ปาร์ตี้เริ่มต้นขึ้น โดยที่ไม่มีใครรู้เลยว่าปาร์ตี้ในครั้งนี้

ถูกจัดขึ้นเพราะผมมีจุดประสงค์แอบแฝงที่จะทำให้ทุกคนเมาค้างกัน

ที่ผมต้องทำแบบนี้เพราะผมต้องการให้ทุกคนได้พักจากการทำงานหนัก

และเป็นการช่วยพวกเขาคลายเครียดไปในตัวด้วย

ทันทีที่งานเริ่มชาวบ้านก็พากันเขาไปตักอาหารและเครื่องดื่มที่วางเรียงเอาไว้ 

ฮ่าๆ เป็นไปดังกลอุบาย แค่นี้พวกเขาก็ตกอยู่ในกำมือของผมแล้ว ช่างเป็นแผนการที่สมบูรณ์แบบจริงๆ

“ที่นี่ปลอดภัยครับ ดังนั้นทุกคนสามารถไปสนุกกับงานปาร์ตี้ได้อย่างเต็มที่เลยครับ”

“อืม…ถ้าเป็นตอนกลางวันก็คงจะไม่มีปัญหาหรอกค่ะ 

แต่นี่มันตอนกลางคืน แถมยังมีเหล้าเข้ามาเกี่ยวอีก 

ฉันว่าเรามียามเฝ้าไว้สัก 2 คนจะดีกว่านะคะ”

อลิเซียซังพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง จนทำเอาผมตกใจเลยล่ะ 

สาวนักดื่มอย่างอลิเซียซังเนี่ยนะ…แต่ก็ฟังดูมีเหตุผลดี 

เพราะผมเองก็ไม่มั่นใจเหมือนกันว่าหมู่บ้านจะปลอดภัย 100 % หรือเปล่า? 

หลังจากที่เราปรึกษากัน ก็ได้ข้อสรุปว่าจะให้

คลอเร็ตต้าซัง คาร์ล่าซัง ไอเนส และเฟลิเซีย จะทำหน้าที่คุ้มกันผมในคืนนี้

แม้ผมจะบอกไปแล้วว่าแค่ ไอเนส กับ เฟลิเซีย ก็พอ… 

แต่ดูเหมือนทุกคนจะเป็นห่วงผมมากเลยไม่ยอมเรื่องนี้ 

ได้รู้ว่าพวกเธอเป็นห่วงผมขนาดนี้ มันก็แอบรู้สึกดีใจเหมือนกันนะ

เอาล่ะ ไปหาอะไรกินกันก่อนดีกว่า มี คาราเกะ ของทอดรวม โคร็อกเกะ 

มีทุกอย่างที่ผมเคยสอนพวกเขาวางเอาไว้อยู่เต็มโต๊ะเลย 

ผมจึงมานั่งลงที่โต๊ะแล้วก็เริ่มกิน

…อร่อย ของทอดส่วนใหญ่รสชาติเหมือนกับที่ผมเคยกิน 

แต่โคร็อกเกะนี่สิ…มันต่างออกไป 

มันมีกลิ่นและรสชาติที่ต่างออกไปจาก โคร็อกเกะ ที่ผมรู้จัก

กลิ่นกับรสแบบนี้หรือว่าจะเป็นเพราะสมุนไพร? 

เพราะรสชาติและกลิ่มของมันแปลกๆ  

จะว่ายังไงดีล่ะ…จะว่ามันขัดกันก็ไม่ใช่ด้วยสิ…

หรือจะพูดว่ามันเข้ากันแบบแปลกๆ ดีนะ…

อืม…ช่างเป็นรสชาติที่บรรยายลำบากจริงๆ

ระหว่างกิน ผมก็แบ่งอาหารให้ริมุกับฟูจังด้วย 

เพราะมารีน่าซังตอนนี้ไปอยู่กับแก๊งสาวนักดื่มแล้ว เลยทำให้ฟูจังต้องอพยพมาอยู่กับผม

ดูเหมือนเขาจะเรียนรู้ว่า ถ้ามีเหล้าเข้ามาเกี่ยวเขาจะก็ต้องมากินอาหารที่นี่ 

จริงๆ ผมก็ไม่ติดอะไรหรอกนะที่ฟูจังมาอยู่กับผมแบบนี้ 

เพราะการที่มีริมุกับฟูจังมานั่งกินอาหารอยู่ข้างๆ กันแบบนี้ มันดูน่ารักยังไงล่ะ!

