หลังจากหวนคิดถึงความหลังอยู่ครู่หนึ่ง ลีออนก็ส่งรูปถ่ายครอบครัวคืนให้กับอาจารย์ของเขา ซึ่งเป็นชายชราผู้ยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อจักรวรรดิ และพกพารูปนี้ติดตัวอยู่เสมอ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ชายชราคนนี้ต้องรักหลานสาวทั้งสองคนที่เขายังไม่เคยพบหน้าอย่างสุดหัวใจแน่ ๆ

น่าเสียดายที่ก่อนจะกลับมายังจักรวรรดิเพื่อช่วยเหลืออาจารย์ ลีออนไม่ทันได้ถ่ายรูปของลูกสาวคนเล็กที่เพิ่งเกิดไว้

ไม่เช่นนั้น เขาคงได้อวดเด็กน้อยให้กับอาจารย์ได้ดูบ้าง เมื่อล่วงเลยถึงวัยหนึ่ง คนเราจะไม่ได้คิดถึงแค่ตัวเองหรือคนรุ่นถัดไปเท่านั้น แต่จะนึกถึงรุ่นลูกรุ่นหลาน หรือแม้กระทั่งรุ่นเหลน เพราะนั่นคือสายใยของครอบครัวที่ทอดยาวออกไป

ไทเกอร์เก็บรูปถ่ายใส่กระเป๋าไว้อย่างปลอดภัย ก่อนจะวกกลับเข้าสู่ประเด็นหลัก “เจ้าบอกว่า คอนสแตนตินบุกโจมตีเผ่ามังกรเงินงั้นหรือ?”

ลีออนพยักหน้า “ครับ ผมไม่แน่ใจว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญหรือมีเหตุผลอื่น แต่ดูเหมือนคอนสแตนตินจะเลือกโจมตีเผ่ามังกรเงินในช่วงที่รอสไวส์อ่อนแอที่สุด ผมไม่มีข้อมูลในมือละเอียดมากพอจึงไม่กล้าสรุป แต่รอสไวส์ได้เตือนผมเรื่องหนึ่งไว้”

“เรื่องอะไร?”

“เมื่อประมาณหนึ่งปีก่อน ซึ่งเป็นช่วงเวลาเดียวกับที่ท่านกลับมาจักรวรรดิ คอนสแตนตินเริ่มเคลื่อนไหวในเผ่ามังกรอย่างกว้างขวาง จุดชนวนให้เกิดสงครามและความขัดแย้งหลายครั้ง”

สีหน้าลีออนเคร่งเครียดขึ้น จริง ๆ แล้ว ตอนที่รอสไวส์เตือนเขา เขาก็เริ่มตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว

เพียงแต่…เขาลังเลที่จะสืบสาวไปให้ลึกกว่านี้ เพราะสิ่งที่เขาอาจพบในท้ายที่สุด อาจเป็นความจริงที่เขารับไม่ได้

เมื่อเห็นสีหน้าลีออน ไทเกอร์ก็เริ่มเดาออกว่าศิษย์ของตนกำลังจะพูดอะไร “เจ้าหมายความว่า… จักรวรรดิอาจจะร่วมมือกับคอนสแตนติน?”

รีเบคก้ายกมือขึ้น “เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน พวกท่านสองคนกระโดดจากเบาะแสไปสู่ข้อสรุปเร็วเกินไปแล้ว ไม่มีขั้นตอนการวิเคราะห์ก่อนเลยหรือ?ไม่เข้าใจ”

“แล้วการที่อาจารย์ไทเกอร์กลับมาจักรวรรดิเมื่อปีก่อน มันเกี่ยวอะไรกับที่คอนสแตนตินก่อเรื่องในหมู่เผ่ามังกร?”

ลีออนหันไปมองรีเบคก้า ก่อนอธิบายอย่างใจเย็น “สิ่งที่คอนสแตนตินทำ—การก่อสงครามและความขัดแย้ง มันเป็นเพียงม่านควัน จุดประสงค์ที่แท้จริงของเขาไม่ใช่การรุกรานเผ่ามังกรอื่น แต่เป้าหมายของเขามาตั้งแต่แรกก็คือเผ่ามังกรเงินต่างหาก ก่อนที่จะเปิดฉากโจมตีอย่างเป็นทางการ เขายังเคยส่งกำลังบางส่วนไปที่ใกล้เผ่าญาติของมังกรเงินอย่าง ‘มังกรแดง’ ทำทีเหมือนจะหาเรื่องกับพวกนั้น”

