ตอนที่ 12 นินจาสาวปรากฏตัว!
หลังจากที่ฉันล้มเลิกการค้นหาแมวดำ ฉันก็มาที่ป่าสนธยาพร้อมกับนิล ทางเข้าที่มืดมิดเหมือนเดิม ในขณะที่ฉันก็ยังคงถอนหญ้ามากินเหมือนเคย
นิลเกาะอยู่บนกิ่งไม้ใกล้ๆ และกำลังหลับอยู่ ดูผ่อนคลายกว่าปกติ สงสัยเป็นเพราะที่นี่เหมือนบ้านเกิดของนิลล่ะมั้ง ถึงอย่างนั้น เจ้าตัวนี้ก็ชอบนอนจริงๆ เลยนะ แล้วก็ชอบกินด้วย ฉันเลยเริ่มกังวลว่ามันจะอ้วนขึ้น เลยต้องคอยดูแลมันในฐานะเจ้านาย
เอาล่ะ หลังจากกินหญ้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฉันก็เริ่มแยกแยะประเภทของพวกมันได้เพียงแค่แตะลิ้นเบาๆ บางครั้งฉันก็เจอหญ้าพิษหรือหญ้าที่ทำให้เป็นอัมพาต แต่ก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ
《จำนวนสกิลที่สามารถรับได้เพิ่มขึ้นเนื่องจากการกระทำบางอย่าง》
หลังจากที่ฉันนั่งกินหญ้าไปได้สักพัก ข้อความจากระบบก็ปรากฏขึ้น คราวนี้จะได้สกิลอะไรอีกนะ? รีบตรวจสอบเลยดีกว่า!
[จำแนกพืช]
[รสนิยม]
[เก็บเกี่ยว]
[มองเห็นในที่มืด]
[ต้านทานพิษ]
[ต้านทานอัมพาต]
[ต้านทานการหลับ]
คราวนี้สกิลปรากฏขึ้นมาในรายการพร้อมกันเลย ที่น่าสนใจเป็นพิเศษคือสกิลจำแนกพืช ซึ่งปกติจะต้องไปเรียนกับปรมาจารย์สกิลถึงจะเรียนรู้ได้ แต่ฉันกลับค้นพบมันได้ด้วยตัวเอง โดยที่ฉันไม่จำเป็นต้องมีสกิลภาษาเลย ไม่สิ ยังไงก็จำเป็นอยู่ดีนั่นแหละ
[เก็บเกี่ยว] คงเป็นเพราะฉันถอนหญ้าอยู่ตลอดเวลาแน่ๆ ด้วยสกิลนี้การหาพืชสมุนไพรในอนาคตน่าจะง่ายขึ้นเยอะเลย
[มองเห็นในที่มืด] ก็โผล่มาจนได้ ทีนี้ก็จะเคลื่อนไหวในตอนกลางคืนก็จะได้สะดวกขึ้นแล้ว
และสกิลต้านทานทั้งสามชนิดก็คุ้มค่ากับการที่ฉันกินหญ้าไปนะ
[รสนิยม] ก็คงปรากฏขึ้นมาเพราะฉันที่คอยชิมรสชาติของฆฝหญ้าอยู่แล้วและในอนาคตฉันก็ตั้งใจที่จะเรียนสกิลทำอาหารด้วย ดังนั้นสกิลนี้ก็เลยดีเลย
แต่พอมีสกิลเยอะแยะขนาดนี้ฉันก็ลังเลว่าจะเรียนสกิลทั้งหมดเลยดีไหมนะ แต่ก็ควรจะคิดถึงอนาคตด้วย… อ๊า! แต่ก็รู้สึกว่าจำเป็นทั้งหมดเลยล่ะมั้ง ตอนนี้ฉันมีสกิลพื้นฐานทั้งหมด 11 สกิล และเหลือ SP อยู่ 20 แต่ละสกิลใช้ SP 2 ดังนั้นถ้าฉันจะเรียนทั้งหมดก็จพต้องใช้ SP 14 สรุปคือฉันสามารถเรียนทั้ง 7 สกิลได้เลย!