พอฟ้าเริ่มมืดแสงสว่างจากเวทย์แสงก็ถูกร่ายขึ้นมา 

ตอนนี้มีบอลแสงจำนวนมากลอยอยู่รอบๆ บริเวณงานเลี้ยงเต็มไปหมดเลยล่ะ 

ผมเดาว่าฉากแบบนี้คงเป็นเรื่องปกติของคนในโลกนี้สินะ 

แต่สำหรับผม มันเป็นภาพที่ดูแฟนตาซีแบบสุดๆ เลยล่ะ

มันช่างเป็นภาพที่งดงามจริงๆ ตอนนี้ลานกลางหมู่บ้านเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ 

ผู้คนจากหมู่บ้านริมทะเลสาบเองก็ดื่มกันอย่างสนุกสนาน 

ดูเหมือนว่าตั้งแต่พวกเขาย้ายมาที่นี่ ยังไม่เคยได้ปลดปล่อยแบบนี้เลย 

เพราะเมื่องานเริ่มขึ้นพวกเขาก็ถึงกับงงกันไปเลย

คุณหัวหน้าหมู่บ้านลุกขึ้น และ บอกให้ทุกคนดับแสงจากเวทมนตร์ลง 

จากนั้นแสงจากกองไฟก็ค่อยๆ เริ่มสว่างขึ้นมาจากความมืด 

จากนั้นชาวบ้านก็ทำการโห่ร้องขึ้นมาด้วยความยินดี

“สนุกจังเลยค่ะ ตอนที่พวกเราออกไปผจญภัยกัน

ก็เคยก่อกองไฟคล้ายๆ แบบนี้อยู่เหมือนกัน 

แต่บรรยากาศมันต่างกับตอนนี้ลิบลับเลยนะคะ เพราะผู้คนหรือเปล่านะ…”

คลอเร็ตต้าซังยิ้มให้ผม ต่อจากนี้กองไฟคงจะเป็นธรรมเนียม

ประจำงานเทศกาลหรืองานเลี้ยงในหมู่บ้านนี้ไปแล้วล่ะมั้ง แค่คิดก็รู้สึกดีแล้ว

“ครับ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม 

แต่พอทุกคนมานั่งล้อมรอบกองไฟกันแบบนี้ มันกลับรู้สึกสนุกขึ้นมาเฉยเลย”

ตั้งแต่เด็กผมถูกสอนมาตลอดว่าไม่ให้เล่นกับไฟ 

หรือบางทีนี่อาจจะเป็นความรู้สึกตื่นเต้นที่มีผลมาจากเรื่องนั้นก็ได้ 

เพราะผมถูกสอนมาตลอดว่าไฟมันอันตราย ก็เลยสนุกที่ได้ทำอะไรที่ถูกห้ามเอาไว้

“ฟุฟุ ฉันเองก็สนุกเหมือนกันค่ะ อาจจะเป็นแบบนั้นจริงๆ ก็ได้”

สาวสวย 8 คน และเซซิเลียซัง ออกไปร้องเพลงกันที่หน้ากองไฟ 

จากนั้นการเต้นรำก็เริ่มต้นขึ้น บรรยากาศในตอนนี้มันเริ่มกลายเป็นงานเทศกาลแบบเต็มรูปแบบแล้วสิ 

ถ้าเป็นแบบนี้ ผมมั่นใจเลยว่าพรุ่งนี้ทุกคนจะต้องเมาค้างกันแน่ๆ 

และคนที่ผมสามารถฟังธงลงไปได้เลยตอนนี้ 

ว่าพรุ่งนี้คนๆ นี้จะต้องเมาค้างแน่ๆ 

ก็คือ อลิเซียซัง เพราะตอนนี้เธอดูจะเมาแล้ว

และกำลังออกไปเต้นอยู่รอบๆ กองไฟ

อืม…ภาพของอลิเซียซังที่กำลังเต้นอยู่นี่มันก็… 

จะว่ายังไงดีล่ะ มันก็ดูดีอยู่นะ แต่ท่าเต้นของเธอมันไม่เข้ากับคนอื่นนี่สิ…

“คลอเร็ตต้าซัง อลิเซียซังเขา…”

“อาร๊า อลิเซียดูจะสนุกดีนะคะ”

