มเหลว ถ้าดูจากระดับของ นิล ตอนนั้นกับเลเวลสกิล [คำสั่ง] ของฉัน ยังไงก็ไม่น่าจะสำเร็จได้แน่ๆ

…การเพิ่มเลเวลของ [คำสั่ง] น่าจะทำให้สามารถบังคับให้ได้รับความยินยอมจากอีกฝ่ายแล้วทำสัญญาได้สินะ เป็นวิธีที่ไม่อยากใช้เลย

เอาล่ะ หมดเวลาพักแล้วสินะ

ถ้าจะไปล่ามอนสเตอร์ ฉันกับ นิล ก็ควรไปตอนกลางคืนจะดีกว่า ดังนั้นฉันจึงมาที่ตลาดของไดโร้ด

วันนี้ฉันมาเพื่อขายโพชั่น เดิมทีก็ทำโพชั่นเพื่อหาเงินอยู่แล้วด้วย ฉันได้หาข้อมูลร้านที่จะไปขายไว้ล่วงหน้าแล้ว 

แหล่งข้อมูล? ก็ลุงเจ้าของแผงลอยนั่นแหละ คงไม่เกิดเรื่องแบบครั้งที่แล้วแล้วล่ะมั้ง

จากตลาดที่มีแผงลอยเรียงราย ฉันเดินไปทางถนนคนเดิน ที่นี่ก็มีคนเยอะพอสมควร ในจำนวนนั้น ฉันเห็นร้านขายของเบ็ดเตล็ดที่อยู่ในซอยมืดๆ แต่ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นร้านลับๆ

“□□□□~!”

…เจ้าของร้านหญิงสาววัยรุ่นต้อนรับฉันด้วยบรรยากาศคล้ายๆ “ยินดีต้อนรับ!” ฉันโชว์โน้ตที่ลุงเขียนให้ แล้วหยิบโพชั่นออกมา ผู้หญิงคนนั้นก็ยิ้มอย่างเป็นมิตรแล้วเริ่มประเมินราคาโพชั่น เธอถามคำถามบางอย่างแต่ฉันก็ไม่เข้าใจเลย ผู้หญิงคนนั้นก็ดูเหมือนจะรู้แล้วว่าฉันไม่เข้าใจ เลยเลิกถามแล้วแสดงหน้าจอซื้อขายขึ้นมา

[โพชั่นฟื้นฟูสำหรับมือใหม่] x10 1200G

ขวดละ 120G …แปลกจัง จำได้ว่าราคาตลาดน่าจะประมาณ 100G นะ ช่างเถอะ ฉันกดตกลงเพื่อทำการซื้อขายให้เสร็จสิ้น ส่วนโพชั่นที่เหลืออีกประมาณห้าขวด ฉันเก็บไว้ใช้เอง

เอาล่ะ การซื้อขายเสร็จสิ้นแล้ว แต่ไหนๆ ก็มาถึงนี่แล้ว ก็เลยลองดูสินค้าในร้านนี้บ้าง อย่างที่คิด ร้านขายของเบ็ดเตล็ดก็มีโพชั่นหลายชนิด และคบเพลิงสำหรับให้แสงสว่างในเวลากลางคืนด้วย มีทั้งของกระจุกกระจิกเล็กๆ น้อยๆ ไปจนถึงของใช้ในชีวิตประจำวันอย่างสบู่ ลูกค้าในร้านตอนนี้ดูเหมือนจะเป็น NPC นักผจญภัยกับชาวบ้านครึ่งๆ กัน

อ๊ะ ไม้กวาด มีไม้กวาดอยู่ด้วย! จะทำยังไงดีนะ อยากได้จัง เพราะแม่มดก็ต้องมีไม้กวาดสิ! ฉันถึงกับเรียน [เวทมนตร์ลม] ก็เพราะอยากจะบินบนฟ้าด้วยไม้กวาดนี่นา!

แต่… 1000G นี่แพงจังเลยนะ… แต่ก็พอซื้อได้นะ เลยเผลอซื้อไปตอนไหนไม่รู้ พอรู้ตัวอีกทีมันก็อยู่ในช่องเก็บของแล้ว 

อืมๆ…นี่ก็เพื่อบทบาทสมมติที่สมบูรณ์แบบของแม่มดนี่นา รู้สึกเหมือนว่าพอมีรายได้ เงินก็หายไปในทันทีเลย ก็นะ เดี๋ยวค่อยหาใหม่ก็ได้ ที่จริงแล้วมันก็แค่ไม้กวาดธรรมดา ไม่ได้มีผลเพิ่มพลังโจมตีอะไรเลย

ฉันบอกลาเจ้าของร้านแล้วเดินกลับไปทางตลาดอีกครั้ง เมื่อมาถึงหน้าร้านของลุงเจ้าของแผงลอย ฉันก็ก้มหัวขอบคุณ ลุงก็พูดอะไรบางอย่างกับฉัน แต่ฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี…

<สกิลที่สามารถเรียนรู้ได้เพิ่มขึ้นจากการกระทำบางอย่าง>

ฉันเรียกหน้าจอขึ้นมาทันที เมื่อตรวจสอบรายการสกิลที่สามารถเรียนรู้ได้ ก็เจอ…

[ภาษา: ภาษาถิ่นสวารอ]

มาแล้ว! ในที่สุดสกิลภาษาก็ปรากฏขึ้นแล้ว! ฉันใช้ SP 1 แต้มทันทีเพื่อเรียนรู้สกิล

“…คุณลุงคะ คุณลุงเข้าใจคำพูดของฉันไหมคะ?”

“คุณหนู——พูดได้——แล้วเหรอ”

คำพูดของลุงบางส่วนฉันก็ยังไม่เข้าใจ แต่ก็พอจะเข้าใจความหมายได้นิดหน่อย

ฉันเผลอดีใจไปพร้อมกับคุณลุงเลยนะ การพูดคุยกันได้นี่มันดีจริงๆ!

ไม่รู้ว่าเป็นการฉลองหรือเปล่า ลุงให้เนื้อเสียบไม้ย่างฉันมาสิบไม้ ไม่นะ ฉันไม่อยากได้เนื้อเสียบไม้ย่างแล้ว!

—

ชื่อ: โคลเอ้

เผ่าพันธุ์: มนุษย์

เพศ: หญิง

[ภูมิหลัง: ตระกูลไวเคานต์แบรดลีย์]

[ประวัติ: หนีออกจากบ้านและออกเดินทาง]

LV10 

แต้มสกิล (SP) 19

[ไม้เท้าสองมือ LV9]

[เวทมนตร์ความมืด LV10]

[เวทมนตร์ลม LV10]

[ความรู้เวทมนตร์ LV10]

[พลังเวท LV10]

[ปรุงยา LV2]

[อัญเชิญ: แฟมมิเลียร์ LV3]

[คำสั่ง LV2]

[ภาษา: ภาษาถิ่นสวารอ LV1]

สกิลโบนัสจากภูมิหลัง

[ภาษา: ภาษาถิ่นเฮย์]

[สถานะ: รัฐเอ็นเต้ – ตระกูลไวเคานต์แบรดลีย์]

สกิลโบนัสจากประวัติ

[ตั้งแคมป์]

[ความคุ้นเคยกับภูมิประเทศ]