“ทุกคนครับ เดี๋ยวผมจะอธิบายเกี่ยวกับการอาบน้ำโดยใช้อ่างอาบน้ำใบนี้ให้ฟังครับ”

“แต่ก่อนอื่น ช่วยกรุณาไปเปลี่ยนเป็นชุดจินเบที่ซื้อมาก่อนหน้านี้ด้วยครับ”

“เราต้องไปเปลี่ยนเสื้อสำหรับอาบน้ำด้วยเหรอคะ?”

“ใช่ครับ อลิเซียซัง ชุดพวกนี้ถูกออกแบบมาเพื่อการอาบน้ำโดยเฉพาะครับ”

“อ๋อ จริงด้วย คุณเคยบอกว่ามันเกี่ยวข้องกับการอาบน้ำนี่นา…”

“ถ้าอย่างนั้นฉันไม่ควรใส่อะไรอย่างอื่นเอาไว้ นอกจากจินเบอิใช่ไหมคะ?”

“ใช่ครับ เพราะมันอาจจะเปียกได้ ดังนั้นใส่แค่จินเบมาก็พอครับ”

“จินเบเป็นเสื้อที่ออกแบบมาไว้สำหรับการใช้ในอ่างอาบน้ำครับ”

“เข้าใจแล้วค่ะ เดี๋ยวฉันไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ”

โอเค งั้นผมไปเปลี่ยนชุดด้วยดีกว่า ผมกลับไปที่ห้องแล้วเปลี่ยนเป็นชุดจินเบ

“ขอโทษที่ให้รอนะคะ วาตารุซัง แต่คุณใส่ชุดจินเบแล้วดูดีแปลกๆ จังเลยนะค่ะ

ฉันรู้สึกว่าของพวกเรามันดูไม่ค่อยเข้ากันเท่าไร”

เป็นเพราะอะไรกันนะ? หรือเพราะความยาวของขาของพวกเธอ?

ตามที่อลิเซียซังพูด เหล่าจิราโซเล่ดูไม่ค่อยเหมาะกับชุดจินเบเท่าไหร่

โดยเฉพาะคลอเร็ตต้าซังที่มีหน้าอกที่เด่นสะดุดตา

แต่ผมดีใจนะที่พวกเธอไม่สงสัยแล้วพูดขึ้นมาว่า “ทำไมคุณถึงได้ไปเปลี่ยนชุดด้วยล่ะคะ วาตารุซัง?”

“เอ่อ อาจจะเพราะชุดนี้มันมาจากบ้านเกิดของผมก็ได้ครับ”

“งั้นเหรอคะ! ฉันไม่เคยเห็นชุดแบบนี้มาก่อน ฉันสงสัยจังเลยว่าบ้านเกิดของวาตารุซังอยู่ที่ไหน?”

“บ้านเกิดของผมเหรอครับ? อืม…มันเป็นประเทศเกาะเล็กๆ ที่อยู่ไกลออกไปมากๆ เลยน่ะครับ”

“พวกคุณคงไม่รู้จักกันแน่ๆ เอาล่ะครับ เพื่อไม่เป็นการเสียเวลา พวกเราไปที่อ่างอาบน้ำกันเลยดีกว่า”

ผมไม่ควรพูดถึงบ้านเกิดมากจนเกิดไป เพราะผมไม่รู้จะอธิบายให้พวกเธอฟังยังไงดี

ดังนั้นรีบๆ เปลี่ยนเรื่องไปเลยน่าจะดีกว่า…

“งั้นผมจะเริ่มอธิบายเลยนะครับ อย่างที่เห็นอ่างนี้เป็นอ่างที่ตั้งอยู่กลางแจ้ง

ดังนั้นมันจึงไม่ใช่อ่างที่เอาไว้ให้สำหรับอาบน้ำล้างตัว แต่เป็นอ่างที่ทุกคนจะมาแช่พร้อมกันเพื่อเพลิดเพลินไปกับน้ำร้อน

นอกจากนี้อ่างนี้ยังมีฟังก์ชันที่หลากหลายซึ่งสามารถเพิ่มความเพลิดเพลินในการแช่น้ำได้ด้วยครับ”

พูดจบผมก็เข้าไปข้างในอ่างแล้วแตะไปที่แผงควบคุม

“ฟังก์ชันต่างๆ ของอ่างสามารถควบคุมได้ด้วยแผงควบคุมนี้”

“แผงควบคุมเหรอคะ?”