“ครับ แต่แบบนั้นมันจะไม่เป็นไรเหรอ?…

อ๊ะ! โดโรธีซังเข้าไปรวบตัวเธอออกมาแล้ว 

ดูเหมือนโดโรธีซังก็ลำบากอยู่เหมือนกันนะครับ 

เพราะจากที่ดู ดูเหมือนพวกเธอจะดื่มเหล้ากลั่นกัน…”

แบบนี้อีกไม่นานพวกเธอจะต้องน๊อคกันแน่ๆ 

หลังจากนั้นปาร์ตี้ก็เริ่มวุ่นวายขึ้นเรื่อยๆ 

ผมเลยว่าจะกลับไปที่ ซีกเกอร์ น่าจะดีกว่า

แต่…ไอเนส เฟลิเซีย และคนอื่นๆ อาจจะอยากดื่มกันต่อ 

งั้นลองลองทำตัวเป็นผู้ใหญ่ดูหน่อยดีกว่า

“ไอเนส เฟลิเซีย พวกเธอกลับไปร่วมงานเลี้ยงก็ได้นะ พวกเธอยังไม่ได้ดื่มกันเลยนิ?”

“อืม ฉันก็อยากไปอยู่นะ…

แต่ขอกลับไปดื่มที่เรือดีกว่าเพราจะได้ลงแช่อ่างด้วย 

แล้วเธอล่ะ เฟลิเซียจะเอายังไง?”

“ฉันเหรอคะ คือพ่อของฉันดื่มหนักมากเลย…ก็เลยเป็นห่วงนิดหน่อยค่ะ”

อ้อ วันนี้คุณหัวหน้าหมู่บ้านสุดๆ ไปเลยนี่นา 

ก็นะ ตอนเห็นมันก็สนุกดีอยู่หรอก… 

แต่ในฐานะของคนในครอบครัวแล้ว มันก็คงจะน่าอายอยู่หน่อยๆ ล่ะมั้ง?

“งั้น เราไปหาอะไรดื่มกันเบาๆ พร้อมกับแช่น้ำไปด้วยก็แล้วกัน”

“ค่ะ นายท่าน”

วันนี้พวกเธอบอกว่าอยากจะดื่มเหล้าญี่ปุ่นกัน 

ผมก็เลยหยิบสาเกออกมาจากช่องเก็บของ(เรือ)

จากนั้นพวกเราก็ดื่มใยขณะที่แช่น้ำในอ่างไปด้วย 

เฮ้อ…รู้สึกสบายชะมัด ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผมจะเหนื่อยขนาดนี้ 

นี่แค่เล่นกับเด็กๆ แท้ๆ นี่ขนาดเลเวลของผมเพิ่มมาตั้งขนาดนี้แล้วนะ

ตอนเช้า เมื่อผมไปที่ห้องนั่งเล่น 

ก็พบแค่คาร์ล่าซังกับคลอเร็ตต้าซังเท่านั้นที่อยู่ที่นั้น…เป็นไปตามที่คาดไว้เลย

“อรุณสวัสดิ์ครับ ทั้ง 2 คน คนอื่นๆ ยังนอนกันอยู่เหรอครับ?”

“ใช่ค่ะ ฉันลองปลุกแล้ว แต่พวกเธอทำได้แค่ครางเบาๆ แล้วก็นิ่งไปค่ะ 

ฉันคิดว่าวันนี้ทุกคนน่าจะลุกไม่ไหวแน่ค่ะ

ฉันต้องขอโทษกับเรื่องนี้ด้วยนะคะ วาตารุซัง”

คลอเร็ตต้าซังพยายามขอโทษเรื่องนี้กับผมอย่างจริงจัง

แต่ก็นะ ผมน่ะรู้อยู่แล้วล่ะว่าเรื่องมันจะออกมาเป็นแบบนี้ 

เพราะผมเองนี่แหละที่วางแผนจัดงานปาร์ตี้นี้ขึ้นมา เพื่อให้ทุกคนเมาค้างกันน่ะ 

ดังนั้นเรื่องทั้งหมดนี่จึงถือได้ว่ามันเป็นความผิดผมเอง

“ฮ่าๆ ไม่เป็นไรครับ นี่ไม่ใช่ความผิดของคลอเร็ตต้าซัง

ดังนั้นไม่ต้องขอโทษหรอกครับ

อีกอย่างวันนี้ผมเองก็วางแผนที่จะพักผ่อนอยู่แล้ว

ดังนั้นพวกเรามาพักผ่อนกันสบายๆ ดีกว่านะครับ”

จากนั้นพวกเราก็ไปทานอาหารเช้ากันแล้วก็แยกย้ายกันกลับไปที่ห้อง

“นายท่าน วันนี้พวกเราจะพักกันเหรอคะ?”