“ตอนที่ทุกคนคิดว่าคอนสแตนตินเป็นแค่มังกรคลั่งที่ก่อเรื่องไปทั่ว เขาก็รวมพลกองกำลังชั้นยอดของเผ่ามังกรเพลิง แล้วเปิดฉากโจมตีเผ่ามังกรเงินอย่างสายฟ้าแลบ แถมยังลงมานำทัพด้วยตนเอง เป้าหมายก็เพื่อยึดเผ่ามังกรเงินให้ได้ทั้งหมด”

“ตอนที่ผมเผชิญหน้ากับเขา เขาจำได้ว่าผมเป็นมนุษย์ แต่ในหมู่มังกรทั้งหมด มีแค่รอสไวส์เท่านั้นที่รู้ว่าผมเป็นมนุษย์ เธอไม่มีทางเป็นคนบอกคอนสแตนตินแน่ ๆ มันไม่สมเหตุสมผลเลย”

“ถ้าไม่มีใครในเผ่ามังกรนอกจากรอสไวส์ที่รู้เรื่องนี้ ก็เหลือแค่…จักรวรรดิเท่านั้น”

“ในสงครามมังกรเงินเมื่อสามปีก่อน ผมถูกใส่ร้ายโดยคนทรยศ บาดเจ็บสาหัส และถูกทิ้งไว้ให้ตาย หลังสงคราม ทุกคนคงคิดว่าผมไม่รอด ไม่ว่าจะเป็นอาจารย์ของผม ภรรยาของเขา หรือแม้แต่ตัวผมเองก็ตาม”

“แต่ใครจะคิดล่ะ ว่านอกจากผมจะรอดมาได้ สองปีต่อมายังสามารถติดต่อกับอาจารย์ได้อีก”

“เมื่ออาจารย์รู้ว่าผมยังมีชีวิตอยู่ เขาจึงกลับไปยังจักรวรรติเพื่อขอให้ล้างมลทินจากข้อหากบฏให้กับผม แต่จักรวรรดิก็ยังยืนกรานว่า ‘คนตายก็ควรจะเงียบ ๆ ไปซะ’ แถมยังใส่ร้ายอาจารย์ผมว่าเป็นฆาตกรอีกต่างหาก”

“ดังนั้น อย่างที่อาจารย์ผมพูดไว้ตะกี้ ตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา เขาได้กดดันจักรวรรดิอย่างต่อเนื่อง พยายามบีบบังคับให้พวกเขายอมอ่อนข้อ แต่คนในจักรวรรดิก็ไม่ได้โง่เง่าอะไร นักพรตชราที่หลีกหนีจากโลกและความวุ่นวายทั้งมวลไปใช้ชีวิตสงบในหุบเขาอยู่ดี ๆ คงไม่เกิดความยึดติดที่จะล้างมลทินให้ศิษย์ของตัวเองขึ้นมาหรอก”

“ดังนั้น พวกเขาอาจเดาออกแล้วก็ได้ว่า ผมที่ถูกทอดทิ้งไว้ในเผ่ามังกรเงินเมื่อสามปีก่อน อาจจะยังไม่ตาย พวกเขาจึงส่งคอนสแตนตินไปปั่นป่วนในหมู่เผ่ามังกร แล้วใช้โอกาสนั้นซุ่มโจมตีมังกรเงิน หวังจะกำจัดผมให้สิ้นซาก”

“และเมื่อผมฆ่าคอนสแตนตินได้ จักรวรรดิก็ต้องเริ่มร้อนตัว พวกเขาจึงต้องรีบกำจัดอาจารย์ผมซึ่งกลายเป็นภัยภายใน โดยถึงขั้นปล่อยอาวุธอันตรายออกมา เพราะพวกเขารู้ดีว่า เมื่อผมกลับมายังจักรวรรดิและพบตัวอาจารย์เมื่อไหร่ ผมอาจจะสาวไปถึงความลับสกปรกของพวกเขาได้”

“สรุปก็คือ—”

“ประการแรก จักรวรรดิมีความร่วมมือกับเผ่ามังกร และคอนสแตนตินก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่ยังไม่แน่ชัดว่าเขาเป็นคนเดียวหรือไม่”

“ประการที่สอง คนทรยศที่ใส่ร้ายผมเมื่อสามปีก่อน น่าจะได้รับคำสั่งจากจักรวรรดิ เพราะแค่จะหา ‘แพะรับบาป’ คงไม่ถึงกับต้องลงทุนลงแรงฆ่าผมขนาดนี้”

ลีออนสรุปเรื่องราวตลอดสามปีที่ผ่านมาอย่างเป็นระเบียบ ขณะที่รีเบคก้าค่อย ๆ ย่อยข้อมูลและทำความเข้าใจ

