[LN]ถูกสาวน่ารักกุมตัวไว้แบบนี้น่ะชอบมั้ย? - ตอนที่ 3: คณะกรรมการห้องสมุด
ถึงเวลาโฮมรูมแล้ว ครูประจำชั้นยืนอยู่หน้าห้อง สายตาของครูประจำชั้นจับจ้องมาที่นักเรียนทุกคน
“เอาล่ะ นี่ก็เริ่มเทอมใหม่แล้ว เราจะต้องเลือกกรรมการห้องกันใหม่ ตอนนี้เราได้ตัดสินในเรื่องนี้กันไปบ้างแล้วรึยัง?
ทำให้มีเสียงฮือฮาเกิดขึ้นในหมู่นักเรียน ที่สถาบันโซว์เซย์นั้น คณะกรรมการจะทำงานในรูปแบบคู่ชายหญิง โดยตำแหน่งที่มีอยู่ ได้แก่ คณะกรรมการกระจายเสียง คณะกรรมการจริยธรรม คณะกรรมกาทำความสะอาด และอื่นๆอีกมากมาย ทั้งหมดขึ้นอยู่กับดวงว่าคุณจะได้คู่กับใคร ทุกๆคนต่างหวังโชคเล็กๆน้อยๆที่จะได้ทำงานร่วมกับเพศตรงข้ามที่ตนเองชอบ
จากนั้นคิสะก็พูดออกมาด้วยรอยยิ้มที่สดใส ว่า
“คงจะดีนะคะถ้าเราได้คู่กัน คิทามิคาโดะซัง”.
“!?” ร่างกายของมิคาโดะแข็งทื่อเมื่อโดนประกาศสงครามอย่างกะทันหัน
คำพูดของเธออาจจะเป็นนัยว่า:
คงจะดีถ้าเราได้คู่กัน(เพื่อที่เกมนี้จะเป็นไปตามที่ฉันต้องการ) ใช่ไหมคิทามิคาโดะซัง
ทำนองนี้
เนื่องจากตำแหน่งเหล่านี้ ในฐานะคณะกรรมการ ต้องทำงานร่วมกัน เวลาที่พวกเขาจะได้อยู่ร่วมกันก็เพิ่มขึ้น ในขณะเดียวกัน ก็เป็นโอกาสให้คิสะโจมตีเพิ่มขึ้น สำหรับทิคาโดะเองก็เช่นกัน แต่ตอนนี้เธอแสดงเจตจำนงที่จะคบกับผม เขาปล่อยให้มันเลยเถิดขนาดนั้นไม่ได้
-มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่ก้าวเข้าไปในพื้นที่ของศัตรู …ผมต้องหลีกเลี่ยงมันให้ได้
มิคาโดะตัดสินว่าการเป็นกรรมการคู่กับคิสะนั้นอันตรายเกินไป และคณะกรรมการที่คนนิยมสุดนั้น คือคณะกรรมการกระจายเสียง ส่วนคณะกรรมการที่ได้รับความนิยมน้อยสุดคือ คณะกรรมการทำควาวมสะอาดและคณะกรรมการห้องสมุด แม้ว่าเขาจะลดโอกาสที่จะต้องมาจบด้วยการคู่กันในคณะกรรมการทำความสะอาดได้ เนื่องจากมีพื้นที่การทำงานมากกว้าง
แต่เขาก็ยังเสี่ยงที่จะคู่กับเธอ ในทางกลับกัน ถ้าเขาเลือกคณะกรรมการห้องสมุด ทั้งชายและหญิงจะต้องทำงานร่วมกัน การหลีกเลี่ยงคิสะ ทำให้มิคาโดะรู้สึกว่าเขาปลอดภัยกว่า
-เหมือนว่าผมจะเข้าคณะกรรมการห้องสมุด
มิคาโดะตัดสินใจแล้วยิ้มให้คิสะ นับตั้งแต่สินาทีที่คิสะจบประโยค จนกระทั่งการวิเคราะห์ของเขาเสร็จสิ้น ผู้ที่จะสืบทอดตระกูลคิทามิคาโดะไม่สามารถแพ้ให้แฟนการของตระกูลนันโจวได้