“ใช่”

“จะไม่ทำอะไรกันเลยเหรอคะ?”

“หือ? อ้อ ผมว่าจะไปดูที่ๆ คุณหัวหน้าหมู่บ้านเคยบอกว่ามีกลิ่นแปลกๆ ลอยออกมาน่ะ

เลยว่าจะแวะไปดูที่หมู่บ้านสักหน่อย อีกอย่างผมมีเรือที่อยากได้อยู่ด้วย 

และเกาะนี้ก็ยังเหมาะกับการทดลองใช้เรือลำนั้นมาก 

เลยจะถือโอกาสนี้ทดสอบมันดูน่ะ”

“เรือลำใหม่เหรอคะ! ยังมีเรือที่สุดยอดยิ่งกว่าเรือสำราญอีกเหรอคะ!?”

อืม…ไอเนสจะคิดแบบนั้นก็ไม่แปลกหรอก 

เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมซื้อแต่เรือที่แพงขึ้นเรื่อยๆ เลยนี่นส

“ไม่หรอก ครั้งนี้มันต่างกันน่ะ จะอธิบายยังไงดีนะ…

คือ มันเป็นเรือที่ออกจะพิเศษหน่อยน่ะ ผมมันใจเลยว่าพวกเธอจะต้องประหลาดใจกันอย่างแน่นอน”

ผมจำตอนที่พวกเราเห็นรถคลาสสิกตอนที่อยู่บนเรือสำราญได้ 

ตอนนั้นพวกเธอตกใจกันมากๆ ที่มีพาหนะเวทมนตร์รูปแบบอื่นอยู่ด้วย 

แถมตอนที่พวกเธอรู้ว่ามันหายากยิ่งกว่าเรือเวทขนาดใหญ่ซะอีก ก็ยิ่งประหลาดใจขึ้นไปใหญ่

ดังนั้นถ้าพวกเธอเห็นเรือลำใหม่ของผมล่ะก็พวกเธอจะต้องประหลาดใจกันอย่างแน่นอน

“ของทุกอย่างที่นายทำเอาออกมาก็ทำให้ฉันประหลาดใจหมดนั่นล่ะค่ะ”

“นายท่านแน่ใจเหรอคะ ว่าจะออกไปสำรวจวันนี้?

ฉันคิดว่าจิราโซเล่ไม่น่าจะพร้อมกันนะคะ สำหรับวันนี้”

จะว่าไปก็จริงแฮะ…แต่คงไม่เป็นไรหรอก

เพราะผมแค่จะขับไปวนดูรอบๆ เฉยๆ ดังนั้นไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

“ไม่เป็นไรหรอก ผมแค่จะลองไปวนดูรอบๆ หมู่บ้านก็เท่านั้น

ดังนั้นไม่ต้องเป็นห่วงนะ เฟลิเซีย จากนี้ผมจะไปเลือกเรือ 

ดังนั้นพวกเธอทั้งสองคนจะไปพักผ่อนก่อนก็ได้นะ”

“ค่ะ/ค่ะ”

ผมเปิดหน้าจอซื้อเรือพิเศษขึ้นมา… 

มีเรือแปลกๆ เยอะเลยแฮะ บางอันนี่ถึงกับดูไม่ออกเลยว่าต้องเอาไปใช้ในสถานการณ์แบบไหน 

จากที่ดูมาจนถึงตอนนี้มีเรืออยู่ 2 ลำ ที่น่าจะเหมาะกับสถานการณ์ในตอนนี้

คือ Gibbs Aquada ราคา 15 เหรียญทอง จะว่าไปมันเรือหรือรถกันแน่เนี่ย?  

 

ดูยังไงมันก็รถชัดๆ เลยไม่ใช่เหรอ?

แต่ตรงรายละเอียดระบุว่าต้องมีใบขับขี่ภาหนะทางน้ำถึงจะสามารถขับมันได้

แบบนี้ก็คงนับมันว่าเป็นเรือได้ล่ะมั้ง?