ตอนที่จำนวนสกิลพื้นฐานถึง 10 สกิล จำนวน SP ที่ต้องใช้ในการเรียนสกิลใหม่ก็เพิ่มขึ้น ดูเหมือนว่าพอถึง 20 สกิลก็จะใช้ SP เพิ่มขึ้นอีกแน่ๆ เลยนะเดี๋ยวค่อยไปดูเว็บไซต์กลยุทธ์เพื่อยืนยันอีกทีดีกว่า
“ถ้าจะเรียนสกิลทำอาหารด้วย ก็จะเป็น 19 สกิลทั้งหมดเลยสินะ…”
ตอนนี้สกิลอื่นๆ ที่ฉันอยากเรียนนอกเหนือจากที่ปรากฏในรายการนี้ก็คงมีแค่สกิลทำอาหารล่ะมั้ง อ๊า แต่ฉันก็อยากได้เวทมนตร์อื่นอีกสักอย่างสองอย่าง ถ้าเพิ่มเข้าไปด้วยก็เป็น 20 สกิลแล้วนะ
เอาเป็นว่าตอนนี้ฉันจะเรียนเฉพาะที่จำเป็นก่อนดีกว่า นั่นก็คือ
[จำแนกพืช] กับ [เก็บเกี่ยว] และ [มองเห็นในที่มืด] ซึ่งสามสกิลนี้ ใช้ SP รวมทั้งหมด 6 แต้ม
หลังจากที่ฉันได้สกิล [มองเห็นในที่มืด] บริเวณที่มืดมิดก็มองเห็นได้ชัดขึ้น และพืชที่เมื่อก่อนเคยมองเห็นเป็นแค่หญ้าเหมือนๆ กัน ก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นรูปร่างที่ฉันเคยเห็นในรูปจากในเว็บไซต์ของเกม
“อืม… คนอื่นๆ ก็เห็นเป็นแบบนี้สินะ”
รูปร่างของพืชที่รู้ว่าเป็นสมุนไพรมีใบที่ใหญ่ และด้วยผลของ [เก็บเกี่ยว] ก็สามารถเก็บได้มากกว่าปกติอีกด้วย…เอ๊ะ แต่ก็แปลกนะ ไม่เห็นมีหญ้าพิษ หรือหญ้าทำให้เป็นอัมพาต และหญ้าทำให้หลับใหลเลยสถานที่ก็เป็นที่เดิม ดังนั้นมันควรจะมีอยู่ที่นี่ แต่เมื่อฉันมองหาด้วยสกิล [จำแนกพืช] ก็ไม่พบเลย
“…เป็นผลจากระดับสกิลประเมินค่าหรือเปล่า?”
ดูเหมือนว่า สกิล [จำแนกพืช] เลเวล 1 จะรู้แค่พวกพืชสมุนไพรเท่านั้นนะ เพราะที่ผ่านมาฉันมาหาโดยที่ไม่ใช้สกิล ก็เลยอาจจะหาอย่างอื่นเจอด้วย ถึงอย่างนั้นฉันก็อยากเก็บพืชสามชนิดนั้นด้วยเหมือนกัน… ถ้าอย่างนั้นที่เหลืออย่าง [รสนิยม] กับ [ต้านทานพิษ] [ต้านทานอัมพาต] [ต้านทานการหลับ] ก็ควรจะเรียนรู้ไว้ด้วยดีไหมนะ…
“อ๊า! ถ้ายังลังเลอยู่แบบนี้ ก็เรียนให้หมดไปเลยดีกว่า!”
สรุปก็คือ ฉันเรียนสกิลไปทั้งหมดโดยไม่มีแผนอะไรเลยแล้วกลับมาเก็บเกี่ยวต่อ ระหว่างเก็บสมุนไพรที่สามารถจำแนกได้ ฉันก็ลองชิมรสชาติของมันด้วยสกิล [รสนิยม] บ้าง ซึ่งรสชาติก็เหมือนกัน แต่บางครั้งก็จางหรือเข้มต่างกันเล็กน้อย อ๊ะ พอได้สกิลต้านทานแล้ว หญ้าแค่นี้ก็ไม่ทำให้พิษ ไม่ทำให้เป็นอัมพาต และก็ไม่ทำให้ฉันหลับแล้วล่ะ
สิ่งที่แปลกอย่างหนึ่งคือหนึ่งในหญ้าที่ฉันกินเข้าไปนั้นมีสมุนไพรปะปนอยู่ด้วย ซึ่งปกติแล้วพืชสมุนไพรควรจะระบุได้ แต่กลับมีสมุนไพรบางชนิดที่ยังไม่สามารถระบุได้ด้วย… นี่มันหมายความว่ายังไงกันนะ?