“ใช่ครับ งั้นเดี๋ยวผมจะลองให้ดูก่อน”

พอกดปุ่ม ฟองอากาศก็พุ่งออกมาจากทุกทิศทาง ทำให้น้ำในอ่างกระเพื่อมไปมา

“นี่อะไรกันคะ วาตารุซัง ทุกอย่างปกติดีใช่ไหมคะ?”

“ปกติดีครับ อลิเซียซัง มันแค่ปล่อยฟองอากาศออกมาจากรูเล็กๆ รอบๆ นี่เท่านั้น ลองเอามือจุ่มลงมาดูสิครับ”

“เอ่อ ได้ค่ะ…”

อลิสเซียซังและคนอื่นๆ จุ่มมือลงมาในน้ำร้อนด้วยความลังเล

“จริงด้วย มันจั๊กจี้หน่อยๆ นะคะ แต่ก็รู้สึกดี พอแช่ลงไปทั้งตัวคงจะรู้สึกแบบนี้สินะ…”

ทุกคนคุยกันถึงความรู้สึกของตัวเอง ไม่มีใครพูดอะไรในแง่ลบเลย

“อ๊า ริมุจังก็ลงไปแล้วเหรอ!”

เอ๊ะ? ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? มันก็ไม่เป็นไรหรอก แต่เมื่อกี้เขายังถูกโดโรธีซังอุ้มอยู่เลยนี่นา ช่างรวดเร็วจริงๆ นะ ริมุ

“ริมุ รู้สึกดีไหม?”

“ริมุ รู้สึกดี”

“ฟุฟุ ริมุชอบอาบน้ำสินะ”

“ใช่แล้ว อยู่กับวาตารุ”

“ใช่แล้ว ริมุ เรามาอยู่ด้วยกันน้า…”

ริมุทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นหัวใจจริงๆ

“ตอนนี้ฟองมันก็เริ่มน้อยลงแล้ว คุณสามารถเพิ่มฟองได้ด้วยการกดที่ตรงนี้…”

“เดี๋ยวก่อนค่ะ วาตารุซัง ฉันอยากลองแบบนี้ก่อนค่ะ”

“ได้ครับ งั้นผมขอออกไปก่อนนะครับ…”

เห้อ…ไม่อยากออกไปเลย แต่ผมต้องพูดแบบนั้นออกไปเพื่อที่จะ…

“ไม่เป็นไรค่ะ นี่เป็นอ่างที่มีไว้สำหรับทุกคนอยู่แล้ว อีกอย่างชุดนี้ก็ใส่มาเพื่อเหตุผลนี้อยู่แล้ว”

ลักกี้! โชคดีจริงๆ ที่ทำชุดจินเบไว้

ไม่คิดเลยว่าโอกาศนี้จะมาถึง ที่ผมพยายามทำไปทั้งก็เพื่อให้ได้อาบน้ำร่วมกับทุกคน…

ความพยายามของผมไม่สูญเปล่าแล้ว…

“งั้นผมจะปิดฟองก่อนนะครับ คุณจะได้รู้สึกถึงความแตกต่าง”

“ค่ะ งั้นฉันขอลงไปเลยนะคะ โอ๊ะ ตรงกลางลึกกว่าด้วย ดีจังที่หาท่านั่งสบายๆ ได้ แถมอ่างก็ใหญ่ด้วย”