“นายคิดจะเข้าร่วมคณะกรรมการไหนคะ คิทามิคาโดะซัง”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ดูซิ ทุกคณะกรรมการน่าสนใจมาก แต่เพื่อเน้นย้ำความภาคภูมิใจของตระกูลคิทามิคาโดะ ผมจะเลือกคณะกรรมการที่คู่ควรที่สุด”
“ฉันเข้าใจค่ะ…ฉันเองก็จะเข้าคณะกรรมการออกอากาศด้วย เราทั้งคู่มาตั้งเป้าที่จะเป็นผู้ประกาศดาวเด่นกันเถอะ”
“ใช่ เรามาทำให้ดีที่สุดกันเถอะ”
“ฟุฟุฟุฟุฟุ”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า”
แม้ว่าพวกเขาจะหัวเราะใส่กัน แต่บรรยากาศที่แผ่ออกมานั้นเป็นความหนาวเหน็บที่แผ่ออกไปทั่วห้อง เหล่านักเรียนเริ่มยกมือสมัคร ครูประจำชั้นก็เริ่มจดชื่อตามลำดับ และแล้วก็ถึงเวลา
“ถัดไป ใครอยากเข้ากรรมการห้องสมุดบ้าง”
“ผมครับ”
มิคาโดะยกมือขึ้น พร้อมน้ำเสียงที่เงียบสงบ
“หนูค๊า หนู หนู หนู หนู หนู”
ในเสี้ยววินาทีต่อมา ก็เกิดพายุเด็กที่ลงสมัครตามมา
“เกิดอะไรขึ้น”มิคาโดะรู้สึกประหลาดใจ
การเข้าร่วมคณะกรรมการห้องที่มีงานเรียบง่าย และไม่ได้เป็นงานที่ได้รับความนิยมอย่างแน่นอน ณ ตอนนี้ มิคาโดะเป็นเพียงคนเดียวที่ยกมือลงสมัครในตำแหน่งนี้ ถึงอย่างนั้น ตอนนี้สาวๆในชั้นเรียนกำลังบ้าคลั่ง
มิคาโดะถูกเลี้ยงดูมาภายใต้การห้ามไม่ให้มีความรักในครอบครัว มิคาโดะจึงไม่สามารถเข้าใจความรู้สึกของเด็กผู้หญิงได้ เขาตระหนักดีถึงเรื่องนั้นอย่างเจ็บปวด แต่เขานึกไม่ออกว่าทั้งหมดนี้เป็นเพราะเขา ดังนั้นเขาจึงจ้องมองไปที่คิสะอย่างระมัดระวัง
“นี่คือ..แผนการของเธอเหรอ?”
“ถ-ถ-ถูกต้อง”
คิสะกำหมัดแน่นและตอบกลับมาด้วยสีหน้าจริงจัง ทำเอามิคาโดะสั่นสะท้านไปถึงกระดูกสันหลัง
“ฉันไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอทำ…ถ้าเธออยากจะรั้งฉันไว้ นั่นก็ไม่ใช่เหตุที่เธอจะเพิ่มจำนวนคู่แข่ง..เธอคิดอะไรอยู่?”
“อย่ามาถามฉัน”
อ๊ายยย อยากจะร้องออกมาดังๆ ! – คิสะพึมพำกับตัวเอง ขณะที่เธอกระทืบเท้าด้วยความหงุดหงิด คุณครูก็ถอนใจออกมาด้วยความโมโห
“จริงเหรอเนี่ย พวกเธอเป็นพวกสมาธิจดจ่อดีจริงๆ ไม่ใช่ว่าฉันไม่รู้นะว่าพวกเธอมาได้ไง”
หลังคุณครูพูดจบ สาวๆทั้งหมดเริ่มกระวนกระวาย
-คุณครูทั่วไปเข้าใจสถานการณ์แล้ว ในขณะที่ผมยังไม่เข้าใจ?
มิคาโดะตกใจมาก มากถึงขนาดที่เขาขึ้นไปที่เก้าอี้แล้วมองไปที่สาวๆเหล่านั้น
“ทำไมล่ะ! ทำไมถึงอยากเข้าคณะกรรมการห้องสมุดกัน?! อธิบายให้ฉันฟังหน่อยสิ!?”
