All Mangas

"ท่านหวีผมได้เบามือนัก หวีให้ผู้อื่นบ่อยหรือ" "ไม่เคย เจ้าคนแรก" แม่ทัพน้อยทีแรกว่าจะซักถามต่ออีกสักประโยคหรือสองประโยครีบหุบปากฉับ ขยับท่นั่งหลังตรงขึ้นมาทันทีเหตุใดนางต้องรู้สึกจักจี้เวลาเขาพูดเช่นี้ด้วยเล่า เป็นแค่ก้อนหินแท้ๆ รู้จักพูดจาเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไร "ไม่ถามต่อแล้ว?" เฉิงอ๋องต้าจวิ้นชำเลืองดูคนตัวเล็กที่กระเด้งตัวขึ้นนั่งหลังตรงได้หลังจากเอนพิงตนรวกับไม่มีกระดูกอยู่นาน ก่อนที่เสียงนุ่นทุ้มนั้นจะกล่าวเรื่องประเพณีอันเคร่งครัดระหว่างหญิงชายราวกับพูดเรื่องดินฟ้อากาศให้อีกฝ่ายฟังไปด้วย "เคยได้ยินหรือไม่ว่า สตรีไม่ควรสยายผมต่อหน้าบุรุษที่ไม่ใช่สามีหรือคนที่ไม่ใช่ครอบครัว" หยวนเมิ่งซือนั่งผึ้งหูฟังด้วยความอยากรู้ใจแทบขาด นางเกิดมาโดยไม่มีบุพการีคอยชี้แนะเรื่องขนบธรรมนียมจึงใคร่รู้อย่างมาก เฉิงอ๋องเงียบไปครู่หนึ่ง สังกตเห็นว่าคนตัวเล็กเริ่มมีที่น่สนใจจึงเอ่ยต่อ "ไม่เช่นนั้นจะต้องแต่งออกเรือนให้บุรุษที่ได้เห็น" เคร้ง จบคำของเฉิงอ๋องที่ครอบผมในมือของหยวนเมิ่งชื่อร่วงลงพื้นโดยที่เจ้าตัวทำได้เพียงนั่งอ้าปากค้างพะงาบๆ พูดไม่ออก

นักศึกษามหาลัยที่ติดเกม ซะจนกลายเป็นอันดับ 1 ของเกม ผู้ใช้ชื่อในเกมว่า Lolita ได้ข่าวว่า จะมีภาคต่อของเกม จากVenusPantie ผู้ที่คนใน DungeonAttack Fansite ต่างเดากันว่า น่าจะเป็นผู้พัฒนาเกม ได้ตอบตกลงเข้าร่วมกับภาคต่อของเกม และก็ได้เข้ามาอยู่ในเกมภาคต่ออย่างDungeon Defense โดยรับบทบาทเป็น ดันทาเลี่ยน จอมมารลำดับ 72 ที่อ่อนกากที่สุด

จะมีสักกี่ครั้งกันที่โชคชะตาพัดพาเด็กหนุ่มสองคนให้เข้ามาอยู่ในวงโคจรของกันและกันทั้ง ( ที่ชีวิตของพวกเขาก่นหน้านี้เป็นเหมือนดั่งเส้นขนานที่ไม่มีวันบรรจบกันพวกเขาลุ่มหลงในรสรัก 'เสพติด' ความซาบซ่านแปลกใหม่และกว่าจะรู้ตัว...กู้ไห่และไปล้วอินกลับกลายเป็น 'เฮโรอื่น' ที่เสพติดกันและกันเสียแล้ว

"พี่ฟ มันจะมีวันไหนมั้ยที่พี่ทำผิดกับหนู หนูเจ้าคิดเจ้าแค้นมากนะ อยากรู้ว่าถ้าทำผิดกับหนูพี่จะชดใช้ยังไง" "To protect" "จริงเหรอ...ล้วจะปกป้องถึงเมื่อไหร่" "จนกว่าโลกนี้จะไม่มีพี่" 'เอ็มเบอร์สัน เจอาร์.คลิมซ์เมอร์' หรือ 'พี่ไฟ ได้สอนให้ฉันรู้ซึ้งว่ สิ่งที่ทำให้คนเราตายทั้งเนไม่ใช่การถูกทิ้ง แต่เป็นการรักษาสัญญ! ในปีที่ฉันยังเป็นเด็กสาวไร้ภูมิคุ้มกันในโลกแห่งความเนจริงพี่ไฟคือรักแรกของฉัน คือคนแรกที่ชี้นำฉันอย่างลึกซึ้งในทุกเรื่อง และยังเป็นผู้ชายคนแรกที่เชือดเฉือนหัวใจฉันจนไม่เหลือชิ้นดี ทว่าหลังจากเพียรพยายามรักษาความบอบช้ำมาหลายปี ๆ ผู้ชายไร้หัวใจคนนี้ก็กลับเข้ามาในชีวิตฉันราวกับภพฝัน เบื้องหน้าถือสิทธิ์ปกป้องฉันจากภัยร้ายที่คืบคลานเข้ามา เบื้องหลังล่อลวงทั้งกายและใจของฉันทุกวิถีทาง ดังนั้น...ควรค่าไหมที่จะควักหัวใจออกมาวางไว้แทบเท้าเขาอีกครั้งแน่นอนว่าไม่ควรและไม่มีทาง!