สีหน้าของอาจารย์เคร่งเครียด เขานั่งนิ่ง凝มองเปลวไฟอย่างใช้ความคิด

ลีออนถอนหายใจยาว เขาคิดว่าการได้พูดออกมาแล้วจะช่วยให้เบาลงบ้าง แต่ความจริงกลับไม่เป็นเช่นนั้น สิ่งที่พูดออกมาเป็นเพียงผลสรุปจากเบาะแสที่มี เป็นแค่ยอดภูเขาน้ำแข็ง ยังมีคำถามอีกมากที่ยังไม่ได้รับคำตอบ

ทำไมจักรวรรดิจึงร่วมมือกับเผ่ามังกร? เป้าหมายของพวกเขาคืออะไร? ทำไมถึงต้องยืนกรานจะฆ่าลีออนให้ได้? คำถามมากมายถาโถมอยู่ในใจของลีออน

เขาปรับสภาพจิตใจ หันไปมองรีเบคก้า แล้วก็มองไปที่อาจารย์ ก่อนจะพูดว่า “เพราะงั้นก้าวต่อไปของผม คือหาตัวคนทรยศที่เคยใส่ร้ายผมให้ได้ก่อน แล้วดูว่าพอจะสาวเบาะแสอะไรจากเขาเกี่ยวกับเรื่องภายในของจักรวรรดิได้บ้างไหม”

ไทเกอร์ไม่ขัดข้องแม้แต่น้อย “ไม่ว่าเจ้าจะตัดสินใจทำอะไรก็ตาม ข้าก็จะสนับสนุนเจ้า”

“อ้าว นึกว่าจะพูดว่า ตั้งแต่นี้ไปข้าไม่ใช่อาจารย์เจ้าอีกแล้ว เจ้าไม่ใช่ศิษย์ข้า ถ้าเจ้าไปสร้างเรื่องอะไรขึ้นมา อย่าเอาชื่อข้าไปอ้าง—โอ๊ย!”

ไทเกอร์เตะเก้าอี้ตัวเล็กที่ลีออนนั่งอยู่จนคว่ำ แล้วหัวเราะพลางดุว่า “เจ้าคิดว่าข้าทำเพื่อเจ้าเหรอ? ข้าทำเพื่อตัวเองต่างหาก ถ้าเจ้าเป็นอะไรไป เมียเจ้าจะฉีกข้าเป็นชิ้น ๆ ที่สำคัญที่สุดคือ—”

ลีออนนั่งอยู่ “ถ้าเจ้าตาย แล้วใครจะตอกเกือกม้าให้ลาน้อยล่ะ?”

“…เฮ้อ”

เอาล่ะ สถานะของลีออนในลำดับชั้นของครอบครัวฝั่งมนุษย์ก็เป็นแบบนี้แหละ:

ภรรยาอาจารย์ > ลาน้อย > อาจารย์ > ลีออน

และในห่วงโซ่อาหารตำแหน่งต่ำสุดก็คือสองคนนี้ คนหนึ่งกลัวเมีย อีกคนอยู่ไกลเมีย ช่างเป็นภาพที่นามธรรมปนขำขันดีจริง ๆ

หลังจากปล่อยมุกเบา ๆ เสร็จ ลีออนก็หันไปมองรีเบคก้า

อาจารย์ช่วยเขาเพราะผูกพันกันเหมือนพ่อลูก เป็นเรื่องธรรมดาที่จะให้การสนับสนุนเขาในสถานการณ์ซับซ้อนของจักรวรรดิ

แต่รีเบคก้าเป็นแค่เพื่อนร่วมทีมเก่าของเขาเท่านั้นเอง

แม้พวกเขาจะเคยร่วมเป็นร่วมตายกันมาหลายครั้ง เคยโค่นมังกรและสัตว์ประหลาดนับไม่ถ้วน แต่ครั้งนี้พวกเขาต้องเผชิญกับหุบเหวที่มืดมิดยิ่งกว่า

หากพลัดตกลงไป ก็ไม่มีโอกาสได้กลับขึ้นมาอีก

เมื่อสบตากับลีออน รีเบคก้าก็เดาได้ทันทีว่าเขากำลังจะพูดอะไร ก่อนที่เขาจะทันเอ่ยปาก เด็กสาวผมหางม้าคู่นั้นก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน

“กัปตัน ฉันบอกคุณไปแล้วตั้งแต่ตอนกลางวัน สามปีก่อนฉันทิ้งคุณไป แต่สามปีให้หลังฉันจะไม่ทิ้งคุณอีก เพราะงั้นสำหรับภารกิจบ้าระห่ำครั้งนี้ อย่าคิดแม้แต่จะเขี่ยฉันออกไปเลย”