ผมชอบเจ้านี่มาตั้งแต่ตอนที่เห็นในทีวีก็เลยอยากได้มาตลอด 

แต่ปัญหาคือ…มันนั่งได้แค่ 2 คน นี่สิ 

ถ้าเอามาใช้งานจริงคงจะลำบากน่าดู 

และก็ไม่น่าจะเหมาะกับการใช้งานในป่าด้วย

อีกลำคือ Quadski XL ราคา 5 เหรียญทอง 

 

 

มันเป็นแบบ 2 ที่นั่งเหมือนกัน แต่บนบกมันสามารถเปลี่ยนเป็นรถบักกี้ได้  

ถ้ามองจากมุมนี้มันน่าจะสามารถใช้งานในป่า แม่น้ำ ภูเขา หรือถ้ำได้เป็นอย่างดี

เพราะถ้าต้องเลือกจริงๆ ลำนี้น่าจะเหมาะที่สุด

ผมยังเจอ Rinspeed Splash กับ Rinspeed sQuba ด้วย 

แต่ดูแล้วน่าจะหาโอกาสใช่ได้ยาก โดยเฉพาะ sQuba

 

 

 

 

 

ที่เป็นรถเปิดประทุนที่สามารถดำน้ำได้… 

พูดตามตรง ผมไม่เข้าใจเลยว่ามันถูกสร้างขึ้นมาเพื่ออะไร

…Gibbs Aquada ไว้คราวหน้าค่อยซื้อก็แล้วกัน 

คราวนี้เลือกเป็น Quadski XL ดีกว่า 

จากนั้นเมื่อตัดสินใจได้แล้ว ผมก็มุ่งหน้าไปที่หมู่บ้าน

“ไอเนส เฟลิเซีย ตอนนี้ผมเลือกเรือได้แล้ว 

งั้นเราไปที่หมู่บ้านกันเลย แล้วค่อยไปลองใช้เรือที่นั่น”

“ค่ะ ฉันจะเตรียมตัวเดี๋ยวนี้เลย”

งั้นผมขอเปลี่ยนเสื้อด้วยก็แล้วกัน 

เมื่อเตรียมตัวเสร็จเรียบร้อย

ผมก็อุ้มริมุขึ้นมาวางไว้บนหัวแล้วก็เดินออกไปข้างนอก

“อาร๊า วาตารุซัง จะออกไปข้างนอกเหรอคะ?”

คลอเร็ตต้าซังกับคาร์ล่าซังกำลังจิบชากันอยู่ในห้องนั่งเล่น 

ฟูจังเองก็อยู่ด้วย เขากำลังนอนหลับอย่างสบายอยู่บนตักของคาร์ล่าซังในตอนนี้ 

ดูเหมือนคาร์ล่าซังกับฟูจังจะสนิทกันมากเลยสินะ?

“ใช่ครับ คลอเร็ตต้าซัง ผมว่าจะไปเดินดูรอบๆ หมู่บ้านหน่อย 

แล้วก็ว่าจะไปลองใช้เรือลำใหม่ที่ผมพึ่งซื้อมาด้วย”

“เข้าใจแล้วค่ะ งั้นฉันจะออกไปด้วย ช่วยรอฉันแป๊บนึงนะคะ”

“ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ได้จะไปไหนไกล 

คุณอยู่ที่นี่ก็ได้ครับ แล้วก็ฝากคุณช่วยดูแลพวกอลิเซียซังด้วยนะครับ”

ผมรีบหยุดคลอเร็ตต้าซังที่กำลังจะลุกขึ้นอย่างเร่งรีบ

“งั้น ให้คาร์ล่าไปกับคุณด้วยนะคะ”

“ไม่เป็น…”

“นะคะ”

ผมหันไปมองคาร์ล่าซัง แล้วเธอก็พยักหน้าให้ผมเบาๆ 

ขณะกินขนมอยู่ ดูท่าเธอจะไม่มีปัญหาที่จะไปด้วยสินะ

“งั้น ก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ คาร์ล่าซัง”