ฟู้จ่างจู เด็กสาวผู้ไม่ได้รับความเป็นธรรมในชีวิต มิหนำซ้ำยังกลายมาหญิงม่ายสามีตายขณะเดิน ทางไปแต่งงานเพื่อขจัดเสนียดจัญไร

เรื่องราวพิลึกพิลั่นเกิดขึ้นในรัชศกต้าชิงปีที่แปด หญิงสาวตื่นขึ้นในวันแห่พระศพขององค์หญิงตันหยาง การสิ้นพระชนม์ขององค์หญิงกลับทำให้ราษฎรโห่ร้อง ยินดี "บุญบาปล้วนตามสนอง องค์หญิงก่อกรรมทำเข็ญ อย่างกำเริบเสิบสานมาหลายปี" เมื่อสวรรค์มีเมตตาให้นางได้ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งหลังจาก หลับใหลไปนานหลายปีทำให้นางได้พบกับบุรุษผู้มอบ ความตายให้แก่องค์หญิงตันหยาง นางกลับคิดแผนการ บางอย่างอันนำมาซึ่งความอลหม่านในชีวิตที่ควรจะ เรียบง่ายของตนและผู้คนรอบข้าง

ชีวิต...คือลมหายใจ มีชีวิต...ย่อมน่ายินดีตลอดกาล ทว่า...ยินดีให้ชีวิต ""ตนเอง"" ยืนนาน หรือ...ยินดีในชีวิต ""คนอื่น"" ยืนนานแทน !

-เรื่องราวหลังจากตอนจบของ Monster คนปีศาจ- Another monster เป็นรายงานการสืบสวนของแวร์เนอร์ เวเบอร์ นักข่าวอิสระที่สนใจในคดีของโยฮัน

ชาติก่อนพวกมันใส่ร้ายป้ายสีนางและคนในตระกูล ในข้อหาสมคบกับคนต่างแคว้นเป็นกบฏแผ่นดิน ถูกทัณฑ์ทรมานจนสิ้นใจตายอย่งอนาถราวกับเดรัจฉานตัวหนึ่ง ชาตินี้นางถือกำเนิดใหมในร่างขององค์หญิงหว่านหนิง ผู้ถูส่งตัวไปเป็นชายาข่นแห่งชนผ่าป่เถื่อนที่นอกด่าน ในเมื่อโอกาสดีงามมาถึงแล้ว ชาตินี้นางจะสมคบกับคนต่งแคว้นเป็นกบฏแผ่นดินจริงๆ ให้ดู! อย่าให้ได้เหยียบแผ่นดินต้าช่งอีกครั้งเชียว นางจะบดขยี้พวกมันทุกคนให้แหลกลาญ! หวันเอี้ยนเฮ่อเจี้ยน... ท่านข่นสุดหล่อล่ำบึกแห่งชนผ่าทุ่งหญ้าใช้ชีวิตเป็นหนุ่มโสมาเนิ่นนาน ฉู่ๆ ก็ถูกอดีตข่านคนก่อนบังคับให้แต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ตามพันธสัญญาสงบศึกกับองค์หญิงน้อยวัยสิบสองปีวันแรกที่มาถึง นางก็ประกาศกร้าวว่ไม่อยากเป็นมีย แต่อยากเป็นหัวหน้านักรบคนหนึ่งของเขา ท้าตีท้ต่อยผู้คนไปทั่ว ก่อเรื่องให้เขาปวดหัวไม่เว้นแต่ละวัน ผู้ใดกันเล่าลือว่านางเป็นองค์หญิงขี้โรคใกล้ตายช่างตาบอดโดยแท้! นี่มันเด็กปีศาจชัดๆ

หลังจากเรียนจบ เซิน หนิงซิน ก็ได้เข้ามาเป็นเด็กฝึกงานในบริษัทแห่งนี้ บรรยากาศในบริษัทเป็นกันเองและอบอุ่น เพื่อนร่วมงานของเธอนั้นต่างก็ดูแลเอาใจใส่เธอเป็นอย่างดี ยกเว้นก็แต่หัวหน้าสุดเย็นชา ผู้ที่มีใบหน้าเคร่งขรึมอยู่ตลอดเวลาและไม่ยอมแสดงอารมณ์อะไรออกมา "แผนนี้มันใช้ไม่ได้ ไปเปลี่ยนมาซะ" "เอกสารนี้มันอะไร? ต้องให้ฉันบอกเธออีกกี่ครั้ง?" "ถ้าเธอทำไม่เสร็จภายในวันนี้ อย่าหวังว่าจะได้กลับบ้าน" เซิน หนิงซิน คิดว่าเธอคงไปทำบาปกรรมอะไรไว้ในชาติก่อนถึงต้องมาเจอหัวหน้าที่ใจร้ายแบบนี้ จนกระทั้ง...เธอไปเจอแอคเค้าเวย์ปั๋วอีกอันของหัวหน้าเธอ -ไม่มีใครชวนฉันไปกินข้าวหลังเลิกงานเลย ฉันเสียจัย -เซียวฉาง ไปพักร้อนมา ฉันเห็นเธอแอบซื้อของฝากมาให้ทุกคน แต่ไม่เห็นมีของฉันเลย QAQ -เซิน หนิงซิน ไม่ยอมพูดกับฉันเลยทั้งวัน เมื่อวานฉันดุเธอแรงไปจนเธอไม่ชอบฉันแล้วหรอ.... ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอเห็นรูปในอัลบัม เซิน หนิงซิน คงไม่มีทางเชื่อว่านี้คือหัวหน้าของเธอ ปรากฎว่าหัวหน้าสุดแสนจะเย็นชาของเธอจริงๆแล้วเป็นเด็กขี้แย ที่น่าตกใจยิ่งกว่าคือเธอโดนยัยเด็กขี้แยนี้ตก...จนอดใจไม่ไหว (ผู้แปล : ประโยคสุดท้ายแอบสปอยเลยแปลต่างจากต้นฉบับนะครับ)