“ใช่ครับ งั้นผมจะปล่อยฟองอากาศอีกครั้งแล้วนะครับ”

“ค่ะ”

เมื่อปล่อยฟองอีกครั้ง อลิเซียซังก็ส่งเสียงเซ็กซี่เบาๆ ออกมา  “อ๊าาา”

เล่นเอาใจผมแทบระเบิดออกมาเลยทีเดียว…ช่างเป็นเสียงที่สุดยอดจริงๆ

“อเลสเซียซัง เป็นยังไงบ้างครับ?”

“มันรู้สึกแปลกๆ ค่ะ แต่ฉันชอบ ขอฟองมากกว่านี้หน่อยได้ไหมคะ?”

“ได้ครับ”

ผมเพิ่มฟองอากาศให้มากขึ้น จากนั้นอลิเซียซังก็หลับตาลงและแช่น้ำอย่างผ่อนคลาย

“อเลสเซีย เป็นยังไงบ้าง?”

“โดโรธี มันรู้สึกดีมากเลย”

“วาตารุซัง ฉันขอลงไปด้วยได้ไหมคะ?”

“ฟุฟุ ฉันก็อยากลงไปเหมือนกัน”

“ได้สิครับ โดโรธีซัง อัลม่าซัง และก็คนอื่นๆ ด้วย เชิญเลยครับ”

โดโรธีซังและอัลม่าซังก็ลงมาแช่น้ำด้วย เหมือนฝันเลย ผมดีใจจริงๆ ที่ซื้อเรือลำนี้มา

“ฟุฟุ จั๊กจี้นิดหน่อย แต่รู้สึกดีจัง แล้วเธอล่ะ โดโรธี?”

“อืม…มันรู้สึกดีจริงๆ ด้วย”

ใช่ ทั้งโดโรธีซังและอัลม่าซังก็ดูจะรู้สึกดีเหมือนกัน แต่…โดโรธีซัง คุณไปกอดริมุเอาไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย? เธอนี่ไม่พลาดเลยจริงๆ

“ต่อไปผมจะปล่อยน้ำร้อนพร้อมกับฟองนะครับ”

“เอ๊ะ? น้ำร้อนเหรอคะ?”

“ใช่ครับ มันทำให้รู้สึกดีมากๆ เลยนะครับ ผมจะเริ่มจากระดับที่มันเบาที่สุดก่อนนะครับ”

“ได้เลย ค่ะ”

ทั้งโดโรธีซังและอัลม่าซังดูจะเห็นชอบด้วย ผมเลยกดปุ่ม

“ว้าว นี่มันอะไรเนี่ย ฟองกับน้ำร้อนกระทบหลัง เอว และขา ของฉันมันทำให้รู้สึกดีมากๆ เลยค่ะ”

“ดีใช่ไหมล่ะครับ ต้องการให้เปิดแรงกว่านี้ไหมครับ?”

“ถ้าโดโรเธียกับอัลม่าโอเค ฉันก็อยากให้มันแรงกว่านี้ค่ะ แล้วทั้งสองคนล่ะว่ายังไง?”

“ฉันโอเค แล้วอัลม่าล่ะ?”

“ฉันก็โอเคเหมือนกัน”

“ฉันก็จะลงด้วย”

“ฉันด้วยค่ะ”

“ฉ-ฉันขอร่วมด้วยค่ะ”

สมาชิกคนอื่นๆ ของจิราโซเล่ที่กำลังยืนดูอยู่ก็เข้ามาแช่ในอ่างด้วย

อ่างเริ่มแน่นขึ้นมาในทันที ผมรู้สึกดีใจมากๆ ที่ได้อยู่ใกล้ๆ กับคลอเร็ตต้าซังและมารีน่าซัง

“ว้าว รู้สึกดีมากเลยค่ะ”

“ใช่ค่ะ ฉันชอบอ่างนี้มากเลย”

“มันเป็นความรู้สึกที่แปลก แต่ก็รู้สึกดี”

ดูเหมือนคลอเร็ตต้าซัง คาร์ล่าซัง และมารีน่าซังจะพอใจกับอ่างด้วยเหมือนกัน

“งั้นให้ผมจะเพิ่มแรงของฟองอีกหน่อยดีไหมครับ?”