จากนั้นพวกเราก็ออกเดินทางไปที่หมู่บ้านพร้อมกับคาร์ล่าซังที่ดูเหมือนจะเบื่อๆ อยู่ 

ฟูจังเองก็ออกมาด้วยโดยเขานั่งอยู่บนหัวของคาร์ล่าซัง 

เมื่อไปถึงหมู่บ้าน ก็พบว่าบรรยากาศอันเงียบสงบตามแผน 

แต่ถ้าเทียบกับตอนงานเทศกาลก็ยังพอมีผู้หญิงออกมาเดินอยู่บ้าง 

แต่ไม่เห็นพวกผู้ชายเลย สงสัยพวกเขาจะดื่มกันหนักมากเลยสินะเมื่อวาน 

ก็นะ ขนาดผมเองยังเคยดื่มจนตกทะเลแล้วก็ถูกส่งมาที่นี่เลยนี่นะ 

เพราะงั้นผมถึงได้รู้ว่าการดื่มมันน่ากลัวขนาดไหน 

“วาตารุซังดูเงียบๆ นะคะ”

คาร์ล่าซังถามพลางทำหน้าสงสัย

“อ้อ ไม่มีอะไรครับ ผมแค่กำลังคิดว่าทุกคนคงมีสภาพเหมือนอลิเซียซังอยู่น่ะครับ”

ก็เข้าใจได้ไม่ยาก เพราะกลุ่มนักดื่มมักจะเป็นแบบนี้อยู่เสมอๆ

จากนั้นพวกเราก็เดินผ่านหมู่บ้านไปเงียบๆ จนมาถึงบ้านของคุณหัวหน้าหมู่บ้าน

“สวัสดีครับ เซซิเลียซัง”

“สวัสดีค่ะ วาตารุซัง ขอบคุณสำหรับเมื่อวานนะคะ 

ทุกคนสนุกกันมากเลย แต่สามีฉันกับชาวบ้านส่วนใหญ่ตอนนี้กำลังทรมานจากอาการเมาค้างกันอยู่ค่ะ”

เซซิเลียซังพูดพลางยิ้มนิดๆ ดูเหมือนคุณหัวหน้าหมู่บ้านจะสนุกสุดๆ เลยสินะ เมื่อวาน

“ฮ่าๆ ก็ทุกคนดื่มกันไปเยอะเลยนี่ครับ แล้วมีปัญหาอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่าครับ?”

“ไม่มีเลยค่ะ กิน ดื่ม เฮฮาแล้วก็สนุกกันสุดๆ เลยค่ะ”

อ้าว แล้วเรื่องการร้องเพลงล่ะ? 

ผมว่าจะชมเธอสักหน่อย เพราะครั้งที่แล้วที่ผมชมเธอ เธอดูอารมณ์ดีสุดๆ เลยล่ะ

หลังจากนั้นผมก็นั่งจิบชาคุยเซซิเลียซังสักพัก 

แล้วพวกเราก็บอกลาคุณหัวหน้าหมู่บ้านแล้วขอตัวออกมา 

ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่ผมจะลองใช้ Quadski XL แล้ว… 

รถบักกี้นี่มันเหมาะกับการวิ่งในที่ลุยๆ สินะ?

งั้นไปลองที่ทุ่งหญ้าโล่งๆ ใกล้กับแนวป่าน่าจะดีกว่า 

เพราะถึงหญ้าจะยาวไปหน่อย แต่ก็ยังดีกว่ามีคนในหมู่บ้านมาเห็น

“วาตารุซัง ทำไมถึงจะไปที่ทุ่งหญ้าล่ะคะ?”

“อ้อ เรือที่ผมจะซื้อในครั้งนี้มันสามารถใช้ได้ทั้งทางบกและน้ำน่ะครับ 

ผมเลยว่าจะลองขับมันดูที่ทุ่งหญ้าน่ะครับ”

“ใช้ได้ทั้งบกและในน้ำเหรอคะ!?”

ดูเหมือนเธอจะไม่เข้าใจสินะ 

ถ้าจะอธิบายคงยาก งั้นให้เห็นของจริงไปเลยแล้วกัน

“เดี๋ยวพอเห็นแล้วจะเข้าใจเองครับ”

“ค่ะ”

พอพวกเราเดินออกมาห่างออกจากหมู่บ้านพอสมควรแล้ว 

ผมก็เปิดหน้าซื้อเรือ แล้วเลือกที่ที่ Quadski XL… 

โอ้! มีสีให้เลือกด้วย แดง น้ำเงิน เหลือง แล้วก็สีเงินเหรอ? 