ลีออนยิ้มอย่างจนปัญญา “แต่มันอันตราจริง ๆ นะ อันตรายกว่าการต่อสู้ครั้งไหน ๆ ที่เราเคยเจอเสียอีก”

เขารู้ดีว่าเด็กสาวจอมเพี้ยนคนนี้แบกรับความรู้สึกผิดจากการทิ้งเขาไว้ที่วิหารมังกรเงินมาตลอดหลายปี

แม้เวลาจะผ่านมาแล้วถึงสามปี เธอก็ยังคงเก็บความรู้สึกผิดนั้นไว้ในใจ ดังนั้นตอนนี้เมื่อลีออนกลับมาแล้ว เธอจึงอยากทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้เพื่อชดเชยความผิดของตัวเองที่มีต่อเขา

ไม่สำคัญว่าลีออนจะคิดอย่างไร เพราะถึงรีเบคก้าจะดูเพี้ยน ๆ แต่ถ้าเธอตัดสินใจแล้ว ต่อให้ลากด้วยม้าสิบแปดตัวก็หยุดเธอไม่ได้

“ไม่ค่ะ กัปตัน ฉันว่าการนั่งอยู่ในหน่วยลาดตระเวนทุกวัน รอวันตายนั่นแหละที่อันตรายที่สุด”

รีเบคก้าพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “พาฉันไปด้วยนะ ฉันสัญญาว่าจะไม่ทิ้งคุณอีก”

ไทเกอร์หันไปมองเด็กสาว เห็นแววตาแน่วแน่นั้น ก็โน้มตัวเข้าไปกระซิบข้างหูเธอเบา ๆ “กัปตันของเธอแต่งงานมีลูกแล้วนะ อย่าพูดอะไรซึ้ง ๆ น้ำเน่าพวกนั้นเลย”

รีเบคก้าขมวดคิ้ว ส่งเสียงหึในลำคออย่างไม่พอใจ แล้วใช้ศอกกระทุ้งทันที “นี่มันสายสัมพันธ์ของเพื่อนต่างหาก!”

ไทเกอร์ยกมือกุมอก ถอยกรูดไปอย่างเสียฟอร์ม “โอเค ๆ มิตรภาพก็แล้วกัน ถึงเวลานั้นถ้าเธอจะตะโกนเรื่องมิตรภาพแล้วบุกขึ้นไปฆ่าจักรพรรดิเจ้านั่น ฉันก็จะเชียร์ให้เต็มที่จากข้างล่างนี่แหละ”

“แก่แล้วยังงี่เง่าอีก” รีเบคก้าตอกกลับอย่างเฉียบคม

หลังจากหยอกล้อกันไปมาอยู่ครู่หนึ่ง ลีออนก็เหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ “จริงสิ ยังมีอีกเรื่องนึง”

“เรื่องอะไรเหรอ?”

“ผมใช้เวทมนตร์ไม่ได้แล้ว”

ไทเกอร์กับรีเบคก้าต่างตกใจ “หมายความว่ายังไงว่าใช้เวทไม่ได้? วงเวทในตัวพังเหรอ?”

ลีออนส่ายหัว มือแตะที่หน้าอก “ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ามันเกิดจากอะไร แต่ตอนนี้ผมรวบรวมพลังเวทไม่ได้เลย ทำได้แค่กลั่นพลังเวทในช่วงปกติ แล้วเก็บไว้ใน…เอ่อ ในวงเวทบางอย่างที่สลักไว้บนตัว แต่ประสิทธิภาพมันช้ามาก แล้วเวทที่ผมสะสมไว้ก่อนหน้านี้ก็ใช้หมดไปตอนพาท่านอาจารย์หนีออกมาเมื่อคืนแล้ว”

จู่ ๆ รีเบคก้าก็รู้สึกสงสัยขึ้นมา ท่ามกลางคำพูดมากมายของกัปตัน เธอกลับจับได้แค่คำหนึ่งที่สะดุดหู “วงเวทบางอย่างที่สลักไว้บนตัว… กัปตัน ทำไมตอนพูดถึงมัน คุณถึงดูเขิน ๆ แปลก ๆ ล่ะ?”

“หะ… เขินเหรอ? ไม่ใช่นะ ไม่มีอะไรจะเขินเลย ก็แค่วงเวทวงหนึ่งเอง ไม่มีอะไรพิเศษ”

รีเบคก้าหรี่ตามองเขาอย่างจับผิด ก่อนจะค่อย ๆ ยกมือขึ้นแล้วชี้ไปที่หน้าอกของลีออน

“แล้วแสงสีม่วงที่กำลังส่องวาบ ๆ บนอกคุณตอนนี้ล่ะ มันคืออะไร?”

ลีออน: Σ( °△°|||) อะไรนะ?!