“เก็บเท่านี้ก็น่าจะพอแล้ว”
แม้จะคิดแบบนั้น แต่การเก็บเกี่ยวก็เป็นไปอย่างราบรื่น ฉันเก็บพืชสมุนไพรที่สามารถระบุได้ 50 ชิ้นและพืชสมุนไพร (?) ที่ฉันชิมรสชาติแล้วก็เก็บมา 20 ชิ้น รวมถึงหญ้าพิษ หญ้าทำให้เป็นอัมพาต และหญ้าที่ทำให้หลับอย่างละประมาณ 20 ชิ้น ถ้ารวมกับของเดิมที่มีอยู่แล้วก็เป็นหญ้าพิษ 30 ชิ้น หญ้าทำให้เป็นอัมพาตและหญ้าที่ทำให้หลับอย่างละ 25 ชิ้น
นอกจากนี้ ยังมีพืชที่สามารถกินได้อีก 10 ชิ้น ซึ่งไม่นับเป็นสมุนไพร และฉันยังได้เมล็ดพืชมาด้วย ต้องขอบคุณสกิล [เก็บเกี่ยว] ด้วย นอกจากนี้สกิลที่เกี่ยวข้องก็เลเวลอัพขึ้นด้วย เป็นไปได้ด้วยดีเลย
คราวนี้มาทำโพชั่นกันเถอะ ฉันออกจาก ป่าสนธยา ไปทางทุ่งที่ราบที่นี่มีศัตรูเป็นแค่กระต่าย ดังนั้นถึงฉันจะถูกโจมตีในระหว่างที่ปรุงยาฉันก็ยังรับมือได้
ฉันได้ยินมาว่าการผลิตแบบนี้กลางแจ้งจะต้องทำในไอเทมเต็นท์เท่านั้น แต่คงเป็นผลมาจากสกิล [ตั้งแคมป์] ฉันถึงสามารถทำได้โดยไม่ต้องมีของพวกนั้นเลยล่ะ… จะเรียกว่าการค้างแรมกลางแจ้งดีไหมนะ มันดูเหมือนกิจกรรมกลางแจ้งมากกว่า
เอาเป็นว่าฉันจะเริ่มทำโพชั่นเลยแล้วกัน ชุดสำหรับเริ่มต้น ก็มีแค่ครกกับหม้อเล็กๆ ถ้าจะผลิตจำนวนมากก็ต้องมีอุปกรณ์ที่ใหญ่กว่านี้ล่ะนะ ตอนนี้สามารถทำได้สูงสุด 5 ชิ้นพร้อมกัน ดังนั้นฉันก็เริ่มทำไปเลย แต่ก็แปลกนะ ก่อนที่จะเริ่มกระบวนการต้ม ฉันจะต้องเตรียมหม้อก่อน แต่น้ำกลับปรากฏขึ้นมาเองจากที่ไหนก็ไม่รู้ มันเป็นมายากลของเกมชัดๆ แล้วก็ใช้น้ำที่ปรากฏขึ้นมาเองจากไหนไม่รู้มาต้ม
อืมมม พอต้มแล้วรสชาติมันขมขึ้นจริงๆ ด้วยนะ… อ๊าาา ดูเหมือนจะต้มนานกว่านี้หน่อยดีกว่า งั้นต้มต่ออีกนิดนะ สำหรับ 5 ชิ้น ต้องต้มให้นานขึ้นหน่อย โพชั่นก็เสร็จสมบูรณ์
[โพชั่นฟื้นฟูเบื้องต้น: ☆] x5
ครั้งก่อนที่ทำมันไม่ใช่มี ☆ สองดวงเหรอ? ประสิทธิภาพก็ด้อยกว่าของที่ทำครั้งก่อนด้วย นี่มันหมายความว่าไงกันนะ…
ฉันนำสมุนไพร (?) ที่ชิมรสชาติแล้วเก็บมาทำโพชั่น ฉันบดและต้ม 5 ชิ้นเช่นเดียวกัน
แต่ก่อนหน้านั้น ฉันอยากจะลองตรวจสอบสิ่งหนึ่ง ก่อนนั่นคือน้ำที่ปรากฏในหม้อ ดังนั้นฉันจึงลองชิมดู
“…รสชาติไม่ค่อยดีเลยนะ”
น้ำ มันคือน้ำเปล่าธรรมดาๆ แต่ทำไมนะ? มันให้ความรู้สึกเหมือนน้ำรสชาติห่วยๆ ในเมืองใหญ่เลย ไม่สิ เดี๋ยวนี้เทคโนโลยีดีขึ้น น้ำที่ไหนก็อร่อยเหมือนน้ำแร่ธรรมชาติแล้วนี่นา เอาเป็นว่า ให้คิดว่ามันเป็นน้ำที่รสชาติห่วยๆ ก็แล้วกัน
“…รสชาติแย่ลงตอนที่ต้ม หรือว่าสาเหตุคือน้ำนี่?”