มิคาโดะตะโกนออกมาสุดเสียง
จากนั้น สาวๆก็ค่อยๆเบือนหน้าหนี
“ทำไมเหรอ..?ดีนะที่นายรู้”
“มันยากที่จะอธิบายให้นายฟัง”
“ฉันไม่อยากให้นายเข้าใจ”
“แต่ด้านที่หลงลืมนั้นก็น่ารักดีเหมือนกันนะ”
คำตอบของพวกเธอทำให้มิคาโดะตกใจขึ้นไปอีก
-น่ารัก!? สรุปว่า ใครกันแน่ที่จะได้อยู่บนจุดสูงสุดของญี่ปุ่น ถูกเพื่อนร่วมชั้นปฏิบัติเหมือนเป็นมาสคอต! นี่มันคือความผิดพลาดของชีวิต!
ด้วยความตตื่นตระหนก การ์ดของเขาที่มีต่อคิสะจึงต่ำลงไปชั่วขณะ คิสะได้จังหว่ะจึงมองไปรอบห้องเรียนและป่าวประกาศ
“พวกเธอช่างน่ารักเสียจริงๆ อยากแต่งงานกับตระกูลคามิคาโดะ โชคจะเข้าข้างพวกเธอแค่ไหนกันเชียว?”
“เธอคิดผิด!”
“ไม่ใช่ซะหน่อย”
“นั่นไม่เกี่ยวกับโชคชะตา”
เหล่านักเรียนเริ่มส่งเสียงบ่น
“แต่ฉันไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าฉันไม่ชอบความคิดพวกนั้นหรอกนะ หากพวกเธอสนิทกับคิทามิคาโดะซัง เธออาจจะได้รับความชื่นชอบในตอนที่เขายืนอยู่เหนือพวกเธอทั้งหมด” นันโจว คิสะ หัวเราะออกมาเบาๆ
อย่างไรก็ตาม มีเพียงความมืดและลางร้ายแผ่ออกมาจากบรรดานักเรียนหญิง ความกดดันมหาศาลแผ่ไปทั่วห้องเรียน
หากพวกเธอยังไม่วางมือ รู้บ้างไหมว่าประตูนรกจะเปิดขึ้น?
ดูเหมือนว่าสาวๆจะเข้าใจในสิ่งที่เธอจะสื่อ พวกเธอค่อยๆเอามือลง สุดท้ายแล้วเหลือผู้หญิงเพียงคนเดียว นั่นคือนันโจว คิสะ มิคาโดะเบิกตากว้าง
“ทำไม…หลังจากที่พูดมาทั้งหมด เธอถึงไม่ยอมแพ้ล่ะ?”
“ครอบครัวฉันมีฐานะอยู่แล้ว ดังนั้นฉันถึงไม่จำเป็นต้องพึ่งพาอำนาจจากตระกูลคิทามิคาโดะ พวกเธอคงไม่เข้าใจผิดไปนะ”คิสะยิ้มอย่างผู้ชนะ
“””ไม่ยุติธรรม”””
บรรดานักเรียนหญิงที่ถูกหลงกลออกมาร้องเรียน ครูประจำชั้นจึงออกมาตัดสิน
“ถ-ถ้าอย่างนั้น คณะกรรมการห้องสมุดจะเป็นคิทามิคาโดะและนันโจว อย่าทะเลาะกันดีกว่า เข้าใจไหม?”
“ถ้าอย่างนั้น..”คิสะพยักหน้าแล้วหันมามองคิทามิคาโดะ “มาทำให้ดีที่สุดกันเถอะ คิทามิคาโดะซัง” (ยินดีต้อนรับสู่สนามรบของฉัน)
“ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงความคิดเลย”
แม้ว่าเขาจะอายุเพียงสิบเจ็ดปี มิคาโดะก็คิดที่จะไปพบแพทย์หลังจากเหตุการณ์นี้ แต่ก็ไม่พบอาการแปลกประหลาดอะไร
—————–
ติดตามผู้แปลได้ที่ แปลด้วยพลังใบ