ทุกคนดูจะชอบกัน ผมเลยปรับให้แรงขึ้นจากนั้น

เสียงครางเบาๆ ที่แฝงไปด้วยความเซ็กซี่อย่าง “อือ…” และ “อ๊าาา” ก็ลอยมา ผมรู้สึกใจเต้นไม่หยุดเลย

“สุดท้าย อ่างนี้สามารถเปิดไฟหลากสีได้ด้วยครับ”

“ไฟเหรอคะ? ฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอก แล้วทุกคนล่ะ?”

ทุกคนบอกว่าโอเค ผมเลยเปิดไฟเป็นสีน้ำเงิน

“สวยใช่ไหมครับ?”

“ค่ะ สวยมากเลย”

ไฟสีน้ำเงินเปลี่ยนบรรยากาศในอ่างด้วยแสงสลัวๆ ทำให้ดูเหมือนกับน้ำถูกย้อมเป็นสีน้ำเงิน

มันสวยมาก แต่ยิ่งไปกว่านั้น สายตาผมดันจับจ้องไปที่คัพ G ของคลอเร็ตต้าซังที่ลอยอยู่ในน้ำ

ชุดคลุมที่แนบเนื้อทำให้มันยิ่งดูชัดเจน และฟองกับกระแสน้ำก็ทำให้มันไหวไปมา…ขอบคุณท่านเทพผู้สร้าง

(นายท่าน สายตาของท่านโจ่งแจ้งมากเลยค่ะ)

(เอ๊ะ? อ่า ขอบคุณนะ ไอเนส)

ผมเผลอจ้องมันด้วยความตกนตะลึง ดีนะที่คลอเร็ตต้าซังดูเหมือนจะมัวแต่หลงใหลไปกับแสงสีฟ้า… ผมจึงรอดตัวไปหรือเปล่า?

“เอาล่ะครับ ทุกคนสามารถสนุกไปกับการเปลี่ยนสีไฟ ฟอง และความแรงของน้ำได้เลยนะครับ

แต่ถ้าแช่น้ำนานเกินไปอาจทำให้เวียนหัวได้ ดังนั้นสามารถไปพักกันที่โซฟาที่อยู่ข้างๆ อ่าง พร้อมจิบเครื่องดื่มเย็นๆ แล้วค่อยกลับมาแช่ใหม่ได้”

“ฉันสนุกมากเลยค่ะ วาตารุซัง ขอบคุณนะคะ”

“ผมก็สนุกที่ได้อยู่กับทุกคนเหมือนกันครับ ดังนั้นไม่ต้องเกรงใจ เดี๋ยวผมขอขึ้นไปพักก่อนนะครับ แล้วจะไปเอาน้ำผลไม้เย็นๆ มาให้ด้วย”

“ขอบคุณค่ะ”

“นายท่าน ฉันให้ช่วยนะคะ”

“ไม่เป็นไร ผมจะไปพักอยู่แล้ว ไอเนสกับเฟลิเซียไปแช่ในอ่างกันได้ตามสบายเลย”

“ค่ะ”

ผมมองดูเหล่าสาวงาม 8 คนที่กำลังแช่อยู่ในอ่างน้ำ

ผมรู้สึกเหมือนวันนี้ได้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดจริงๆ ตอนนี้อยากได้เบียร์เย็นๆ จังเลย

แต่ก็นะ น้ำผลไม้ก็ไม่เลวเหมือนกัน

ผมเรียกเรือเก็บอาหารออกมา หยิบแก้วน้ำผลไม้ แล้วดื่มมันรวดเดียวหมด

“อ๊าาาา สุดยอด!”