บางทีน้ำที่สร้างโดยระบบอาจจะรสชาติไม่ดีก็ได้ และน้ำแบบนั้นก็อาจจะทำให้รสชาติโดยรวมของโพชั่นเสียไปก็ได้ คราวหน้าต้องลองดูใหม่
ฉันกำลังทำงานอยู่ แม้จะลังเลอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มีน้ำอื่นนอกจากน้ำนี้ ช่วยไม่ได้ ดังนั้นฉันจึงใส่สมุนไพรที่บดแล้วลงไป แล้วผลลัพธ์ที่ได้คือ…
[โพชั่นฟื้นฟูเบื้องต้น: ☆☆] x5
อืม… ดูเหมือนว่าการเก็บสมุนไพรจากการชิมรสชาติจะได้ประสิทธิภาพที่ดีกว่านะ ฉันลองชิมสมุนไพรที่ใช้สกิลเก็บมาดู อืม…มันรู้สึกหวานน้อยไปหน่อย
ตอนนี้ฉันมีสกิล [รสนิยม] จึงสามารถแยกแยะความแตกต่างเล็กน้อยได้ แต่รสชาติแบบนี้ ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันอาจจะถือว่าเป็นแค่หญ้าธรรมดาไปแล้ว
“หมายความว่าฉันเก็บแต่ของที่ยังคงรสชาติอยู่ เลยทำให้มีสมุนไพรที่มีคุณภาพอยู่ในมือสินะ…”
ด้วยลักษณะของสกิล [จำแนกพืช] ในเลเวลที่ต่ำจะประเมินได้แค่ของที่มีคุณภาพต่ำเท่านั้น ดังนั้นสมุนไพรคุณภาพดีที่ประเมินไม่ได้ก็ยังคงเป็นแค่หญ้าธรรมดาต่อไป แบบนี้ฉันก็หาสมุนไพรคุณภาพดีไม่เจอเลยนะ
“บางทีการกินเข้าไป อาจจะเป็นวิธีที่ถูกต้องก็ได้”
ถ้ากินเข้าไปก็สามารถแยกแยะได้ด้วยรสชาติอย่างเดียว แต่ปกติแล้วคนอื่นคงไม่ทำแบบนั้นหรอก ฉันเองถ้ามีสกิล [จำแนกพืช] ก็คงไม่กินเพื่อแยกแยะหรอก
เอาเป็นว่า มาทำโพชั่นต่อดีกว่า เปลี่ยนสมุนไพรที่เหลือให้เป็นโพชั่น แถมได้โพชั่นดีๆ ด้วยนะ แม้จะมีพลาดบ้าง แต่ก็ทำเสร็จแล้ว ตอนนี้ฉันมี [โพชั่นฟื้นฟูเบื้องต้น: ☆] 40 ชิ้น และ [โพชั่นฟื้นฟูเบื้องต้น: ☆☆] 10 ชิ้น
ฉันก็คิดจะทำโพชั่นแก้พิษด้วย แต่ก็…ล้มเหลว ดูเหมือนว่าวัตถุดิบไม่พอ คราวหน้าค่อยทำใหม่แล้วกัน
“ฟู่ว~”
การผลิตโพชั่นครั้งนี้จบลงแล้ว ฉันขยับตัวเพื่อคลายความเมื่อยล้า และตอนนี้เองก็เย็นแล้ว นิลที่นอนอยู่บนพื้นใกล้ๆ ก็หาวเหมือนบอกว่าหลับอิ่มแล้ว แล้วก็ตื่นขึ้นมา นิลปีนขึ้นมาเกาะไหล่ฉัน
“…นั่นน่ะ”
“ว้าย!”
จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงคน ทำให้ฉันตกใจ เมื่อหันไปทางเสียง ก็เห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เธอมาตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี่ย เล่นเอาใจหายใจคว่ำเลยนะ
“คือว่า…นกฮูกตัวนั้น…ของท่าน…รึเปล่า…ขอรับ?”