งั้นเอาเป็น สีแดง น่าจะดีกว่า

เพราะผมรู้สึกว่าสีแดงมันน่าจะแรงกว่าลำอื่นๆ 

จากนั้นก็จ่ายไป 5 เหรียญทอง

“งั้น ผมจะอัญเชิญมันออกมาเลยนะครับ จงออกมา Quadski XL”

จากวงเวทก็ปรากฎออกมา แล้ว Quadski XL ก็ปรากฏขึ้นมาจากวงเวท… 

เอ่อ…ผมก็รู้ว่ามันอยู่คนละหมวดกับเรือลำอื่นๆ 

แต่วงเวทแบบนี้มันจะไม่ดูกระจอกเกินไปหน่อยเหรอ? 

“เอ่อ เล็กจังเลยนะคะ…”

คาร์ล่าซังพึมพำออกมา ผมก็เข้าใจแหละ เพราะผมเองก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน

“นายท่านบอกว่ามันใช้ได้ทั้งบกและในน้ำใช่ไหมคะ แล้วมันต้องใช่งานยังไง?”

“ดูเอาเองน่าจะเร็วกว่านะ ไว้ผมจะแสดงให้ดู

อ๊ะ แล้วผมก็ตั้งชื่อให้มันไว้แล้วด้วยนะ มันมีชื่อว่า ‘แอดด์’ ล่ะ”

“…ฉันจะไม่ถามเรื่องชื่อก็แล้วกันนะคะ”

ขอบคุณมาก ไอเนส ที่เธอไม่ถามอะไรมากไปกว่านั้น

ทำแบบนี้ช่วยผมได้มากเลยล่ะ เพราะผมไม่เก่งเรื่องการตั้งชื่อเลยจริงๆ 

เลยตั้งได้แต่ชื่อแบบนี้…

จากนั้นผมขึ้นไปนั่งบนแอดด์ แล้วเริ่มสตาร์ทเครื่องยนต์ 

บิดคันเร่งเล็กน้อย จากนั้นแอดด์ก็เริ่มเคลื่อนที่ไปข้างหน้า 

มีเสียงอุทานด้วยความตกใจ ดังมาจากข้างหลังด้วยล่ะ

แบบนี้แสดงว่าสาวๆ ตกใจกันสินะ ฮ่าๆ ช่างเป็นความรู้สึกที่ดีจริงๆ

จากข้อมูลบอกว่ามันสามารถทำความเร็วได้มากถึง 70 กิโลเมตร/ชั่วโมง

ทั้งบนบกและในน้ำ เหลือจะเชื่อขนาดมาวิ่งบนพื้นขรุขระแบบนี้ก็ยังไม่รู้สึกถึงแรงสะเทือนเลย 

คงเพราะช่วงล่างดีสินะ และที่สำคัญตอนนี้คือมันขับสนุกมากๆ เลยล่ะ

ตอนนี้ผมยังกลัวอยู่ เลยไม่กล้าเร่งจนสุด 

แต่ถ้าชินแล้ว ผมคิดว่าคงขับได้สัก 40–50 กิโลเมตร/ชั่วโมง 

ริมุเองก็ตื่นเต้นเหมือนกัน เขากระดึ๊บไปมาอยู่ระหว่างขาของผม 

ผมนี่กลัวเขาจะหล่นลงไปจริงๆ เลยขับวนกลับไปจุดเริ่มต้นก่อน

อืม มันสนุกดีจริงๆ แอดด์จะช่วยให้การเดินทางบนบกของพวกเราสะดวกสบายยิ่งขึ้น 

แต่ถ้าต้องขนคนเยอะๆ ผมคงต้องหาพาหนะประเภทโฮเวอร์คราฟต์หรืออะไรทำนองนั้นแล้วล่ะ 

เพราะคงไม่สะดวกที่จะซื้อมันมันหลายๆ คัน งั้นตอนนี้ใช้แอดด์ไปก่อนก็แล้ว 

ถ้ายังไงไม่ไหวจริงๆ ก็ค่อยมาคิดกันใหม่…

 

เงินสดคงเหลือ: 38 เหรียญทอง 5 เหรียญเงิน 68 เหรียญทองแดง
บัญชีกิลด์: 0 เหรียญทองคำขาว 70 เหรียญทอง
เรือเก็บเงิน: 190 เหรียญทองคำขาว
เรือพริกไทย: 285 ลำ