“ดูน่าอร่อยจังเลยค่ะ วาตารุซัง ฉันขอบ้างได้ไหมคะ?”

อลิเซียซังเดินเข้ามาหาผมหลังจากที่ขึ้นจากอ่าง ร่างที่อยู่ในแสงสลัวๆ พร้อมกับชุดที่แนบเนื้อทำให้ผมรู้สึกใจเต้นจริงๆ

“เดี๋ยวผมเอาไปเสิร์ฟให้ทุกคนเองครับ คุณจะไปแช่ต่อก็ได้”

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเองก็อยากขึ้นมาพักเหมือนกัน”

หลังจากเสิร์ฟน้ำผลไม้ให้กับทุกคนแล้ว เราก็ไปนั่งพักบนโซฟา

“วาตารุซัง นี่เป็นช่วงเวลาที่ดีมากๆ เลยค่ะ”

“ใช่ครับ อลิเซียซัง เดี๋ยวเราจะไปที่เตาย่างใต้โดมตรงนั้นแล้วจะไปสนุกกับกับบาร์บีคิวและเกมกันต่อครับ”

“ฟุฟุ นั่นฟังดูน่าสนุกจัง ฉันจะตั้งตารอเลย”

พวกเราแช่น้ำแล้วก็พักผ่อนสลับกันไปเรื่อยๆ พร้อมกับพูดคุยกัน

“คิดว่าน่าจะถึงเวลาพอสมควรแล้ว ผมมีเกมอีกเกมที่อยากให้ลองเล่นกันครับ”

“ฉันสนใจเกมนั้นค่ะ ไปกันเถอะ”

หลังจากออกจากอ่าง ผมก็มาเช็ดตัว แล้วกลับไปที่ห้อง

“งั้นหลังจากเปลี่ยนชุดแล้ว เรามารวมตัวกันที่ห้องนั่งเล่นนะครับ”

“ค่ะ”

พวกเธอกลับไปเปลี่ยนชุดที่ห้องของตัวเอง และผมก็กลับห้องของตัวเองเหมือนกัน

“สนุกไหมคะ นายท่าน?”

“สนุกมากๆ เลย”

“ฟุฟุ ดีแล้วค่ะ”

“แต่ว่า นายท่าน อัลม่าซังดูจะรู้ตัวนะคะ ว่านายท่านแอบมองเธออยู่”

“ใช่ค่ะ เธอต้องดูออกแน่นอน”

“เพราะนายท่านทำตัวน่าสงสัย…”

“ก็อัลม่าซังมาแช่อยู่ข้างๆ แบบนั้นใครมันจะไปอดใจไหวล่ะ”

ความเย้ายวนของอัลม่าซัง มันเข้าขั้นผิดกฎหมายเลยนะ ผมต้านไว้ไม่ไหวหรอก

“นายท่าน ได้เวลาไปที่ห้องนั่งเล่นกันแล้วค่ะ”

“อ๊ะ จริงด้วยไปกันเถอะ”

“”ค่ะ””

ผมวางริมุไว้บนหัว จากนั้นก็หยิบเจงก้า แล้วเดินไปที่ห้องนั่งเล่น

ที่นั่นสมาชิกจิราโซเล่ทุกคนมาอยู่พร้อมหน้ากันแล้ว แถมยังอยู่ในชุดนอนด้วย!!!! ขอบคุณสำหรับอาหารค๊าบบบบ

“ขอโทษที่มาช้านะครับทุกคน”

“ไม่เป็นไรค่ะ เราเองก็พึ่งมาถึงเหมือนกันค่ะ”

“ขอบคุณครับ งั้นผมจะเริ่มอธิบายเกมเลยนะครับ มันง่ายมากๆ เลย”