สงสัยสกิลภาษาของฉันจะยังไม่ดีพอ ทำให้แปลได้ไม่ค่อยดีนัก ไม่สิ คำสุดท้าย “ขอรับ” คงจะแปลถูกแล้ว เพราะเด็กคนนี้แต่งตัวเหมือนนินจาเป๊ะเลย และนินจาสาวคนนั้นก็จ้องมองนิลที่อยู่บนไหล่ฉันอยู่ ราวกับว่าดวงตาของเธอเป็นกลายเป็นเพชรที่มีประกายวิบวับเลยล่ะ
“ใช่ค่ะ เป็นของฉันเอง”
เมื่อตอบไปอย่างนั้น เด็กคนนั้นก็จู่ๆ ก็คุกเข่าโขกศีรษะลงกับพื้น เอ๊ะ เกิดอะไรขึ้นคะเนี่ย!?
“ได้โปรด! ได้โปรดสอนเคล็ดลับจับนกฮูกสนธยาให้กับข้าด้วย! ขอรับ!!”
…หา?
—
ชื่อ: โคลเอ้
เผ่าพันธุ์: มนุษย์
เพศ: หญิง
[ภูมิหลัง: ตระกูลไบลีย์ไวเคานต์]
[ประวัติ: หนีออกจากบ้านและออกเดินทาง]
LV 12
แต้มสกิล (SP) 6
[ไม้เท้าสองมือ LV9]
[เวทมนตร์ความมืด LV10]
[เวทมนตร์ลม LV10]
[ความรู้เวทมนตร์ LV10]
[พลังเวท LV10]
[แสงจันทร์ LV2]
[ชัยชนะเหนือผู้แข็งแกร่ง LV2]
[อัญเชิญ: แฟมมิเลียร์ LV7]
[คำสั่ง LV4]
[รสนิยม LV4]
[มองเห็นในที่มืด LV5]
[จำแนกพืช LV6]
[เก็บเกี่ยว LV8]
[ปรุงยา LV8]
[ต้านทานพิษ LV3]
[ต้านทานอัมพาต LV3]
[ต้านทานการหลับ LV3]
[ภาษา: ภาษาสวาโร LV3]
สกิลโบนัสจากภูมิหลังและประวัติ
[ภาษา: ภาษาถิ่นเฮย์]
[สถานะ: รัฐเอ็นเต้ – ตระกูลไวเคานต์แบรดลีย์]
[ตั้งแคมป์]
[ความคุ้นเคยกับภูมิประเทศ]
Chapters
Comments
- ตอนที่ 13 การพบกันของเพื่อนร่วมอุดมการณ์ มิถุนายน 14, 2025
- ตอนที่ 12 นินจาสาวปรากฏตัว! มิถุนายน 13, 2025
- ตอนที่ 11 คุณแมวดำ ช่วยมาเป็นของฉันด้วยเถอะค่ะ! มิถุนายน 13, 2025
- ตอนที่ 10 เวลากลางคืนคือโลกของพวกเรา! มิถุนายน 13, 2025
- ตอนที่ 9 ในที่สุดคุณแม่มดก็เข้าใจภาษาแล้ว! มิถุนายน 13, 2025
- ตอนที่ 8 คุณนกฮูกผู้ช่วยเหลือแม่มด มิถุนายน 13, 2025
- ตอนที่ 7 คุณแม่มดได้รับแฟมมิเลียร์ตนแรก มิถุนายน 13, 2025
- ตอนที่ 6 หญ้าพวกนี้เองก็อร่อยอย่างไม่น่าเชื่อเลย มิถุนายน 13, 2025
- ตอนที่ 5 อย่าโดนหลอกนะคุณแม่มด มิถุนายน 13, 2025
- ตอนที่ 4 คุณแม่มดสู้ครั้งแรก มิถุนายน 13, 2025
- ตอนที่ 3 ดูเหมือนคุณแม่มดจะไม่เข้าใจภาษานะ มิถุนายน 13, 2025
- ตอนที่ 2 แม่มดผู้มีสิทธิเหนือผู้กล้า มิถุนายน 13, 2025
- ตอนที่ 1 ยินดีต้อนรับสู่ Second Story Online มิถุนายน 13, 2025
MANGA DISCUSSION