หลังจากอธิบายวิธีเล่นเจงก้าแบบสั้นๆ พวกเราก็มาเริ่มเล่นเกมกัน

ผมได้เล่นเจงก้ากับโอเทลโล่ ท่ามกลางสาวงามหลังแช่น้ำ มันช่างเป็นค่ำคืนที่เหมือนฝัน

โดยเฉพาะตอนเล่นเจงก้า ความสนุกยิ่งเพิ่มมากขึ้นเมื่อสาวๆ ตื่นเต้นและเริ่มโวยวายตอนที่มันพังลงมา

“ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว เราควรจะไปเข้านอนได้แล้วนะครับ”

“ค่ะ วาตารุซัง แล้วพรุ่งนี้เราจะออกเดินทางตอนกี่โมงคะ? เราจะต้องเดินทางด้วย ลูโตะ ใช่ไหม?”

“ใช่ครับ ผมคิดว่าเราควรทานอาหารเช้ากันตอนประมาณ 6 โมง จากนั้นก็ไปเตรียมตัวแล้วออกเดินทางครับ”

“ตกลงค่ะ เราจะเจอกันที่ห้องอาหารตอน 6 โมงนะคะ ให้เราจะเตรียมอาหารเช้าให้ไหมคะ?”

“ไม่ต้องครับ ผมจะจัดการอาหารเช้าเอง เพราะมันง่ายกว่าที่จะเรียกเรือแล้วเสิร์ฟอาหารสำเร็จรูป”

“จริงเหรอคะ งั้นฝากด้วยนะคะ วาตารุซัง”

“ครับ งั้นเราขอตัวไปนอนก่อนนะครับ ราตรีสวัสดิ์”

“อ๊ะ วาตารุซัง เรื่องที่ฉันอยากนอนกับริมุจัง ขอเป็นวันนี้เลยได้ไหมคะ?”

“โอ้ ได้สิครับ โดโรธีซัง เดี๋ยวผมจะถามริมุให้นะครับ”

“รบกวนด้วยค่ะ”

“ริมุ โดโรธีซังอยากนอนกับริมุ วันนี้ริมุจะไปนอนกับเธอไหม?”

“ริมุ โดโรธี ด้วยกัน”

“ริมุบอกว่าได้ครับ งั้นโดโรธีซัง ผมขอฝากดูแลริมุด้วยนะครับ”

“ค่ะ มานอนด้วยกันนะ ริมุจัง”

โดโรธีซังอุ้มริมุอย่างทะนุทนอมแล้วลูบเขาเบาๆ ขณะเดินเข้าห้อง

ริมุจะได้นอนกับโดโรธีซังแล้สก็อัลม่าซังด้วยล่ะ ผมขอบอกตรงๆ เลยว่าผมโครตรู้สึกอิจฉาริมุเลย

การจัดห้องนอนของสมาชิกจิราโซเลแบ่งเป็น 1 1 2 และ 2 โดยไม่ได้กำหนดตายตัว พวกเธอจะสลับกันใช้ห้องเดี่ยวกันไปตามๆ รอบ

จริงๆ วันนี้ผมตั้งใจจะเข้านอนหลังจากสวีทกับไอเนสและเฟลิเซียเล็กน้อย

แต่เพราะวันนี้เป็นวันที่ผมไปรับสิ่งกระตุ้นมากเกินไปหน่อย

ดังนั้นวันนี้ในช่วงเวลาสวีทผมเลยจัดเต็มจนกระทั้ง…มันดีงามมากๆ เลยล่ะ

เอาล่ะ งั้นตอนนี้ก็ถึงเวลาของ ราตรีสวัสดิ์แล้ว…

คุยไปเรื่อยหลังจบตอน

ตอนนี้บอกเลยว่าวาตารุมันน่าอิจฉาสุดๆ  นี่มันพูลปาร์ตี้ชัดๆ